Ook ik heb totaal geen vertrouwen meer in mijn huisarts.

In 2006 kreeg ik na een paar harde klappen op mijn hoofd last van wegrakingen met schokken etc.
Mijn omgeving had door wat er aan de hand was, maar toch heeft het nog een jaar geduurd voordat ook de huisarts mij liet onderzoeken door een neuroloog.
Conclusie: Epilepsie.
In Februari/Maart 2008 schoot mijn knieschijf uit de kom.
Ik lag hyperventilerend op de grond te schreeuwen en er was gelukkig snel iemand bij me.
Toen de dokters kwamen en me optilden, schoot hij weer terug en was de pijn over.
Dokters zijn weer weg gegaan terwijl ik wist dat het fout was.
Dagen erna weer om dokters gevraagd, maar ze wilden niet komen.

Totdat ik zelf naar het ziekenhuis ging en meteen voor een paar maanden met mijn hele been ingegipst in een rolstoel belandde.
Conclusie van de dokters: Luxatie van de patella (knieschijf uit de kom).
Goh... daar was ik nog niet achter.
November 2008 kreeg ik vlak na een Anti-bioticakuur een blaasontsteking.
Huisarts geloofde het niet, want ik had net anti-biotica gehad, dus die bacterieën zouden weg moeten zijn.
Na een paar dagen toch een urinetest en ik bleek dus wél een zware blaasontsteking te hebben.
Daar bovenop ook nog een allergische reactie van de anti-biotica.
In 2008 kreeg ik ineens heftige pijn in mijn rechterboven buik, net onder mijn borst.
Steeds maar afgedaan met paracetamol, totdat ik uiteindelijk onderzocht werd en bleek dat ik galstenen had.
Ik verging ondertussen van de pijn alsof iemand een ijzerdraad strak trok rondom mijn buik.
Pas afgelopen mei geopereerd!
In diezelfde maand kreeg ik een heftige keelontsteking; wat schrijft de dokter voor? Anti-biotica! Waar ik dus allergisch voor ben.
Afgelopen vrijdag bij de internist in het ziekenhuis geweest en ik voelde me eindelijk gehoord.
Hij concludeerde dat ik al vanaf Februari bloedarmoede heb.
Waarschijnlijk ook een schildklieraandoening en iets met mijn hart.
Ik vind sommige dokters uiterst nalatig!!
En daar mag echt wel iets van gezegd worden!!