Bokt.nl

Marloes_R

Berichten: 2003

Geregistreerd: 15-05-05

Bevallingsverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-07 16:08

Naar aanleiding van een ander topic dat nogal offtopic ging, hier dan een topic waar we allemaal naar hartelust ons ei kwijt kunnen

Bevallen is een emotioneel iets, een ervaring die je nooit meer vergeet. En vaak willen we daar graag over praten en discusiëren. Dus hier mogen alle verhalen, hoe het ging, wat je vond, dacht, voelde etc.

Om bij mezelf te bginnen:
Ik heb precies 10 weken geleden een onverwachte KS gehad. Ik wilde wel graag in het ziekenhuis bevallen, maar het het me toch iets anders voorgesteld.
Achteraf heb ik de KS best even moeten verwerken. Ik vond het heel jammer dat ik de bevalling niet zelf heb kunnen doen, en mijn kleintje niet meteen op mijn borst heb gekregen.

Door veel te praten, is dat wel goedgekomen!
Hoe kijken jullie terug op jullie bevalling, of hoe kijken jullie aan tegen jullie naderende bevalling?

Laatst bijgewerkt door Marloes_R op 15-03-07 16:24, in het totaal 1 keer bewerkt

---

eva2

Berichten: 386

Geregistreerd: 24-12-06

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 16:16

Ik ben 2 x bevallen, 3 jaar en 1 jaar geleden. Beide bevallingen thuis, en zonder enige complicatie. Ze duurden niet lang, ik vond ze nauwelijks pijnlijk, en zou het ook zo weer doen!! En dat is echt geen grootspraak, ik meen het.
De zwangerschappen vond ik wel zwaar. Ik ben nogal tenger, en ik had echt zo'n voetbal aan de voorkant. Niet fijn. Ook heb ik vrij slappe bekkenbodemspieren, dus ik had de laatste maanden echt zo'n drukkend gevoel in mijn schaamstreek.Nee, zwanger zijn.......nooit meer!!

Ik vind een kind krijgen een van de mooiste gebeurtenissen in een mensenleven. En hoe gek het ook klinkt, het was bij ons een hele serene gebeurtenis, met kaarsen en muziek. Gewedig.

---

Kim82

Berichten: 908

Geregistreerd: 12-12-02

Woonplaats: ENSCHEDE

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 16:20

Ik moet nog. Over een week of 14. Ik ben er niet echt bang voor. Tuurlijk is het spannend, je weet niet wat je te wachten staat. Ik kijk er eigenlijk alleen maar naar uit. Gezonde spanning dus.

Ik wil het liefst ook thuis bevallen.

---

Marloes_R

Berichten: 2003

Geregistreerd: 15-05-05

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-07 16:22

Het hele zwangerzijn vond ik een heel speciaal gevoel, ook al heb ik vaak gewenst dat ik die buik niet meer had. Het is toch een hele speciale belevenis.

Fijn dat je zo'n makkelijke bevallingen hebt gehad! Ik heb tijdens de weeën in het ziekenhuis pijnbestrijding gehad, en dat was heerlijk! Ben blij dat dat bestaat, en dat ze er in mijn ziekenhuis al vrij snel zelf mee aankwamen.

Alleen het gevoel van het echt geboren worden van het kindje, en hem dan op je buik krijgen heb ik gemist. Dat lijkt me zoiets moois!

---

Lame

Berichten: 3570

Geregistreerd: 25-06-04

Woonplaats: Noorden van het land

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 16:23

Leuk Marloes!!

Mijn zwangerschap was een eitje.. helemaal nergens last van, maar ik vond er niks aan.. Alleen maar onhandig.. je kan op het laatst zo weinig meer.. nee.. dat zwanger zijn is niet mijn ding.. haha

Mijn bevalling ging vrij vlot.. De hele dag me af zitten vragen of dit het nou was.. Snachts ging het wel door.. om een uur of vier zijn mijn vliezen gebroken, toen ging het heel snel en was het erg pijnlijk.. Naar het ziekenhuis voor pijnbestrijding, maar dat was achteraf niet meer nodig want ik had de magische 10cm al bereikt.. In een uur van 3 cm naar 10 cm gegaan.. dat verklaarde ook mijn pijn.. Uiteindelijk nog een uurtje geperst en toen was Lieze er..

Ik vind het ook de meest indrukwekkende gebeurtenis uit mijn leven.. het verrijkt je leven echt vind ik. Ik zou het zo weer doen, als zal ik dan best weer tegen de bevalling op zien.. Hetgeen je er voor terug krijgt is zooooo bijzonder dat ik dat er uiteraard voor over heb..

---

lesilla

Berichten: 26847

Geregistreerd: 11-08-06

Woonplaats: Efteling

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 16:25

Waarom willen jullie thuis bevallen?

---

Marloes_R

Berichten: 2003

Geregistreerd: 15-05-05

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-07 16:27

Arieke, wow, dat is een hele snelle bevalling!
Wilde je graag in het ziekenhuis bevallen?

---

MamboBeach

Berichten: 12626

Geregistreerd: 05-11-06

Woonplaats: Weiland en stal!

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 16:31

Mijn bevallingen heb ik al uitvoerig beschreven in het vorige topic!
Ik heb 2 kids, een zoon van 5 jaar en een dochter van 2 jaar, helemaal geweldig! Ben allebei de keren bevallen in het ziekenhuis, GELUKKIG!
Ik zou nooit thuis willen bevallen, zweverige gedoe met ja fijn thuis lekker de kaarsen aan en noem maar op, ben ik te nuchter in misschien en ik vond het juist zo prettig in het ziekenhuis! Zoveel aandacht, gezellig!

---

Lame

Berichten: 3570

Geregistreerd: 25-06-04

Woonplaats: Noorden van het land

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 16:33

Marloes_R schreef:

Arieke, wow, dat is een hele snelle bevalling!
Wilde je graag in het ziekenhuis bevallen?

Nee ik wilde thuis.. Maar had halverwege de nacht geen vertrouwen meer in de verloskundige en wilde toen wel graag naar het ziekenhuis.

VK vertelde mij dat het minstens nog 6 a 7 uur zou duren na het breken van mijn vliezen.. En toen had ik zoveel pijn dat ik dacht.. dat trek ik nooit.. Ik wist namelijk dat de pijn op het laatst op z'n hevigst zou zijn en als ik dan nu pas aan het begin stond.. En de VK zei de hele tijd tegen mij "ja, het doet wel pijn hoor" .. Ik voelde me echt een mietje.. Maar dat was dus achteraf niet waar.. ik zat al op het hoogtepunt, maar dat wist ik op dat moment niet..

Ik huilde ook alleen maar onderweg naar het ziekenhuis "huhu..ik ben een mietje.. waarom kan ik dit niet, elke vrouw kan dit en ik kan dit niet"...

De eerste tijd na mijn bevalling heb ik het daar best wel lastig mee gehad. Pas op het evaluatiegesprek met mijn eigen VK kwam naar voren dat de invalster een inschattingsfout had gemaakt bij mij .. en toen was het klaar, toen had ik er "vrede" mee..

Het ziekenhuis was ik erg blij mee, we werden supergoed opgevangen.. Een gyn die mij vertelde dat ik supergoed bezig was en een lieve zuster.. Lieze is om 06.10 uur geboren en om 10.00 uur waren wij ook weer thuis.. Heerlijk.. zou het zo weer doen..

---

kekaro

Berichten: 8306

Geregistreerd: 15-07-03

Woonplaats: Purmerend

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 16:38

ik ben inmiddels 3 keer in het ziekenhuis bevallen
ook zeer tevreden

de eerste keer moest het ook, mijn vliezen waren al te lang gebroken.

de tweede en derde keer wilde ik het ook gewoon.

ik vond het ontzettend fijn om te weten dat alles letterlijk binnen handbereik was mocht het nodig zijn.

ben dus heel relaxt bevallen alle drie de keer, geen zorgen om iets

de eerste keer duurde de bevalling 25 minuten,
de tweede keer 19 minuten
de derde keer 11 minuten

bij de eerste lag ik toevallig aan het ctg (vanwege die vliezen) waardoor ze erachter kwamen dat mijn baarmoeder toch wel heel erg druk bezig was....
dat bleek want ik kwam net op tijd in de verloskamer aan

bij de twee daaropvolgend ben ik bij het allereerste rommeltje (ik heb helemaal geen weën gehad) richting ziekenhuis gegaan en idem dito als de eerste keer.

---

Nanda

Berichten: 1512

Geregistreerd: 17-04-02

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 16:39

Mijn zwangerschap is erg goed verlopen al was ik tussen week 10-18 errrrug moe. Daarna ging het prima. Ik was erg fit. Ik ben ook niet meer dan 5 kilo aangekomen tijdens mijn zwangerschap. Ik had dus maar een kleine buik en dat was wel handig. Ik heb tot week 39 paardgereden.
De avond voor de bevalling (oudejaarsavond) was ik erg moe en ben ik om 10.00 naar bed gegaan. De volgende dag ging het wel weer en s'ochtend ben ik op de fiets naar stal geweest en heb ik 3 stallen uitgemest (op dooie akkertje hoor) en de paarden verzorgt. Op de terugweg op de fiets rommelde het erg in mn buik. Thuisgekomen (ongeveer 14.00 uur) had ik af en toe wat krampen, maar ik kon niet zeggen of het weeen waren. Rond 15.00 verloor ik mn slijmprop, maar ik twijfelde nog steeds of het al begonnen was. daarna werden de weeen heviger en wist ik zeker dat het begonnen was. rond 18.00 uur de vk gebeld omdat ik weeen om de 3 minuten had. De vk heeft een paar weeen aan de telefoon meegeluisterd en zei dat het begonnen was en dat ze over een uurtje zou komen. Daarna werden de weeen hevig en vloeiden in elkaar over. Ik heb constant voorover gehangen over onze bar met een bakje voor mn neus. (overgeven). Om 19.00 uur; Geen vk te bekennen. Om 20.00
had ik opeens persweeen en de vk was er nog niet. Ik heb naar mn vriend geroepen dat hij NU moest bellen omdat ik persweeen had. toevallig reed ze toen net de straat binnen. Ik ben op bed gaan liggen en nog geen 20 minuten later was ze er. Ik ben niet geknipt of gescheurd. Wel heb ik vanaf week 37 een apparaatje gebruikt om mezelf om te rekken om knippen of scheuren te voorkomen. http://www.epino.nl.

Ik was ook na de bevalling snel opgeknapt. 2 dagen na mn bevalling ging ik op de fiets om boodschappen

Ik ben nog wel boos op de VK geweest. Die zei na de bevalling: waarom heb je niet gebeld dat het zo hard ging? Ja, weet ik veel, het is mn eerste bevalling, weet ik veel hoe het "moet " voelen. Jij was een uur later dan afgesproken!

Laatst bijgewerkt door Nanda op 15-03-07 16:44, in het totaal 1 keer bewerkt

---

Jasmijn76

Berichten: 3235

Geregistreerd: 01-09-04

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 16:44

...ik ben ene vierenhalf maand geleden bevallen van een tweeling, was een ingeleide bevalling en moest in een zkhuis ivm een tweeling(liep anders over tijd en dat doen ze zelden bij een tweelingzwangerschap)...we zijn begonnen met gel etc., heb genoeg verdovende middelen gekregen, patamine en de ruggeprik...en toen ging het hartslagje van Megan naar beneden en werd het en s.keizersnee...dus na 24 uur keihard mn best te hebben gedaan, waren we na een kwartiertje opeens papa en mama...het ging echt zo snel!..ik heb het er ook moeilijk mee gehad hoor!...opeens na een paar maanden kwamen de tranen, kon me niets meer herr.!...ook omdat ik zo onder de pijnbestrijding zat, ik lag op de verkoeverkamer en mn kinderen waren er niet!..en ik wist ook niets van ze(zijn ze gezond, zit alles erop en eraan??)..je ziet ze heel even en dan worden ze weg gebracht en jij ligt daar maar, eerst wordt je dichtgestikt, dan op de verkoeverkamer..lag helemaal te klappen op het bed dat ik perse naar mn kinderen wilde, toen hebben ze mn meiden gelukkig gehaald en zo waren we voor het eerst bij elkaar!..maar dan ben je ondertussen wel een half uurtje verder..Gelukkig heeft mn vriend alles kunnen vertellen, wat er tussendoor allemaal was gebeurd, of ze huilde etc. en dat scheelde een hoop....maar ik was er gewoon te snel overheen gestapt, terwijl ik er echt meer mn mond had open moeten doen....ging na drie dagen naar huis en deed gelijk alles zelf, ook de nachtvoedingen...wilde alles zo snel mogelijk op de rails hebben en dat gaat gewoon niet..maar als ik achteraf kijk, was de keizersnee het probleem niet...wel het zo hulpeloos zijn...kon in het zkhuis echt helemaal niets zelf....en ik denk dat dat voor de meeste vrouwen geld,je wil zelf alles in de hand houden...en op het moment dat dat lichamelijk gewoon niet gaat..is dat zo'n domper!.ik heb mn kinderen de eerste dagen niet in bad kunnen doen...je kan zelf niet douchen, noem maar op!....

dus idd!!..praten over bevallingen is zo'n slecht idee nog niet..zeker als er iets is gebeurd wat je totaal niet verwachte

---

tamara_85

Berichten: 411

Geregistreerd: 25-01-07

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 17:42

Ik hoef gelukkig niet zo lang meer 5 weekjes, en kijk er echt naar uit om die kleine in mijn armen te hebben, krijg er soort van vlinders van als ik er aan denk
Ik ben niet bang voor de bevalling, want weet niet zo goed wat ik ervan moet verwachten, dat het pijn gaat doen, maar wat voor pijn??? Dus ik wacht het lekker af, en laat het gewoon over me heen komen, eruit zal die toch wel moeten :D

Mijn zwangerschap valt me best zwaar moet ik zeggen, zeker omdat het ook niet op een ideale manier gaat. Ik ben pas met 20 weken erachter gekomen dat ik zwanger was, toen liet me ex me ook nog eens vallen, dus nog een domper.
Omdat ik het kindje toch wilde houden heb ik me paard verkocht. Sinds 30 weken zwangerschap heb ik last van me bekken, dus kan echt maar heel weinig doen, zodra ik echt te veel doe, kan ik niet meer lopen van de pijn, dus ik hoop dat dat na de bevalling allemaal over is, zodat ik lekker kan gaan wandelen

En ik heb besloten thuis te bevallen.

---

kekaro

Berichten: 8306

Geregistreerd: 15-07-03

Woonplaats: Purmerend

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 17:46

jeetje dan zit het je idd allemaal niet mee zeg !
wa sterk van je dat je er zo doorheen vecht,
wat ontzettend jammer dat je je paardje ervoor moest verkopen...
alvast veel kracht toegewenst voor de bevalling! alle geluk voor jou en de kleine

ik vond mijn bevalling alle 3 supergoed! viel me echt 200% mee

---

testebeest

Berichten: 4620

Geregistreerd: 08-01-05

Woonplaats: leusden

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 18:28

Ik ben vorig jaar 22juni bevallen.
Mijn zwangerschap opzich was heel relaxt.
Alleen op het laatst had ik echt olifant voeten en onderbenen.
Maar niet zo gek met 30+ graden.

Ik was 2,5week overtijd (6juni uitgerkend).
EN op 22juni zou ik eigenlijk naar de VK gaan voor een doorverwijzing naar het ziekenhuis.
15min voor ik bij de VK moest zijn ging ik nog even naar de wc en mijn vliezen braken.
Ik dolblij, want ik dacht nu hoef ik niet naar het ZH, helaas eachann bleek in het vruchtwater te hebben gepoept.

Ik doodsbenauwd naar het zh (ben echt heel erg benauwd voor ZH-en).
Mijn weeen vielen erg mee in het begin.
Ik had alleen last van rugween en ik op een skippybal om deze beter te kunnen opvangen.

In het ZH wouden ze mij ween opwekker geven omdat mijn weeen maar niet doorzetten.
Maar ze waren te vroeg want ze kwamen binnen 5 min steeds heftiger.
De laatste 2uur heb ik een heftige weeenstorm gehad.
Toen was ik het toch zo zat ik telkens vragen mag ik al persen?

Eindelijk mocht ik gaan persen, en na 12min kwam eachann op de wereld.

UIteindelijk was ik erg blij in het ZH te bevallen.
Eachann had het erg zwaar en waarom bleek wel toen hij geboren was.

ZIjn navelstreng zat 3X ! omstrengeld.
ZIjn rechterbeentje was ook spierwit van het zuurstof te kort.
Gelukkig trok dat snel bij.

Wat ik op dat moment niet wist was dat er al een heel team op de gang stond te wachten.
Ze hadden eigenlijk liever een keizersnede willen doen maar dat kon niet meer (gelukkig).

Na 1 nachtje in het ZH en na nog een keer extra controle door de kinderarts en de arts bij mij (had erg veel bloed verloren en was er erg beroerd van meerdere keren flauwgevallen), mocht ik naar huis.

Achteraf gezien was mijn bevalling alleen op het laatst erg heftig en ik heb alles erg bewust meegemaakt.
Helaas het inknippen ook (wat ze met een botte schaar deden, dit melde de gynacologe ooki nog even fijn, tijdens zjj aan het knippen was).
MAar nadat eachann was geboren was ik al snel de oude ne kon ik al grappen maken.

Ik vroeg of er een extra heching inkon dat mijn vriend dat wel lekker vind

---

Marloes_R

Berichten: 2003

Geregistreerd: 15-05-05

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst door de TopicStarter : 15-03-07 18:44

Jeetje TB, heftig verhaal!
Gelukkig is het allemaal goedgekomen met Eachann.
Haha die opmerking over die extra hechting!

---

testebeest

Berichten: 4620

Geregistreerd: 08-01-05

Woonplaats: leusden

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 18:47

En mijn moeder was er ook bij
Die stond te sissen dat zeg je toch niet.
EN mijn vriend had een rood hoofd wil je niet weten

---

Toess

Berichten: 12028

Geregistreerd: 27-08-01

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 19:46

Ah leuk topic

Mijn bevalling vind ik achteraf makkelijk en snel.

Donderdag stond ik al op met last van mijn rug, met vlagen. Besteedde er eerst niet zo aandacht aan, 's middags nog met de bus naar de VK gegaan en daar op controle niet eens verteld over mijn rugpijn. Ben daarna nog bij mijn oma op bezoek gegaan en toen weer terug met de bus. Op een gegeven moment na het eten ging er een lichtje branden bij me en ben ik gaan klokken. Nou dat leek wel op weeën, op een gegeven moment de VK gebeld, die is langs geweest en had 1 cm. ontsluiting, ze zou 's ochtends weer langskomen. Had toen nog steeds 1cm. Die nacht nog fijn op bokt lopen posten want kon niet slapen
(tussen de weeen door)

Hoe ik de nacht verder door ben gekomen snap ik nu nog niet maargoed..

Eind van de middag is VK weer langsgeweest (inmiddels vrijdag dus), nog steeds 1cm. Heb van haar een receptje voor slaappillen gekregen en moest die zelf gaan halen. Dus daar zat ik met weeen in de apotheek haha. rond 10 uur 's avonds heb ik een slaappil genomen en ben op bed gegaan.
Maar binnen 10 minuten werd het wel erg heftig, ze kwamen ineens zo ongeveer om de minuut en heb keihard lopen huilen van de pijn.
Om half 12 de VK weer gebeld, had 3 cm. ontsluiting. Ze zou rond 3 uur 's nachts weer komen, maar om half 1 hield ik het al niet meer en mijn vriend laten bellen met de mededeling dat ik naar het ziekenhuis wilde voor pijnstilling. Om 1 uur ongeveer was ze er en vertelde me dat geen nut had omdat ik rugweeën had en enigste wat daarvoor helpt een ruggeprik is en die geven ze 's nachts niet.
Ze heeft mijn vliezen gebroken en spullen klaargezet e.d. De weeen werden steeds heftiger en kwam ze niet door als niemand mijn rug masseerde of tegendruk gaf. VK kon geen kant op dus want vriendje moest bij mij blijven zitten zodat ik in zijn handen kon knijpen haha.

Tussendoor nog naar de WC geweest want ik wilde geen katheter. Even later kreeg ik persdrang, VK gekeken en stond nog maar klein randje dus mocht meepersen. Rond half 3 was dat en om 11 minuten voor 3 is Robin geboren.
Met een knip dat wel, erg stugge bekkenbodem.
Om 3 uur kwam de kraamverzorgster nog eens, toen was de placenta er ook al uit haha.

En nu is mijn mannetje inmiddels bijna 6 weken. Tijdens mijn weeën riep ik nog nooooooit meer te willen maar daar ben ik al op terug gekomen. Mijn bevalling is snel en makkelijk gegaan, zonder complicaties, gewoon thuis

---

Debbel

Berichten: 299

Geregistreerd: 12-08-03

Woonplaats: Hellevoetsluis

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 21:08

Ik kan nog niks over bevallen zeggen want ik moet nog 11 weken maar mijn zwangerschap loopt wel redelijk op rolletjes. Ik ben wel al veel aangekomen dus dat zit soms wel in de weg maar verder voel ik me prima. Over de bevalling denk ik heel wisselend, het ene moment denk ik o dat doe ik ff maar het volgende moment schiet ik echt in de stress haha. Ik heb wel voor het zkh gekozen, lijkt mij fijner.

---

Plukje

Berichten: 1698

Geregistreerd: 22-06-05

Woonplaats: Veluwe

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 21:35

Ik ben 03 november 2006 bevallen van mijn zoon Tobi.

Ik heb een vrij pittige zwangerschap gehad. Eerste 16 weken doodziek, vervolgens veel onderzoeken omdat mijn buik zo klein was en vanaf 30 weken extra controles omdat Tobi al volledig was ingedaald. De VK zei nog dat ik hoogstwaarschijnlijk de 37 weken niet zou halen, nou daar heb ik haar wel aan herinnerd hoor bij de 41 weken! Ik zat al 11 weken op het puntje van mijn stoel te wachten tot ik mocht beginnen.
Ik had al twee weken lang iedere avond op het zelfde tijdstip voorweeen, maar ik werd iedere keer smorgens wakker met nog steeds die dikke buik. Donderdag 02 November liepen we door het winkelcentrum en moest en zou ik nog naar de blokker om emmers te kopen, omdat in de boekjes stond dat ik emmers moest hebben bij een thuisbevalling (ik wilde in het ziekenhuis bevallen, maar je weet maar nooit). Ik zei nog toen we met emmers buiten stonden: 'nu kan ik met een gerust hart bevallen'. En ja hoor die avond kwamen die voorweeen wel erg snel achter elkaar en zijn mijn vriend en ik een beetje melig naar bed gegaan. Na een half uurtje maakte ik hem weer wakker met de mededeling dat ik zeker wist dat het begonnen was. Dus we konden gezellig gaan timen en een beetje keuvelen. Op een gegeven moment kreeg ik een hele venijnige wee en riep ik heel hard om mijn emmertjes. Mijn vriend kon de lucht uit mijn emmertjes niet verdragen dus was ik bezig met wee opvangen, emmertje vol spugen, mondje spoelen, emmertje legen, wee opvangen, emmertje volspugen enz enz. Maar het viel me alles mee! Om 06.00 (de tijd vloog echt voorbij!) kwam de eerste verloskundige. Zij meette 3 centimeter ontsluiting en ze zou de volgende Vk om 11 uur langssturen. Ik ben daarna lekker in bad gaan liggen, want ik had alleen maar rugweeen en een bad scheen te helpen. Ondertussen kwamen de weeen om de twee minuten en om 08.00 uur verlangde ik wel naar een ruggenprik. Terwijl mijn vriend de VK belde braken mijn vliezen. Om 08.30 zou de dienst van de volgende VK pas beginnen dus we moesten nog eventjes wachten. Ik moest het bad uit vanwege infectie gevaar, maar dat durfde ik niet. Ondertussen was mijn moeder gekomen en zij ging proberen mijn rug te masseren terwijl ik voorover op het bed geleund stond. Wat een pijn had ik zeg! Ik heb zó hard geschreeuwd, het verbaasde me echt dat de buren niet kwamen kijken. Om 08.45 was de VK er en zij kwam er al snel achter dat ik in die twee uurtjes tijd naar volledige ontsluiting was gegaan. Ik mocht op bed gaan liggen en zachtjes meepersen, terwijl zij haar spullen uit de auto ging halen. Ik wilde niet dat ze wegging dus ik ben als een klein kind gaan gillen tot ze weer netjes naast me stond . Vanaf toen had ik geen weeen meer...Ik kon even lekker bijkomen en moest toen op eigen kracht gaan persen. En vier persen later was Tobi er!

Zijn navelstreng zat twee keer om zijn nekje, maar hij deed het al snel heel erg goed. Het enige mysterie is nog steeds zijn geboortegewicht. Hij woog na een zwangerschap van 41 weken namelijk 2340 gram en was 43 centimeter lang. Mijn moeder en zusje (die tijdens de bevalling beneden aan de trap stond te huilen) konden dus meteen op pad voor premature kleding.

Nu is Tobi al weer ruim 4 maanden oud en hij groeit als kool. Het zit niet in de planning dat Tobi een broetje of zusje krijgt en dat vind ik helemaal niet erg. Hoewel ik de bavelling zo over zou doen, maar die 9 maanden zwangerschap

Laatst bijgewerkt door Plukje op 15-03-07 21:51, in het totaal 1 keer bewerkt

---

testebeest

Berichten: 4620

Geregistreerd: 08-01-05

Woonplaats: leusden

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 21:47

ook al een heftige bevalling dus.
En zo klein na 41 weken heel apart

---

Plukje

Berichten: 1698

Geregistreerd: 22-06-05

Woonplaats: Veluwe

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 21:55

testebeest schreef:

ook al een heftige bevalling dus.

Grappig dat je dat zegt! Ik heb het namelijk zo helemaal niet ervaren. Tuurlijk, de pijn was hels, maar de periode dat de pijn echt ondraaglijk werd was maar een half uurtje.

Ik vind in ieder geval niet dat ik mag klagen

---

testebeest

Berichten: 4620

Geregistreerd: 08-01-05

Woonplaats: leusden

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 21:59

half uurtje daar had ik een moord voor gedaan ik vond de laatste 2uur een hel maar mijn weeen kwamen achterelkaar met als ik mazzelhad 15 tot 30sec tussenpauze

---

MamboBeach

Berichten: 12626

Geregistreerd: 05-11-06

Woonplaats: Weiland en stal!

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 15-03-07 23:19

Nou, zal ik het ook nog maar even uit de doeken doen!

Mijn eerste kindje, een zoon van nu 5 jaar heb ik 35 uur over gedaan eer dat hij ter wereld kwam. Jemig, wat een gedoe zeg en wat een pijn!
Woensdag op donderdagnacht kreeg ik weeen, in de ochtend naar de verloskundige gegaan want ik was 12 dagen over tijd! Ze heeft me gestript, ik kwam thuis en mijn (ex)vriend lachen dat ik weeen had!
Afijn, heel de dag weeen en helemaal niks he, ik had al aangegeven dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen.
Dus donderdag op vrijdagnacht wij naar het ziekenhuis gegaan (wat volgens mijn verloskundige niet nodig was) en aan de weeenopwekkers terwijl ik al zoveel weeen had, maar het er kwam geen vordering!
Uiteindelijk om 10.58 uur is mijn zoon geboren met de vacuumpomp, en werd gelijk naar een kamer daarnaast gebracht!
Hij had navelstrengverstrengeling en zwaar gehad doordat het zo lang duurde!
Toen ze ook zei dat ik mocht persen zei ik tegen de gyn, wat denk jij zelf?
Toen zei ze, ik dacht het al, ik had echt geen puf meer!
Gelukkig is alles goed gegaan en moest mijn zoon nog wel even naar de kinderafdeling onder de "blauwe lamp".
Ik was wel gelijk een tijger, ze gingen bloed prikken, nou, ik kon ze wel schieten!

Mijn dochter is nu 2 jaar en was wat makkelijker!
Ik werd 's nachts wakker en dacht dat ik in mijn bed had geplast , ging naar de wc en weer naar bed. Mijn man in de ochtend naar zijn werk laten gaan, niets gezegd!
Werd in de ochtend wakker en kwam erachter dat mijn vliezen waren gebroken, was 08.10!
Helemaal in paniek want ik moest direct gaan liggen omdat mijn dochter nog niet was ingedaald!
Mijn vriendin (is tevens mijn buurvrouw) opgebeld en stond direct in mijn woonkamer!
Ik wist het nummer van mijn man spontaan niet meer, verloskundige gebeld , die kwam maar de ween lieten op zich wachten.
Rond 13.00 uur kreeg ik weeen en rond 19.00 uur zijn wij naar het ziekenhuis gegaan en om 22.58 uur is mijn dochter geboren!
Bijna onder de douche!
1 perswee en ze was er! Geweldig! Mijn kleine hummel werd direct op mijn buik gelegd en was zo rose als een varkentje en een haar dat ze had! Niet normaal, mijn zoontje had al aardig wat haar maar zij had echt veel haar!
Mijn vriendin was ook bij de bevalling aanwezig van mijn dochter, ze heeft alles gefilmd, als we die video nu nog zien dan zitten we nog te huilen.
Alleen wat minder was, ze had haar sleutelbeentje gebroken door de snelle bevalling!
Mijn vriendin die bij de bevalling is geweest stond 2 dagen later bij me om te vertellen dat zij zwanger was! Was zo'n mooi moment!

---

testebeest

Berichten: 4620

Geregistreerd: 08-01-05

Woonplaats: leusden

Re: Bevallingsverhalen

Geplaatst: 16-03-07 00:32

auw net geboren en dan al je sleutelbeen gebroken lijkt me echt verschrikkelijk voor zo'n kleine hummel

---

---