Ik naar het ziekenhuis gestuurd om foto's te maken, want ik kon er niet meer op staan. Gelukkig niets gebroken, maar de hoofdspier van mijn rechter been is zwaar gekneust. Dit veroorzaakt dus de pijn in mijn been. Ik moet in de gaten houden dat het niet gaat zwellen want dan zouden de spieren rondom 'de' spier kapot kunnen gaan en zou ik het gevoel in mijn been en voet kwijt kunnen raken.
Naja deze kans zou zeer klein zijn bij kneuzingen en dit zou hoogstwaarschijnlijk niet gebeuren.
Ik naar huis gegaan met de gedachten alles komt goed en woensdag ga ik gewoon weer paardrijden.
Werd ik vanochtend om half 9 uit me bed gebeld door die zelfde arts van woensdag die me hielp enzo.
Hij vroeg hoe het ging, of het goed ging, of het niet aan het zwellen was. 'Nee hoor het gaat super. Niet aan het zwellen, dus het gaat goed vooruit!' zei ik blij!
Toen kwam het....
De arts zei dat hij ook nog om een andere reden belde... SH*TT dacht ik.. Dus ik viel stil en hoorde aan de andere kant ook niets meer.. Dus ik zei wat dan? Dus hij begon het te vertellen.
De foto's die gemaakt worden in ziekenhuizen worden de dag erna nog een keer bekeken door iemand anders om toch de kleinste dingen te voorkomen. Nou werdt mijn foto dus ook nog een keer bekeken en werdt er iets anders gevonden.
Ze weten niet wat het is, het kan goedaardig zijn maar ook kwaadaardig. Ze denken dat het een stukje bindweefsel is ofzo, maar ze durven het niet voor de 100% te zeggen. Toch willen ze dat ik
'zo snel mogelijk' een afspraak maak voor een MRI scan om alles vast te sluiten.
Pff.. Hij zei nog dat hij me niet bang wilde maken.. Maar dat deed hij toch wel..

Sorry voor het lange verhaal.. maar moest het echt even kwijt..