Geplaatst Ik heb hier al een tijdje last van en als ik het aan mensen vertel kijken ze mij raar aan. Het is ook heel moeilijk uit te leggen, maar ik zal het proberen. Misschien herkent iemand het.
Het gebeurd altijd in de ochtend. Ik lig dan in bed en ik kan met moeite mijn ogen open doen. Ik lig in mijn eigen bed en ik herken mijn kamer. Er is niks raars aan zoals in dromen voorkomt. Ik wil gaan bewegen maar dat kan niet. Het lijkt of er iets onzichtbaars op mij duwt en er voor zorgt dat ik geen enkele kant op kan. Het geeft een heel onprettig gevoel op mijn buik en borst. Tegen stribbelen heeft geen zin. Meestal wordt ik wakker, de schrik zit er dan wel in.
Het lijkt net of ik bezig ben met wakker worden. Ik slaap niet meer echt, maar wakker ben ik ook niet. Dit is mij al 4 keer overkomen.
Vandaag had ik het weer, maar deze keer was het anders. Ik lag op bed, herkende mijn kamer weer. Maar ik kon mijn armen en benen niet bewegen. Ze reageerde niet. Kon met moeite een teen of vinger bewegen. Ik wordt dan wakker, doe mijn ogen heel even dicht en ik val weer terug in die 'droom'. Dit herhaalde zich wel 4 keer totdat ik echt wakker werd en heel snel rechtop ben gaan zitten.
Iemand enig idee wat ik hier aan kan doen. Het is heel vervelend en vermoeiend
Als ik in een slaapzak slaap wordt ik altijd wakker met m'n hoofd bij het voeten eind (waar het dus dicht zit en net lijkt of je ontvoerd word ofzo 
) Ik slaap wandel, ik sla mensen die naast mij liggen en trap ze uit bed. 
