Geplaatst Ik denk dat sommigen mijn verhaal nog wel weten, dat mijn moeders vriend me geslagen had. Pas is er weer een megaruzie geweest, vorrige week vrijdag. We zijn toen naar de plaats waar we voorheen woonde gegaan en tot een paar uur geleden heb ik daar gelogeerd. Ik wilde niet meer terug, en volgens verschillende mensen zijn er bepaalde rechten die zeggen dat ik niet in de situatie waar ik in verkeer hoef te zijn en het recht dus heb in een stabielere omgeving te wonen.
Even voor de duidelijkheid. Ik ben 14 (28-12-'91). Vanaf mijn 6e tot 14e hebben we in Uden gewoond. Had daar mijn vrienden, vertrouwde omgeving, stal om op te werken, school.. ik voelde me THUIS.
Toen kwam er een nieuwe vriend in het spel, een nieuwe vriend voor mijn moeder. En binnen 2 maanden verhuisde vanuit een brabands dorp naar een grote stad, Rotterdam.
De mentaliteit is hier verschrikkelijk anders en ik kan hier geen aansluiting vinden omdat ik gewoon totaal anders denk, bén dan de kinderen van mijn leeftijd hier. Niet dat ik het niet geprobeerd heb, 8 maanden lang heb ik een masker aangehad, waar een glimlach opgeplakt zat. In de hoop dat het maar een periode zou zijn, het over zou gaan. Niet dus. De zaken zijn erger geworden en op school.. nee, de tegenzin die ik voel voor school is zó erg dat ik er zelfs niet meer van kan slapen, hoofdpijn heb!
Nu was mijn vraag, wat kan ik.. als 14-jarige doen tegen dit.. gedoe. Ben het zat, zit al mijnhele leven in de zijk, waar ik op zich nog wel tegen kan, ben er hard door geworden. Maar niet in een omgeving als deze, waar ik niemand heb om bij uit te halen of gewoon even te kletsen over wat me dwarszit. Ik móet gewoon weten wat ik kan doen, hoe ik eventueel uit huis kan zonder in een internaat terrecht te komen of weg te hoeven lopen.. Dat heb ik al een aantal keer geprobeerd zonder succes. Maar de drang om weer te gaan is gewoon té groot.
Wat kan ik hier aan doen?
ik durfde hem niet op internet te gaan zoeken 
