Riep al een tijdje geleden dat ik me wou melden... Nou ik ga een poging wagen!
Zo'n 3/4 jaar geleden zijn mijn klachten begonnen. Ik was toen 15. Als ik met mn dingen bij iemand kwam, was het van zou vast door de puberteit komen. Ik voelde me alleen, mijn ouders hadden veel ruzie, school liep niet zo lekker, ik lag buiten de groep. Dat alles bij elkaar.
Op een gegeven moment stage gaan lopen bij een gezin. Zij merkten wel dat er 'iets' was.
Vooral met de man des huizes (noem hem even R) veel gepraat, omdat ik daar veel mee samen werkte. Eerst wou ik weinig zeggen, hij vroeg wel steeds dingen.
Op een gegeven moment een keer een leraarbezoek gehad op die stageplek. Toen de leraar weg was waren we op stal, even aan het praten. Tot R vroeg; ben jij wel gelukkig? Toen brak ik, ik vergeet dat moment nooit weer, heb een vreselijke huilbui gehad, met hem staan knuffelen zoals ik nooit gedaan had met iemand, net wat ik nodig had, wat ik gemist had.
We besloten dat ik doordeweeks (was er 4 dagen per week te stagelopen) bij hun ging logeren. Zodat ik de thuissituatie (ruziënde ouders, en nog veel meer dingen die ik niet openbaar zet) even kon ontlopen.
Dit was erg fijn. Alleen ging het hierdoor wel steeds slechter met de band tussen mij en mn ouders. Op een gegeven moment besloten helemaal uit huis te gaan, bij die mensen in te gaan wonen.
Sindsdien is het mis gegaan.
Ik had hierdoor veel stress, omdat mn ouders er alles aan deden dit tegen te houden en mij te claimen. Vaak hyperventilatie gehad, vrijwel elke avond, waardoor ik de volgende dag kapot was en de hele dag op bed lag. Dit ging heel lang door, bijna een half jaar, tot ik in therapie moest omdat ik hierdoor ook niet naar school ging.
Met hoop op beterschap toch over gegaan naar klas 3. De eerste weken gingen redelijk, tot ik last kreeg van mn maag, misselijk. Weer hele dagen op bed, niet naar school. Allerlei ziekenhuisbezoekjes, nooit wat uit gekomen.
Dit heeft ook ruim een half jaar geduurd, hierdoor veel achterstand waardoor ik achter de feiten aan liep qua schoolwerk. Ik vond werken op hun bedrijf leuker, waardoor school verslonsde.
Spijbelde ook best veel.
De laatste maanden van het schooljaar heel hard geprobeerd toch alle achterstanden weer weg te werken. Maar het wou niet. Ik probeerde overdag naar mijn nieuwe stageadres te gaan, smiddags en savonds bij R op het bedrijf helpen, snachts aan mn huiswerk. Jaja, zo zag mn dag er uit.
Logisch, dit ging m niet worden. Ik raakte overspannen, burn out.
Besloten klas 3 over te doen.
Daar ben ik dit jaar dus ook mee bezig. Alleen gaat dit ook niet vlekkeloos.
Eerste 2 weken keurig begonnen, tot ik merkte dat wel heel veel hetzelfde was als vorig jaar en ik de interesse verloor. Heb dit ook verteld tegen mijn begeleidster op school, alleen deed die er weinig/niks mee. Ik begon weer met spijbelen, verzon allerlei uitwegen, was ondertussen wel lekker aan het werk.
Sinds 2/3 weken woon ik op mezelf. Moest hier vreselijk veel voor doen/regelen, deed dit vaak onder schooltijd, en nog steeds.
Ik ben er dus nog steeds niet uit.
Ik spijbel nog steeds, loop weer achter op school, het boeit me niet school.
Ik ben 19, moet dit jaar en dan nog 1 jaar, dan ben ik klaar met mn mbo niveau 4. Maar ik ben veel liever aan het werk, ligt het aan mij stop ik er per direct mee, met die hele studie. Er zit geen uitdaging in ofzo, ik vind er niks aan. Ik ben veel liever aan het werk, ik werk gewoon 7 dagen per week, houd dat prima vol, maar ook weer niet...
Ik heb totaal geen ritme, de ene keer kan ik wel de hele dag slapen, de andere keer kan ik niet slapen, zoals nu, om 1 uur zit ik nog te typen.
Niets kan mij motiveren om weer naar die school toe te gaan. Ik ben er nu al 2 weken achter elkaar niet geweest.
En zo zijn er nog wel andere dingen... Mensen die mij appen waar ik niet op reageer, instanties/mensen die ik moet bellen, wat ik niet doe.
Qua werk (echt mijn passie) doe ik alles, laat nergens steken vallen, dan functioneer ik op en top.
Ik heb op dit gebied ook heel veel ideeen, loop al een tijdje rond met het idee om iets voor mezelf te beginnen, maar waar moet ik dan beginnen, en dan haak ik al weer af...
Ik weet niet goed wat ik moet, qua school.
Wie herkent zich hier ook in? Tuurlijk, iedereen heeft wel eens geen zin in school, maar dit is wel iets extremer volgens mij...
Geplaatst: 07-11-15 11:06 
Ik ben vers 'gerevalideerd' van een burnout/depressie. Over 2 weken heb ik mijn laatste afspraak bij de psycholoog. Ook ben ik weer bezig met school, alleen misschien zal ik daar nog wat veranderingen aan moeten brengen omdat ik mezelf anders iets teveel push; het heeft veel moeite gekost om 'beter' te worden, dus nu wil ik dat wel graag zo houden. 
