Spannend Dwertje.. net wat Tienus zegt, het staat ook nog in ons geheugen gegrift en weten maar al te goed hoe het als naaststaande voelt.. ik weet uit ervaring dat ik de eerste anderhalve maand op de automatische piloot leefde, hele dagen en nachten in het AMC lag/zat/hing, omdat ik niet weg durfde..hopen dat ze uit haar coma kwam en haar verzorgen intussen, samen met mn moeder en vader..maar de moeheid wint het van de angst en automatisme.. Neem dus erg goed de tijd voor jezelf, probeer goed uit te rusten en ook leuke dingen te plannen, eens een avondje bij vrienden eten oid, ik noem maar wat geks, daar laad je weer van op en die kracht kan je goed gebruiken voor de nazorg en voor je vader.
Verbaasd mij te lezen uit deze berichten dat de meeste voortkwamen uit de ERCP of zoiets iets met de galblaas.
In 2001/2002 dat mijn zusje daar lag scheen zij een speciaal geval te zijn en na grote verbazing van de artsen datz ij hersteld was, werden er college's over haar gehouden, welke gefilmd waren over haar, tijdens de operaties dat er studenten bij waren etc etc.. Toen voelde mijn zusj zich juist ook zo eenzaam, omdat er weinig mensen waren waar zij erover kon praten die hetzelfde hadden als zij.
Ik zal haar eens naar het forum vragen, als je daar interesse in hebt, kun je daar eens ervaringen lezen van mensen en bij die mensen is het allemaal goed gekomen
met weliswaar levenslang Domperidon in te nemen of insuline in te spuiten, maar dat is niets naast de ziekte die zij hebben overleefd.
Ik duim erg hard voor jullie. Veel sterkte.
ps dat gele kwam bij mn zusje voort door de lever die nier perfect in orde was.
Bij jouw vader kwam het zo voort uit niets he die alvleesklier? Niet dat hij ontzettend veel drinkt elke dag bv? Anders kan de onsteking nl via de lever veroorzaakt zijn.. wat mij niet lijkt, anders had hij al eerder geel gezien.
Toitoitoi.