Lizz schreef:Ik snap heel goed dat de school het zat is. Ik heb ook eens stage gelopen in een klas waar een kind gehad die 2 keer per dag in der broek plaste.
Wij moesten ook continu zeggen dat ze naar de wc moest. Vaak was ze eigenwijs of voelde ze het niet omdat ze te druk bezig was (met spelen) en ging ze niet naar de wc.
En als juf is het geen doen om het kind dan om het kwartier naar de wc mee te nemen, omdat het kind nog geen plas-drang heeft.
Misschien is het dus ook een optie om te kijken hoe het komt dat hij op school wel in zijn broek plast en thuis niet of nauwelijks.
Het kan heel goed zijn dat hij door het spelen het niet in de gaten heeft, ook al staat er een wekker.
En een beloning afspreken met als het goed gaat. Het kan namelijk zijn dat zijn blaas nog niet goed getraind is, want om het kwartier/half uur moeten plassen is wel heel veel.
(Dit natuurlijk wel als medische problemen uitgesloten zijn.)
Overigens, ik snap heel goed dat iemand zegt: Ik ben niet aangenomen om broeken te verschonen.
Natuurlijk hoort het erbij, maar niet dagelijks. Stel je voor je heb 5 kinderen die allemaal 2 maal per dag in hun broek plassen...
Dan ben je toch geen juf meer, dan ben je een schoonmaakster.
Tja, en dat kan erbij horen als je met jonge kinderen werkt. Ik vind dat een school vanuit het kind zou moeten kijken, eerlijk gezegd. Verder zie ik bij ons op school dat de kinderen van 4 jaar al prima alleen naar de wc kunnen, hoor.
Doet mijn dochtertje ook (die is nu bijna 5, maar ging toen ze op de peuterspeelzaal zat al alleen naar de wc toe).
En je wilt de begeleiders op de peuterspeelzaal toch ook geen schoonmaaksters noemen?

) en ging gewoon zelf plassen. Erg zelfstandig dus. Dit hebben we zo doorgegeven en overlegd hoe dat op deze (andere) PSZ kon. Geen probleem. Ze kon naar de WC wanneer ze dat wilde. Dat was ons gezegd. Krijgen we dus enkele keren achter elkaar een huilend kind thuis dat nat was. En waarom? Omdat juf haar terug riep wat of ze ging doen (let wel, de kinderen van 3,5 die helemaal zindelijk waren mochten zo naar de WC. Dochter was 2,5 maar dus net zo zelfstandig daarin) Ja toen zat het al in haar broekje natuurlijk
En inmiddels wilde dochter niets meer tegen juf zeggen (was boos op haar) en niet meer naar de wc te gaan met als gevolg... natte broeken
Terwijl juf op de hoogte was dat dochter niets tegen haar meer wilde zeggen
Dochter is toen zelf op het idee gekomen om voortaan tegen de hulpmama te zeggen dat ze naar de WC ging/moest. Nou dat werd met veel vijfen en zessen gehonoreerd. Toen ging het veel beter. Het heeft nog een half jaar geduurd eer ze de juf weer een beetje zag zitten en iets wilde zeggen tegen haar.
want als je moet, dan moet je... En zo gaat onze school er gelukkig ook mee om. Voor de juf is het dan ook geen moeite (hebben er nu weer 1 in de klas met een probleem) om om het kwartier even te zeggen dat ie naar de wc moet. Daar is ze kleuterjuf voor en dat hoort erbij. 


Niet iedereen is nu eenmaal hetzelfde helaas , en mensen en instellingen zijn heus wel bereid om voor speciale gevallen een stapje harder te lopen en iets meer hun best te doen , en in dit geval hebben ze dat ook maandenlang gedaan maar er is blijkbaar geen verbetering. Ze hadden het ventje ook al na een week terug naar huis kunnen sturen omdat hij nog teveel in zijn broek pieste , maar ze hebben het een kans gegeven en hun best gedaan