Geplaatst 
Ik kreeg allemaal leuke blaasjes die jeukten en opengingen en mijn oor veranderde in een korst. Fun fun, zeker omdat je jezelf de pleuris zoekt naar de oorzaak terwijl je hopeloos blijft isobetadine deppen en zalf smeren. En zeker omdat ik toen net een nieuwe vriend had (we zijn nog altijd gelukkig samen 
) Oja, was ook heel gek: toen verdroeg ik mijn oorringen ook niet meer, toen de allergieaanval over was, kon ik ze weer in.Gisteren had ik weer een miniplekje op mijn oor en een heel nest beginnende blaasjes op mijn benen... Zucht. Snel mijn moeder gebeld, en ja hoor, ze gebruikt nu sinds een maandje Dixan, die vind ik blijkbaar ook niet lief. Kan ik weer alle onlangs gewassen kleren gaan herwassen, ook mijn lakens, etc. Nuja ben al lang blij dat ik deze keer weet wat het is, ik hoop maar dat de schade dan ook beperkt blijft. De vorige keer bleven de blaasjes heel lang voor korstjes en littekens zorgen (en ik was wel heel flink geweest door niet te krabben), als het straks lekker weer is zou ik het erg jammer vinden als ik weer van die horrorbenen heb.
Mijn ma gaat nu LeChat kopen, das antiallergeen wasmiddel, en we moeten nog steeds de wasmachine altijd op de langste programma's zetten omdat die dan beter spoelt.
Ik vraag me wel eens af hoeveel chemische troep in al die dingen zit als je ziet hoe heftig een mens er na een tijd op gaat reageren.. Ik geloof dat je je de dag van vandaag een uitzondering kunt noemen als je nergens allergisch voor bent.
Katten, wilgen, appels, kiwi... 
) en langzaam aan werd het minder. Het wasmiddel wat ze op mijn werk (ziekenhuis) gebruiken is erg agressief. Het duurde weken voordat het niet meer in de stof zat.
