Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Zondag heb ik er nog een gesprek over gehad met m'n schoonouders, je mag bij suikerziekte geen schrikreactie hebben maar als er wat gebeurd moet je gelijk handelen & weten wat je doet..
ik vind ook absoluut niet dat ik anders ben dan anderen. moet alleen wat meer op dingen letten.
Maar we hadden lang geleden ergens een topig in de huiskamer.... maar die zal al wel naar bladzijde 23462986319 gezakt zijn
misschien eens zoeken met de zoekmachine?
sinds 4 jaar geloof ik....
doe het eigelijk
... Ier_ schreef:Hij vind het persoonlijk onwijs moeilijk om er mee om te gaan. Vorige zomer waren we met een groep vrienden naar het strand; iedereen liep in z'n blote borst maar hij durfde dat gewoon niet door die pleister op z'n buik.
Hij vind het ook erg moeilijk om ziek te zijn, hij denkt dat ie echt anders is als de rest & is bang dat de rest hem niet zal accepteren of dat ze weg zullen lopen als ze weten 'wat zijn ziekte is'.
Vroeger, op de basisschool is ie ook heel erg gepest. Daar vroegen kinderen of het besmettelijk was enz, ook niet erg bevordelijk voor het 'vertrouwen' om goed met zijn ziekte overweg te kunnen & het simpelweg te accepteren.
Het probleem waar hij vooral tegen aanloopt is dat ie heel slecht tegen de weersveranderingen kan + tegen stress. Als hij teveel stress op z'n dak heeft dan gaat ie schommelen met z'n suiker & word ie ziek. Het is zelfs ooit zover gekomen dat ie letterlijk ziek werd van een probleem...
Al met al is het een moeilijke ziekte waar zowel jij als je omgeving mee moet leren omgaan.
