Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-02-12 21:18

Geplaatst: 10-02-12 21:18

Als ik het UWV was zou ik hier maar eens goed rondneuzen op de zoekmachine.. levert misschien nog wat geld op!

**Geplaatst**: 10-02-12 21:20

Geplaatst: 10-02-12 21:20

Quellian schreef:
Nee en je wordt ook niet voor je lol ziek.
De arts waarbij ik onlangs was zei dat hij een moeder 100% goed heeft moeten keuren die in een rolstoel is gekomen door 'ongeluk' tijdens de bevalling, er werd gezegd dat zij nog heel prima op kantoor kon zitten.

lijkt me niet meer dan logisch! waarom zou iemand in een rolstoel niet kunnen werken

**Geplaatst**: 10-02-12 21:29

Geplaatst: 10-02-12 21:29

Ik zit nu 10 jaar in de wa-jong, en heb een brief gehad van het uwv werkbedrijf met vragen.

**Geplaatst**: 10-02-12 22:45

Geplaatst: 10-02-12 22:45

Ts ik heb je hele topic door gelezen en het roept bij mj gemengde gevoelens op, aan de ene kant krijg ik het gevoel dat je niet wilt, aan de andere kant krijg ik ook echt het idee dat je niet kunt. Ik denk dat ik wel mee kan praten als het over chronisch ziek zijn gaat, ik loop met 2 hernia's die wat beschadigd hebben waardoor ik iets functie verlies in mijn linkerbeen heb, slijtage aan de tussenwervelschijven, slijtage en artrose in knie en handen en dan weet ik sinds kort na jaren met klachten te hebben gelopen dat ik Fibromyalgie heb die extreme vermoeidheid en darmproblemen veroorzaakt, Ook ik ben zzp-er dus geen uitkering van wat voor instanties ook. Alles bij elkaar genomen verzet ik nog héél véél werk, niet omdat ik dat wil maar omdat het van mezelf moet, waarom...omdat ik er van overtuigd ben dat de rol van de gedachte een hele grote rol meespeelt, ik probeer positief te blijven en kijk naar wat ik wel kan en doe en wil absoluut niet bezig zijn met wat ik niet kan. Begrijp me niet verkeerd, in mijn hele dag zijn korte rustpauzes ingelast, soms al na een kwartier, ik ga mezelf niet slopen maar dat is een manier zoeken waarbij jij je het beste voelt, dat leer je uiteindelijk wel. Ook ga ik gewoon lekker een dag met de paarden weg of iets anders leuk doen, ok de volgende dag moet ik dat bezuren maar so what....ik heb wel een zalige dag gehad. Ik heb bij jou het gevoel dat je er zo van overtuigd bent dat je weinig kan, ik hoor je alleen maar roepen wat je niet kan en waar je last van hebt en ik ben er van overtuigd dat je je daar alleen maar beroerder van gaat voelen.

Veel ziekenhuizen hebben mooie trajecten lopen, met behulp van fysio's, ergptherapeuten, maatschappelijk werkers, psychologen en de specialist, die gaan 2x in de week een ochtend met je aan de slag om een weg te vinden om goed om te gaan met je ziek zijn en gaan kijken naar wat je nog kunt en mag. Ik weet het, dit heeft niks te maken met je oproep voor een herbeoordeling oproep en wat je daar van kunt verwachten maar naar mijn idee zou dit iets voor jou kunnen zijn. Ik heb het zelf afgewezen omdat ik niet op die manier met mijn ziek zijn bezig wil zijn maar ik geloof dat ik daar iets anders in sta dan jou. Ik hoop dat je je weg zult vinden. Sterkte

**Geplaatst**: 10-02-12 23:42

Geplaatst: 10-02-12 23:42

Stephanie100 schreef:
Als ik het UWV was zou ik hier maar eens goed rondneuzen op de zoekmachine.. levert misschien nog wat geld op!

http://www.uwv.nl/overuwv/webcare.aspx
Ze hebben hier een speciaal team voor..

**Geplaatst**: 10-02-12 23:56

Re: 80-100% afgekeurd al ruim 4 jaar en nu opgeroepen?

Geplaatst: 10-02-12 23:56

Ts noemt steeds dat ze moeite heeft met druk/stress. Dat is het verschil tussen een "dagje naar stal" en een baan. Dat is niet hetzelfde. En idd, geen werkgever wil een werknemer die heel vaak ziek is. Maar een gesprek is natuurlijk altijd goed. Het is alleen juist een kenmerk van de beperking dat TS zich zo druk maakt om de afspraak.

Ik heb ook de diagnose cvs. En ik vind het maar vaag. Maar dezelfde klachten als ts.

**Geplaatst**: 10-02-12 23:58

Geplaatst: 10-02-12 23:58

Door een ongeval heb ik een chronische whiplash opgelopen en intussen oo fibrolyalgie. Ik kreeg destijds een uitkering. WAO ging niet met niet zichtbare klachten. Werken mocht ik van ze ook niet. Kreeg een uitkering en vrijstelling van solicitatieplicht. Kreeg wel controle gesprekken maar over werk hadden ze het niet.

Ik lees hier wie paard kan rijden kan werken maar dat hoeft niet zo te zijn. Paardrijden was voor mij ontspanning. Bij werk komt druk kijken wat fataal kan zijn.

Ben in de tussentijd 5 jaar werkzaam geweest als dierenartsassistente daar het niks doen zeker niet goed is en het belangrijk is onder de mensen te komen. Heb dit zelf geregeld en niet het UWV. Die hebben eigenlijk helemaal niks voor mij gedaan. inmiddels werk ik niet meer door meerdere hernias, fubromyalgie en rheuma. Het ging niet meer. maar leef niet van een uitkering en verdien wat bij met het kweken van vogels, fotoshoots en als schrijver. Kan m\n eigen tijd indelen zoals ik kan en dat gaat heel goed en het geeft voldoening om niet op de zak van de staat te teren.

**Geplaatst**: 11-02-12 00:02

Geplaatst: 11-02-12 00:02

Teszzz, wel een opleiding in de paarden willen doen, maar niet voor een vaag baantje opgeroepen willen worden...dan is cvs ineens niet meer belangrijk?

En als je voor 20% goed gekeurd bent, dan kan je voor 20% gaan werken en dan kan het nog wel eens zijn dat je best voor meer kan gaan werken.

Een andere kennis van mij heeft een whiplash, was voor 80% uitgeschakeld, zat midden in een studie, moest die afbreken, heeft met veel inzet, wil en via het whiplash centrum nu voor 80% winst en dus voor maar 20% uitgeschakeld, werkt ook, ook niet fulltime, haar zul je nooit horen over haar whiplash omdat ze nl niet tot de groep wil horen die wat heeft.

Maar zo ken ik nog wel meer mensen hoor...het is instelling....want ik vind het eerlijk gezegd ook wel fijn om thuis te zijn met geld en dan af en toe in de week naar stal te kunnen voor ontspanning. Ik kan vanwege niet gezond zijn ook niet 40uur werken...30 is al te veel maar ik doe het wel als ik een tijdelijke baan krijg via het uitzendbureau

Mijn idee is het nl altijd nog, als je echt geld nodig hebt, dan kan ineens echt veel meer....maar zolang je met part time werken nooit meer verdiend dan een full time uitkering, zal niemand die part time kan werken, gaan werken.....

**Geplaatst**: 11-02-12 00:03

Geplaatst: 11-02-12 00:03

Molzebeer schreef:
Ts noemt steeds dat ze moeite heeft met druk/stress. Dat is het verschil tussen een "dagje naar stal" en een baan. Dat is niet hetzelfde. En idd, geen werkgever wil een werknemer die heel vaak ziek is. Maar een gesprek is natuurlijk altijd goed. Het is alleen juist een kenmerk van de beperking dat TS zich zo druk maakt om de afspraak.

Ik heb ook de diagnose cvs. En ik vind het maar vaag. Maar dezelfde klachten als ts.

Ik heb elke dag moeite met druk en stress, je zou eens moeten weten en dat geld voor zoveel mensen...zoveel mensen die altijd ergens tegen aan zitten omdat ze eigenlijk niet de druk en stress aankunnen, maar die moeten en doen.....

Ga steeds meer de sfeer van de weg van de minste weerstand voelen....alleen in Nederland kan dat....

**Geplaatst**: 11-02-12 00:23

Geplaatst: 11-02-12 00:23

Molzebeer schreef:
Ts noemt steeds dat ze moeite heeft met druk/stress. Dat is het verschil tussen een "dagje naar stal" en een baan. Dat is niet hetzelfde. En idd, geen werkgever wil een werknemer die heel vaak ziek is. Maar een gesprek is natuurlijk altijd goed. Het is alleen juist een kenmerk van de beperking dat TS zich zo druk maakt om de afspraak.

Ik heb ook de diagnose cvs. En ik vind het maar vaag. Maar dezelfde klachten als ts.

Precies. Ik kan zeker een aantal dingen doen, maar wat mij minimaal 3 weken kost doet een gezond iemand in max. 2 dagen. Geen werkgever die zich zo'n werknemer kan veroorloven. Daarnaast kan het uwv het geen lor schelen dat je naast je werk ook nog energie moet over hebben om te eten/koken, je was/afwas/huishouden in elk geval zover bij te houden dat je schone kleren hebt en er geen muizen/kakkerlakken, etc. bij je intrekken. Over ontspanning, hobby's en waar gewenst iets van sociale activiteiten nog maar te zwijgen.

Ik ben (mede omdat werk minder gezeur en papierwerk geeft dan uitkering) een aantal keren hard tegen mijn eigen grenzen op geknald en dat kostte me elke keer zeker 3-4 weken net an kunnen koken/wassen/afwassen en mezelf er uit schoppen om pony te controleren (anders kom ik niet tot rust). Ben nu 4 jaar verder na NAH door ongeluk en ik begin eindelijk een beetje inzicht te krijgen in waar mijn grenzen liggen en wat de signalen van mijn lijf zijn. Maakt dat ik wat minder blauwe plekken, onhandige acties en ongelukjes heb, maar ook dat ik vaak behoorlijk baal van hoe dichtbij die grenzen liggen. Ik kon zeker 60% meer per dag en ik moet accepteren dat dat nooit meer terug komt. Daarnaast spelen er nog een paar aandoeningen en het hele trio versterkt elkaar lekker. Kort gezegd kan ik fysiek geen zwaar werk doen als baan (ben te traag en kan het niet lang genoeg volhouden) en teamwerk/met mensen omgaan is hem op zijn minst ook niet.

**Geplaatst**: 11-02-12 00:32

Geplaatst: 11-02-12 00:32

pubelia schreef:
Ik zit nu 10 jaar in de wa-jong, en heb een brief gehad van het uwv werkbedrijf met vragen.

Als ik het uwv was zou ik iemand niet rucksichtlos tien jaar een uitkering geven, dus ik vind het helemaal niet vreemd dat je een brief met vragen krijgt. Ik denk ook dat het voor iedereen het beste is om in de maatschappij te staan en er niet alleen afhankelijk van te zijn. Mensen die echt niet kunnen werken verdienen een fatsoenlijke uitkering, mensen die niet willen werken verdienen iets anders.

**Geplaatst**: 11-02-12 00:50

Geplaatst: 11-02-12 00:50

Abiola schreef:
pubelia schreef:
Ik zit nu 10 jaar in de wa-jong, en heb een brief gehad van het uwv werkbedrijf met vragen.

Als ik het uwv was zou ik iemand niet rucksichtlos tien jaar een uitkering geven, dus ik vind het helemaal niet vreemd dat je een brief met vragen krijgt. Ik denk ook dat het voor iedereen het beste is om in de maatschappij te staan en er niet alleen afhankelijk van te zijn. Mensen die echt niet kunnen werken verdienen een fatsoenlijke uitkering, mensen die niet willen werken verdienen iets anders.

Daar ben ik het ook helemaal mee eens! Heb meerdere keuringen gehad. Heb verschillende pogingen gedaan om te werken. Heb zelfs bij een sociale werkplek proberen te werken. Alles is op 0 uitgelopen.
Mensen vergeten dat buiten het werk om je ook een stuk op het sociale vlak mist. Dat is ook mijn motivatie geweest en nog steeds om altijd te kijken wat de mogelijkheden zijn voor mij voor werk...

**Geplaatst**: 11-02-12 00:53

Geplaatst: 11-02-12 00:53

Wat is niet kunnen en wat is niet willen werken? Waarom heeft iemand wel de wil en energie om hobby's te kunnen doen maar niet te werken? Dat je niet volledig kunt werken is iets heel anders dan helemaal niet werken. Als ik de verhalen voorbij zie komen van jonge mensen met een uitkering, is dat toch doodzonde. Nog een heel leven voor zich, maar eigenlijk buiten de maatschappij en afhankelijk van de staat ofwel ons allemaal.

Mijn partner was eind 30 toen hij als hartpatiënt geopereerd is aan nieuwe hartkleppen en een nieuwe aortaboog. Een zware operatie en de pech van een flinke complicatie (1,5 ltr vocht om het hart). Het heeft hem best een tijd gekost weer terug te komen, weer vertrouwen te krijgen in z'n lijf en volledig werken lukt niet. Wel een paar weken, maar als hij meerdere weken achter elkaar 40 uur + veel reistijd draait en ons thuisleven knapt hij af. Griepklachten, doodmoe, lusteloos, opgebrand etc. 32 uur gaat prima en dan bij voorkeur halverwege de week een dag vrij. Da's binnen de bouw helemaal niet normaal: je werkt niet of fulltime. Toch heeft hij dit altijd kunnen overleggen, waardoor hij deelneemt aan het arbeidsproces, geen uitkering heeft en midden in het leven staat met soms een stapje terug.
Een oud collega heeft 2x een ruggenmerginfarct gehad. Zeldzaam en heel desastreus. Hij was net 30 en een veel belovende jonge uitvoerder op de bouwplaats. Hij heeft zich teruggevochten, zit in een rolstoel verlamd vanaf zijn middel en er is van alles aangepast omdat hij in die zin echt gehandicapt is. Hij haat het als je de deur voor hem open houdt omdat hij in een rolstoel zit. Die deur kan hij zelf open doen. Hij is nu calculator, niet zijn nummer 1 keuze, dat is rondbanjeren op de bouwplaats, maar wel iets wat hij nog wel kan.
20 jaar geleden zouden deze mannen gewoon worden afgekeurd. Volledig ten onrechte want ze kunnen veel meer dan ze niet kunnen. En ik denk dat dit voor heel veel mensen geldt. Denk niet in onmogelijkheden, maar in mogelijkheden. Doe mee, maak deel uit en bouw wat op. Een stapje terugdoen en leren hoe en wat wel gaat, is een weg die je moet inslaan. Het verschil tussen leren wat je beperkingen zijn en niet kunnen?

**Geplaatst**: 11-02-12 09:14

Geplaatst: 11-02-12 09:14

russel schreef:
Teszzz, wel een opleiding in de paarden willen doen, maar niet voor een vaag baantje opgeroepen willen worden...dan is cvs ineens niet meer belangrijk?

En als je voor 20% goed gekeurd bent, dan kan je voor 20% gaan werken en dan kan het nog wel eens zijn dat je best voor meer kan gaan werken.

Een andere kennis van mij heeft een whiplash, was voor 80% uitgeschakeld, zat midden in een studie, moest die afbreken, heeft met veel inzet, wil en via het whiplash centrum nu voor 80% winst en dus voor maar 20% uitgeschakeld, werkt ook, ook niet fulltime, haar zul je nooit horen over haar whiplash omdat ze nl niet tot de groep wil horen die wat heeft.

Maar zo ken ik nog wel meer mensen hoor...het is instelling....want ik vind het eerlijk gezegd ook wel fijn om thuis te zijn met geld en dan af en toe in de week naar stal te kunnen voor ontspanning. Ik kan vanwege niet gezond zijn ook niet 40uur werken...30 is al te veel maar ik doe het wel als ik een tijdelijke baan krijg via het uitzendbureau

Mijn idee is het nl altijd nog, als je echt geld nodig hebt, dan kan ineens echt veel meer....maar zolang je met part time werken nooit meer verdiend dan een full time uitkering, zal niemand die part time kan werken, gaan werken.....

Wat TS wel of niet aankan kan ik vanaf hier niet beoordelen, en jij volgens mij ook niet. Wat ik begrijp was dat een opleiding met hele beperkte druk en uren en wil ze dat wel degelijk doen om daarna die uren te kunnen werken, in een omgeving waarvan ze al weet dat er met haar meegedacht wordt en mensen de beperking snappen.

Ik snap wel wat je zegt hoor, over dat het instelling is, maar ik blijf het kort door de bocht vinden. Ik persoonlijk vecht al 8 jaar heel hard om iets te kunnen blijven doen, want ik wil ook niet tot de groep horen die wat heeft en die thuis zit om lekker makkelijk geld te vangen. Ik ben bewust naar school blijven gaan, ook al trok ik het niet en heeft me dat 1.5 jaar gekost zonder resultaat waarna ik alsnog moest stoppen, ik heb meerdere keren geprobeerd te werken (ook nadat ik al afgekeurd was), ik heb alle mogelijke behandelingen in nederland aan gegrepen en heb ook altijd geprobeerd mijn hobbies te houden. En toch zit ik thuis. Vind je dat aan instelling liggen? Want ik vind het helemaal niet fijn om thuis te zitten met geld.
En voor 20% werken is heel leuk bedacht, maar er zijn nou eenmaal heel weinig werkgevers met een baantje voor 6-8 uur per week, waarvan max 2 uur per dag, die rekening kunnen houden met alle beperkingen, lagere productiviteit en een ziekteverzuim van rond de 50%.

**Geplaatst**: 11-02-12 09:16

Geplaatst: 11-02-12 09:16

Marion, wat een prachtige reactie.

**Geplaatst**: 11-02-12 09:19

Re: 80-100% afgekeurd al ruim 4 jaar en nu opgeroepen?

Geplaatst: 11-02-12 09:19

Blijkbaar zit jij niet in de IVA TS en dat houdt in als jij in de WGA 80 tot 100% AO bent verklaard dat het UWV wel denkt dat er in een bepaalde tijd vooruitgang zit in je situatie en dat willen ze nu graag met je bespreken.

Maak je niet druk. Komt goed, en als het niet gaat gaat het niet en dat zien de mensen van het UWV dan ook wel.

**Geplaatst**: 11-02-12 09:22

Geplaatst: 11-02-12 09:22

Ik heb het juist andersom: Ik ben in het verleden wegens psychische klachten (Posttraumatische stress) 80-100 procent afgekeurd maar na traumatherapie inmiddels alweer een paar jaar genezen en WIL niets liever dan aan het werk. Nou, vanuit het UWV kwam weinig medewerking. Ja, ook daar werd geconstateerd dat ik er absoluut klaar voor ben (ik kwam stuiterend en met een big smile op gesprek :')

) , maar voordat ze daar een reintegratieproject hadden opgezet

Volgens mij zitten ze nog steeds ergens verstopt onder het papierwerk.
Inmiddels heb ik een baan aangeboden gekregen en ga wel aan de slag, maar zo snel zijn ze bij het UWV dus niet. Ik loop al jaren achter ze aan.
Je zou toch denken dat ze je wat dat betreft stimuleren wanneer je zo graag aan de slag wilt.

**Geplaatst**: 11-02-12 10:18

Geplaatst: 11-02-12 10:18

russel schreef:
Mijn idee is het nl altijd nog, als je echt geld nodig hebt, dan kan ineens echt veel meer....maar zolang je met part time werken nooit meer verdiend dan een full time uitkering, zal niemand die part time kan werken, gaan werken.....

Sorry maar met dit ben ik het niet eens..

Als ik part-time zou kunnen werken zou ik dat doen! Al zou ik vrijwilligers werk kunnen, dan zou ik dat doen. Er zijn mensen die echt niet kunnen werken. Die het verschrikkelijk vinden dat ze niet kunnen werken. Ik heb er ook alles aan gedaan om te kunnen werken. En ja ik ben blij dat ik geld krijg van de overheid! Maar ik had het veel liever zelf verdiend!

Weet dat je niet persoonlijk tegen me bent, maar het is nou eenmaal niet zo zwart wit als wat jij schets...

**Geplaatst**: 11-02-12 10:22

Re: 80-100% afgekeurd al ruim 4 jaar en nu opgeroepen?

Geplaatst: 11-02-12 10:22

Sowieso ga je er bij de WIA 80 / 100% AO altijd op vooruit als je gaat werken. Je krijgt je uitkering gewoon aangevuld en 70% van je inkomsten wordt gekort en dus in totaliteit ga jij er 30% op vooruit.

En hoe je dus meer over dan dat je niet zo werken en enkel je uitkering zou ontvangen.

**Geplaatst**: 11-02-12 10:43

Geplaatst: 11-02-12 10:43

Somebitch schreef:
Sowieso ga je er bij de WIA 80 / 100% AO altijd op vooruit als je gaat werken. Je krijgt je uitkering gewoon aangevuld en 70% van je inkomsten wordt gekort en dus in totaliteit ga jij er 30% op vooruit.

En hoe je dus meer over dan dat je niet zo werken en enkel je uitkering zou ontvangen.

Dit is toch ook zo bij een WAO uitkering?

**Geplaatst**: 11-02-12 10:43

Re: 80-100% afgekeurd al ruim 4 jaar en nu opgeroepen?

Geplaatst: 11-02-12 10:43

Nee dat werkt iets anders.

**Geplaatst**: 11-02-12 10:45

Re: 80-100% afgekeurd al ruim 4 jaar en nu opgeroepen?

Geplaatst: 11-02-12 10:45

Vreemd want ik krijg straks via de WAO gewoon aanvulling en ga er ook niet op achteruit.

**Geplaatst**: 11-02-12 10:47

Geplaatst: 11-02-12 10:47

Marion, mooie reactie.

Heel herkenbaar

Ik werkte fulltime in een hele drukke stress baan en werd chronisch ziek. schildklier stuk.
Vermoeidheidsklachten, spieren die verkrampte enz enz... maar.. door wilskracht werk ik weer en nu inderdaad net als Marion schrijft in overleg 4 dagen en de woensdag vrij dan kan ik even pas op de plaats maken. Werk zelfs nu in een leidinggevende functie....
Tuurlijk is het soms zwaar maar waar een wil is is een weg.

En de klachten blijven of ik het nou leuk vind of niet... ik sta ook in de ochtend op en denk pffffffffff dit gaat hem niet worden vandaag maar ik kan in mijn hoofd gaan zitten miepen en denken poeh ik ben zo moe... ja dan ben ik ook moe.
Maar ik kan mezelf ook die bekende schop onder mijn hol geven en denken.. we gaan ervoor en we zien wel waar heet schip strand vandaag... en af en toe op de dag een pasje op de plaats.

Ik zeg altijd... het is hoe spastisch je er zelf mee omgaat... wil je of wil je niet... wil je niet dan zal je altijd een patient blijven.
Wil je wel dan draai me op je eigen tempo mee in de maatschappij en mag je daar trots op zijn.

Aan mij werd gevraagd.. waarom laat je jezelf niet afkeuren. Hoezo afkeuren... voor 33% zodat ik dan wel een volledig salaris ontvangen en wel minder werk..
No way als je eenmaal die stempel heb kom je daar nooit meer vanaf. Sorry daar pas ik voor. Dan zelf maar een dagje minder werken en een dag minder salaris maar wel de eer aan mezelf houde,

Mensen die echt ziek zijn dan kan ik me voorstellen dat daar dit vangnet voor is. prima daar is het voor opgesteld en daar zal ik nooit over oordelen of veroordelen maar tegenwoordig zijn vaak mensen al ziek als een scheet dwars zit en dat is de mentaliteit van de jeugd.

**Geplaatst**: 11-02-12 10:49

Geplaatst: 11-02-12 10:49

Dat kan hoor.

Maar dat ligt aan de hoogte van je salaris, bij de WAO kijken ze naar wat je verdient en dan kijken ze in welk fictieve AO percentage je komt en afhankelijk daarvan wordt er dus beoordeeld hoeveel je aangevuld krijgt. Maar hoe die berekening exact gaat durf ik je niet te vertellen.

Er zijn mensen die er wel op achteruit gaan in de WAO, maar dat hoeft niet.

Bij de WIA is het gewoon heel simpel omdat je als je daar 80 tot 100% bent afgekeurd en je dus geen verdiencapaciteit hebt je altijd 30% erop vooruit gaat.

**Geplaatst**: 11-02-12 10:50

Geplaatst: 11-02-12 10:50

Mando, volledig mee eens. Tuurlijk kun je je laten afkeuren en een medisch dossier opbouwen van hier tot Tokio, maar dan kun je de rest van je leven ook niks anders meer dan naar je ziekte leven. Je krijgt geen leningen meer bij de bank om een eigen bedrijf te beginnen, geen hypotheek meer om een eigen huis van te kopen enzovoort. Als je je jong af laat keuren, dan ben je de rest van je leven de klos.