Doordrammen bij de dokter en snel. Vorig jaar op de dokterspost een soort van eleptische aanval gehad en naar huis gestuurd met medicijnen voor een longonsteking. Die aanval was gewoon een paniekaanval volgens hun. Toch terug naar de dokter, tja afwachten wat de medicijnen gingen doen, maar mijn gevoel zei al dat het niks met mijn longen te maken had. Dus weer terug en flink doorgedramd. Uiteindelijk is gebleken dat ik pernicieuze bloedarmoede heb. Maar heeft me wel wat moeite gekost om tot de huisarts door te dringen dat het echt niet klopte met z'n longonsteking.
Het mooie is dat ik hetzelfde 7 jaar daarvoor ook al had gehad en als ze toen beter hadden doorgezocht was me een hoop ellende bespaart gebleven. Toen hebben ze me gewoon opgelapt en weer laten lopen, want het was maar gewoon bloedarmoede omdat het arme meisje niet goed at. Terwijl nu is gebleken dat ik gewoon om de zoveel maanden een Vitamine B12 shot nodig heb omdat ik het zelf niet opneem op de een of andere manier. Was dit destijds geconstateerd had ik me jaren van moe en ellendig voelen kunnen besparen en gewoon normaal kunnen leven. Dus laat niet met je sollen bij die artsen, kom voor jezelf op, het is jouw lichaam en je betaald er verdorie genoeg ziektekosten voor. Zijn ze nou helemaal van lotje getikt tegenwoordig. Sorry, maar ben er nog steeds heel erg boos over omdat ik nu een jaar later nog steeds niet helemaal de oude ben, alleen maar omdat ik er veel en veel te lang mee heb doorgelopen.