Geplaatst 
Heb het nu wel een beetje gehad met de ziekenhuis bezoeken aan de Neuroloog en Neurochirurg, is het niet voor mezelf, is het voor mijn vriend.
In november 2006 heeft mijn vriend op 19 jarige leeftijd een bloedprop in zijn hoofd gehad, Niet erg gezond op zijn leeftijd
Naar de huisartsenpost gegaan, en gewoon bloedverdunners gekregen, Thats it.
Later die maand begon hij ergere last van zijn hoofd te krijgen, kreeg uitvallings verschijnselen banketstaaf raar, en zijn gezicht hing regelmatig. Nadat mijn moeder een hersenbloeding had gehad dacht ik meteen OHNEE! Maar dit was neit het geval.
hij dus voor de 20ste keer in 1 maand naar de HA.. uiteindelijk vertrouwde hij het nie (goh die zg ook ineens het licht geloof ik) En stuurde hem door naar het ziekehuis naar de neuroloog.
En daar begon de ellende, eind november konden we al terecht, een gesprek. December weer terug, Weer een gesprek, eind december WEER terug, een CT scan. 2 dagen na de ct werden we gebelt voor een versnelde afspraak.. Dus geen goednieuws, wij daarheen bleek er Hydrocefalus geconstateerd te zijn (Waterhoofd) alleen weten ze nog niet waarvan
Dus tijd voor een MRI ?In januari de mri, 2 van zijn 4 hersenkamers zaten vol met vocht, Hup doorgestuurd naar de neurochirurg.
Bij de neurochirurg nogsteeds december. Een gesprek, over zijn klachten en waarom hij doorverwezen is en de fotos, Helemaal dramaties doen,en ongeintereseert? Volop raar deed die chirurg (wat niet eens een chirurg was maar een grote tenen dokter en nu neurochirurg in opleiding
) Lekker gerust stellend dus.Kreeg mijn vriend te horen, ja we weten NIET waar het vandaan komt dus kom over 3 maanden maar terug dan kunnen we zien of het ver ergert is, Dus hadde wij een afspraak voor begin maart.
Ondertussen is het alleen maar erger geworden, Hevige stemmingswisselingen, stuipen en nogsteeds raar banketstaaf. Wij netjes in maart naar de afspraak, Zijn moeder ging dit keer mee, maar dat mens is geloof ik niet helemaal 100% ging ze een tirade tegen die dokter beginne over hoezij dacht dat haar zoon messchien vroeger autistisch was en weet ik het allemaal wel niet, Afijn vervolgens kreeg hij een stempel met ' Mongool" op zijn hoofd gedrukt. Mijn vriend bleef zeggen dat het allemaal erger werd de pijn ondragelijk.
Oke de dokter ging het overleggen met radiologen en weet ik veel wat allemaal wel niet meer, en zou ons terugbellen.
In APRIL werden we pas terug gebelt dat we moesten komen. wij daar gekomen kregen we (na dat ik veel studie gewijd had aan de 'aandoening' van mijn vriend) te horen dat ze een drain te riskant vonden, hij had dus 50 % kans op overleven en 50 % kans op kasplantje. Dus laten ze hem maar lekker zo rond lopen.
Ik was het daar natuurlijk niet mee eens dus de neuroloog opgebelt die ons daarheen gestuurd heb, Mijn verhaal gedaan en hij stond versteld dat ik allemaal medische termen noemde en dat ik zo een studie er aan gewijd had, Ook hij stond versteld van wat die ' chirurg in opleiding' had gezegt, Terwijl het een vrij standaard procedure is, tuurlijk zitten er risico's aan maar dat zitte er ook aan een teen amputatie
Dus wij wouden second opinnion, niet gekregen...Afijn augustus 2007 mochten wij weer naar de ' chirurg in opleiding' maar die was toen ziek en kregen een invaller, Die THANK GOD mijn vriend erg sirieus nam, en niet begreep waarom er niet meteen al een lumpaal punctie was gedaan om zijn hersen druk op te meten, Want hij vermoed dat een ader die het vocht afvoert verstopt zit, En wat gebeurt er met opbouwende druk? Iets wat vult en niet weg loopt? Juist, dat klapt uitelkaar. Dus hij zou een brief schrijven naar de neuroloog, en mochten de wederom WEER terug nara de neuroloog.
5 December (pas) Mochten we weer bij de neuroloog komen voor WEER een gesprek, Mijn vriend probeerde duidelijk te make dat het echt slecht ging want dat gaat het ook, hij heb ondragelijke pijn, als hij niest heeft hij het gevoel dat zijn hersenen klem komen te zitte in zijn schedel. Kregen wij daarop het antwoord: GOH laten we nog een MRI doen om te kijken of het ver ergert is
En dan kunnen we wel verder kijken Wat moeten we hier toch mee???? Dit gaat gewoon werkelijk nergens over. Sorry voor dit o zo lange verhaal.. Maar op een gegeve moment word je het beu en messchien hebbe emerdere mensen ervaringen.
Dan kan je me zeggen wat je wilt, maar je weet niet wanneer dit gebeurd en is dan dus imo zeker wel een spoedgeval....