Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-01-16 14:39

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 15-01-16 14:39

https://www.youtube.com/watch?v=KeK1yFawJKY

**Geplaatst**: 15-01-16 15:04

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 15-01-16 15:04

Ik volg eventjes! Ik heb ook verschillende keren EMDR gehad, heeft voor mij een lange tijd geholpen. De laatste tijd ben ik weer een stuk meer gespannen, dus binnenkort maar weer opnieuw.

Momenteel ga ik vooral sociale contacten uit de weg, omdat ik er nog weinig vertrouwen in heb! Ik heb ook echt het gevoel dat mijn gevoel zich aan het afsluiten is.
Herkennen jullie jezelf ook daarin?

**Geplaatst**: 15-01-16 15:11

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 15-01-16 15:11

Bedoel je weinig vertrouwen in mensen? Dat je bv bang bent om gekwetst te worden?
Ik heb mijn momenten. Soms heb ik écht geen behoefte aan mensen, en ook vertrouw ik mensen niet snel..

**Geplaatst**: 15-01-16 15:18

Geplaatst: 15-01-16 15:18

Anoniem schreef:
Bedoel je weinig vertrouwen in mensen? Dat je bv bang bent om gekwetst te worden?
Ik heb mijn momenten. Soms heb ik écht geen behoefte aan mensen, en ook vertrouw ik mensen niet snel..

Ja dat klopt, ik zie heel veel mensen als slecht..

**Geplaatst**: 15-01-16 15:21

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 15-01-16 15:21

Dat herken ik wel ja. Maar er zijn ook goede mensen heb ik geleerd. Al blijf ik een groot portie wantrouwen houden.

**Geplaatst**: 15-01-16 18:14

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 15-01-16 18:14

Ik heb net telefonisch mijn psychiater gesproken. Ik begin per vandaag (moeder is al naar de apotheek) met een nieuw antipsychoticum. Ik zou daar eigenlijk pas over een tijdje mee beginnen maar omdat het niet goed gaat begin ik vandaag al.
O.a. omdat het me hopelijk rustiger maakt en misschien ook helpt tegen de herbelevingen.
Verder mag ik tijdelijk tot 3 keer per dag oxazepam slikken in plaats van 2 keer. Dat vind ik wel fijn, omdat ik het met 2 achtereenvolgende oxazepam net tot het avondeten red en dan de avond nog door moet zonder oxazepam. Nu kan ik mezelf dus de hele dag sederen, mocht dat nodig zijn. Alhoewel ik wel weer moet oppassen: van het nieuwe medicijn kan je heel duizelig, suf en slaperig worden, en oxazepam kan dat versterken.

Here's to hoping it works..

**Geplaatst**: 15-01-16 21:21

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 15-01-16 21:21

Ik hoop dat het helpt FnC. vervelend dat je je zo voelt.
rustig opbouwen met je meds hoor!
Ik heb vandaag ook een enorm slechte dag. Ben alleen maar boos.

**Geplaatst**: 15-01-16 21:41

Geplaatst: 15-01-16 21:41

Dank je, Gast7252.

Naar dat je een slechte dag hebt/hebt gehad. Hopelijk is 'ie snel achter de rug en voel je je morgen beter. :(:)

**Geplaatst**: 15-01-16 23:21

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 15-01-16 23:21

Goed eten, je warm aankleden, veel fruit eten... Beetje de standaard dingen, maar ik merk toch dat als ik dat niet doe ik helemaal aftaai

Wat betreft vrienden, ik heb het eigenlijk heel weinig mensen verteld. Mijn vriend weet ervan en hij is erg lief voor me. Mijn beste vriend ook. Een andere goede vriend heb ik het ook verteld, hij vond het goed dat ik ervoor uitkwam maar wist ook niet echt wat hij er verder mee moest dus met hem heb ik het er niet over. En ik heb het de voorzitter van ons bestuur verteld zodat hij ook weet waarom ik er 's avonds liever niet ben en ik overdag gewoon mijn dingen doe.

Maandag heb ik de intake. Ik ben zo zenuwachtig!

**Geplaatst**: 16-01-16 00:10

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 16-01-16 00:10

Fish_n_Chips, Hoop dat het werkt!
Margrathea, fijn dat je toch vrienden hebt die je zo goed steunen! En succes maandag! Komt helemaal goed!

Ik heb nog heel vaak het gevoel dat iemand met zijn handen om mijn nek zit en mij wilt wurgen. Dit heeft niets met mijn eigen ervaring te maken; ben nog nooit bij mijn keel vastgegrepen. Wel heb ik het gezien en van dichtbij meegemaakt. Dit heeft heel veel impact op mij gemaakt. Ik ben soms echt paranoia, word soms zo bang dat ik het liefst iedereen weg wil duwen. Ik heb soms ook mood swings; soms kan ik heel veel hebben en andere dagen maar heel weinig. Ik word soms zo gek van mezelf.

**Geplaatst**: 16-01-16 00:13

Geplaatst: 16-01-16 00:13

coldsummers schreef:
Fish_n_Chips, Hoop dat het werkt!
Margrathea, fijn dat je toch vrienden hebt die je zo goed steunen! En succes maandag! Komt helemaal goed!

Ik heb nog heel vaak het gevoel dat iemand met zijn handen om mijn nek zit en mij wilt wurgen. Dit heeft niets met mijn eigen ervaring te maken; ben nog nooit bij mijn keel vastgegrepen. Wel heb ik het gezien en van dichtbij meegemaakt. Dit heeft heel veel impact op mij gemaakt. Ik ben soms echt paranoia, word soms zo bang dat ik het liefst iedereen weg wil duwen. Ik heb soms ook mood swings; soms kan ik heel veel hebben en andere dagen maar heel weinig. Ik word soms zo gek van mezelf.

Herkenbaar

Ik heb een tijd een jongen gedate en ik kon naast hem op de bank zijn en helemaal gelukkig en blij zijn, maar dan kwam er ineens een soort omslagpunt waarop ik me heel erg bekneld voelde. Alsof hij me te strak vasthield of alsof ik niet weg mocht komen. Ik raakte dan echt in blinde paniek, om me heen slaan, tot hij me losliet. Hielp ook niet dat hij de eerste paar keer dacht dat het een grapje was en me daarom extra lang vasthield. Heb de rest van de avond in de hoek van de kamer gezeten..

**Geplaatst**: 16-01-16 01:01

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 16-01-16 01:01

Oh lekker is dat Emma -O-

Ik ben zelf wat claustrofobisch, heeft niks met mijn ervaring te maken maar ik herken wel echt wat je bedoelt. Ook inderdaad dat de persoon in kwestie denkt dat het een grapje is. -O-

**Geplaatst**: 16-01-16 18:44

Geplaatst: 16-01-16 18:44

jetm schreef:
Misschien dat dat hier in dit topic wel even mag.
En anders TEM je maar even een MOD TS en dan kunnen ze het vast snel verwijderen.
Ik zie EMDR veel genoemd als therapie. Wat ik me afvraag of er ook mensen zijn die therapie met paarden hebben gehad voor PTSS.
Ik heb net een boek over paardencoaching/therapie gelezen "Riding home" van Tim Hayes en de resultaten van behandeling van PTSS met paarden zijn echt veelbelovend. Het is wel een boek uit Amerika maar toch ...
Ik kan me voorstellen dat het hier ook goed kan werken. Natuurlijk niet voor iedereen maar dat geldt denk ik voor iedere vorm van therapie.

En sterkte allemaal

Ik denk dat hier nog niet op gereageerd is... Ik ken meerdere mensen die therapie met paarden hebben gehad. Veel mensen ervaren het als een fijne therapie. Bovendien is het ook een therapie waarbij je in het hier en nu blijft en je niet noodzakelijk alles wat je hebt meegemaakt moet benomen. Je werkt aan de dingen die op dat moment spelen.
Er zijn veel verschillende methodieken / uitgangspunten van waaruit gewerkt wordt. Zo heb je mensen die werken volgens SHP-NL (Ulrike Thiel), mensen die werken vanuit het EAGALA gedachtengoed, systematische paardencoaching enz enz.
Deze vorm van therapie moet (zoals alle soorten therapie) bij je passen, net zoals ook het gedachtegoed van waaruit gewerkt wordt bij je moet passen en tot slot moet je natuurlijk ook een goede werkrelatie met de therapeut ontwikkelen. Wanneer er bv geen goede werkrelatie is of de manier van werken niet bij je past, zal het niet helpen en kan het zelfs nadelige effecten hebben.
Belangrijk is dat je een therapeut hebt die een degelijke scholing heeft gehad mbt menselijke psychologie als mbt paardengedrag, welzijn van paarden enz. Ik geloof dan ook absoluut niet in therapie met paarden gegeven door iemand die ooit eens een cursus van een paar dagen heeft gevolgd (wat wel nogal eens gebeurt) of gegeven door iemand die eigenlijk nooit therapie heeft gegeven maar "gewoon goed met paarden kan omgaan". En daarnaast ben ik van mening dat het welzijn van het paard ook ten alle tijde gewaarborgd moet zijn!
Ik zou het persoonlijk nooit doen als enige therapie maar vind het in sommige gevallen wel een zinvolle aanvulling op een andere vorm van therapie.

**Geplaatst**: 16-01-16 19:08

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 16-01-16 19:08

Mijn paard helpt me heel erg veel. Maar hij doet mij ook denken aan wat er is gebeurd omdat mijn paard ook slachtoffer is geworden. Er zijn soms dagen, weken en soms wel maanden dat ik niet naar hem toe durf omdat ik het feit wat er gebeurd is niet onder ogen kan komen. Het klinkt stom. Maar ik zet me er meestal wel overheen. Vorig jaar ben ik 3 maanden niet geweest omdat ik het deels druk had maar merendeel omdat ik me zo rot voelde. Paard heeft overigens een verzorgster en hij staat op een stal waar alles geregeld wordt.

**Geplaatst**: 17-01-16 11:27

Geplaatst: 17-01-16 11:27

(na overleg met mods mag ik via dit schaduwaccount meepraten in dit topic)
Wow wat veel herkenbare dingen... En wat veel mensen die al de goede omschrijving hebben gevonden voor gevoelens en situaties waarvan ik nog niet wist hoe ik dat moest omschrijven. Bedankt daarvoor

Ik ben zelf 2 jaar geleden met ptss gediagnosticeerd nadat ik van de ene op de andere dag helemaal instortte.

Zelf heb ik nooit echte medicatie gehad behalve oxazepam, ik wilde per se geen antidepressiva en daar ben ik nu nog steeds blij mee dat ik dat niet heb gedaan destijds.
Kost denk ik echter wel veel meer energie omdat ik alles 'zelf' moet bewerkstelligen.

Over wie het van mij weten: mijn ouders, mijn vriend en mijn beste vriendin weten het, eveneens als een enkele mentor, dat was nou eenmaal nodig omdat ik vaak weg was.
Ik stuit zelf vooral op veel onbegrip vanuit mijn studie, en vind het dan ook haast onmogelijk om vrienden te maken. Ik ben vriendelijk/sociaal/behulpzaam maar mensen vinden mij geen materiaal voor vriendschap, lijkt het.

@coldsummers, dat herken ik ook heel erg, zelfs met mijn vriend met wie ik al ruim 2 jaar samen ben. Zitten we gezellig samen op de bank met elkaar te kletsen, en dan opeens is hij te dichtbij en schuif ik echt een stukje van hem af. Hij weet gelukkig nu dat dat niet aan hem ligt en heeft er ook geen moeite meer mee, eerst had hij het idee dat hij stonk

**Geplaatst**: 17-01-16 11:33

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 17-01-16 11:33

Fijn Poeswoes dat je op deze manier kan meepraten

Gebruik je nu nog wel eens oxazepam? Zo nodig?

Toch lees ik hier best veel mensen die niet veel vrienden hebben.Of het lastig vinden om vriendschap te sluiten(logisch vaak natuurlijk).
Hoe voelen jullie je daar onder?
Ik kan me soms echt naar voelen daardoor, heel dubbel want tegelijkertijd ben ik graag op mezelf..
(of dat is gewoon wat ik gewend ben. Weet t soms niet eens)

**Geplaatst**: 17-01-16 12:17

Geplaatst: 17-01-16 12:17

Poeswoes schreef:
(na overleg met mods mag ik via dit schaduwaccount meepraten in dit topic)
Wow wat veel herkenbare dingen... En wat veel mensen die al de goede omschrijving hebben gevonden voor gevoelens en situaties waarvan ik nog niet wist hoe ik dat moest omschrijven. Bedankt daarvoor

Fijn!

Poeswoes schreef:
Ik ben zelf 2 jaar geleden met ptss gediagnosticeerd nadat ik van de ene op de andere dag helemaal instortte.

Zelf heb ik nooit echte medicatie gehad behalve oxazepam, ik wilde per se geen antidepressiva en daar ben ik nu nog steeds blij mee dat ik dat niet heb gedaan destijds.
Kost denk ik echter wel veel meer energie omdat ik alles 'zelf' moet bewerkstelligen.

Och, er zijn geen medicijnen tegen ptss, dus slik alleen anti depressiva als daar echt redenenvoor zijn (matige tot ernstige depressie zonder uitputting).
En idd, ik hoop dat je de oxazepam slechts af en toe gebruikt - in noodgevallen kan het soms werken als symptoom bestrijder (al zijn er betere middelen) "vroegah" waren er mensen (...vooral vrouwen....) die het nonstop slikten, en dan is verwerking nauwelijks meer mogelijk/ veel zwaarder.

Buiten de apotheek om zijn er uitstekende manieren om trauma te verwerken, het is lang niet meer zo zwaar als

"vroegah" (toen werd je gevraagd om nare zaken tien keer te vertellen en te herbeleven). Tegenwoordig is er wel een protocol dat 'exposure' heet, maar dat is niet noodzakelijk.

Citaat:
Over wie het van mij weten: mijn ouders, mijn vriend en mijn beste vriendin weten het, eveneens als een enkele mentor, dat was nou eenmaal nodig omdat ik vaak weg was.
Ik stuit zelf vooral op veel onbegrip vanuit mijn studie, en vind het dan ook haast onmogelijk om vrienden te maken. Ik ben vriendelijk/sociaal/behulpzaam maar mensen vinden mij geen materiaal voor vriendschap, lijkt het.

Bah, wat naar!
Mogelijk dat je overlevingsmechanismen je in de weg zitten, of dat mensen jouw spanning voelen......?

**Geplaatst**: 17-01-16 20:20

Geplaatst: 17-01-16 20:20

ikkkke schreef:
Ik denk dat hier nog niet op gereageerd is... Ik ken meerdere mensen die therapie met paarden hebben gehad. Veel mensen ervaren het als een fijne therapie.
...
Belangrijk is dat je een therapeut hebt die een degelijke scholing heeft gehad mbt menselijke psychologie als mbt paardengedrag, welzijn van paarden enz. Ik geloof dan ook absoluut niet in therapie met paarden gegeven door iemand die ooit eens een cursus van een paar dagen heeft gevolgd (wat wel nogal eens gebeurt) of gegeven door iemand die eigenlijk nooit therapie heeft gegeven maar "gewoon goed met paarden kan omgaan". En daarnaast ben ik van mening dat het welzijn van het paard ook ten alle tijde gewaarborgd moet zijn!

Hoi ikkkke
Dankjewel voor je reactie.
We zijn elkaar in een ander topic ook al eens tegengekomen over paardentherapie
Ik ben het helemaal met je eens dat de therapeut ook goed geschoold moet zijn op mensen en paarden gebied.
Ik heb zelf net mijn HBO opleiding tot psychosociaal counselor met succes afgerond (in dat vorige topic wachtte ik nog op uitslag

, opleidingen over paardencoaching en paardengedrag gevolgd.
De reden dat ik het in dit topic noemde is dat ik zelf zie dat werken in de natuur en contact met paarden een heel positief effect heeft op mensen die het vertrouwen in mensen zijn verloren. En bij PTSS is dat, met heel goede reden, vaak het geval.
Dit heeft al langer mijn interesse en daarvoor lees ik er ook veel over. Naast het boek wat ik in mijn vorige post noemde (riding home) is er ook een heel interessant boek (The Listening Heart van Leigh Shamboo) waarin uitgelegd wordt wat limbische (emotionele) regualtie tussen mens en paard kan doen en hoe je zo nieuwe neurale paden in je hersenen kunt creëren.
Ik heb het idee dat er veel mensen met PTSS baat kunnen hebben bij therapie met paarden.
Uiteraard bij een geschoolde therapeut die ook betrokken en menselijk is.
Er zijn psychologen ed te vinden die met paarden werken en ook via de alternatieve geneeswijze word er (deels) vergoed door sommige alternatieve verzekeraars als de therapeut is ingeschreven bij de NFG waardoor behandeling dan betaalbaar wordt. Ik ben zelf ook bezig met inschrijving.
Het lijkt mij dat er best wel mensen in dit topic baat bij kunnen hebben.

Ik vind het triest om te lezen dat er zoveel mensen zijn die na (een) traumatische ervaring(en) zoveel "vrienden" verloren zijn. Dat je zoiets mee maakt is al erg genoeg en als je dan ook nog eens weinig of geen steun van je nabij omgeving krijgt ...

**Geplaatst**: 18-01-16 11:48

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 18-01-16 11:48

Herkenbaar, ik heb ook geen vrienden meer overgehouden.
Nieuwe vrienden maken vind ik heel moeilijk, zodra ze te dichtbij komen wordt ik bang en laat ik de vriendschap los.
Of als ik het gevoel heb dat het klikt laten zij niets meer horen.

Bij mij weet mijn familie en mensen die dichtbij staan het, dan weten ze ook dat mijn reactie soms niet aan hun ligt maar komt door de ptss.

Ik slik alleen antidepressiva momenteel, in het begin veel soorten geprobeerd maar nu eindelijk eentje die werkt.
Ook antipsychotica geslikt tegen de herbelevingen en nachtmerries maar daar ben ik mee gestopt omdat ik bijna niet wakker kon worden smorgens.

Voor mij is mijn vlucht uit mijn relatie met huiselijk geweld nu 3 jaar geleden.

Na welke tijd ging het bij jullie beter?

**Geplaatst**: 18-01-16 12:00

Geplaatst: 18-01-16 12:00

Hoi MyKayleigh,
Rot hoor, dat je vriendschappen er zo onder lijden! Fijn, dat deze AD wel iets doet; AD is een manier om meer serotonine te krijgen en dan zijn de triggers minder heftig. Dat is toch prettig.
Verder is trauma "tijdloos", het is geen kwestie van 'de tijd heelt alle wonden', of 'als ik de pillen een jaar, twee jaar etc slik, dan is het over'.
Trauma geneest door goede traumatherapie. Met als eerste stap 'maken, dat jij in het hier en nu een rederlijk tot goed leven hebt'. Waarin je nadenkt over macht, over wat jou steunen kan, hoe je jezelf kunt troosten, kalmeren en bemoedigen. Over hoe je relaties in elkaar zitten. En waarin je veel informatie krijgt over allerlei technieken die jou kunnen helpen (om je manipulatie van het lijf te houden, om goed te slapen, wat te doen als je getriggerd wordt, etc.etc.)
En daarna, bij een therapeut die jij goed kent en die jij vertrouwt, kun je met een techniek zoals emdr alle triggers de nek omdraaien.

**Geplaatst**: 18-01-16 12:14

Geplaatst: 18-01-16 12:14

Janneke2 schreef:
Hoi MyKayleigh,
Rot hoor, dat je vriendschappen er zo onder lijden! Fijn, dat deze AD wel iets doet; AD is een manier om meer serotonine te krijgen en dan zijn de triggers minder heftig. Dat is toch prettig.
Verder is trauma "tijdloos", het is geen kwestie van 'de tijd heelt alle wonden', of 'als ik de pillen een jaar, twee jaar etc slik, dan is het over'.
Trauma geneest door goede traumatherapie. Met als eerste stap 'maken, dat jij in het hier en nu een rederlijk tot goed leven hebt'. Waarin je nadenkt over macht, over wat jou steunen kan, hoe je jezelf kunt troosten, kalmeren en bemoedigen. Over hoe je relaties in elkaar zitten. En waarin je veel informatie krijgt over allerlei technieken die jou kunnen helpen (om je manipulatie van het lijf te houden, om goed te slapen, wat te doen als je getriggerd wordt, etc.etc.)
En daarna, bij een therapeut die jij goed kent en die jij vertrouwt, kun je met een techniek zoals emdr alle triggers de nek omdraaien.

Dankje

Ik krijg nog steeds emdr maar dat is tegelijk ook een trigger denk ik want de nachtmerries lijken alleen maar erger te worden.
Ik wil heel graag stoppen met antidepressiva maar huisarts en psycholoog zeggen dat het absoluut géén optie is omdat ik ook paniek momenten heb, dan is er geen houden aan en moet ik naar huis om weer rustig te worden.

**Geplaatst**: 18-01-16 13:18

Geplaatst: 18-01-16 13:18

MyKayleigh schreef:
Dankje
Ik krijg nog steeds emdr maar dat is tegelijk ook een trigger denk ik want de nachtmerries lijken alleen maar erger te worden.
Ik wil heel graag stoppen met antidepressiva maar huisarts en psycholoog zeggen dat het absoluut géén optie is omdat ik ook paniek momenten heb, dan is er geen houden aan en moet ik naar huis om weer rustig te worden.

Hoi MyKayleigh,
even een ding tegelijk voor mijn eigen duidelijkheid....
Het doel van emdr is zo ongeveer triggers omhoog halen, dus dat snap ik voor de helft.
Maar gosh, stel je krijgt na sessie 13 een nachtmerrie - wat doen jullie dan?

(De gulden regel luidt, dat jullie aannemen dat de nachtmerrie een onderdeel is van het proces en jij denkt dan aan die nachtmerrie (...hoei...), zegt waar je het akele ding in je lijf voelt en je zegt "of het een 8 is, of een negen" (of welk cijfer maar goed voor jou voelt). Er kunnen natuurlijk specifieke redenen zijn, waarom jullie er voor kiezen om het anders te doen...?)

En ror hoor, paniekaanval 'en er is geen houden meer aan"!
(Hopelijk niet tijdens emdr!)

**Geplaatst**: 18-01-16 13:27

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 18-01-16 13:27

Bij mij namen de nachtmerries ook toe gedurende mijn emdr behandeling. Eerst een flinke piek zeg maar voor het ging dalen.

**Geplaatst**: 18-01-16 13:57

Geplaatst: 18-01-16 13:57

jetm schreef:
Hoi ikkkke
Dankjewel voor je reactie.
We zijn elkaar in een ander topic ook al eens tegengekomen over paardentherapie
Ik ben het helemaal met je eens dat de therapeut ook goed geschoold moet zijn op mensen en paarden gebied.
Ik heb zelf net mijn HBO opleiding tot psychosociaal counselor met succes afgerond (in dat vorige topic wachtte ik nog op uitslag , opleidingen over paardencoaching en paardengedrag gevolgd.
De reden dat ik het in dit topic noemde is dat ik zelf zie dat werken in de natuur en contact met paarden een heel positief effect heeft op mensen die het vertrouwen in mensen zijn verloren. En bij PTSS is dat, met heel goede reden, vaak het geval.
Dit heeft al langer mijn interesse en daarvoor lees ik er ook veel over. Naast het boek wat ik in mijn vorige post noemde (riding home) is er ook een heel interessant boek (The Listening Heart van Leigh Shamboo) waarin uitgelegd wordt wat limbische (emotionele) regualtie tussen mens en paard kan doen en hoe je zo nieuwe neurale paden in je hersenen kunt creëren.
Ik heb het idee dat er veel mensen met PTSS baat kunnen hebben bij therapie met paarden.
Uiteraard bij een geschoolde therapeut die ook betrokken en menselijk is.
Er zijn psychologen ed te vinden die met paarden werken en ook via de alternatieve geneeswijze word er (deels) vergoed door sommige alternatieve verzekeraars als de therapeut is ingeschreven bij de NFG waardoor behandeling dan betaalbaar wordt. Ik ben zelf ook bezig met inschrijving.
Het lijkt mij dat er best wel mensen in dit topic baat bij kunnen hebben.

Ik vind het triest om te lezen dat er zoveel mensen zijn die na (een) traumatische ervaring(en) zoveel "vrienden" verloren zijn. Dat je zoiets mee maakt is al erg genoeg en als je dan ook nog eens weinig of geen steun van je nabij omgeving krijgt ...

Veel mensen stellen inderdaad dat animal assisted therapy erg kan helpen bij trauma. Ik ben van mening dat het inderdaad kan helpen, maar dat dit zeker niet voor iedereen met een trauma zo is. Zoals elke therapie moet het bij je passen, moet je een klik hebben met de therapeut, moet de manier van werken je liggen,... Zoals in mijn vorige bericht denk ik wel gezegd: het kan ook heel negatieve effecten hebben bij mensen met een trauma. En er kunnen ook tegenindicaties zijn (bv. externaliserend probleemgedrag).

Jammer dat je geen vrienden meer overgehouden hebt, MyKayleigh. Moeilijk nieuwe vrienden kunnen maken is denk ik iets wat veel mensen wel herkennen....
Na hoelang het beter gaat is afhankelijk van veel verschillende factoren, zoals de aard van je trauma, de duur ervan, eventueel bijkomende problematiek, steun vanuit je omgeving, maar ook geslacht, ... Er zijn mensen die na een paar jaar "verder kunnen met hun leven" en anderen die hun trauma na 10 jaar of langer nog niet verwerkt hebben.

**Geplaatst**: 18-01-16 15:35

Re: PTSS, wie

Geplaatst: 18-01-16 15:35

Ik denk idd dat t van heel veel factoren afhangt...