Ik moet het gewoon van me af schrijven.
Ik baal.

Ben net gister ontslagen vanuit de stroke-cair-unit van het ziekenhuis.
Nu zul je wel denken, ja en???????????????
Maar ik zal bij het begin beginnen.
Op mijn 27e ben ik opgenomen met multiple longembolien aan beide longen en na anderhalf jaar uitzieken denk je gewoon, zoiets overkomt me geen tweede keer.

Dus ik ging vrolijk met mijn leven door.
Ben net in april begonnen met een nieuwe uitdaging.
Ik werk nu als commercieel technisch medewerkster bij een bedrijf wat allerlei gereedschappen verhuurd van een boormachine tot aan een graafmachine en hoogwerkers.
Ik kan mijn ei daar helemaal in kwijt.
Lekker met machines sleutelen etc etc etc.
Nu had ik na 2,5 maand al een week vrij genomen omdat mijn broer uit de USA over zou komen.
Helemaal geweldig.
Zijn vrouw en schoonmoeder kwam ook mee, dus vorige week zijn we naar Munster geweest en de afsluitdijk bekeken en een dagje Amsterdam zat er ook in.
Maandag was de laatste dag en we gingen nog even naar Almelo.
Lekker op het terras was gekletst in gebrekkig engels, wat een rottaal is dat toch.
Maar goed met handen en voeten kwamen we een heel eind.
Totdat ik besloot om in een winkel te kijken.
Het werd me helemaal zwart voor de ogen en het volgende moment dat ik me herinner is dat ik in de ambulance lag.
Ik ben gewoon een heel stuk van de film kwijt.
Ik heb in het ziekenhuis mijn beste vriendin nog gebeld, maar daar weet ik niks van.
Ze hebben bij binnenkomst direct een CT scan gemaakt en daar was niks verontrustend op te zien.
Gelukkig dan maar.
Dinsdagochtend is er een hersenfilmpje gemaakt en daar ook niks te zien.
Woensdagmiddag mocht ik naar huis en wacht nu op een oproep voor een MRI.
Ik ben nog steeds heel erg duizelig, dus wil heel erg graag weten wat er mis is......
Sorry, moest het even van me afschrijven.
