me/cvs

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Angie_ke

Berichten: 820
Geregistreerd: 16-05-08
Woonplaats: België

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-08 16:34

Dan trek je toch ook nog een uitkering? Want van 15 uurtjes per maand werken kan een mens niet leven, lijkt me Knipoog

highwaykind

Berichten: 4180
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Drenthe

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-08 16:36

Ja, uitkering, en mijn salaris per maand geef ik op aan de gemeente en dat wordt dan ingehouden op mijn uitkering.
(ook daarom zou ik graag WaJong hebben...maar goed, ben blij dat ik wat doe, en straks toch iets op mijn CV heb staan Lachen )

__Marije__
Berichten: 5443
Geregistreerd: 25-10-04
Woonplaats: Wolvega

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-12-08 16:50

Dat is inderdaad de ideale manier om wat te kunnen doen! Mijn vriend doet dit ook, dus mocht het echt niet gaan lukken met mijn plannen is zoiets ook voor mij misschien wat Lachen

Nou wat ik al verwachte; geen bijzonderheden in mijn bloedtestjes en hij kan niets meer voor me doen: ME

Jeskim
Berichten: 2842
Geregistreerd: 14-05-06
Woonplaats: Paasloo

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-08 13:50

Ik ben ook vaak erg misselijk van de vermoeidheid.. Moet ook vrij snel overgeven..

Ik kan niet zeggen dat ik lichamelijk veel beter ben geworden, maar ik sta er wel heel anders tegenover. Ik heb een veel positievere houding gekregen en heb goed geleerd hoe ik het zo kan maken dat ik sommige dingen wel kan.. Ik zou echt iedereen het Roessingh aan willen raden..
Ik zag er voor ik erheen ging als een berg tegenop, het was ook best zwaar hoor..
Dat is nu 2 jaar geleden denk ik..

Vrienden heb ik ook nog wel.. Ze weten allemaal van mijn ziekte en vinden het helemaal niet erg als ik ze een poosje niet zie. Wat dat betreft is internet een super medium om contact te houden.. Ook staan ze voor me klaar als het met de paarden niet lukt, ze willen altijd wel even helpen..
Ik geloof dat ik gezegend ben met mijn vriendinnen..

Ik lees hier wel een hoop neeslachtigheid.. Ook al heb je ME, je kunt jezelf wel degelijk een schop onder je kont geven, alleen door de grens op te zoeken en die te tarten kom je verder..
En ga je te ver, ben je een poosje ziek, maar alles is beter dan je er zomaar bij neer te leggen!!
Ik ken het gevoel hoor, ik noem het altijd het 'algehele spaghetti gevoel'.. Zo slap en zo moe.. Maar een trap onder je eigen kont is prima!! Ik ben wat deze ziekte betreft ook wel een vechter en een doorzetter. Heb erg moeten leren doseren, ging snel te ver..
Maar mijn leven krijgt nu toch een wat positievere wending. Ik kan soms erg veel energie krijgen door juist dingen te doen, frisse buitenlucht, beetje met de paarden omtutten..

Angie_ke

Berichten: 820
Geregistreerd: 16-05-08
Woonplaats: België

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-08 14:56

Doorzetten ok, maar over je grens gaan is heel slecht... Ik zette vroeger ook meer door en eerlijk gezegd, ik ben er alleen maar op verslechterd.
Af en toe ga ik nog wel eens een paar uurtjes naar buiten, maar lang niet alle dagen of alle weken...
Als ik te veel doe, kan ik niet eens meer bij m'n paarden gaan om ze te verzorgen... Zij zijn mijn verantwoordelijk en ik kan niet zomaar naar iemand bellen of ze het eens even willen overnemen van me.
Neerslachtig? Tja, ik denk dat iedereen dat wel zou worden na jaaaren alleen maar moe te lopen en praktisch niks te kunnen doen... Ik kan geeneens meer een half uurtje paardrijden.
Ik ben overigens wel flink verschoten op consult bij De Meirleir toen hij me vroeg van "heb je hier last van? dat? dit? enz enz"...
Hij moet dikwijls gewoon op consult gaan thuis bij patienten die al jarenlang ziek zijn en zelfs bedlegerig zijn!
Als dat de toekomst is, kijk ik er wel hééééél tegenop! Vandaar dat ik dus in alle spanning afwacht op m'n resultaten en behandeling...

Toess

Berichten: 12028
Geregistreerd: 27-08-01

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-08 15:41

highwaykind schreef:
Vind het altijd nogal vervelend als oorzaak/gevolg omgedraaid wordt omdat dat wat beter uitkomt:
Je wordt depressief omdat je ziek bent, en je wordt niet ziek omdat je depressief bent.

Ik was 16 toen ik pfeiffer kreeg, BAM van 2 paarden per dag rijden, 3 dagen achter elkaar op stap (in het weekend) en school + werk ging ik naar mijn bed. Ik kon zelfs niet traplopen.
Nou ik heb het geweten, ben na een tijdje depressief geworden. Ik heb nog 100x mijn bloed laten testen en na een jaar bleek de pfeiffer uit mijn bloed, maar ik was nog altijd moe. Soms had ik een betere periode maar dat duurde nooit lang.
En nu, na 7 jaar ben ik nog niet wat ik op mijn 16e was vóór ik pfeiffer kreeg. Ik ben wel naar een internist geweest, die heeft mijn bloed nog op van alles laten testen, omdat ik altijd bronchitus had moest ik maar naar de longarts, maar een longfunctie test gaf aan dat mijn longfunctie gewoon normaal was.
Maarja ik weet nu dus nog steeds niet of ik iets heb of dat ik "gewoon" zo ben geworden na de pfeiffer.
Begin dit jaar is mijn bloed weer getest op zowat alles maar ik ben gewoon kerngezond...

Mijn ouders denken wel dat ik ME heb maarja zolang het niet is aangetoond kunnen we weinig zeggen....

Toess

Berichten: 12028
Geregistreerd: 27-08-01

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-08 15:49

Jeskim schreef:
Ik lees hier wel een hoop neeslachtigheid.. Ook al heb je ME, je kunt jezelf wel degelijk een schop onder je kont geven, alleen door de grens op te zoeken en die te tarten kom je verder..
En ga je te ver, ben je een poosje ziek, maar alles is beter dan je er zomaar bij neer te leggen!!
Ik ken het gevoel hoor, ik noem het altijd het 'algehele spaghetti gevoel'.. Zo slap en zo moe.. Maar een trap onder je eigen kont is prima!! Ik ben wat deze ziekte betreft ook wel een vechter en een doorzetter. Heb erg moeten leren doseren, ging snel te ver..
Maar mijn leven krijgt nu toch een wat positievere wending. Ik kan soms erg veel energie krijgen door juist dingen te doen, frisse buitenlucht, beetje met de paarden omtutten..


Een schop onder je kont geven is prima, alleen maar goed! Maar over mijn grens gaan is iets wat alleen maar averechts werkt.

Ik heb nu een redelijk ritme wat ik volhoud en waar ik ontzettend blij mee ben. Ik trek het nu om voor mijn zoontje te zorgen, de hond 2x per dag een kwartiertje uit te laten, dagelijks de paarden hooi te geven en om de dag uit te mesten. Daarnaast werk ik 3x 4 uur per week.

Maar ik lees misselijkheid. Ik slik nog altijd anti depressiva omdat ik anders gewoon ontzettend snel in de knoei kom met mezelf en dan helemaal bij de pakken neer ga zitten. Ik ben nu niet meer alleen voor mezelf verantwoordelijk dus dit is prima zo. Ik ben nu geswitcht omdat ik altijd zo misselijk was, ik heb een hele tijd gedacht dat ik een eetprobleem heb maar ik ben er nu inmiddels, met hulp, achter dat ik dat niet heb. Ik heb nu net andere AD gekregen omdat dat het ook kan veroorzaken, ben benieuwd...

superwoman

Berichten: 18768
Geregistreerd: 04-11-04
Woonplaats: zuidholland

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-08 19:17

Jeskim schreef:
Ik lees hier wel een hoop neeslachtigheid.. Ook al heb je ME, je kunt jezelf wel degelijk een schop onder je kont geven, alleen door de grens op te zoeken en die te tarten kom je verder..
En ga je te ver, ben je een poosje ziek, maar alles is beter dan je er zomaar bij neer te leggen!!
Ik ken het gevoel hoor, ik noem het altijd het 'algehele spaghetti gevoel'.. Zo slap en zo moe.. Maar een trap onder je eigen kont is prima!! Ik ben wat deze ziekte betreft ook wel een vechter en een doorzetter. Heb erg moeten leren doseren, ging snel te ver..
Maar mijn leven krijgt nu toch een wat positievere wending. Ik kan soms erg veel energie krijgen door juist dingen te doen, frisse buitenlucht, beetje met de paarden omtutten..


Hmm, dit vind ik wel erg...
Je gaat wel héél erg uit van je eigen ervaringen.
Het energie krijgen van dingen doen is waar menig ME-er alleen van kan dromen....
Er worden nog veel mensen bestempeld met ME, terwijl ze een andere aandoening hebben.Het zou me niet verbazen als jij wat anders heb.

Fijn dat het bij jou beter gaat. Bij mij gelukkig ook.
Toch zou ik het niet in mijn hoofd halen om de woorden 'schop onder je kont' te gebruiken, aangezien mensen met ME niks anders doen dan 'vechten' om 'normale' dingen te kunnen doen.
Neerslachtigheid kan een gevolg zijn van ME en is geen oorzaak.
De woorden "schop onder je kont" komt imo over als onbegrip, waar de meeste al genoeg mee te maken hebben.. Zou zó fijn zijn als dat de remedie is ; 'een schop onder je kont'

Angie_ke

Berichten: 820
Geregistreerd: 16-05-08
Woonplaats: België

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-08 20:27

Geen enkele ME-er is dezelfde... Ik zou heel graag zorgeloos kunnen zeggen hey, nu ga ik dit doen! Maar dat gaat helaas niet.
Anderhalf jaar geleden dachten ze ook even aan HPU, ik heb toen 9-10 maand bepaalde voedingssupplementen genomen waarvan ik een héél stuk moest opknappen...
Was het dat maar geweest, in plaats daarvan ben ik er nog op achteruit gegaan Verdrietig

highwaykind

Berichten: 4180
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Drenthe

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-08 20:28

Citaat:
En ga je te ver, ben je een poosje ziek, maar alles is beter dan je er zomaar bij neer te leggen!!

??
Wat versta jij onder een poosje? Als ik echt te ver ga, duurt het - niet overdreven - maanden voor ik weer op mijn vorige niveau zit.
En dan leg ik me niet neer bij dat het zo is, maar daar houd ik dus mooi wel rekening mee, want ik heb geen zin om die maanden in te leveren, dat heb ik er niet voor over.

Energie krijgen van iets leuks doen is mij helaas ook nog helemaal nooit overkomen sinds ik ziek ben.
Hoe leuk iets ook is, alles kóst alleen maar veel energie.
Dit geldt dus ook voor de leuke dingen die voor ik ziek werd juist veel energie gaven.
Buitenlucht, met paarden omtutten, muziek maken/zingen, stukje skeeleren (op een afgelegen weggetje vorige zomer, waar niemand zag dat ik na 3 tellen datzelfde weggetje weer terug ging en bibberig in de auto klom...).
Word ik wel blij van, maar ik ga ook totaal KO daarna. Dus waar jij die energie vandaan haalt ...?
Dat is het lastige ook, leuke dingen leveren alleen maar meer ellende op.
Als het een kwestie was van 'schop onder de kont en leuke dingen doen', dan zag je de meeste MEers wel buiten feesten denk ik Knipoog

Ben het met je eens dat de grens op zoeken een goed idee is, maar als je eenmaal weet waar die ligt moet je er imo net ietsje onder blijven en dan proberen op te bouwen, en af en toe proberen of hij al iets verschoven is.
Juist níet "schop onder de kont" en maar steeds - iets of veel - over de grens blijven gaan. Dan krijg je CGT achtige taferelen, en dat werkt (aangetoond) vaak alleen maar heel erg averechts. Hier in ieder geval... eerste fysio liet mij elke ochtend 30 minuten een gezond rondje wandelen, dat moest zo'n sportieve meid alleen maar goed doen. Nou, mooi niet dus.

Verder denk ik dat iedereen zijn eigen manier moet vinden van het 'omgaan met'.

Voor mij is dat dingen blijven zoeken die wél kunnen - of die nu wel weer kunnen! Lachen - en die ik leuk vind.
(Ik heb ook een poosje de breinaalden uit de kast getrokken, maar hoewel dat erg goed kon vanuit bed, was dat toch niet de juiste hobby op de lange termijn Knipoog )

Een schema/dagindeling vinden die je de meeste dagen goed vol kan houden zodat je wat energie kan "sparen" voor de dag erna.
Beetje humor, veeeel geduld, beetje voorzichtig blijven (ik ben liever iets te voorzichtig dan te optimistisch en weer een terugslag, want als dat te vaak gebeurt krijg ik wél wat depressieve neigingen), en me vasthouden aan de langzaam stijgende lijn die er toch in lijkt te zitten.

En zo blijf ik gelukkig en ziek, in plaats van depressief en ziek, en dat werkt gewoon veel beter op weg naar gelukkig en gezond.
Of wat mij betreft: gezond genoeg om te kunnen doen wat ik wil, ben best bereid om een compromis te sluiten Knipoog

En nu ga ik languit op de bank voor de TV.

Angie_ke

Berichten: 820
Geregistreerd: 16-05-08
Woonplaats: België

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-08 20:43

highwaykind schreef:
En nu ga ik languit op de bank voor de TV.


Haha, daar kan ik nu ook zooo van genieten... Filmpje kijken Haha! Ik denk dat ik hetzelfde ga doen...

Amy77
Berichten: 11262
Geregistreerd: 30-10-03
Woonplaats: Op de mooiste plek in Drenthe :)

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 23-12-08 22:00

Wil hier ook op reageren..schop onder de kont geven is idd erg goed, doe niet anders, maar ga hierdoor ook vaak over mijn grenzen heen, omdat ik het a niet bijtijds aan voel komen en b doordat ik dus net zo mee wil doen als mijn leeftijdsgenoten en dus die schoppen blijf uitdelen..voorbeeld, 2 weken terug was mn verjaardag, na een jaar na mn feestje uitgeweest, lees 2 uurtjes de kroeg in, huppa, nog steeds last van..omdat ik geen bijkomtijd heb...
Als je bedoeld, schop onder de kont geven, als eigenlijk bedoeld, positief zijn, yep, dat ben ik zeer zeker wel..dat flinke huilen en janken erom is bij mij al 10 jaar geleden, dus die tijd is voorbij..

Angie_ke

Berichten: 820
Geregistreerd: 16-05-08
Woonplaats: België

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-08 07:52

Dat huilen heb ik soms nog wel eens hoor, ik was onlangs nog 2 uurtjes op stap geweest met m'n mams en ik heb er drie dagen van afgezien...
Ik kan dan met moeite de trap op, het lijkt wel alsof m'n hart uit m'n lijf gaat springen en ik ben zooo kortademig...
Als je dus een ganse dag rondloopt met het gevoel alsof je elk moment kan flauwvallen, dan zit je er wel eens door.
Maar dat huilen gebeurt gelukkig niet dagelijks, 2 jaar geleden had ik het een pak moeilijker, en dan niet vooral door m'n ziekte maar door het feit dat m'n eigen familie me compleet negeert...

Davinia_
Berichten: 7035
Geregistreerd: 05-01-03

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-08 09:18

Ik ben zeker wel positief over mijn ziekte. Zeg ook altijd wel van 'Ik ben gewoon gezond, maar heb beperkingen'. De tijden dat ik er om kon janken zijn wel voorbij. Soms heb ik het er nog wel erg moeite mee, voornamelijk als ik op de zaterdagavond weer eens thuis zit en al mijn leeftijdsgenoten uit gaan. Dan denk ik 'Damn, ik ben pas 19 en ben nog nooit echt wezen stappen! Alleen naar dorpsfeesten'.
Ik heb geleerd om niet meer over mijn grens heen te gaan, tenminste, niet te veel, want dan moet ik er ook weken van bijkomen en dat is het me niet waard. Ik heb geaccepteerd wat ik kan en ik kijk meer naar wat ik wel kan, dan naar wat ik niet kan.
Wantja, ik ben niet ziek, maar ik had wel beter kunnen zijn Knipoog

Angie_ke

Berichten: 820
Geregistreerd: 16-05-08
Woonplaats: België

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-08 12:44

Marilla schreef:
Ik ben zeker wel positief over mijn ziekte. Zeg ook altijd wel van 'Ik ben gewoon gezond, maar heb beperkingen'.


Ik mis het allemaal wel hoor... Niet naar de universiteit kunnen gaan, het zotte studentenleven missen, ik beleef echt niks in m'n leven en dat is allesbehalve leuk.
Ik ben niet positief over mijn ziekte want ik snap eerlijk gezegd niet hoe je positief kan zijn over een ziekte die gans je leven kapot maakt?
Zonder mijn ouders stond ik nu mooi op straat, ik kan me niets veroorloven, ik zou geen studio kunnen huren, geen auto kunnen betalen en al helemaal m'n medische kosten niet.
"Ik ben gezond, maar heb beperkingen"... gaat denk ik niet op, want iemand die zooo uitgeput en ziek is dat hij niet eens een tiende kan doen wat een normale mens kan, die is héél ziek...

superwoman

Berichten: 18768
Geregistreerd: 04-11-04
Woonplaats: zuidholland

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-08 12:49

Angie_ke schreef:
highwaykind schreef:
En nu ga ik languit op de bank voor de TV.


Haha, daar kan ik nu ook zooo van genieten... Filmpje kijken Haha! Ik denk dat ik hetzelfde ga doen...

Ik heb zo'n vermoeden dat highwaykind op de bank moet gaan liggen en dat dat geen genieten is, behalve dan dat het beter is dan op bed

Davinia_
Berichten: 7035
Geregistreerd: 05-01-03

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-08 12:58

Angie_ke schreef:
Marilla schreef:
Ik ben zeker wel positief over mijn ziekte. Zeg ook altijd wel van 'Ik ben gewoon gezond, maar heb beperkingen'.


Ik mis het allemaal wel hoor... Niet naar de universiteit kunnen gaan, het zotte studentenleven missen, ik beleef echt niks in m'n leven en dat is allesbehalve leuk.
Ik ben niet positief over mijn ziekte want ik snap eerlijk gezegd niet hoe je positief kan zijn over een ziekte die gans je leven kapot maakt?
Zonder mijn ouders stond ik nu mooi op straat, ik kan me niets veroorloven, ik zou geen studio kunnen huren, geen auto kunnen betalen en al helemaal m'n medische kosten niet.
"Ik ben gezond, maar heb beperkingen"... gaat denk ik niet op, want iemand die zooo uitgeput en ziek is dat hij niet eens een tiende kan doen wat een normale mens kan, die is héél ziek...


Natuurlijk heb ik het er nog wel slecht mee, want ik vind zelf dat ik niet echt een normale jeugd heb gehad. Maar als ik negatief ga denken wordt het helemaal niets met me, dan word ik alleen maar zieker. En ik ben van heel ver gekomen en ben ik ben nu toch wel redelijk gezond als je nagaat hoe het 4 jaar geleden ging. Ik denk dat ik ondertussen wel een stukje beter ben dan sommige hier. Ik kan nog geen opleiding doen ofzo, maar ik kan wel zaterdagmiddag weg.. Of zo nu en dan zaterdagavond weg, tot 1 uur, zonder een hevige nasleep te hebben enzo. Ik heb er ondertussen wel mee leren leven, maar hiervoor heb ik ook vaak bij psychologen gelopen en therapien gevolgd. Nee, ik sta niet toe dat mijn ziekte mijn leven kapot maakt! Ik probeer er nog gewoon het beste van te maken!

Angie_ke

Berichten: 820
Geregistreerd: 16-05-08
Woonplaats: België

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-08 13:01

superwoman schreef:
Angie_ke schreef:

Haha, daar kan ik nu ook zooo van genieten... Filmpje kijken Haha! Ik denk dat ik hetzelfde ga doen...

Ik heb zo'n vermoeden dat highwaykind op de bank moet gaan liggen en dat dat geen genieten is, behalve dan dat het beter is dan op bed


Tja, dat weet ik ook wel, ik ben zelf al 4 en half jaar ziek en ondanks het feit dat het me kotsbeu is om dag in dag uit te moeten rusten, kan ik er toch nog van genieten om 's avonds eens alleen in de zetel te liggen en een filmpje te kijken.
Als een mens van niets meer kan genieten, is het leven niet echt meer houdbaar vrees ik...

Jeskim
Berichten: 2842
Geregistreerd: 14-05-06
Woonplaats: Paasloo

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-08 16:59

Ik bedoel met een schop onder je kont niet iets negatiefs. Naar niemand toe..
Met een schop inder je kont bedoel ik, ook al ben je nog zo moe, probeer even die frisse neus te gaan halen, ik zeg heus niet dat je moet gaan oefenen voor de marathon..
Ook al kom je dan 2 minuutjes buiten, probeer het!!
Geen grenzen drastisch overschrijden, maar probeer richting de grens te gaan, dat is de enige manier om verder te komen.. Je moet er uiteraard geen maanden van op bed liggen..
Denk eraan dat ik in jullie termen denk, ik ben niet een gezond iemand, ik ben ook een CVS'r. Ik denk niet in uren, maar ik kostbare minuten..

En 30 minuten buiten wandelen is onzin. Begin met twee minuten als dat voor je te doen is.. Probeer eens een maand lang elke dag twee minuutjes buiten te lopen bijvoorbeeld. Lukt dat ga dan eens naar 3 minuutjes..
Opbouwen doe je niet even en zeker niet met CVS, want ik heb het dus wel, ik weet waar ik het over heb.. Ik heb ook dagen dat ik mijn bed niet uitkom, ik ben aan de antidpressieva, aan de slaapmiddelen, ik heb huilbuien en ben ook vaak genoeg boos op alles om mij heen.
Ik denk dat ik hard genoeg geknokt heb tegen deze ziekte dat ik het recht heb om de uitspraak 'schop onder je kont' te mogen gebruiken..
Ik ga nooit uit, ik moet vechten om tot half 11 wakker te blijven, dat is de grens die ik mezelf heb gesteld, niet eerder!!

superwoman

Berichten: 18768
Geregistreerd: 04-11-04
Woonplaats: zuidholland

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-08 19:05

Jeskim schreef:
Met een schop inder je kont bedoel ik, ook al ben je nog zo moe, probeer even die frisse neus te gaan halen, ik zeg heus niet dat je moet gaan oefenen voor de marathon..

Ik denk dat de me-ers dat elke dag al doen voor de 'normaalste' dingen, zoals bijv uit bed komen of douchen.

Waar jij het verder over heb is CGT of eigenlijk GET.
Het langzaam opbouwen van je lichaamsbeweging. Helaas wijzen de resultaten onder begeleiding erop dat je dat zeker voorzichtig moet doen, aangezien 74 % verslechterde en maar 12% verbeterde
http://www.mecvs.net/module-ME_CVS_docs ... d-308.html

Angie_ke

Berichten: 820
Geregistreerd: 16-05-08
Woonplaats: België

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-08 19:57

Die resultaten heb ik ook gelezen ja... Ik was bij de hoeveelheid die verslechterde Huilen van het lachen

Had ook niets anders verwacht, ik ben van de ene dag op de andere ziek geworden, dus dan ga ik al zeker niet op wonderbaarlijke manier verbeteren (laat staan genezen) door cognitieve gedragstherapie en m'n fysiek een beetje op te bouwen...
Ik ging van een ganse dag naar school en daarna 2-3 paarden rijden naar iemand die 's morgens opstond, een douche nam en daarna weer uitgeteld op bed lag...

Kerstavond zit er voor mij ondertussen ook al op, ik ben doodmoe en heb met moeite kunnen eten want anders blijft het toch op m'n maag liggen...
Daarenboven word ik nog eens gek van hoe luidruchtig ze hier weer lopen te doen, terwijl ze wel degelijk weten dat ik ziek en moe ben.

Zijn er hier trouwens nog mensen die bij extreme vermoeidheid last hebben van hartkloppingen? (extrasystolen of hoe ze het ook alweer noemen)
Ik vind het echt eng als ik dat heb... In september is gebleken dat m'n mitralisklep niet goed afsluit...

mariska32

Berichten: 5765
Geregistreerd: 07-01-05

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-08 20:49

Angie_ke schreef:
Die resultaten heb ik ook gelezen ja... Ik was bij de hoeveelheid die verslechterde Huilen van het lachen

Zijn er hier trouwens nog mensen die bij extreme vermoeidheid last hebben van hartkloppingen? (extrasystolen of hoe ze het ook alweer noemen)
Ik vind het echt eng als ik dat heb... In september is gebleken dat m'n mitralisklep niet goed afsluit...


bovenste; hier nog 1.

2e,ja heb ik ook.
kreeg er ook de raarste adviezen voor terwijl het voor mij gewoon of een teken is dat het lichaam weer op is,of het te warm is. [ik kan zeer slecht tegen hoge buiten temp en cv.]
de trap oplopen kan er al voor zorgen dat mijn hart bijna door mijn ribbenkast bonkt,het gaat ook redelijk gelijk op met mijn conditie op dat moment [niet altijd]
mijn hartslag word ook regelmatig belagelijk hoog,komt ook door de slecht conditie volgens de cardioloog.
zijn ook hartfilmpjes gemaakt en 1x kwam er uit dat mijn hart was verkanteld,lastig maar verder niet.
verder moet ik wel zeggen dat het bonken bij mij wel minder is dan geweest. Knipoog

highwaykind

Berichten: 4180
Geregistreerd: 21-03-02
Woonplaats: Drenthe

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-12-08 20:59

Hartkloppingen hier ook, hoe moe-er hoe erger.
Lastig, maar ga er maar van uit dat het niets is, wordt er niet duizelig van of zo, hij slaat alleen een slag over of voelt flutterig/onregelmatig en dan weer normaal.

Slecht tegen warm weer kunnen: JA!
Dat begint na 7 jaar eindelijk wat minder te worden, maar ik heb hele zomers KO voor de airco gelegen binnen.
Afgelopen zomer lag ik vaak een half uurtje buiten in de schaduw in mijn hangmatje met een petje op, een flesje water in de buurt, lekker een boek luisteren Knipoog

superwoman

Berichten: 18768
Geregistreerd: 04-11-04
Woonplaats: zuidholland

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-12-08 12:58

slecht tegen warm weer idd.
maar kou kan ik ook niet hebben, want dan word ik niet meer warm Boos!

Hartkloppingen heb ik gelukkig geen last van

Angie_ke

Berichten: 820
Geregistreerd: 16-05-08
Woonplaats: België

Re: me/cvs

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-12-08 13:48

superwoman schreef:
slecht tegen warm weer idd.
maar kou kan ik ook niet hebben, want dan word ik niet meer warm Boos!


Idem hier! Tegen de kou kan ik wel goed, als ik me maar warm kleed... Ik voel me op m'n best bij temperaturen rond het vriespunt.
Ik heb wel dikwijls last van koude voeten en handen en dan duurt het ook eeuwen eer ze eindelijk opgewarmd zijn...