Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Sfiejj schreef:Dankjullie wel voor de fijne reacties! Ik herken in elk verhaal zoveel. De huisarts zei tegen mij ook dat ik wel met iemand kon gaan praten. Een psychiater, maar toch zei hij dat dat een beetje overdreven was. Maarja, wat moet ik dan? Ik heb ook zetpillen meegekregen, voor als ik misselijk word, maar omdat het tussen mijn oren zit, helpen die dingen voor geen ene meter. Ik zat zelf ook al te denken aan dat ik een fobie heb, want het is echt niet normaal meer. Dat wat Plien4tarzan zegt, zegt mijn moeder ook. Precies hetzelfde. Dat als je denkt dat je misselijk bent en je er zenuwachtig voor maakt je ook echt zenuwachtig word. Maar toch denk ik op dat moment zelf, nee! Ik ben nu ECHT misselijk, nu krijg ik misschien wel buikgriep, bla bla bla.. Heel vervelend.. Herkend iemand dit ook? Ik ga zowieso even zoeken bij emetofobie, dan herken ik mezelf er misschien wel heel erg in. Verder, denk ik dat het niet echt ligt aan psychische problemen. Misschien heb je (horseyfries) het verhaal gelezen over mijn vader? Als dat zo is, ik denk niet dat het daarvan komt. Al heb ik het nooit goed kunnen verwerken, ik mis het niet op een of andere manier..