Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

manfredie schreef:@ miranda40 als ik thuis kwam van de mindfullnes was ik leeg...ik wilde dat gevoel kwijt en ben toen gaan schrijven.
en niet iedere keer na een cursus schreef ik maar dat deed ik pas als ik het gevoel had klem te zitten.
het is zo belangrijk om te beseffen en toe te laten dat je dingen mag en kunt voelen en dat bepaalde gevoelens ook geen schande zijn.
hetgeen wat mij vooral op de been houdt is de aanwezigheid van mijn kleine meid. voor haar ga ik door het vuur.
ze was niet gepland maar meer dan welkom...ze is echt ontstaan uit liefde en dat zorgt ervoor dat ik dingen blijf relativeren. ik heb ook periodes gekend dat alles alleen maar negatief was en ik echt geen zin meer had om door te gaan met wat ik aan het doen was.
maar door haar besef ik me gewoon dat er meer is in het leven dan alleen maar het negatieve.

Jammer dat ik zo moe ben
belle_boef schreef:Kreeg vandaag via sms antwoord op mijn brief. Sommige mensen hebben echt een bord voor de kop.
Nou weet je, jammer voor die persoon dan, jij hebt het iig gedaan en daar mag je trots op zijn! Mensen kun je niet veranderen, dan maar een manier vinden om ermee om te gaan.
Bij dat soort mensen moet je je afvragen, ik weet dat ik diegene niet kan veranderen, vind ik mezelf dan zo weinig waard om me op een bepaalde manier te laten behandelen? Sommige mensen ben je beter kwijt dan rijk helaas... En inderdaad al super dat je die brief uberhaupt verstuurd hebt!
Zit te twijfelen of ik de lerares zal e-mailen om aan te geven dat ik een sociale fobie heb, en of ik een alternatieve opdracht mag doen. Of gewoon alleen voor haar hoef, dat is al voldoende... Maar dan denk ik weer van ja, dan loop je er weer voor weg... belle_boef schreef:Kreeg vandaag via sms antwoord op mijn brief. Sommige mensen hebben echt een bord voor de kop.
waarom doen ze dat niet allemaal. Dan had ik veel meer gezegd/kunnen vertellen wat er nou precies aan de hand was :'( 

ladypaard schreef:opdelen in segmenten is wel DE oplossing,waarom doen ze dat niet allemaal. Dan had ik veel meer gezegd/kunnen vertellen wat er nou precies aan de hand was :'(
die zal
manfredie schreef:ben er niet rouwig om hoor dat het niet klikt...ben wel blij dat mijn psychologe koste wat het kost mij in de gaten wil houden.
geeft toch wel een fijn gevoel. ik kan met haar praten of dingen van alledag maar ook over de dingen die echt in me hoofd blijven hangen.
soms gaat dat met veel lachen maar ook wel eens met een traan en dan ben ik moe maar wel voldaan als ik daar weg ga
Eigenlijk ben ik ontzettend boos omdat ik 2 paardeneigenaren moet duperen dat ik niet kan komen rijden maar ik kan het niet uiten naar mn vriend, ik ben toch geneigd om het dan lachend op te lossen maar dat moet ik niet doen. Dan ben ik bang dat mijn boosheid ongegrond is, terwijl ik af en toe best wel effe boos mag zijn toch?
En het feit dat ik het niet durf te uiten frustreert me weer meer. Voel me alleen zoooo schuldig naar de eigenaren toe, terwijl ik vanavond gewoon alsnog heen ga. Ben zo bang om het fout te doen... Bah!
Maar toch, als t niet gaat zoals ik het wil, dan raak ik heel snel gefrustreerd
Woont ze niet in de buurt? Als ze toevallig thuis is kun je er wellicht langsfietsen/lopen? Neemt nog gene 5 minuten van haar tijd in.