Ik heb vooral erg veel respect voor een (inmiddels overleden) achterneef. Hij was bijna volledig verlamd (een spierziekte) en was bovendien blind en doof. Praten ging moeilijk, maar mensen die zich erop hadden getraind konden hem verstaan. Door middel van tikjes op zijn wang werd er met hem gecommuniceert. Hij wilde zelfs gewoon studeren, hij was echt gigantisch slim.
Ik heb zeker niks tegen gehandicapten, maar moet eerlijk bekennen dat ik het niet makkelijk vind om met ze om te gaan. Ligt er wel heel erg aan hoe erg en lichamelijk of geestelijk gehandicapt.