ooit sterven we ...
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
- Duhelo
-
- Berichten: 29574
- Geregistreerd: 29-05-03
ooit sterven we ...
Geplaatst door de TopicStarter : 07-12-07 11:20
buiten is er een stormwind aan het spelen, is het koud.
Dus blijf ik achter men pc'tje geplakt hangen, beetje bokken.
Op een bepaald moment lees ik een topic, waar het over je toekomst gaat, hoe zie jij je toekomst?
ik ben zo een beetje aan het denken, en opeens bedenk ik me dat we ooit allemaal sterven.
de gedachte dat ik op een bepaald moment niet meer zal bestaan (ik wil wel geloven in iets als reincarnatie oid, maar niemand herinnert zich iets van een vorig leven, wil dit dan zeggen dat we allemaal aan ons eerste leven bezig zijn? wat is het nut anders van reincarnatie?)
Nouja, de gedachte dat ik opeens niet meer zal bestaan, niks ga ervan afweten, de manier waarop ik zal sterven (zal het snel en pijnloos gaan voor ik het besef? heb ik eerst nog een hele ziekteweg af te leggen? Zal ik de dertig wel halen? of wordt ik op het gemakje 100?)
Dat beangstigd me eigenlijk wel enorm ...
Hoe denken en voelen jullie je daarbij?
- Nathalie
-
- Berichten: 28286
- Geregistreerd: 11-01-01
- Woonplaats: Eindhoven
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:23
Het is inderdaad iets dat bij het leven hoort, wat iedereen gaat tegenkomen en wat je zelf niet in de hand hebt.
Ik ben zelf absoluut niet bang voor de dood. Als ik ga is het mijn tijd en had het zo moeten zijn.
Ik hoop alleen dat ik een gelukkig leven mag hebben voor mijn tijd komt, met kinderen etc. Zodat ik vanuit het hiernamaals gelukkig op mijn leven terug kan kijken.
- Mizoan
-
- Berichten: 7150
- Geregistreerd: 04-08-06
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:24
- bromfiets
-
- Berichten: 12661
- Geregistreerd: 03-04-07
- Woonplaats: hoeven (NB)
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:28
- doom
-
- Berichten: 5148
- Geregistreerd: 15-03-05
- Woonplaats: Sint Pancras
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:29
Ik ben zelf wel vaak in gedachten bij de dood. (vooral omdat je leven door iets klein zo om kan slaan denk aan een ongeluk)
Als ik de auto zit denk ik vaak wat als er nu iets gebeurt en ik ga dood ...
Wat zouden mijn ouders dan een verdriet hebben ik zie dat gewoon dan helemaal voor me dat is zo raar.
Ik ben dus vooral met het feit bezig dat ik het heel erg vind om je familie met veel verdriet achter te laten en je paard /andere dieren .
Dat beangstigd me wel ....
ik wil hun namelijk niet achterlaten.he bah wat een rot topic !
- Anoniem
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:32
Ik heb namelijk het idee dat het hiernamaals erg mooi is.
Ik geloof ook in reincranatie, dus echt dood, dus niks meer, dat geloof ik niet.
Wel ben ik bang voor de manier waarop, of nu al.
Ik vind het nog fijn hier, wil nog niet weg
De manier waarop, een lijdensweg...verschrikkelijk.
En ik ben bang dat mijn lieve vriend eerder zou gaan dan mij...wat moet ik zonder hem...
- Cyntje
- Berichten: 23461
- Geregistreerd: 31-10-05
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:35
Ben in Juni de eigenaar van mijn verzorgpaarden verloren en daar heb ik tot op heden nog erg veel verdriet van. Ik moet er niet aan denken dat mijn oma er niet meer is, mijn partner ofdat mijn vader sterft waarmee ik al 5 jaar lang geen contact heb,...
Ik hoop enkel dat ik geen lijdensweg heb zoals ik al bij anderen heb meegemaakt,...
- ElCamino
-
- Berichten: 9161
- Geregistreerd: 01-03-05
- Woonplaats: Naarden
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:37
ik hoop dat tegen die tijd er een pil bestaat die je kunt innemen of dat euthanasie een normale zaak is....
Liefst val ik in 1x weg....de dingen doende die ik leuk vind, of gewoon inslapen...helaas zal dat denk ik een soort Utopie zijn...
Ik geloof niet in hemel, hel of reincarnatie of iets dergelijks...
Nu iets banketstaaf: als ik dood ga, gaat mijn paard naar de slager of wordt hij ingeslapen. Klinkt cru, maar dit dier heeft zoveel extra verzoriging, medicijnen etc nodig dat wanneer een ander hemkrijgt hij denk ik niet op de been blijft.
Elk ander paard zou ik gewoon laten verkopen door mijn ouders
- Jolliegirl
-
- Berichten: 34693
- Geregistreerd: 18-07-04
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:39
en dan denk ik na : toen ik 6 was... ik heb geen idee meer of ik toen ooit pijn gehad heb(ben nu 18)
pijn vergeet je snel... maar ik vind het eng om erover na te denken dat ik mischien in een volgend leven het wel heel slecht krijg...
Ik weet niet of ik in reincarnatie geloof.. maarja
- bowena_84
- Berichten: 2544
- Geregistreerd: 11-10-03
- Woonplaats: Enschede
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:41
Als het zover is, is het mijn tijd no matter what.
Ik heb wel alles al vast staan op papier, dus mijn nabestaanden weten wat voor een uitvaart ik wil.
Mijn moeder werkt in een crematorium en heeft me beloofd dat als ik eerder ga als haar dan zal mijn dienst doen, ergens stelt mij dat gerust
Wel ben ik heeel erg bang voor het verdriet van mijn nabestaanden. Voor diegene die ik achterlaat.
Maar ach nu ga ik werken, en ga genieten van het leven
- Casarell
-
- Berichten: 10005
- Geregistreerd: 15-02-06
- Woonplaats: Drunen
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:41
Als het zover is, moet het zo zijn, en gaan doen we toch..
En dan zie ik diegene weer die me hier hebben achter gelaten..
Ik hoop alleen wel ineens weg te zijn, maar dat heb ik helaas niet zelf in de hand..
Ik moet alleen niet denken aan mijn ouders, familie, mijn man, vrienden en vooral ook mijn beesten...
Ik weet dat hij er alles aan zal doen om voor ze te zorgen, zolang hij kan..
Maar dat is iets wat me wel erg bezig houdt.. wat gebeurd er met mijn beesten..?
Mijn man is internationaal chauffeur, en weet niet of hij dat op zal geven voor de dieren..
Ik verwacht van wel, maar het werk is wel zijn grootste passie.. zijn leven..
Moeilijk....
Laatst bijgewerkt door Casarell op 07-12-07 11:42, in het totaal 1 keer bewerkt
- Marijkjuh
-
- Berichten: 8300
- Geregistreerd: 24-09-04
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:42
Maar ik geloof niet in zoiets als je vorige leven, maar anders als je dood gaat, ben je dan gewoon voorgoed weg? Ga je naar de hemel? Kom je terug in een ander leven? Wie wilt er even dood gaan om het uit te proberen
Ik ben trouwens wel heel bang dat ik anderen verlies, familie, vrienden of m'n pony's. Ik heb ruim 2,5 jaar geleden m'n eerste rijpaard dood gevonden en dat was echt een van de meest afschuwelijke diingen die ik ooit heb meegemaakt.
- doom
-
- Berichten: 5148
- Geregistreerd: 15-03-05
- Woonplaats: Sint Pancras
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:46
Citaat:Nu iets banketstaaf: als ik dood ga, gaat mijn paard naar de slager of wordt hij ingeslapen. Klinkt cru, maar dit dier heeft zoveel extra verzoriging, medicijnen etc nodig dat wanneer een ander hemkrijgt hij denk ik niet op de been blijft.
Elk ander paard zou ik gewoon laten verkopen door mijn ouders
Ik denk al dat je had verwacht dat je hier een reactie op zou krijgen dus laat ik de 1ste zijn.
Ik vind het idd cru om te zeggen dat hij dan meteen naar de slager gaat.
Je zou je ouders/familie toch een kans kunnen geven om een adresje te vinden die de zelfde medicatie en tijd willen geven aan je paard als dat jij nu doet?
Er zijn tegenwoordig zoveel paarden die NIET meer naar de slager gaan en gewoon vroegtijdig pensioen hebben. IK snap niet dat je niet zoiets heb van het proberen waard?
- Dorus
-
- Berichten: 13682
- Geregistreerd: 06-04-04
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:49
Wel ben ik er schijnbaar meer mee bezig dan mijn man. Ik heb eigenlijk van huis uit een uitvaartverzekering meegekregen, mijn man heeft er geen en wil er geen. Denk dat we die discussie toch nog maar eens aan moeten gaan, want mocht hij morgen zijn vrachtwagen in een andere parkeren en ik hem weg moet brengen dan zou ik niet weten waar ik dat geld vandaan moet halen.
Ik las net hierboven iets van "ik wil gaan al doende wat ik graag doe" en moest toen meteen aan mijn oma denken. Ze was al wel aardig aan het dementeren toen ze ging, maar toen haar tijd was gekomen wachte ze niet af tot ze alleen op haar kamertje was, maar deed ze het gewoon tijdens de gezamelijke koffie met gebak. In een volle zaal. Dat geeft mij wel veel moed. Ik lijk wat dat betreft veel op mijn oma en zie mezelf ook niet graag alleen sterven.
- _rosita_
-
- Berichten: 6800
- Geregistreerd: 22-12-05
- Woonplaats: 't dorpie
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:50
Het enige waar ik wél bang voor ben, is om mensen te verliezen... net als marijkjuh heb ik iemand die me lief is dood gevonden, wat flinke sporen heeft achtergelaten(mijn oma) en een jaar later heb ik mijn pony in moeten laten slapen even daarvoor mijn beste vriend verloren op zijn 17e, dus dat is wel een angst... Wie nu weer?!
Verder ben ik niet bang voor de manier waarop ik zal overlijden en de leeftijd waarop, maar wel om wie ik achterlaat..... Op dit moment zijn het vooral mijn paarden waar ik me druk over maak, al weet ik gelukkig dat mijn ouders daar zorg voor zullen dragen en kunnen zij dat niet meer, dan wil ik dat ze óf bij een kennis terecht komen waarvan ik weet dat dat oké is en er goed voor gezorgd wordt óf dat ze ingeslapen/geslacht worden...Ze heeft genoeg ellende gehad, dus aan doorverkopen doe ik niet meer.
Voor de toekomst blijft de angst om mijn paarden achter te laten en eventuele kinderen en vriend/man....én het verdriet wat ik mijn omgeving hiermee aandoe...
Overigens hoop ik, net als ElCamino, dat een euthanasie pil steeds normaler gaat worden, ook ik wil absoluut nooit een kasplantje worden en denk er steeds vaker over na dit zwart op wit te laten zetten......
Laatst bijgewerkt door _rosita_ op 07-12-07 11:56, in het totaal 1 keer bewerkt
- Duhelo
-
- Berichten: 29574
- Geregistreerd: 29-05-03
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst door de TopicStarter : 07-12-07 11:51
ik ken mezelf al een beetje, ik kies de paarden uit met een gebruiksaanwijzing. Dus om ongelukken te voorkomen ...
- ElCamino
-
- Berichten: 9161
- Geregistreerd: 01-03-05
- Woonplaats: Naarden
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:54
ik hoef me er niet cvoor te verantwooren maar okee:
Dit paard is 20, heeft erge artrose, krijgt medicijnen, is lastig te rijden en geen allemansvriend wat dat betreft. Erg consekwent mee omgaan is de boodschap.
Verder, het rijden moet op een bepaalde manier gebeuren om hem goed te houden zodat hij niet onregelmatig wordt.
Hij heeft nu een goed en vrij pijnloos leven.
Hij is in de western-wereld wel bekend geweest..stel dat hij bij een ruiter komt die denkt: leuk paard om te beginnen.... dan is hij zo stuk.
Hij kan alles, maar mag het niet meer... gat in het sesambeen op de achterkogel en verkleving op de pezen.... ik laat hem niet nog even in de kreukels rijden omdat de nieuwe eigenaar hem gaat uitproberen.... hij kan niet op de wei ( gekanteld hoefbeen, bevangen etc) En in een paddockje staan is geen leven voor een paard wat wil werken...
Ik heb hem nu 13 jaar, ik denk dat ik hem goed genoeg ken om hier een eerlijk oordeel over te kunnen geven en mensen die mij en hem kennen zijn het ermee eens...
- ElCamino
-
- Berichten: 9161
- Geregistreerd: 01-03-05
- Woonplaats: Naarden
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:56
Dus weer terug naar de dood.......
- Casarell
-
- Berichten: 10005
- Geregistreerd: 15-02-06
- Woonplaats: Drunen
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:57
doom schreef:Citaat:Nu iets banketstaaf: als ik dood ga, gaat mijn paard naar de slager of wordt hij ingeslapen. Klinkt cru, maar dit dier heeft zoveel extra verzoriging, medicijnen etc nodig dat wanneer een ander hemkrijgt hij denk ik niet op de been blijft.
Elk ander paard zou ik gewoon laten verkopen door mijn ouders
Ik denk al dat je had verwacht dat je hier een reactie op zou krijgen dus laat ik de 1ste zijn.
Ik vind het idd cru om te zeggen dat hij dan meteen naar de slager gaat.
Je zou je ouders/familie toch een kans kunnen geven om een adresje te vinden die de zelfde medicatie en tijd willen geven aan je paard als dat jij nu doet?
Er zijn tegenwoordig zoveel paarden die NIET meer naar de slager gaan en gewoon vroegtijdig pensioen hebben. IK snap niet dat je niet zoiets heb van het proberen waard?
Ik denk dat de eigenaar het beste kan beoordelen over hoe en wat van het paard.
Ook vind ik dat je in zo'n situatie respect moet hebben voor iemand zijn keuze..
Stel je voor dat het paard niet goed tercht komt.. wat dan..?
Beest heeft veel pijn, terwijl iemand em deze pijn verder wilde besparen..?
En em naar de eeuwige groene weiden wilde laten gaan..?
Nee, vind het erg kort door de bocht om te zeggen dat het egoistisch is..
- Miryamk
-
- Berichten: 5247
- Geregistreerd: 09-03-07
- Woonplaats: DPS
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 11:59
Ik denk er regelmatig over na maar word er niks wijzer van. Ik hoop dat het nog heeeel lang duurt voordat het zover is..
- Elise
-
- Berichten: 1987
- Geregistreerd: 05-11-01
- Woonplaats: Breda
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 12:27
- Anoniem
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 12:27
Achja, dat zijn allemaal dingen waar je toch geen antwoord op krijgt. - Duhelo
-
- Berichten: 29574
- Geregistreerd: 29-05-03
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst door de TopicStarter : 07-12-07 12:53
want voor ik geboren was was er eigenlijk niets, als we dood zijn, zal er dan ook niets zijn? of zullen we het leven nog kunnen volgen maar in niet tastbare vorm? of is er een soort tweede wereld waar we gewoon ons leven verder zetten?
(zal ook wel een probleem worden, pak nu dat je getrouwd bent, je man sterft, en je hertrouwd, jij sterft, komt je eerste man terug tegen, en na een tijdje sterft je tweede man ook, zit je toch ook in een wat moeilijke situatie?)
- doom
-
- Berichten: 5148
- Geregistreerd: 15-03-05
- Woonplaats: Sint Pancras
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 14:38
Citaat:Ik denk al dat je had verwacht dat je hier een reactie op zou krijgen dus laat ik de 1ste zijn.
Ik vind het idd cru om te zeggen dat hij dan meteen naar de slager gaat.
Je zou je ouders/familie toch een kans kunnen geven om een adresje te vinden die de zelfde medicatie en tijd willen geven aan je paard als dat jij nu doet?
Er zijn tegenwoordig zoveel paarden die NIET meer naar de slager gaan en gewoon vroegtijdig pensioen hebben. IK snap niet dat je niet zoiets heb van het proberen waard?
Citaat:Ik denk dat de eigenaar het beste kan beoordelen over hoe en wat van het paard.
Ook vind ik dat je in zo'n situatie respect moet hebben voor iemand zijn keuze..
Stel je voor dat het paard niet goed tercht komt.. wat dan..?
Beest heeft veel pijn, terwijl iemand em deze pijn verder wilde besparen..?
En em naar de eeuwige groene weiden wilde laten gaan..?
Nee, vind het erg kort door de bocht om te zeggen dat het egoistisch is..
Hallo je hoort mij nergens zeggen dat zei egoistisch is !!
alleen wat ik bedoel is dat er misschien wel iemand is in de familiekring die door *haar* verhalen over dit paard genoeg weet over dat paard. en misschien wel de zorg wilt dragen op iets waar degene die dood is erg van hield.
Vandaar dat ik zeg dat ik het cru zou vinden om te zeggen dan die ook maar meteen dood, je zou altijd nog de mensen die op dat moment *TIJDELIJK* de verantwoordelijkheid hebben over jou paard een kans kunnen geven om een goed adresje te vinden van mensen die jij bijv kent gaat dit niet kan ze hij/zij toch altijd nog weg
ik vind het dus een beetje flauw dat je woorden in mijn mond gaat leggen die ik helemaal niet zeg
- merel90
-
- Berichten: 1732
- Geregistreerd: 07-03-05
- Woonplaats: rosmalen
Re: ooit sterven we ...
Geplaatst: 07-12-07 14:39
Edit; Haha, ik zie nu pas wat ik heb gescheven, DOODeng, lekker toepasselijk