Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Wat jullie drie zeggen is misschien idd wat je moet doen. Wat ik zeg, is wat ik zou doen. Puur en alleen omdat ik altijd de hele wereld wil redden en op m'n schouders wil nemen. Maar soms werk je jezelf daarmee behoorlijk in de nesten.
Pascaline schreef:Sorry voor het vage bericht,
ik moest snel typen want m'n vader had de PC nodig,
Nou uit zijn buurt blijven is onmogelijk aangezien hij bij me opschool zit
ik weet niet of ik schrik van hem moet hebben, maar toch heb ik het
stel je voor dat hij iemand iets aandoet op een kwade moment,
hij wil absoluut niet naar een psychiator of wat dan ook (daar begon hij zélf over)
hij heeft me nog een paar berichtjes gestuurd,
voor de mensen die het verhaal wat kunnen volgen zal ik ze eens overtypen, (nu geen tijd)
Ik wil hem helpen maar heb tegelijk ook enorm veel schrik van hem gekregen, hoewel hij echt een goede vriend was
en heel normaal kon functioneren...
3mensen weten van zijn waanzinnige gedachten af...
ik wil er met iemand over praten maar heb hem beloofd om te zwijgen...
Vonnie84 schreef:Ik denk dat hij zelf in moet zien dat hij hulp nodig heeft. Want dit zijn geen gezonde gedachtes meer. Laat hem dat inzien. Laat hem dan naar een dokter gaan, die kan hem doorverwijzen. Maar laat hem niet het idee krijgen dat hij gek aan het worden is. Want niemand, maar dan ook niemand, wil voor gek aangezien worden.
Dus praat ook niet naar hem van: in een instelling. Want dat klinkt als: dat gekkenhuis.
Praat erover alsof het normaal is dat je hulp gaat zoeken (dat is ook heel normaal, voor een ander. Maar hulp zoeken voor jezelf is soms het moeilijkste wat er is. Want in feite erken je dat je een probleem hebt, waar je zelf niet meer uit kunt komen. En voor veel mensen voelt dat als falen.).
En het is ook heel belangrijk om hem vooral serieus te nemen. Dus wimpel hem niet zomaar af.
Hoe oud is hij trouwens? En gebruikt hij medicijnen of drugs (of een verleden daarin)?
Ik zou ook eerst zorgen dat je zeker weet als dit niet om aandacht is! (aangezien ik afleid van je verhaal dat hij pas na da hij het je vertelde zo, "bangelijk" doet, en rare smsjes stuurt..) Veel succes. Weglopen kan je, Maar wie zal hem dan helpen?? Dan wordt het wss wel erger .. Jouw beslissing!
En zeg echt dat je er niet goed bij voelt, dat hij het desnoods maar voor jou moet doen...
kost natuurlijk ook weer geld
)
(ik zeg het in de vorm van een grapje, maar er is wel onderzoek naar gedaan en daar kwam uit dat je slechte gedachten ook om kan zetten in goede daden en dat je dus lekker mag snijden terwijl je iemand beter maakt)