Hoi TS. Je topic gelezen. Jeetje meis.....het is niet niks. Vind het wel mooi om te lezen dat je positief vooruit kijkt! Ik hoop dat het je lukt en dat je straks helemaal op je plek zit! Sterkte!
LS_fotos
Berichten: 1640
Geregistreerd: 24-04-12
Geplaatst door de TopicStarter: 08-04-15 10:36
Bedankt ik ben ook best trots dat ik me door de begeleiding hier niet gek laat maken. Soms zijn ze echt zo lekker bezig.
En ik ben al begin van me opname clean.
quera
Berichten: 13893
Geregistreerd: 10-02-05
Woonplaats: Zuid-Holland
Geplaatst: 08-04-15 10:40
Was al benieuwd hoe het met je ging.
Vergeet niet dat de begeleiding er voor jou is. En dat ze sommige dingen expres doen om jou iets te leren of om ergens achter te komen.
Wij plaatsen ook nooit iemand over naar een andere kamer tenzij daar een extreem goede reden voor is.
Nu kan ik dit niet nakijken omdat ik je bhp niet weet. Dus dit zijn allemaal dingen die ik niet zeker kan zeggen
Lief berichtje en inderdaad in die opzichten heb je wel gelijk, maar bij mij is er 2x overplaatsing geweest doordat de persoon naast mij naar gesloten moest.. Ik had dus die onrust die ik niet hebben kon op dat moment.
MAANDAG MET ONTSLAG! Ik heb gesmeekt iets geregeld en ik ga opnieuw beginnen. Wil ook heel graag naar iets anders dan het GGZ ik wil zo graag doelgerichte therapie ipv voor de 20ste keer herhaling van de vers.
quera
Berichten: 13893
Geregistreerd: 10-02-05
Woonplaats: Zuid-Holland
Geplaatst: 15-04-15 16:56
Niemand kan daar tegen. Maar ieder zit daar voor z'n eigen problemen. Neem aan dat je daar niet voor je zweetvoeten zat
Waar ga je nu naartoe en wat voor behandeling ga je volgen
Wat lief dat je het vraagt! Zal morgen een update posten, nu naar bed lange dag gehad met afgelopen nacht een dissociatie. Wel heb ik inmiddels mijn tattoo! Andere plek welliswaar, maar morgen update beloofd! Ik zit nml momenteel weinig op bokt.
Heb net je hele topic doorgelezen, heftig hoor.. Ook ik ben benieuwd naar je update
LS_fotos
Berichten: 1640
Geregistreerd: 24-04-12
Geplaatst door de TopicStarter: 23-07-15 22:01
Hier de update! Met mij gaat het goed, ik ben mijn leventje aan het oppakken woon begeleid en de begeleiding is hier altijd het zelfde. Zijn 3 vaste personen erg fijn dat er niet steeds wisseling is. Wel moet ik leren te praten tegen hen en om hulp te vragen ipv mezelf op te sluiten of hem te smeren. Ook moet ik de mensen die me kwetsen en zeer doen loslaten, dit doe ik al wel alleen los ik dit op mijn manier op ik laat het achter me maak er geintjes over en lach ze vierkant uit schik hebben moet kunnen toch ? Ik slaap veel teveel, mijn lichaam vraagt erom, en eist het gewoon op dit zorgt ervoor dat ik heel veel dingen niet kan doen maarja mijn reuma speelt natuurlijk ook nog altijd mee. Pretnison en medicatie, ontstekingen de ADD etc. Maar ik klaag niet, ik vind me bedje fantastisch om even te rusten.
Wat betreft het GGZ ben ik nog steeds boos, heel boos! Mijn begeleider en mijn psygiater en ik klikken gewoon niet en ik kan het niet vergeven wat er is gebeurd en wat er is gezegt. De dokter (mijn huisarts) waar ik goed mee kan zit er nu tussen en er gaat een gesprek komen met hem en mijn ouders erbij hoe wat waarom. Want ze houden mij aan het lijntje en doen alsof ik ben uitbehandeld. Dit is grote onzin, ze vertikken alles! Ik wil individuele therapie geen groepstherapie want woede beheersen en andermans 'gezeur' aanhoren is mijn ding niet zo..
wbt snijden ben ik trots! Het is nog steeds niet voorgekomen! (gelukkig!!) wel krabben van de stres en kleine wondjes daardoor, maar zo heftig dat ik alles moet laten hechten en nieten niet meer. Trots! Mijlpaal, afgelopen 18 juli was ik jarig en heb ik van mijn ouders mijn tattoo gehad. Hij zit op een plek waar het kon waar net geen littekens zitten. Linkerarm buitenzijde waar je erg moeilijk bij kan, hij geeft mij kracht en verteld andere het een en ander. Door deze tattoo loop ik nu zelfs soms met korte mauwen! Ik begin er scheit aan te krijgen het is gebeurd en me huid van me rechter arm is zo erg verminkt dat ik drynage therapie moet, mijn lympklieren zijn doorgesneden, pezen moeten helen en de spier heelt ook nog steeds. De drynage therapie moet een half jaar zeer intensief, mijn arm voert zelf geen vocht meer af. Toen ik de tattoage op mijn andere arm liet zetten zei een iemand: je zult maar zo een dochter hebben... Doet je toch pijn aan je hart ? Ik krijg veel vragen of het geen pijn heeft gedaan, maar ik kan het niet uitleggen de pijn in je hoofd is erger.
Op stal loop ik alleen nog niet echt zonder hesje, ben er net mee begonnen, mijn armen en benen zijn spierwit. Eind van Augustus ga ik op vakantie midweekje, en ja ik heb me ouders beloofd te gaan zwemmen zonder hesje want JA dat deed ik altijd. Ik ontklede mijn lichaam nooit. Hoe warm het ook was.