Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-12-09 13:56

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 25-12-09 13:56

Ik vind de bovenstaande quote ook echt belachelijk.
Als je weet wat mijn broer allemaal mee heeft gemaakt zou je bijna zelf verslaafd raken van elende (bij wijze van spreke)

Ik kan me heel erg boos maken over dit soort uitspraken, alsof hij het verdiend heeft ofzo...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-09 17:12

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-09 17:12

Essie73 schreef:
Gezien het om mijn zusje gaat, heb ik nog contact ja!

Citaat:
Is niet zo logisch als je het laat klinken hoor
Ik heb het laatste jaar voor mijn broer overleed geen contact meer met hem gehad.
Was niet te vertrouwen, bedreigde mijn opa en oma, stal van mijn ouders en was nooit nuchter..

Misschien ben ik minder ver dan jij, ik vindt het nog erg moelijk om echt afstand te nemen. Ik kan het niet, kan haar nog niet missen, ondanks dat ik mijn echte zusje al lang terug verloren ben !

**Geplaatst**: 26-12-09 12:32

Geplaatst: 26-12-09 12:32

RedPassion schreef:
Relaxed schreef:
Ze doet het zelf en ik heb er echt geen medelijden mee..

Zo zwart-wit is het meestal niet... Vrijwel niemand kiest er bewust voor om ergens verslaafd aan te raken. Zoiets sluipt er in, vaak om achterliggende problematiek wat draaglijker te maken. Tegen de tijd dat het een groot probleem en een echte verslaving is geworden is het ontzettend moeilijk om er weer vanaf te komen.

Uiteraard kan op een gegeven moment de keuze om te stoppen gemaakt worden, een verslaving in stand houden heb je wel zelf in de hand.

Ze heeft een hele poos zonder gekunt in de tijd dat ze bij mijn opa en oma was. Iedereen wou haar toen helpen, iedereen heeft haar een 2e kans gegeven en toch viel ze weer terug toen ze weer alleen woonde. In de tijd dat ze er vanaf was voelde ze zich stukken beter, heeft ze meerdere malen gezegd. Ze heeft gezegd dat ze nooit meer zo zou drinken.. En toch viel ze weer terug..
En ze heeft echt geen rare dingen meegemaakt, mijn vader vertelde alleen wel dat ze vroeger altijd al een verschrikkelijk minderwaardigheidcomplex had.. Waarschijnlijk doordat mijn oom, die iets na haar is geboren, suikerziekte had en dus een zorgenkindje was en dus veel aandacht opeiste.. Maar dat is gissen, ik heb geen idee waarom zo het zo ver laat komen en heeft laten komen. En toch blijf ik bij mijn mening dat ze het zelf doet..

Didoo, je doet nu of mijn uitspraak tegen jou was gericht.. Ik heb het puur en alleen over mijn tante, met háár heb ik geen medelijden, oa om wat ik hierboven zeg.. Ze heeft alle hulp en steun gehad, maar er niks mee gedaan.. Ik zeg niet dat iedere verslaafde er iets aan kan doen..

Ik weet namelijk ook wel dat dat absoluut niet zo is

**Geplaatst**: 26-12-09 13:59

Geplaatst: 26-12-09 13:59

Didoo schreef:
Ik vind de bovenstaande quote ook echt belachelijk.
Als je weet wat mijn broer allemaal mee heeft gemaakt zou je bijna zelf verslaafd raken van elende (bij wijze van spreke)

Ik kan me heel erg boos maken over dit soort uitspraken, alsof hij het verdiend heeft ofzo...

dat soort uitspraken kunnen hard aankomen, maar meestal is het niet verkeerd bedoelt

Vaak als een gesprek gaat over verslavingen hoor ik mensen zeggen: dan zullen de ouders vroeger wel iets heel fout gedaan hebben in de opvoeding...
Vroeger kreeg ik daar spontaan moordneigingen van

Ik heb de liefste, beste moeder die ik me maar kan wensen. Mijn vader is een ander verhaal maar houdt op zijn manier van ons en zal ons altijd bijstaan.
De aanleiding voor de verslaving van mn zus is de scheiding van mijn ouders geweest. Maakt dat hun schuldig? Misschien wel, misschien was het nooit gebeurd als ze in 'goede harmonie' de scheiding geregeld hadden.
Maar dan nog zie ik ze niet als schuldigen... hierin waren alleen maar verliezers, niemand had dit gewild.

Voor de vraag op de vorige pagina over of er nog contact is met de persoon waarover gesproken is... Mijn zus is natuurlijk al jaren clean, maar tijdens haar verslaving is er een aantal maanden geen contact geweest.

**Geplaatst**: 26-12-09 15:13

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 26-12-09 15:13

Mijn moeder, broer en nu ex-vriend.

Mijn moeder is niet echt verslaafd aan drugs, maar aan medicatie.
Zij heeft het Borderline syndroom, dit is in januari 2005 vastgesteld na 14 weken ziekenhuis. (dus ook met kerst, oud&nieuw etc.)
Die 14 weken waren een hele zware tijd.
Zij heeft dus medicatie gekregen voor haar Borderline, helaas hebben deze een verslavende inwerking..

Als zij een dag geen medicatie heeft gehad, krijgt ze afkickverschijnselen.

Mijn broer is mede dankzij frustratie en emotie verslaafd geraakt aan wiet. Mijn ex-vriend tevens ook.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-09 17:20

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-09 17:20

<ijn zusje is trouwens ook een bordeliner. Vaak zie je dat mensen met Bordeline erg verslavend gevoelig zijn. Dat is 1 van de symptomen. Welk medicijn gebruikt je moeder?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-12-09 20:09

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst door de TopicStarter : 28-12-09 20:09

Zo zeg nu breekt mijn klop. Ik krijg net een smsje van mijn zusje, dat ze heel erg boos is dat ik haar verdeknt van het feit dat ze in mijn huis is geweest en geld heeft weg genomen. Zoals ik al eerder schreef was zij op dat moment in bezit van een sleutel als enige! Poeh en zij is Boos haha.......... Ze probeert nu op mijn gevoel in te spelen, want het laatste smsje was, Nou ik hoop dat je een fijne jaarwisseling hebt en geef Shanti een knuffel (mijn paard)

**Geplaatst**: 06-01-10 12:54

Geplaatst: 06-01-10 12:54

Essie73 schreef:
Zo zeg nu breekt mijn klop. Ik krijg net een smsje van mijn zusje, dat ze heel erg boos is dat ik haar verdeknt van het feit dat ze in mijn huis is geweest en geld heeft weg genomen. Zoals ik al eerder schreef was zij op dat moment in bezit van een sleutel als enige! Poeh en zij is Boos haha.......... Ze probeert nu op mijn gevoel in te spelen, want het laatste smsje was, Nou ik hoop dat je een fijne jaarwisseling hebt en geef Shanti een knuffel (mijn paard)

Toegeven zullen ze niet he? Hoe gaat het nu bij jullie?

Hier is ook de hel weer los gebarsten :S Ik vind het zo erg voor mijn moeder! Mijn echte broertje was verslaafd, en zoals ik al geschreven had geloof ik hem niet. Maar hij zei dat hij écht niet meer gebruikte! Vandaag is mijn moeder even in mijn broertjes kamer geweest, en wat heeft ze gevonden? Juist, drugs! Ik mocht al nooit op mijn broertjes kamer komen om zijn kleding te pakken als ik ging wassen, maar zocht er niets achter. Ik vind het ook leuk leuk als iemand op mijn kamer komt. Maar nu begrijp ik het wel.

We hebben ook een nestje met pups, ze zijn nu 6 dagen oud en we zouden dat met z'n alle doen. Alleen mijn broertje houdt zich er niet aan en draaien mijn moeder en ik er alleen voor op. We zijn beide heel moe, maar zorgen wel voor de pups. Het is onze keuze dus moeten we er ook aan geloven. En het is best leuk hoor!

Maar nu begrijp ik wel waarom mijn broertje nooit zijn bed uit kan komen als hij er uit moet 's nachts. Hij is natuurlijk moe door die troep! En hij is ook al weer heeel erg lang chagrijnig en we kunnen niets goeds doen of zeggen. Ook logisch natuurlijk.

Sorry dat ik opeens weer mijn verhaal doe, maar ik moest het even kwijt. Ik ga het topic zo even rustig door lezen.

**Geplaatst**: 06-01-10 12:55

Geplaatst: 06-01-10 12:55

Essie73 schreef:
<ijn zusje is trouwens ook een bordeliner. Vaak zie je dat mensen met Bordeline erg verslavend gevoelig zijn. Dat is 1 van de symptomen. Welk medicijn gebruikt je moeder?

Hoe kun je zonder arts er achter komen dat iemand borderline heeft? Misschien heeft mijn broertje dat ook wel..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-01-10 12:56

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-01-10 12:56

Zonder arts is er niet met zekereheid achter te komen, je kan wel sites bekijken waar de symptomen opstaan. Maar als je het zeker wilt weten zal hij zich moeten laten testen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-01-10 12:58

Geplaatst door de TopicStarter : 06-01-10 12:58

Rienn schreef:
Essie73 schreef:
Zo zeg nu breekt mijn klop. Ik krijg net een smsje van mijn zusje, dat ze heel erg boos is dat ik haar verdeknt van het feit dat ze in mijn huis is geweest en geld heeft weg genomen. Zoals ik al eerder schreef was zij op dat moment in bezit van een sleutel als enige! Poeh en zij is Boos haha.......... Ze probeert nu op mijn gevoel in te spelen, want het laatste smsje was, Nou ik hoop dat je een fijne jaarwisseling hebt en geef Shanti een knuffel (mijn paard)

Toegeven zullen ze niet he? Hoe gaat het nu bij jullie?

Hier is ook de hel weer los gebarsten :S Ik vind het zo erg voor mijn moeder! Mijn echte broertje was verslaafd, en zoals ik al geschreven had geloof ik hem niet. Maar hij zei dat hij écht niet meer gebruikte! Vandaag is mijn moeder even in mijn broertjes kamer geweest, en wat heeft ze gevonden? Juist, drugs! Ik mocht al nooit op mijn broertjes kamer komen om zijn kleding te pakken als ik ging wassen, maar zocht er niets achter. Ik vind het ook leuk leuk als iemand op mijn kamer komt. Maar nu begrijp ik het wel.

We hebben ook een nestje met pups, ze zijn nu 6 dagen oud en we zouden dat met z'n alle doen. Alleen mijn broertje houdt zich er niet aan en draaien mijn moeder en ik er alleen voor op. We zijn beide heel moe, maar zorgen wel voor de pups. Het is onze keuze dus moeten we er ook aan geloven. En het is best leuk hoor! Maar nu begrijp ik wel waarom mijn broertje nooit zijn bed uit kan komen als hij er uit moet 's nachts. Hij is natuurlijk moe door die troep! En hij is ook al weer heeel erg lang chagrijnig en we kunnen niets goeds doen of zeggen. Ook logisch natuurlijk.

Sorry dat ik opeens weer mijn verhaal doe, maar ik moest het even kwijt. Ik ga het topic zo even rustig door lezen.

Daar is dit topic voor, om even je hart te luchten, en steun/begrip te vinden!

**Geplaatst**: 06-01-10 13:10

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 06-01-10 13:10

Mijn broer had btw ook bordeliner..

**Geplaatst**: 06-01-10 13:14

Geplaatst: 06-01-10 13:14

He het topic loopt weer haha

Ook nieuws van mijn kant
Heb een tijdje terug bericht gehad dat het waarschijnlijk af lopende zaak met mijn moeder zal zijn
Maar ik ben sceptisch want "dat" mens overleeft werkelijk waar alles
Nu moet ik gaan bedenken of ik een rol wil spelen in eventuele stervensbegeleiding maar echt serieus
geloof er allemaal niks van
Maar goed tijd zal het leren , heb alleen heel egoistisch geen zin om hierover na te denken
Zie wel als het daadwerkelijk zover is

@rienn , gewoon lekker alles schrijven hoor , pleurt maar neer hier haha
en geeft niks dat het lang is

Mijn moeder heeft btw ook veel kenmerken van borderline (vooral hechtingsproblematiek) maar een officiele diagnose is er niet geweest

**Geplaatst**: 06-01-10 13:25

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 06-01-10 13:25

wat een onwijs heftige verhalen allemaal, respect voor 't feit hoe jullie er mee omgaan en dat jullie dat hier neerzetten. respect echt waar.

Zelf heb ik alleen ' maar' een oom die alcoholist is ofja... hij is er nu vanaf voor... 2 of 3 jaar? (lijkt veel korter) maar dat komt omdat hij echt helemaal kapotgezopen is, ligt ook met korsakov nu in een verpleegtehuis.

Verder heb ik een 'vriendin' die sinds haar 16e (nu 18) verslaafd is aan weet ik veel wat allemaal. Een andere vriendin (ook 18) van mij heeft ook een boel drugs gebruikt maar is er godzijdank vanaf! en dit heeft ze helemaal zelf gedaan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-01-10 13:36

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-01-10 13:36

S.C.C. Hoe moeilijk het ook is, ik zou er toch maar even voor gaan zitten om er over na te denken, Het is je aller aller laatste contact met je moeder. Probeer van te voren te voelen of je hier wel of geen intresse in hebt. Het kan 2 kanten op gaan. wie weet komt je moeder eindelijk tot inzicht en geeft haar dit de kans haar "excuus"te maken, en geeft dit jouw misschien ook een beter gevoel (weet wel dat excuus niets geod maakt.....) Aan de andere kant kan het ook een flinke tegenvaller gaan worden. Pfff moeilijk besluit. Ik denk dat ik het wel zou doen bij mijn zusje, hoop alleen niet dat ik het ooit mee hoef te maken

**Geplaatst**: 06-01-10 13:53

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 06-01-10 13:53

Ik denk niet dat iemand opeens een excuus gaat maken als ik heel eerlijk mag zijn

Volgens mij komen verslaafde nooit tot inzicht zolang ze nog verslaafd zijn..
Het is meer de vraag of je je hier opnieuw in wil storten, omdat het de laatste keer is.. Ik zou eerlijk gezegd ook niet weten wat ik had gedaan als ik de keuze had gehad bij de laatste maand van mijn broer te zijn geweest.. Denk dat ik mezelf de pijn en het verdriet had bespaard.. zij zullen dat nooit voor jou doen omdat ze altijd voor zichzelf zullen kiezen.

**Geplaatst**: 06-01-10 13:55

Geplaatst: 06-01-10 13:55

Oh ik weet ook wel dat ik erbij zal zijn
Mijn moeder blijft mijn moeder en ik blijf menselijk
Ik laat niemand alleen sterven als ik er invloed op zal hebben
Ook een vreemde niet bij wijze van

Ik wil haar alleen niet begeleiden hierin , ik wil geen aanspreek punt voor haar worden en ik wil complete vrijheid hierin hebben
Ik zal aanwezig zijn en niemand kan natuurlijk vertellen hoe zoiets is op het moment zelf
Toen mijn oma overleed riep ik keihard dat ik het allemaal niet wou weten maar toen puntje bij paaltje kwam ben ik toch degene geweest die haar samen met de zuster heeft afgelegd (wat een verschrikkelijk cru woord eigenlijk) en mooi heeft gemaakt
Ook ben ik toen degene geweest die haar kleren heeft uitgezocht
Dus je kan niet weten hoe zoiets loopt natuurlijk

Ik vind het heel moeilijk om onder woorden te brengen hoe ik het bedoel
Het klinkt alleen maar als ik WIL ....nou ja vind het moeilijk de woorden te vinden
Excuses hoef ik van haar niet en zal ik ook niet aannemen , ik wil haar niet straffen maar zij zal degene zijn die komt te overlijden en voor haar houd het op , ik leef echter door en ik zal met de gevoelens die er bij komen kijken verder moeten dus ik moet mezelf daarin in bescherming nemen
Het hoe of wat heb ik dus helemaal nog geen zin aan om over na te denken en stervensbegeleiding in de zin dat ik daar een actieve rol in ga spelen heb ik gewoon pertinent geen zin in
Ik wil graag vanaf de zijlijn meekijken en haar handje vasthouden op het moment dat ze gaat maar in het verdere proces wil ik niks te maken hebben

Ik klink denk ik heel hard .... maar zoals ik zei ik ben sceptisch
Ik moet het eerst allemaal maar zien en als het moment daar is merk ik vanzelf wel wat ik aankan of niet
Dat is iets wat je niet kan zeggen van te voren maar ik wil er verder gewoon niks mee te maken hebben met het verdere ziekte verloop

Welke rol ik wel wil gaan spelen en hoe of wat , tja daar zal ik over moeten nadenken maar wel op mijn tijd

Didoo verwoord ook wel hoe ik het bedoel

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-01-10 14:52

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-01-10 14:52

Nee het klinkt helemaal niet hard, maar heel rieel. Ik vindt het een top besluit! heel erg geod dat je aan jezelf denkt. Je laat haar niet stikken, maar houdt wel zelf de touwtjes in handen. TOP!

**Geplaatst**: 11-01-10 15:12

Geplaatst: 11-01-10 15:12

Na lang zitten twijfelen of ik hier zou reageren doe ik het nu toch maar.

Mijn vriend is verslaafd aan coke en speed.
Toen ik hem leerde kennen wist ik dat hij op feesten gebruikte. Dit vond ik op zich niet het grootste probleem ter wereld,maar om nou te zeggen dat ik het leuk vind, nee.
Maar goed, om een lang verhaal een beetje in te korten... Na dat het tussen ons serieus begon te worden bleef de drugs tussen ons in staan.
Hij was regelmatig een weekend alleen thuis met de gordijnen dicht en was voor niemand bereikbaar, dit heb ik hem een aantal keer met hem besproken omdat het mij begon op te breken (hij was dan een weekend lang aan het snuiven). Meerdere malen heeft hij gezegt dat hij het niet meer zou doen en het alleen nog tot de housefeesten zou beperken.
Na dat hij weer een weekend "zoek" was heb ik zijn familie en zijn beste vriend ingeschakeld en hebben we een behoorlijk heftig gesprek gehad met hem hierover. Op dat moment zijn zijn ogen ook geopend en heeft hij toegegeven dat hij een probleem heeft.
In dat gesprek is ook afgesproken dat hij niet meer naar feesten toegaat omdat voor hem een excuus is om compleet los te gaan.
Hier houd hij zich tot nu toe nog steeds aan.

Na deze periode ging het met hem en zijn verslaving ook een stuk beter, hij werdt weer een stuk vrolijker en zag er ook een stuk beter uit.
We hebben toen ook de stap gezet om te gaan samenwonen en sinds een tijdje ben ik bij hem ingetrokken.
Helaas heb ik het vermoeden dat hij weer stiekem aan het gebruiken is en zit hij hierover keihard te liegen tegen me. Ik heb alle feiten op een rijtje gezet voor hem maar hij blijft volhouden dat het niet zo is.
Later vertelde hij mij ook dat ie al ruim 10 jaar aan de troep zit (met tussenpose van 1 jaar) en nu beweerd hij dat hij er totaal geen probleem mee heeft dat ie niet meer gebruikt. (dit gaat er bij mij totaal niet in)

Afgelopen weekend hadden we een etentje bij vrienden en opeens zag ik hem veranderen, hij had weer gebruikt.
Ik weet nu echt niet meer wat ik met hem aanmoet, hij is niet eerlijk over zijn drugsgebruik maar buiten dat om gaat het tussen ons goed.
Alleen doordat hij niet eerlijk is tegen mij en ik niet met harde bewijzen kan aankomen of hij gebruikt heeft is het zijn woord tegen het mijne.
Ik vertrouw hem voor geen meter (wat betreft drugs) en dat gaat zich uiten dat ik verschrikkelijk achterdochtig aan het worden ben en het vreet al mijn energie op.
Gisteren heb ik hem er op aangesproken dat ik het vermoeden heb dat ie het weekend heeft gebruikt en sindsdien zegt ie geen woord meer tegen me. (zooo gezellig hier in huis) Het enige wat ie heeft gezegt is dat het geen zin heeft om met mij te praten omdat ik hem toch niet geloof.
Op dit moment zit ik letterlijk met mijn handen in mijn haar omdat ik nu ff allemaal niet meer weet.

Voor de duidelijkheid: ik wist niet toen ik met hem ging dat hij verslaafd was/is aan coke, alleen dat ie gebruikte op een feest.

gr Valine

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-10 13:34

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-10 13:34

Poeh Valine, dit staat wel erg dichtbij voor je. Zijn verslaving beheerst en beinvloed ook jouw leven. Voor mij staat het toch wat verder weg. Ik weet niet wat ik zou doen als mijn man verslaafd zou zijn. Ik heb de mazzel gehad dat hij is gestopt met blowen op de dag dat het serieus werdt tussen ons. Hij blowt ook echt niet meer, dat weet ik heel zeker.

Ik denk dat je je vriend misschien een ultimatum moet stellen. Is er een mogelijkheid om terug te gaan naar je oud woning of bij je ouders te wonen? Misschien moet hij even heel goed wakker geschud worden, hij moet door hebben wat hij kwijt raakt als hij door gaat met dit gedrag/ het gebruik. Het klinkt alsof hij nu nog niet dagelijks gebruikt, dus de weg terug is misschien niet zo heel moeilijk.... Maar jij moet hier ook achter staan natuurlijk, de kans bestaat dat hij kiest voor de coke!

**Geplaatst**: 13-01-10 16:07

Geplaatst: 13-01-10 16:07

@essie73
Afgelopen zaterdag heeft hij inderdaad weer coke gebruikt, ik had hier al een vermoeden over en gisteren heeft hij het toegegeven.
Ik heb hem nu ook een ultimatum gegeven dat hij vanavond met een oplossing voor zijn probleem moet komen en als hij dat niet kan of wil dat het tussen ons dan over is.
Hij trekt mij hier ongelovelijk in mee en het beiinvloed mijn dagelijkse leven, dit heb ik hem verteld en ik heb hem ook duidelijk gemaakt dat hij een keuze moet maken tussen de coke en mij. Zolang hij blijft gebruiken zal onze relatie nooit worden wat hij er van verwacht.
Hij gebruikt idd niet dagelijks maar als iets hem teveel wordt of wanneer hij een biertje heeft gedaan bij vrienden dan grijpt ie naar de coke. Hij heeft nu wel aangegeven dat ie dan maar niet meer moet drinken omdat dat hem wel triggert om te gaan gebruiken.
Hoe het nu verder moet dat weet ik nu nog niet, ik wacht het nog even af hoe hij er nu zelf mee omgaat en hoe het nu op onze relatie gaat uitwerken.
Het is nu niet zo dat ik met de relatie wil stoppen, maar op dit moment ben ik geestelijk helemaal op. Het moet nu van zijn kant komen en wanneer hij hulp wil om er van af te komen dan ben ik er voor 100% voor hem.... alleen op dit moment ben ik zo moe... ik moet ook aan mijn eigen ik denken.
phoephoe, wat een gedoe weer....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-10 16:08

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-10 16:08

Heel veel succes en sterkte!

**Geplaatst**: 13-01-10 17:19

Geplaatst: 13-01-10 17:19

Valine , ik vind het knap dat je je verhaal zo hebt gedaan
Ik kan me voorstellen dat jouw leven hier heel erg door beinvloed word
Ook kan ik me de "tweestrijd'' indenken , hij is natuurlijk niks voor niks je vriend
Ook kan ik me echt indenken dat je niet meteen met de relatie wil stoppen

Echter wil ik je wel meegeven geen cent hierin te buigen
Als jij je vriend een ultimatum stelt zul jij je er echt aan moeten gaan houden
Bereid je zelf dan ook voor om daadwerkelijk weg te gaan
Over het algemeen zijn woorden voor een verslaafde of een bijna verslaafde niet voldoende
Alleen actie zal hen overtuigen als je mazzel hebt

Het spijt me dat ik het een beetje hard opschrijf en ik hoop dat dit voor jouw niet geld en dat je vriend zelf met een actieve oplossing kan komen
Bereid je er alleen op voor dat je heel , heel veel van jezelf gaat inleveren en dat er een kans is dat het allemaal voor niks is

Toch heel veel sterkte en ik duim dat jouw vriend het wel gaat lukken
Trouwens complimentje voor jou hoor !!!!!!
Heel goed dat je je vriend wil helpen

**Geplaatst**: 13-01-10 17:32

Re: verslaafd familielid?

Geplaatst: 13-01-10 17:32

meiden..............

ik wil toch weer even mijn bewondering voor jullie uitspreken.!

**Geplaatst**: 13-01-10 18:00

Geplaatst: 13-01-10 18:00

Mijn broer is verslaafd aan drugs,
is misschien 2 maandjes clean geweest maar is toch weer begonnen.
Ook ik heb een tijdje gehad dat ik niet meer zonder kon, maar op eigen kracht ben ik daar van af gekomen.