Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-24 21:41

Moeder alvleesklierkanker

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-24 21:41

Hoi allemaal. Ik heb wel soortgelijke topics gevonden maar wil toch graag mijn eigen verhaal kwijt.

Mijn moeder heeft al een jaar rugpijn, foto's van gemaakt daar kwam uit slijtage en scheve wervel en verder eigenlijk niet zo veel. Tot de pijn vorige maand verder naar onderen ging met heftige krampen. Er is een echo van haar onderbuik gemaakt waar eigenlijk niet zo heel veel spannends uit kwam, alleen een verdikt baarmoederslijmvlies waardoor ze dachten aan een tumor in de baarmoeder en dat werd met een biopt verder onderzocht. Eerst kwam het bericht dat er inderdaad een tumor zat, een dag later dat de tumor kwaadaardig is en weer een dag later de enorme klap dat de cellen niet uit de baarmoeder komen. Het was dus al een uitzaaiing. Maandag volgde er een scan. Ondanks dat ik er hoop uit putte dat er op de echo weinig schokkends te zien was bleek die hoop onterecht. Uitgezaaide alvleesklierkanker, heel de buikholte vol, helemaal foute boel en geen enkel uitzicht op genezing. Ik kan het gewoon niet bevatten. Ze is 57 jaar en haar eigen moeder is overleden als 54 jarige. Vanmorgen zei ze nog ik Ben mijn hele leven verdrietig geweest en nu moeten jullie hetzelfde gaan meemaken. Morgen middag hebben we een gesprek met de arts over pijnbestrijding. Ik ben zo vreselijk bang voor wat komen gaat. Zo bang dat ik nooit meer gelukkig kan worden. Zij was altijd de persoon die iedereen beter maakte. Als er wat was belde ik eerst haar voordat ik aan de dokter dacht. En juist de persoon waarvan ik het gevoel had dat ze wel 100 zou worden in 1 klap ongeneeslijk ziek. 2 weken terug was ze zelfs nog gewoon aan het werk. Ik dacht zelfs altijd dat als er wat met mij zou gebeuren zij er gelukkig nog voor de kindjes zou zijn. Nooit ziek echt helemaal niks en dan in 1 keer dit. Ik voel me echt helemaal verslagen en ben zo bang.

**Geplaatst**: 10-09-24 21:44

Geplaatst: 10-09-24 21:44

Wat ontzettend heftig!! Ik wil je heel erg veel sterkte toewensen!! Y;(

Kan me voorstellen dat het niet te bevatten is, dat het een nachtmerrie is waar je ieder moment uit hoopt te ontwaken.

**Geplaatst**: 10-09-24 21:48

Geplaatst: 10-09-24 21:48

Ach meis, wat moet dat een ongekende klap geweest zijn...!
In no time van 'niets' naar ongeneeslijk ziek is simpelweg verschrikkelijk.

Ten eerste: heel erg veel sterkte voor jou en je moeder.

Goed om een topic te openen!
Praten met elkaar, dwz je moeder en jij is natuurlijk van eminent belang.

Maar in een topic kun jij centraal staan - ook dat is belangrijk.
Hoe kun jij het beste met deze enorme situatie omgaan? Wat heb jij nodig?

:(:)

**Geplaatst**: 10-09-24 21:52

Re: Moeder alvleesklierkanker

Geplaatst: 10-09-24 21:52

Wat onwijs poedersuiker...Lijkt me zo alsof het fundament onder je voeten verdwijnt.

Heb je zussen of broers?

**Geplaatst**: 10-09-24 21:56

Geplaatst: 10-09-24 21:56

Ach jeetje, wat vreselijk voor jou en je moeder. Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd. Mijn vader is daar ook aan overleden, maar die was al een stuk ouder dan je moeder nu is. 57 is natuurlijk nog veel te jong.. Woorden schieten gewoon tekort in deze situatie.
Wat ik je wil meegeven: koester de dagen die je nog hebt met je moeder. Bespreek zo veel mogelijk met haar, nu het nog kan.

Laatst bijgewerkt door Niqui op 10-09-24 21:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 10-09-24 21:57

Geplaatst: 10-09-24 21:57

O wat een zwaar nieuws.. Hele stevige knuffel voor jullie allemaal :knuffel:

.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-24 21:57

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-24 21:57

Dank jullie wel

de avonden vallen me heel zwaar. Mijn man is boer dus die is altijd weg en ik zit/zat eigenlijk elke dag wel bij mijn ouders voor de gezelligheid en om niet alleen te zijn. Elke dag even de kindjes laten zien en vertellen wat ze op school hebben meegemaakt. En dan de onzekerheid wat ze morgen gaan zeggen. Zou er nog iets te remmen zijn of is het echt enkel en alleen maar pijnbestrijding. We weten er echt nog niks van behalve dan dat genezing absoluut geen optie is het is echt helemaal uitgezaaid.

Inderdaad het fundament wordt onder onze voeten vandaan geslagen. Ik heb een broertje en een zus dus we hebben gelukkig veel steun aan elkaar.

**Geplaatst**: 10-09-24 22:00

Re: Moeder alvleesklierkanker

Geplaatst: 10-09-24 22:00

Wat een verschrikkelijk nieuws. Ik kan me helemaal voorstellen dat de grond onder je voeten weg zakt en dat het leven opeens verschrikkelijk onzeker en verdrietig is $:\$
Gelukkig vinden jullie onderling wel veel steun bij elkaar.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel! :(:)

**Geplaatst**: 10-09-24 22:04

Geplaatst: 10-09-24 22:04

Gatverdamme wat vreselijk!
Heb je mensen rond je die je kunnen ondersteunen en opvangen en omarmen in deze zware tijden?

Edit: zie net je toevoeging. Denk ook aan jezelf, je broer en zus... Er wordt van jullie heel wat gevraagd nu maar het is belangrijk dat jullie ook goed voor jezelf zorgen!

**Geplaatst**: 10-09-24 22:17

Geplaatst: 10-09-24 22:17

Wat verschrikkelijk

Heel erg veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst**: 10-09-24 22:23

Geplaatst: 10-09-24 22:23

Heel veel sterkte TS!

Ik herken wat er allemaal door je heen gaat.
Misschien heb je hier iets aan. Wat mij heeft geholpen toen mijn vader de diagnose slokdarmkanker kreeg is dat een vriendin zei "Probeer niet teveel in wat als te denken, leef bij de dag, blijf bij wat je nu weet." Het hielp mij echt om minder in de paniek te schieten met allerlei mogelijke rampscenario's die eindeloos door mijn hoofd spookten. Ook al dacht ik op het moment dat ze het zei Hoe dan?

**Geplaatst**: 10-09-24 22:26

Geplaatst: 10-09-24 22:26

Heel veel sterkte ts het is vreselijk om mee te maken en hoop dat jullie gauw wat duidelijkheid krijgen in het volgende gesprek want die onzekerheid is zo ontzettend rot

Het is zo’n onvoorspelbaar rot ziekte en niemand lijkt je een tijdsbestek te willen/kunnen geven en doen ze dat uiteindelijk wel dat zakt weer die grond onder je voeten vandaan.
Fijn dat je steun bij je broer en zus hebt dat is zo belangrijk in zo’n moeilijke periode.

Hier 2 weken geleden gehoord dat mn pa longkanker heeft met uitzaaiingen overal.
Hier begon het ook met pijn in zn rug en zagen een scheve wervel dus naar huis met pcm en advies naar fysio toen gingen benen pijn doen dus naar de reumatoloog maar uiteindelijk uitval van benen en nu een dwarslaesie.

**Geplaatst**: 10-09-24 22:30

Geplaatst: 10-09-24 22:30

Dit soort vonnissen slaan mensen vaak helemaal lam, begrijpelijk.
Weinig aan de hand en week later ben je ten dode opgeschreven.
Ik wil je niet nog meer verdriet doen maar probeer na morgen toch om nog een fotoserie te laten maken van jullie gezin, foto’s van oma en opa met de kleinkinderen enz. En, indien je moeder er dan nog de kracht voor heeft, briefjes of video-opname voor de kleinkinderen. Mijn kinderen zeggen wel eens dat ze zich de stemmen van opa’s en oma’s niet kunnen herinneren en dat vinden ze jammer .
Bereid je voor( voor zover mogelijk) dat het echt ontzettend snel kan gaan. Net meegemaakt met een kennis, dezelfde leeftijd ongeveer, ging echt razendsnel.
Heel veel sterkte voor je vader, jullie als kinderen en kleinkinderen. :(:)

**Geplaatst**: 10-09-24 22:34

Geplaatst: 10-09-24 22:34

Ik heb helaas hetzelfde meegemaakt met mijn moeder. Ze is zelf haar moeder jong verloren en vond het altijd heel erg dat wij haar moeder hebben nooit mogen kennen. Mijn moeder is bijna 2 jaar geleden overleden toen mijn kinderen 2 en 4 waren en zullen mijn moeder dus ook nooit actief herinneren terwijl ze de beste en liefste oma was die je maar kon wensen.

Maak nog veel foto's en knuffel met haar zoveel je kan. Er komt nu heel veel op jullie af. Hebben jullie goed contact met de huisarts? Mocht ze kiezen voor euthanasie moeten jullie gaan beginnen met dossieropbouw.

Heel veel sterkte de komende tijd.

**Geplaatst**: 10-09-24 22:34

Geplaatst: 10-09-24 22:34

Jeetje wat verschrikkelijk. Het is niet te bevatten.

Heel veel sterkte gewenst de komende tijd. Ik denk alleen maar goed dat je een topic opent om even je hart te luchten.

**Geplaatst**: 10-09-24 22:39

Geplaatst: 10-09-24 22:39

Ach meissie toch... :knuffel:

Ik kan me er iets bij voorstellen. Ook mijn moeder is te jong aan kanker overleden.
Heel dikke knuffel voor jou!

Edit: wat BigOne zegt, die foto's - doe dat echt! Wij hebben die toen ook laten maken, nog voor ze haar haar verloor door de chemo, en die foto's zijn ontzettend waardevol!

**Geplaatst**: 10-09-24 22:47

Geplaatst: 10-09-24 22:47

Wat ontzettend verdrietig en oneerlijk. Heel veel sterkte en kracht gewenst in deze moeilijke tijd, ook voor je moeder.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-24 22:55

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-24 22:55

cinniz123 schreef:
Heel veel sterkte ts het is vreselijk om mee te maken en hoop dat jullie gauw wat duidelijkheid krijgen in het volgende gesprek want die onzekerheid is zo ontzettend rot
Het is zo’n onvoorspelbaar rot ziekte en niemand lijkt je een tijdsbestek te willen/kunnen geven en doen ze dat uiteindelijk wel dat zakt weer die grond onder je voeten vandaan.
Fijn dat je steun bij je broer en zus hebt dat is zo belangrijk in zo’n moeilijke periode.

Hier 2 weken geleden gehoord dat mn pa longkanker heeft met uitzaaiingen overal.
Hier begon het ook met pijn in zn rug en zagen een scheve wervel dus naar huis met pcm en advies naar fysio toen gingen benen pijn doen dus naar de reumatoloog maar uiteindelijk uitval van benen en nu een dwarslaesie.

Wat vreselijk zeg en wat lijkt de situatie op de onze behalve dan van de dwarslaesie. Hoe sterk moet/kan een mens zijn denk je dan he.

**Geplaatst**: 10-09-24 22:55

Geplaatst: 10-09-24 22:55

Heel veel sterkte!

Je moeder verliezen is altijd zwaar, ongeacht haar leeftijd, maar zo jong maakt het nog wat zwaarder.

Probeer de komende tijd zoveel mogelijk nog bij haar te zijn. Koester de eenvoudige momenten en neem ze bewust op.

Probeer ook niet teveel op dingen vooruit te lopen. Bekijk het dag voor dag. Dat wat je op die dag krijgt voorgeschoteld is al meer dan voldoende.

In ieder geval een dikke knuffel voor jullie :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-24 22:57

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-24 22:57

Wolken schreef:
Ik heb helaas hetzelfde meegemaakt met mijn moeder. Ze is zelf haar moeder jong verloren en vond het altijd heel erg dat wij haar moeder hebben nooit mogen kennen. Mijn moeder is bijna 2 jaar geleden overleden toen mijn kinderen 2 en 4 waren en zullen mijn moeder dus ook nooit actief herinneren terwijl ze de beste en liefste oma was die je maar kon wensen.

Maak nog veel foto's en knuffel met haar zoveel je kan. Er komt nu heel veel op jullie af. Hebben jullie goed contact met de huisarts? Mocht ze kiezen voor euthanasie moeten jullie gaan beginnen met dossieropbouw.

Heel veel sterkte de komende tijd.

Ja dit raakt mij dus zo erg. Inderdaad elk moment dat ze kon pakken was ze op stap met de kinderen. Overal ging ze naartoe en alles doet ze voor ze en als alles zo snel gaat als waar ik bang voor ben dan zullen ze haar alleen van de foto's nog kennen.

Jij ook nog veel sterkte toegewenst met wat je hebt meegemaakt. Het is zo ongelofelijk zwaar allemaal.

**Geplaatst**: 10-09-24 23:08

Re: Moeder alvleesklierkanker

Geplaatst: 10-09-24 23:08

Vreselijk. Zo snel kan het gaan. Ik denk wel dat het voor jullie beiden heel erg goed en helpend is om samen te praten en te blijven praten over hoe nu verder (samen). Want je hele leven verdrietig blijven is geen optie. Dat is eigenlijk ook een doodvonnis en enorm zonde van je tijd op de aarde. Hoewel je echt wel heel erg verdrietig mag zijn en mag huilen en haar mag missen straks, moeten jullie het samen hebben over wat je nog samen wilt doen, hoe ze alles geregeld wil hebben en vooral wat jullie (voor jou, want jij moet door) afspreken als sein, als voorwerp of dier dat jou herinnerd aan haar. Neem een tattoo samen, doe fotoshoots, laat een handbeeld maken, doe gekke dingen.
Ik hoop voor haar dat ze toch iets positiefs vind om zich aan vast te houden tot het einde. Een ding is zeker in het leven: de dood. Het zit hem erin hoe je daarmee omgaat. Vier je het leven, blijf je verdrietig of iets ertussen in of van alles wat?
Spreek dingen uit naar elkaar en spar erover hoe jij haar kunt eren en herinneren als ze er niet meer is maar ook wat willen jullie samen doen.

Ik wil je heel veel sterkte wensen en heel veel fijne momenten samen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-24 23:15

Re: Moeder alvleesklierkanker

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-24 23:15

Bedankt die insteek is ook goed om te lezen
Afgelopen december ben ik 1 van mijn beste vriendinnen verloren bij een verkeersongeval en in mei mijn opa ook aan kanker. Maar dit verdriet lijkt wel een totaal andere dimensie. En dan de zorgen er bij of mijn vader en oma dit verdriet lichamelijk wel aankunnen. Dan schiet gelijk de paniek er in dat ik misschien wel 5 begrafenissen in 1 jaar heb. Maar zoals iemand al zei moet ik echt gaan proberen alles per dag te gaan zien omdat een dag per keer al zwaar genoeg is.

**Geplaatst**: 10-09-24 23:17

Geplaatst: 10-09-24 23:17

Heel veel sterkte...
Mijn moeder is er vorig jaar ook aan overleden. Alvleesklierkanker wordt bijna altijd pas ontdekt als er al uitzaaiingen zijn. Het kan plotseling ontzettend snel gaan. Probeer de tijd die jullie nog hebben te koesteren en nogmaals, alle sterkte aan jou en je moeder

**Geplaatst**: 10-09-24 23:23

Geplaatst: 10-09-24 23:23

Pikeur schreef:
Bedankt die insteek is ook goed om te lezen
Afgelopen december ben ik 1 van mijn beste vriendinnen verloren bij een verkeersongeval en in mei mijn opa ook aan kanker. Maar dit verdriet lijkt wel een totaal andere dimensie. En dan de zorgen er bij of mijn vader en oma dit verdriet lichamelijk wel aankunnen. Dan schiet gelijk de paniek er in dat ik misschien wel 5 begrafenissen in 1 jaar heb. Maar zoals iemand al zei moet ik echt gaan proberen alles per dag te gaan zien omdat een dag per keer al zwaar genoeg is.

en vooral de verantwoordelijkheid voor het verdriet van jouw naasten (vader en oma) niet bij jouzelf neerleggen. Zij zijn verantwoordelijk voor het dealen met hun verdriet en het vinden van een manier om ermee om te gaan. Overlijden is vreselijk, het gemis, het stuk van jezelf dat sterft. Maar het is onoverkomelijk en een gegeven in het leven. Het is ieders eigen verantwoordelijkheid om ermee om te gaan en weer geluk te vinden. Als jij die last op je gaat nemen verdwijn je in een heel diep zwart gat.

**Geplaatst**: 10-09-24 23:25

Geplaatst: 10-09-24 23:25

Alles wat je nu bedenkt en van in paniek raakt zal waarschijnlijk anders lopen of je hebt op dat moment meer kracht dan je nu voor mogelijk kunt houden.
De energie kun je beter besteden of bewaren.

Maar uiteraard is dat heel erg lastig. Vooral in de natuur als het rustig is ... althans dat is mijn ervaring.