Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-03-11 23:16

Geplaatst: 16-03-11 23:16

Ik herken me heel erg in jouw verhaal, Sophie_midas

Ook ik ben iemand van enorme wisselingen in pieken en dalen... Als ik me een tijdje redelijk goed voel (wat bij mij meestal de 'automatische piloot' inhoudt, verstand op 0 en gewoon doorgaan, de momenten waarop ik het allemaal aardig trek), dan weet ik al dat er weer een denderend dal aan gaat komen.
Daarnaast ben ik ook een lekkere jankerd inderdaad, maar goed, ik heb altijd al geweten dat ik teveel gevoel in m'n donder heb

Aan de ene kant inderdaad heel mooi, maar regelmatig ook erg lastig... Ik ben ook snel van mijn stuk gebracht op momenten waarvan anderen denken 'joh, maak je schouders breed en trek het je niet aan'.
Sowieso ben ik ook erg onzeker. Verlegen in principe ook wel, alleen niet bij de mensen die ik (goed) ken.
Communicatie is voor mij ook een enorm lastig punt. Het is inderdaad zoals jij het zegt: door mensen te 'lezen' heb ik geleerd welke manier van reageren het best bij die mensen past. Maar het is inderdaad een soort acteren; ik reageer zoals ik denk dat anderen dat graag willen, en niet zoals ik zelf zou reageren.

Prettig om alle reacties hier te lezen trouwens

**Geplaatst**: 16-03-11 23:18

Geplaatst: 16-03-11 23:18

ik beschouw het ook als een gave... *bij mijn andere gaves*
Maar soms zou ik toch willen dat ik het niet was!!!, maar zou ook niet zonder kunnen denk ik

**Geplaatst**: 16-03-11 23:27

Geplaatst: 16-03-11 23:27

Hadden (of hebben) jullie er veel last van gehad in jullie schooltijd? Ik denk dat ik mede daarom redelijk veel spijbelde, kon de drukte (herrie) in de klas niet altijd even goed aan.

Ik heb als puber trouwens heel hard geprobeerd alles weg te drukken (werd er gewoon gek van

) en een schild voor mezelf opgebouwd, door ontzettend hard te zijn voor mezelf en iedereen. Iemand zei ooit tegen me "heb jij wel gevoel" auw dat komt hard aan $:\$ gelukkig kan ik naarmate ik ouder word steeds meer mezelf zijn en dat schild loslaten, en de boel accepteren.

**Geplaatst**: 16-03-11 23:34

Re: Hypersensitief (HSP)

Geplaatst: 16-03-11 23:34

Door een aantal gebeurtenissen heb ik daar nu heel erg last van,, ik ga binnenkort de directie op de hoogte brengen want ze weten nog van niks...

Onze klas is behoorlijk druk en er is altijd wel weer gezeik,, dus ja,, veel slapen helpt iets maar af en toe moet ik er echt ff 1 of 2 dagen vooruit trekken om weer 100% te zijn...

**Geplaatst**: 16-03-11 23:36

Geplaatst: 16-03-11 23:36

Shaar schreef:
Ik herken me heel erg in jouw verhaal, Sophie_midas
Ook ik ben iemand van enorme wisselingen in pieken en dalen... Als ik me een tijdje redelijk goed voel (wat bij mij meestal de 'automatische piloot' inhoudt, verstand op 0 en gewoon doorgaan, de momenten waarop ik het allemaal aardig trek), dan weet ik al dat er weer een denderend dal aan gaat komen.
Daarnaast ben ik ook een lekkere jankerd inderdaad, maar goed, ik heb altijd al geweten dat ik teveel gevoel in m'n donder heb Aan de ene kant inderdaad heel mooi, maar regelmatig ook erg lastig... Ik ben ook snel van mijn stuk gebracht op momenten waarvan anderen denken 'joh, maak je schouders breed en trek het je niet aan'.
Sowieso ben ik ook erg onzeker. Verlegen in principe ook wel, alleen niet bij de mensen die ik (goed) ken.
Communicatie is voor mij ook een enorm lastig punt. Het is inderdaad zoals jij het zegt: door mensen te 'lezen' heb ik geleerd welke manier van reageren het best bij die mensen past. Maar het is inderdaad een soort acteren; ik reageer zoals ik denk dat anderen dat graag willen, en niet zoals ik zelf zou reageren.

Prettig om alle reacties hier te lezen trouwens

Alles wat je zegt heb ik ook

Vind het echt fijn om jullie ervaringen te horen en dingen te herkennen. Heb me zo vaak alleen gevoeld hierin, ik had geen idee wat het was maar ik wist wel dat het niet 'normaal' was.

@Fiffil: ik heb op de middelbare school erg veel last gehad. Door de drukte inderdaad.. kon het vaak niet aan. Heb ook lang over m'n middelbare school gedaan (paar keer blijven zitten) hierdoor. Nu op het HBO is het eigenlijk nog erger want de druk is vele male groter en de drukte ook. Zit in een enorm complex met duizenden mensen.

**Geplaatst**: 16-03-11 23:53

Re: Hypersensitief (HSP)

Geplaatst: 16-03-11 23:53

Ik ga binnenkort eens een boek opzoeken waar ik over kan lezen dan

**Geplaatst**: 17-03-11 09:11

Geplaatst: 17-03-11 09:11

Oh dat lijkt me niks zoveel mensen, las ook iets over grote colleges, moet er niet aan denken. Gelukkig ga ik wss een opleiding doen waar d'r maar 45 mensen in m'n jaar zitten (maar dan moet ik wel aangenomen worden uit de 400/500 aanmeldingen

).

**Geplaatst**: 17-03-11 09:29

Re: Hypersensitief (HSP)

Geplaatst: 17-03-11 09:29

Hier ook een HSPer, kom veel herkenbare stukjes tegen.

Fiffill had even op je tumblr gekeken er staan hele mooi foto`s bij, en ik vind ze "herkenbaar" als HSPer.

**Geplaatst**: 17-03-11 10:27

Geplaatst: 17-03-11 10:27

Fiffill schreef:
Oh dat lijkt me niks zoveel mensen, las ook iets over grote colleges, moet er niet aan denken. Gelukkig ga ik wss een opleiding doen waar d'r maar 45 mensen in m'n jaar zitten (maar dan moet ik wel aangenomen worden uit de 400/500 aanmeldingen ).

Dat was ik jaa...
Das ook afschuwelijk inderdaad.. en het erge is.. ik kan ze eigenlijk ook niet missen.. (vanwege de toetsen) maar ik ga er eigenlijk nooit meer heen..

**Geplaatst**: 17-03-11 10:39

Geplaatst: 17-03-11 10:39

Via het topic van gisteren dat is gesloten, kom ik hier terecht.

Ik ben ook HSP-er. Dat werd me verteld door een ander HSP-er jaren geleden. Heb de test nog maar weer eens een keer gedaan. Van de 23 vragen kon ik er 21 met 'ja' beantwoorden. Dus ja, nogmaals de bevestiging.

Hoewel ik niet echt veel herken van wat anderen hier noemen over dat ze niet tegen grote druktes kunnen. Heb wel heel veel moeite gehad met de stad toen ik ging studeren. Dat vond ik verschrikkelijk: de volle trein, de drukte in de stad. Maar na een halfjaar wende ik daar ook wel aan.

Wat ik vooral merk is dat ik bijna feilloos kan aanvoelen hoe iemand zich voelt en of die persoon en ik wel klikken. Hoe ik op die persoon moet reageren. Ook voel ik in ruimtes (huizen etc.) hoe de sfeer daar is. Alsof ik 'huizen' kan lezen. Of er veel erge dingen hebben plaatsgevonden of juist fijne dingen.

Ik ben verder juist erg nuchter. Probeer ook niet teveel aan te trekken van wat ik soms voel. Anders word ik gek.

Meestal herken ik andere HSP-er vrij direct. Een uitstraling, manier van praten, het gevoel... dat zijn dan ook vaak de mensen waar ik goed mee klik.

**Geplaatst**: 17-03-11 12:34

Re: Hypersensitief (HSP)

Geplaatst: 17-03-11 12:34

Shaar, ik herken mezelf weg in jou, het heb precies hetzelfde. Soms kan ik ook nog een dag lang last hebben van iets wat ik in mijn ogen verkeerd heb gedaan, ookal was het nog zo klein, terwijl anderen mijn foutje allang weer vergeten zijn.

Ik vertel het eigenlijk aan niemand, waarom moeten ze het weten? Er zullen niet veel mensen zijn die er rekening mee zullen houden. Alleen heb ik het wel op school verteld. Ze namen me serieus en zeiden tegen me: dat verklaart al een hele hoop waarom je zo doet.
Ja, op school wordt ik wel goed geholpen. Ben daar zeer blij mee!

Hier durf ik het ook wel te vertellen omdat jullie weten wat het inhoudt, en niet zo snel zulke reacties geven al waar ik bang voor ben.

Weten of mensen goed of slecht voor me zijn heb ik niet bewust door, nog niet

Zeker weten dat mijn gevoel het wel tegen me zegt, alleen luister ik er niet naar. Heb al zo vaak gehad dacht ik bij mezelf dacht, goh, mijn gevoel had het dus wel goed, had ik maar geluisterd!

**Geplaatst**: 17-03-11 12:48

Re: Hypersensitief (HSP)

Geplaatst: 17-03-11 12:48

Zelf ben ik het te weten gekomen door m'n psycholoog een paar jaar terug.
Er vielen een hoop puzzelstukjes op z'n plaats en ik begon een hoop te begrijpen van mezelf.
Begreep ook ineens waar de chronische vermoeidheid o.a. door is ontstaan.
Ervaar het ook niet zo als een gave omdat ik er behoorlijk last van kan hebben, op alle punten van het lijstje wel.
Het enige voordeel is dat ik mensen heel goed kan inschatten, of ze wel/niet te vertrouwen zijn.

**Geplaatst**: 17-03-11 12:59

Geplaatst: 17-03-11 12:59

Miss_Caroo schreef:
Weten of mensen goed of slecht voor me zijn heb ik niet bewust door, nog niet
Zeker weten dat mijn gevoel het wel tegen me zegt, alleen luister ik er niet naar. Heb al zo vaak gehad dacht ik bij mezelf dacht, goh, mijn gevoel had het dus wel goed, had ik maar geluisterd!

Dit is iets wat pas de laatste jaren echt beter gaat. Ik ben nu 31 jaar en pas sinds mijn 28ste ofzo ga ik meer op dat gevoel vertrouwen, bouwen en reageren. Nu pas durf ik echt mensen bewust op afstand te houden doordat ik aanvoel dat ze niet kloppen.

Ik heb het er trouwens met niemand over tenzij zij ook HSP zijn. Mijn man lacht erom. Die is er te nuchter voor. Terwijl hij zelf ook HSP is, kan haast niet anders. Maar leg dat een nuchtere Hollandse boerenjongen maar eens uit.

**Geplaatst**: 17-03-11 13:01

Geplaatst: 17-03-11 13:01

Miss_Caroo schreef:
Shaar, ik herken mezelf weg in jou, het heb precies hetzelfde. Soms kan ik ook nog een dag lang last hebben van iets wat ik in mijn ogen verkeerd heb gedaan, ookal was het nog zo klein, terwijl anderen mijn foutje allang weer vergeten zijn.

Ik vertel het eigenlijk aan niemand, waarom moeten ze het weten? Er zullen niet veel mensen zijn die er rekening mee zullen houden. Alleen heb ik het wel op school verteld. Ze namen me serieus en zeiden tegen me: dat verklaart al een hele hoop waarom je zo doet.
Ja, op school wordt ik wel goed geholpen. Ben daar zeer blij mee!

Hier durf ik het ook wel te vertellen omdat jullie weten wat het inhoudt, en niet zo snel zulke reacties geven al waar ik bang voor ben.

Weten of mensen goed of slecht voor me zijn heb ik niet bewust door, nog niet
Zeker weten dat mijn gevoel het wel tegen me zegt, alleen luister ik er niet naar. Heb al zo vaak gehad dacht ik bij mezelf dacht, goh, mijn gevoel had het dus wel goed, had ik maar geluisterd!

Ik vertel het aan niemand, mijn moeder weet t en mijn vriend. Naar mijn idee voegt t ook niks toe als mensen het weten. Ik heb voor mezelf een manier gevonden er goed mee om te gaan qua baan en vrienden verder is niet alles te voorkomen.

Idd is t handig dat ik aanvoel of mensen te vertrouwen zijn. Ik voel dat onmiddelijk aan.

Wel herken ik heel veel van wat jullie zeggen! Ik heb helaas ook angsten, altijd al gehad. Vervelend om mee om te gaan vooral omdat ik soms niet weet of het een voorgevoel is waar ik wat mee moet doen of "gewoon" angst.
Verder zit ik altijd onder de blauwe plekken omdat mijn vriend me alleen maar hoeft aan te raken en ik heb een blauw plek!
Op school had ik ook moeite maar toen wist ik niet dat ik hsp had dus dacht ik altijd dat ik gek was en de rest normaal.

Wat ik wel een eye-opener vond is t besef dat als ik de dingen zo voel als ik doe en dat hsp is, dat mensen die geen hsp hebben dus de dingen heel anders beleven. Vroeger verbaasde ik me over zoveel dingen, dat mensen bepaalde dingen deden of zeiden, omdat ik dat niet zou kunnen, nu snap ik dat mensen dat helemaal niet voelen allemaal en dat je dan heel anders reageert op dingen.

**Geplaatst**: 17-03-11 13:03

Geplaatst: 17-03-11 13:03

Miss_Caroo, ik denk dat dat nog wel gaat komen, vertrouwen op je gevoel. Is bij mij iets wat ik pas echt vanaf m'n 16e durfde te doen, het erkennen (van alles trouwens).

Ik vertel het verder eigenlijk ook niet aan iemand, iig niet als dat niet nodig is of het er niet over gaat.

Meeste mensen kennen of begrijpen het toch niet.

**Geplaatst**: 17-03-11 13:06

Geplaatst: 17-03-11 13:06

Hoe zit het bij jullie met kleding?
Want ik heb daar soms echt moeite mee. Al wordt het met de jaren wel minder, want vroeger had ik het nog driebubbel zo erg. Heel vervelend, dacht altijd dat ik het enigste kind op aarde was die dit had.

Fiffill, ja ik weet ook echt zeker dat het wel gaat komen, omdat ik nu al de goede richting op ben. Ook met het communiceren met dieren moet ik op mijn gevoel vertrouwen, en ik moet zeggen dat ik de laatste tijd meer op mijn gevoel begin te vertrouwen. buiten het werken met de diertjes moet ik hiervan nog veel gaan leren. Maar, het komt wel.

**Geplaatst**: 17-03-11 13:06

Geplaatst: 17-03-11 13:06

Ik wist trouwens niet dat het lichamelijk gevoelig zijn er ook mee te maken had. Ik heb ook snel blauwe plekken en voor mijn gevoel een lage pijngrens. Wat een anders als nauwelijks pijnlijk ervaart, kan bij mij al tranen in m'n ogen van de pijn opleveren. Daar heb ik weleens moeite mee. Voel me zo'n mietje... -O-

**Geplaatst**: 17-03-11 13:10

Geplaatst: 17-03-11 13:10

Citaat:
Maar het is inderdaad een soort acteren; ik reageer zoals ik denk dat anderen dat graag willen, en niet zoals ik zelf zou reageren.

Ik heb dit zinnetje even van iemand hier gejat

Hier herken ik mij echt heel erg in ja.. Echt mijn hele leven vanaf jongs af aan 'zocht' ik al naar wat de juiste antwoorden waren en wat mensen graag willen horen. Alleen op die manier zou je geliefd worden zeg maar, anders zou ik 'raar' zijn met mijn eigen gedachtes..

**Geplaatst**: 17-03-11 13:12

Geplaatst: 17-03-11 13:12

Hoe bedoel je, kleding? Labeltjes ed? Die knip ik er altijd uit.

Veel stoffen vind ik sowieso niet lekker zitten.

Volgens mij heb ik niet echt een lage pijngrens. Althans, ik heb wel snel pijn maar laat het niet gauw merken. Denk dat ik ook wel "gedrild" ben bij de tandarts, ik heb geen glazuur op mijn kiezen en moest als kind om de 3 maanden, dat dingetje waarmee ze water spuiten of juist afzuigen is erg koud dus dat was voor mij altijd heel pijnlijk. Op 'n gegeven moment wen je d'r wel aan, het blijft altijd pijn doen maar het moet toch gebeuren... Komt gewoon door m'n gevoelige kiezen.

Pijnstillers werken niet bij mij, tenminste niet die je in de winkel kan kopen, ik ben nog geen werkende tegengekomen. Kan ontzettend lastig zijn, gelukkig heb ik ze zelden écht nodig (dan heb ik dus pech). Verdovingen ed. werken ook niet goed, maar dit alles komt (volgens tandarts en anesthesisten) omdat ik rood haar heb, heeft met 'n bepaald gen te maken.

Wel ben ik heel gevoelig voor andere medicijnen... antibiotica is een hel. Ik ga er van hallucineren en word nog 2x zo ziek als van de kwaal die het moet bestrijden. Echt ontzettende troep, krijg bijna alle bijwerkingen die er zijn.

**Geplaatst**: 17-03-11 13:15

Geplaatst: 17-03-11 13:15

Duke, dat heb ik ook heel erg met pijn. Blauwe plekken heb ik eigenlijk nooit. Maar er hoeft maar iets in of aan mijn lichaam te zijn, en ik voel me niet meer oke. Heel stom vind ik dat, want o die caro heeft weer eens pijn. Zulke dingen zijn niet leuk, maar zal ermee moeten omgaan.

Fiffill, kleding, labels, stof, alles! ik hou ook niet van labeltjes, bepaalde stofjes krijg ik de kriebels van. Maar ook het kleding dragen zelf. Ik had vroeger erge moeite om kleding te dragen wat naar mijn mening te strak zat. En ook als kleding me nu niet lekker zit, ik dat heel erg vervelend vind.

**Geplaatst**: 17-03-11 13:19

Geplaatst: 17-03-11 13:19

Ik heb dat met BH's vooral, argh ik kan die dingen niet uitstaan ze zitten altijd vervelend (en dat ligt niet aan de maat). Labeltjes knip ik altijd af (kriebelen die dingetjes nog, ik koop al niet eens meer kleding met veel/grote/harde labeltjes) maar de meeste katoenen dingen zitten bij mij wel goed, synthetische stoffen of erg kriebelende wol is niet aan mij besteed.

**Geplaatst**: 17-03-11 13:22

Geplaatst: 17-03-11 13:22

Duke schreef:
Ik wist trouwens niet dat het lichamelijk gevoelig zijn er ook mee te maken had. Ik heb ook snel blauwe plekken en voor mijn gevoel een lage pijngrens. Wat een anders als nauwelijks pijnlijk ervaart, kan bij mij al tranen in m'n ogen van de pijn opleveren. Daar heb ik weleens moeite mee. Voel me zo'n mietje...

Heel herkenbaar ook, ben lichamelijk ook super gevoelig en snel blauwe plekken. Een kleine por kan al zeer doen.
Kleinzerig noemt m'n omgeving het wel eens... maar 'k weet wel beter.
Zit op een vechtsport en ondanks dat mensen daar voorzichtig met me zijn zit ik soms helemaal onder de plekken.
Dat je je soms een mietje voelt dat herken ik wel maar dat is meer omdat de omgeving dat vind en je dat dan ook gaat denken.
Maar ik probeer dicht bij mezelf te blijven, weet zelf het beste wat ik voel en niet een ander. Dat valt soms alleen niet mee.

**Geplaatst**: 17-03-11 13:27

Geplaatst: 17-03-11 13:27

Heeft niet iedereen last van labeltjes? Ik vond het al gek dat mijn man er tegenkan. Eerste wat ik doe met nieuwe kleding is de labeltjes verwijderen. Liefst helemaal met de aanhechting en alles. En als er ook maar iets van wol in kleding zit, hoef ik het echt niet dragen (maar ik dacht eigenlijk dat dat voor iedereen zo geldt).

Mijn dochtertje van 4 wil ook altijd de labels eruit. Dat jeukt volgens haar. Mijn man denkt dat dat door mij komt. Dat ik haar het verkeerde voorbeeld laat zien. Toch merk ik bij haar ook al tekenen van HSP.

Edit: nu ik erover nadenk... mijn dochter is ook een huilbaby geweest omdat ze snel overprikkeld was. Nog steeds een beetje. Ik kon haar als baby nooit meenemen naar drukke omgevingen... dat laat ook wel even een belletje rinkelen.

Laatst bijgewerkt door Duke op 17-03-11 13:31, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 17-03-11 13:28

Geplaatst: 17-03-11 13:28

Hmmm.. ik herkende eigenlijk redelijk veel van wat hier allemaal staat. Ik had vroeger een vriendin die altijd heel hard riep dat ze hypersensitief was en dat ze daardoor met dieren kon communiceren, snel last had van haar lichaam (terwijl daar feitelijk niks mee aan de hand was... lang verhaal).

Heb net zo'n 100 vragen testje gedaan. 'Ik ben behoorlijk sensitief'. Ja daar kan ik lekker veel mee

.
Het zou wel een hoop verklaren allemaal.

**Geplaatst**: 17-03-11 13:30

Geplaatst: 17-03-11 13:30

Fiffill schreef:
Ik heb dat met BH's vooral, argh ik kan die dingen niet uitstaan ze zitten altijd vervelend (en dat ligt niet aan de maat). Labeltjes knip ik altijd af (kriebelen die dingetjes nog, ik koop al niet eens meer kleding met veel/grote/harde labeltjes) maar de meeste katoenen dingen zitten bij mij wel goed, synthetische stoffen of erg kriebelende wol is niet aan mij besteed.

Haha, ik ook met bh's. O, wat erg! Nu gaat het al een hele tijd goed, maar dat is wel eens anders geweest.
Vooral de tijden dat ik voor het eerst een bh droeg. Vreselijk! Voelde me net opgesloten!

Nou Margrathea, dat gedragvan jouw vriendin van vroeger vind ik wel een beetje overdreven

En, of je nou erg sensitief bent, of helemaal niet zo. Communiceren emt dieren kunnen we allemaal.