Bokt.nl

Afanaisa schreef:

sta je op een pensionstal of op je eigen stekkie?

Anders zou ik zeggen, stalgenoot? die heel lief is?

heb je dat wel al tegen hem gezegd of aan hem gevraagd? zoals je het hier nu neer zet?

Abeltje77 schreef:

toen ik dit topic las moest ik trouwens gelijk aan een film denken die er gisteren op was. DIe met Jennifer Aniston? Iemand gezien?

Over een stel dat uit elkaar ging en het begon met een ruzie over afwassen. Vrouw wilt na feestje afwas doen, zovan: dan is het maar gebeurt. Man wilt niet helpen. Loopt uit op ruzie. KWam erop neer dat vrouw boos was dat man nou nooit eens iets uit ZICHZELF deed, dat ze oooooveral om moest vragen en dat het dan nog vaak fout ging.
Man vond -uiteraard- dat vrouw zeurde.

Eigenlijk precies de situatie als hier beschreven. VOnd ik zo frappant!

Heb helaas niet het einde gezien....

russel schreef:

MamboBeach schreef:

Waarom? Omdat ze gas nodig heeft?

Juist! En waarom doet ze het zelf?

Omdat ZIJ vind dat het NU moet gebeuren, maar als ze doet of er niets aan de hand is, is dat gas op een gegeven moment ook binnen.....want een man laat zich niet commanderen.....

Afanaisa schreef:

Lieve meid, wat ik nu ga zeggen schiet misschien (of niet..) in het verkeerde keelgat...

Ik zie dat je uit Rijnsburg komt, hij ook?
Ik zie het namelijk precies voor me... als je in rijnsburg aan een man vraagt waar hij werkt zeggen ze bijna allemaal standaard: 'bloemenveiling'
In het verleden was ik zeer regelmatig op de veiling te vinden, het is een bepaald volk, mentaliteit?, werken moet je, niet janken...
Noem ik er nog 1 die je op de flora heel vaak hoort en dat is: 'mijn wijf heeft 1 recht, das het aanrecht' zo zeggen ze dat ook...
Wat je ook veel hoort: 'ik heb mijn l*l er ff lekker stevig in gehangen, en nou is ze zwanger....' '...mij verrot het niet, ik werk en verdien dus, zij heeft het aanrecht en de zorg voor het kind, lekker makkelijk, was lekker hoor maar de rest mag zij doen...'

Ik zeg natuurlijk niet dat jou vent zo denkt, en dat roept, of dat hij uberhaupt op de veiling werkt, misschien is hij wel (voor de buiten wereld) een zeer nette opgeschoten vent, dat weet ik natuurlijk niet, maar mij bekruipt dat gevoel een beetje.

Hij vind het wel makkelijk zo, dak om onder te slapen, eten krijgt hij, gefokt(sorry voor de 'term') heeft hij ook... dus wat zou je verder nog doen?
Schut hem eens wakker, hij was erbij op hét moment, het is ook zijn kind en dus mag hij zijn handjes in deze maanden even wat meer laten wapperen dan meneer voor ogen heeft, kom op wat zijn het nou nog? 2 maanden? dan beval jij, dan is het 'even' de zaken op de rails krijgen, als het eenmaal loopt, dan loopt het, maar daar is wel even wat energie voor nodig!!

Nogmaals het kind is van jullie SAMEN!

Is hij niet van plan om een beetje tegemoet te komen en rekening met je te houden deze (nog) 2 maanden en daarna helpen met de zorg voor het kindje dan zou hij van mij op mogen rotten...Kan je het beter alleen gaan doen...

'Het is geen konijn wat je 1 keer in de week een schoon hok geeft en wat worteltjes en narigheid naar binnen duwt'

Meid, kom op! je kan het! Met of zonder vent!
Schut het jong wakker, een ander leven is aangebroken!
Hij moet je helpen, je wil niet weten wat er kan gebeuren als je nu van alles gaat lopen sjouwen!

beantsje schreef:

Weet je, ik vind het eerlijk gezegd de goden verzoeken, na 1 week bij elkaar intrekken en na 3 maand een baby verwekken....
wat is nou 3 maand? Dan ken je elkaar nog helemaal niet...jullie hebben gewoon een heel stuk overgeslagen.
Maar goed, daar heb je nu niet zoveel aan. Feit is, dat wat jij vanzelfsprekend vindt, hij helemaal niet zo logisch vindt.
Jij vindt praten belangrijk, hij niet, bovendien zit hij met zn kop bij een andere griet, die hij ook nog (dagelijks?) op zijn werk ziet.

Kan je niet even stoppen met werken? Misschien als je dat voorstelt, hij begrijpt dat het zwaar voor je is.
En daarnaast denk ik dat relatietherapie de enige mogelijkheid is om die overgeslagen stap in te halen.

Afanaisa schreef:

Geen idee wat voor werk je doet:

Maaare...

'schat, ze is er al uit hoor, ze ligt onder mijn bureau, maar ik ga snel verder want ik heb het erg druk!

hij:
'oh, geeft niks, ik zie het vanavond wel!
DOEI!'

beantsje schreef:

JessAndHope schreef:

Euhm... na 3 maanden?? Ik geloof toch echt dat ik een jaar heb gezegd hoor!!
En ik zit ondertussen op het niveau van een kind qua uitleggen wat ik verwacht en wat ik vanzelfsprekend vind, maar hij luistert er gewoon niet naar.
Hij vind juist praten belangrijk, omdat het een kritiek punt van hem was dat ik nooit zo makkelijk praatte over mn gevoelens. En in tegenstelling tot hem luister ik daar wél naar, en hándel er dan ook naar door me meer te openen.

Ha, nu al stoppen met werken? Toen ik zei dat de verloskundige (de verloskundige nog al liefst, niet eens mn eigen idee) aanraadde om te stoppen met werken als ik 34 weken ben, was zijn reactie: waarom? Das toch nergens voor nodig....
Dus kan je nagaan wat zn reactie is als ik aankondig dat ik nú stop met werken...

O sorry, had niet goed gelezen, maar goed.

Desalniettemin zou je vóór zo'n belangrijk besluit moeten bespreken wat je dan van elkaar verwacht. Of is dat ook gebeurd?
Hoe kloterig zijn gedrag ook is, je mag niet van hem verwachten dat ie helderziende is.

Als zijn reactie is 'dat is nergens voor nodig' kan je toch gewoon zeggen dat dat wel nodig is, als hij wil dat je het kind gezond ter wereld kunt brengen. En sleur hem mee naar de verloskundige. Zeg gewoon dat hij zijn verantwoordelijkheid moet nakomen en aan moet horen wat de verloskundige te zeggen heeft.
heb je het al met hem over de bevalling gehad? wat je dan van hem verwacht? want al met al word je daar niet vrolijk van...

Abeltje77 schreef:

en TS waar wonen jullie eigenlijk? Ik bedoel: van wie is het huis? Van jou? Dus als je hem sommeert te vertrekken kun jij gewoon blijven en het ook opbrengen?

Heeft ie eigenlijk ergens waar ie heen kan als jij hem eruit schopt?