Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-03-13 09:00

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 09:00

Heel eerlijk gezegd geloof ik niet dat mensen echt helemaal kunnen genezen. Natuurlijk is het mogelijk dat ze behoorlijk vrij kunnen leven, zonder eetgestoorde gedachten.
Maar wat gebeurt er op het moment dat het bijvoorbeeld tegen zit in het leven? Dan komt vaak toch weer een (deel van) de eetstoornis naar boven. Het blijft vaak toch een zwakke plek, en in mijn ogen ben je daarmee "dus" ook nooit geheel genezen. Je moet er altijd alert op blijven, op de signalen dat je eventueel toch weer de verkeerde kant op gaat.
Ook al is het wellicht, zoals in mijn geval, al jaren goed gegaan.

**Geplaatst**: 12-03-13 09:26

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 09:26

Ik heb na mijn eetstoornis genoeg tegenslagen gehad. Maar niet teruggevallen. Ik kan nu namelijk op een andere manier omgaan met emoties en tegenslagen. Dan ben je ook pas genezen, als je dat kan. Anders heb je het meer over stabiel houden en dan kun je uit evenwicht gebracht worden door tegenslagen. Ik ben al op een punt dat een eetstoornis mij niets meer te bieden heeft. Ook niet in slechte dagen en tegenslagen.

**Geplaatst**: 12-03-13 09:30

Geplaatst: 12-03-13 09:30

xSwanHeart schreef:
Oh, balen zeg! Ik herken je gevoel wel; ik eet ook liever niet bij mensen waarbij ik me niet op mijn gemak voel. Vraag me dan altijd af wat mensen ' wel niet zullen denken'. ('Oh, nog een koekje? Dat is ook een vreetzak zeg!' of 'Jeetje, die neemt zomaar een broodje, wat ongemanierd!') En hoewel ik weet dat niks eten alleen maar als nog vreemder wordt ervaren, voel ik me veiliger als ik dat doe.
Vervelend dat je daardoor een eetbui krijgt! Daarna voel je je natuurlijk alleen nog maar rotter

Dit heb ik ook.. Ik dacht dat anderen dat nooit hadden

Vooral omdat ik al behoorlijk dik ben, durf ik vaak niet.. Ik ben een week ergens intern geweest met m'n klas en toen heb ik ook zo weinig gegeten dat iedereen zich zorgen maakte en ik na 4 dagen verplicht naar de dokter moest.. Die niks vond, uiteraard :')

Alleen daar voelde ik me fijner bij dan wanneer ik normaal at. Het is me nog nooit gevraagd, maar ik ben er altijd bang voor 'zou je dat nou wel doen?' Etc

**Geplaatst**: 12-03-13 09:40

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 09:40

Ik denk dat bijna iedereen met een eetstoornis dat heeft. Ik heb het ook gehad. Je gedachten hierover uitdagen is een goede oefening. Eigenlijk zijn er maar weinig mensen bezig met wat jij eet. Als ik nu naar mezelf kijk en ik ben met vrienden uit eten, dan kijk ik nooit naar wat zij eten. Het is voor anderen niet zo belangrijk als het voor jou is.

**Geplaatst**: 12-03-13 14:18

Geplaatst: 12-03-13 14:18

xSwanHeart schreef:
Oh, balen zeg! Ik herken je gevoel wel; ik eet ook liever niet bij mensen waarbij ik me niet op mijn gemak voel. Vraag me dan altijd af wat mensen ' wel niet zullen denken'. ('Oh, nog een koekje? Dat is ook een vreetzak zeg!' of 'Jeetje, die neemt zomaar een broodje, wat ongemanierd!') En hoewel ik weet dat niks eten alleen maar als nog vreemder wordt ervaren, voel ik me veiliger als ik dat doe.
Vervelend dat je daardoor een eetbui krijgt! Daarna voel je je natuurlijk alleen nog maar rotter

ja idd, precies wat jij zegt.
En idd, eetbui is nog véél rotter nadien. -O-

Echt, had veel liever geen eetprobleem gehad, dat zou volgens mij veel makkelijker leven.
Nu is het continue stressen bij meetings, de tijd moeten nemen want anders krijg je nog niets door je keel en continue als ik me even niet prettig voel dikke vreetbuien.

**Geplaatst**: 12-03-13 15:51

Geplaatst: 12-03-13 15:51

DaniBanani schreef:
Naar is dat. Mensen (ook artsen, hulpverleners en media) doen vaak alsof de fysieke ernst gelijk staat aan de psychische ernst. Maar iemand met levensbedreigend ondergewicht kan een jaar later weer beter zijn terwijl een ander die er hartstikke gezond uitziet al 10 jaar de grootste problemen heeft. En dan krijg je inderdaad veel onbegrip en afzwakking ('oh, iedereen doet wel eens aan de lijn joh!'). Het is ook zo lastig uit te leggen: 'Eet je dan heel weinig?' 'Nee, dat niet per sé, maar...' 'Oh, dan kots je elke avond zeker en vreet je zakken chips leeg?' Nee, ook niet echt, maar..' Tsja.

Dit werkt dus ook de andere kant op. Ik ben geen enorme dikkerd, heb de "mazzel" lang te zijn en dat het mensen niet opvalt hoe dik en zwaar ik in werkelijkheid ben. Het irritante is alleen wel dat het niet serieus genomen wordt, terwijl ik wel 104kg weeg en dat natuurlijk voor mijn lichaam echt te veel is. Ik heb last van mijn maag, mijn knieën en nog wat andere dingen. Men zegt en denkt snel "joh, dan ga je toch op dieet?" of "nou, zo dik ben je toch niet?".

Je voelt je soms gewoon zo rot, tenminste ik heb dat. Ik denk altijd aan eten, heb de hele dag honger en zit mezelf altijd gek te maken met keuzes of ik het wel of niet mag en of het wel goed voor me is.

Ik heb nog niet met mijn vriend gesproken, het is er niet van gekomen, hadden andere dingen echt voorrang. Vanavond dus maar een poging doen. -O-

**Geplaatst**: 12-03-13 17:07

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 17:07

Heel veel sterkte, Sunshine!

**Geplaatst**: 12-03-13 18:01

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 18:01

Mijn kinderarts vroeg vorige week of ik weer een college kon geven aan kinderartsen in opleiding over eetstoornissen in het AMC. Dus dat had ik vandaag gedaan!
Verteld over hoe het is ontstaan, wat er lichamelijk bij komt kijken en verteld over wat er ongeveer in iemands koppie om gaat.

Het was heel erg fijn, maar ook best confronterend om alles terug te halen. Ik besef steeds meer wat ik mijn lichaam heb aangedaan en daar schrok ik wel van.
Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb

**Geplaatst**: 12-03-13 18:04

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 18:04

Sorry als ik opeens binnenval..
Maar wat is een normaal gewicht voor een meisje van 11, 1.50m?
Ik wil het graag weten, aangezien ik best mager ben en me vriendinnen zeggen dat ik echt niet veel eet..
Weet iemand dit misschien? Of toch ongeveer?
Alvast bedankt!

**Geplaatst**: 12-03-13 18:05

Geplaatst: 12-03-13 18:05

Wauw. Gaaf Chernique!

Heftig hè als je alles zo terug hoort en je je dan pas gaat beseffen wat een aanslag je pleegt op je lijf.

**Geplaatst**: 12-03-13 18:18

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 18:18

Super knap dat je dat gedaan hebt Chernique!

**Geplaatst**: 12-03-13 19:53

Geplaatst: 12-03-13 19:53

Chernique schreef:
Mijn kinderarts vroeg vorige week of ik weer een college kon geven aan kinderartsen in opleiding over eetstoornissen in het AMC. Dus dat had ik vandaag gedaan!
Verteld over hoe het is ontstaan, wat er lichamelijk bij komt kijken en verteld over wat er ongeveer in iemands koppie om gaat.

Het was heel erg fijn, maar ook best confronterend om alles terug te halen. Ik besef steeds meer wat ik mijn lichaam heb aangedaan en daar schrok ik wel van.
Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb

**Geplaatst**: 12-03-13 20:14

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 20:14

Anika, dat is zo niet te zeggen. Dat hangt bijvoorbeeld af van hoe gespierd je bent en wat je bouw is. Sommige mensen hebben een hele slanke bouw, anderen wat minder. Je zou wel even (hier, of in een eigen topic) kunnen posten wat je eet per dag, daar is wel iets over te zeggen.

**Geplaatst**: 12-03-13 20:17

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 20:17

Anika, een 'normaal' gewicht is niet te geven... als je genoeg eet en voldoende binnenkrijgt en je goed voelt, dan is het goed.

**Geplaatst**: 12-03-13 21:34

Geplaatst: 12-03-13 21:34

Chernique schreef:
Mijn kinderarts vroeg vorige week of ik weer een college kon geven aan kinderartsen in opleiding over eetstoornissen in het AMC. Dus dat had ik vandaag gedaan!
Verteld over hoe het is ontstaan, wat er lichamelijk bij komt kijken en verteld over wat er ongeveer in iemands koppie om gaat.

Het was heel erg fijn, maar ook best confronterend om alles terug te halen. Ik besef steeds meer wat ik mijn lichaam heb aangedaan en daar schrok ik wel van.
Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb

Knap!

**Geplaatst**: 12-03-13 21:56

Geplaatst: 12-03-13 21:56

Chernique schreef:
Mijn kinderarts vroeg vorige week of ik weer een college kon geven aan kinderartsen in opleiding over eetstoornissen in het AMC. Dus dat had ik vandaag gedaan!
Verteld over hoe het is ontstaan, wat er lichamelijk bij komt kijken en verteld over wat er ongeveer in iemands koppie om gaat.

Het was heel erg fijn, maar ook best confronterend om alles terug te halen. Ik besef steeds meer wat ik mijn lichaam heb aangedaan en daar schrok ik wel van.
Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb

Was dat niet heel erg moeilijk Chernique? Het lijkt mij erg lastig om dat allemaal terug te moeten vertellen.

**Geplaatst**: 12-03-13 22:04

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 22:04

Mijn zus heeft anorexia. Heeft bij ons een hele inslag op ons leven gemaakt en nu nog steeds.
Ik kan aan jullie allen én aan jullie broers en zussen het boek "Mijn liefste vijand" aanraden.
Niet alle dingen komen overeen met elke persoon met anorexia, maar ik vond het een openbaring om te lezen. Kon om een stuk minder dingen meer boos worden omdat ik me nu echt kon voorhouden; dat is niet mijn zus die spreekt/doet/zich zo gedraagt, maar de anorexia.

**Geplaatst**: 12-03-13 22:40

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-03-13 22:40

Dankjulliewel!
Ja was wel heel moeilijk.. heel confronterend maar ik hoop dat ik mensen inzicht heb kunnen geven in de ziekte. Omdat mijn eerste kinderarts het ook niet door had. Ik was wel verzwakt maar had geen extreem ondergewicht. En ik durfde niet te zeggen dat ik een 'eetstoornis' had omdat ik dat zelf amper door had.
Maar het heeft hun heel erg geholpen, en mij ook weer in het verwerken en accepteren van mijn verleden. En hier kan ik weer op verder bouwen!

**Geplaatst**: 13-03-13 09:44

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 13-03-13 09:44

Chernique, ik ben trots op je

Nachtlampje, goed boek! Ik ga even op zoek

sterkte!

**Geplaatst**: 13-03-13 09:52

Geplaatst: 13-03-13 09:52

lor1_1984 schreef:
Ik schoot zaterdag enorm in de stress.
Had een meeting van een ander forum en ze besloten gezellig ergens te gaan eten.
Mijn manco: ik kan niet of nauwelijks eten als ik me nog niet voldoende op m'n gemak voel.
Dus ik, het dikkerdje van het stel, at de hele dag niets (en werd toch aangekeken door diverse mensen) terwijl de rest lekker aan het smullen was.
gevolg: bij thuiskomst een behoorlijke vreetbui.

Zo herkenbaar!!
Hier op het werk ook, dan trakteerd er een collega omdat hij jarig is, ik neem niet omdat ik me schaam als andere mensen me zien eten. Ben ik 'smiddags vrij, het eerste wat ik dan ga doen is mezelf vol eten.

Momenteel heb ik dat gelukkig niet meer zo erg. Laatst ben ik om een mega zak snoep geweest bij de Kruidvat (zo'n zak vol met schepsnoep) en ben ik er zo mee door de stad gaan lopen, wat een overwinning.

Maar tegenwoordig is mijn strategie: ik ga eerst bij mezelf na of ik ook echt wel zin in die traktatie van een collega heb, heb ik dat niet dan heb ik er later ook geen spijt van en hoef ik het ook niet te compenseren door de supermarkt leeg te kopen

Dames met BED..weten jullie wat het scheelt aan euro's als je (bijna) geen eetbuien meer hebt?
Ik denk dat ik zo rond de 25 euro per week bespaar..

Verder ben ik wel heel benieuwd wat jullie een eetbui noemen.
Ik zal die van mij proberen te omschrijven... ik kwam dan 'smiddags thuis en trok eerst een zak chips open, toen ik dat naar binnen aan het schranzen was ging ik me bedenken wat we nog meer in huis hadden waar ik wel zin in had, dus op naar het volgende...meestal iets zoets (als ik het hartige beu was) als ik daarna aan het zoet bezig was dan ging ik weer verder denken wat we nog eens in huis hadden...huppa naar het volgende.
Het erge is dus dat ik terwijl ik aan het schranzen ben; ik me al ga bedenken wat ik daarna nog eens ga nemen.
Mijn lievelings food was boterkoek, daar at ik een pak per keer van op.

Ik ging vroeger ook naar de winkels om snoep te kopen en dan liet ik het inpakken 'om als kado' te geven (ja aan mezelf ja!). Maar dan viel het niet zo op dat het voor mezelf was, af en toe vroeg ik zelfs een bonnetje (met de mededeling; dan kan ik het declareren want het is voor kado) echt belachelijk als ik daar nu zo aan denk. Om vervolgens de verpakking open te maken en alles naar binnen te kappen.
Later ging ik ook dingen verstoppen, toen mijn man chocolaatjes vond op wel hele vreemde plekken ging hij er naar vragen. Oh man wat voelde ik me toen betrapt. Ik heb gejankt, geschreeuwd en gekrijst..
Echt een klein kind was ik dan.

Sterkte voor allen die met een eetstoornis te kampen hebben, het is niet niks en denk er zeker niet te luchtig over.

**Geplaatst**: 13-03-13 10:02

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 13-03-13 10:02

Eten bij anderen, waar ik me niet op me gemak voel, vind ik ook onwijs lastig.
Het gevolg: ik drink meer dan dat ik eet. Ook zit ik dan heel snel vol

En het eten smaakt me dan ook niet.

Thuis kan ik wel normaal eten, bij familie redelijk, op het werk gaat het nu ook wel.
Maar ergens uit eten, mén dan kan ik gek worden op een "verkeerde" dag.
Dan gaan zijn mijn gedachten: "Kijkt iedereen naar me? Of kijken ze naar m'n bord? Wat moet de serveerster wel niet denken? Wat zal de kok nu wel niet denken? Ooh help, wat een vol bord." Etc.
Paniekerige gedachten...

Op een normale dag kan ik prima met 3 boterhammen, een waldkorn bol en avond eten. Is niet heel veel, maar op sommige dagen is dit gewoon genoeg.
Een tussendoortje mag best en dit neem ik dan ook. Maar zodra er iets veranderd...

Een vreetbui ontstaat meestal, als ik ergens mezelf tegen houdt ( inderdaad: een traktatie van iemand anders), dan thuis kom en nog spijt heb.
In details wil ik niet treden, maar ik kon voorheen wel voor 25 euro op snaaien

. Zo'n bui duurde voorheen 4 uur. Nu kan ik het beter sturen en kan het met 30 min. al stoppen.
Wel blijf ik me altijd schuldig voelen, na zo'n bui.

Eten verstoppen doe/deed ik ook! en het gevoel als iemand je er op aanspreekt... (en inpakken, bonnetjes etc. heel herkenbaar... Ik legde alles onder m'n bed of matras. Of op zolder :Y)

Momenteel zijn de vreetbuien bij mij midden in de nacht... Minder leuk...

Maar: Gisteren en vandaag heb ik een top dag

Ik heb er zin in en kan beter naar mezelf luisteren.

Hoe gaat het met jullie?

**Geplaatst**: 13-03-13 10:36

Geplaatst: 13-03-13 10:36

Die vreetbuien zijn zeker herkenbaar, maar van vroeger. Ik merk dat ik nu meer dwangmatig aan het eten ben. Vroeger kon ik van een paar euro die ik nog had bij de bakker vanalles halen wat ik lekker vond. Ik haalde gerust voor een heel gezin aan gebak of saucijzenbroodjes. Als ik er nu over nadenk... Bizar eigenlijk hè?
Nu is het de laatste jaren echt veel minder met mijn eetbuien. Ik heb nu gewoon altijd honger, denk de hele dag aan eten en alles wat aangeboden wordt neem ik aan. Dan heb ik ook nog constant gedachten over dat ik moet afvallen en dieëten, ik ben te dik, het moet eraf voor de vakantie etc. En hoe meer ik daaraan denk, hoe meer ik ga eten omdat ik bang ben honger te hebben.

Deze is wel helemaal illustrerend voor hoe ik me voel (aleen heb ik een haat-liefde verhouding met eten):

Gisteren goed gesprek gehad met mijn vriend. We hebben nog niet zo lang een relatie, maar kennen elkaar wel al heel lang. Gelukkig is het een hele solide relatie en kan ik op hem bouwen. Hij heeft begrip voor me, zag ook dat het minder gaat de laatste tijd. Ik weet zelf nog niet goed wat ik overal mee aan moet, dus ik laat het even zo. Ben al blij dat hij op de hoogte is.

**Geplaatst**: 13-03-13 14:30

Geplaatst: 13-03-13 14:30

Ik lees al vanaf het begin mee, nu ook maar eens een berichtje.

Ik heb 'vroeger' zo'n 6 jaar boulimia/NAO gehad, ben daarvoor in behandeling geweest (inmiddels alweer 7 jaar geleden) en het gaat heel goed. De discussie over wel of niet kunnen genezen vind ik wel interessant. Want wat is genezen? Ik durf wel te stellen dat ik er geen last meer van heb, in de zin dat ik niet meer handel naar de gedachtes die ik soms nog heb. Maar nog steeds heb ik af en toe gedachtes om af te gaan vallen en voel ik me weleens te dik. Dat is niet vaak, maar het is wel het eerste gevoel dat opkomt wanneer ik onzeker wordt of slecht in mijn vel zit. Niet 100% genezen dan? Ik weet het niet, het komt zo weinig voor en ik handel er niet naar, dus ik ben wel sterker dan die gedachtes...

Eén restantje heb ik nog wel, wat jullie dus ook kennen: Eten in het bijzijn van andere mensen. Ik doe dat nog steeds liever niet bij mensen waarbij ik me niet op mijn gemak voel (schoonfamilie

). Thuis, op het werk of bij mijn eigen familie is het totaal geen punt gelukkig en ik ga er ook niet actief mee aan de slag, het is wat het is.

Als dat alles is wat ik er aan over heb gehouden vind ik dat er nog heel goed vanaf ben gekomen eigenlijk.

Het is zo heerlijk om niet meer beheerst te worden door (niet) eten!

**Geplaatst**: 13-03-13 18:51

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 13-03-13 18:51

Ik merk de laatste tijd echt weer heel erg dat ik niet "normaal" kan sporten.
Het is letterlijk alles of niks. of ik ga door tot ik niet meer kan of ik ga niet want half sporten lukt gewoon niet.
In groeps verband sporten heb ik ook een hele tijd gedaan, dit werkt wel iets beter maar ook dan ben ik zoo fanatiek dat het niet meer ontspannend ofzo is?

Merken jullie dat ook ?
Ik kan ook gewoon gestrest worden als ikk fitness apparaten zie staan maar ik niet meer mag sporten.
Ik heb nu in mijn behandeling dat ik max 2,5 uur per week mag sporten.

**Geplaatst**: 13-03-13 19:34

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 13-03-13 19:34

Ik had dat ook heel erg. Inderdaad alles of niks. Heel vervelend is dat.
Bij mij is het minder geworden toen ik bij mijn vriend (man nu) op de boerderij ging wonen. Ik was daar zo druk bezig dat ik geen tijd meer had om te sporten. Maar voordat ik daarachter kwam, ben ik mezelf goed tegengekomen. Na een lange dag toch gaan wielrennen en uiteindelijk kotsend en duizelig van de fiets afstappen. Dat was het moment waarop ik dacht: 'dit nooit meer.'