Alvast excuses voor het gaotische manier van schrijven..
Normaal ben ik niet zo van het delen van privé dingen delen, maar wellicht zijn er meer mensen die hier mee hebben gekamt en kunnen me misschien handvaten geven. Ik denk niet dat het enkel eenzaamheid is maar gepaart gaat met veel meer dingen.
Ik heb een mooi gevulde rugzak laten we maar zeggen.
Had het helemaal uitgetyped maar dat werd zo lang dat ik het jullie bespaar, heb enkel hetgene van laatste 3/4 maanden uitgelegd, pb mag overgens altijd.
Je hoeft het niet perse helemaal te lezen enkel jou verhaal delen of wat jou geholpen heeft is ook prima

Ik ben iemand die enorm veel voor een ander doet, er altijd is voor mijn vrienden je hoeft maar te bellen of ik ben er! Ik voel me goed als ik mensen kan helpen en beter kan laten voelen. Ik ben er voor mensen maar zodra het beter gaat met hun word ik weer aan de kant gezet want dan ben ik niet meer nodig. Ik heb 2/3 vrienden waar ik contact mee heb af en toe.
Enige waar ik altijd al naar verlang is iemand om mee oud te worden, waar ik lekker tegen aan kan knuffelen die me in mijn waarde laat en er voor mij is zoals ik voor een ander.
Misschien is dit verkeerd maar dit is iets wat ik echt extreem mis in mijn leven.
Ik had iemand leren kennen die door zijn vriendin in relatie van 10 jaar uit huis is gezet het hele uitgebreide verhaal probeer ik jullie te bespraren. We werden na 2maanden non-stop hele dagen praten best close, denken voor een groot deel hetzelfde en dezelfde normen en waarde als we op de bank film keken kwam die bij me zitten en sloeg een arm om me heen. Dit heb ik nooit gehad en gekregen. Nu is het ff uit tussen hem en zijn vriendin en wilt hij eerst zichzelf gaan vinden na 15/20 jaar continu in een relatie gezeten te hebben en heeft gezegd afstand te nemen. Ik begrijp t deels maar vind het zo lastig om van alles terug naar helemaal niks te gaan van elke dag zien en non-stop appen naar weinig contact en intresse naar mij toe.
Hij zegt dat ik nogsteeds hetzelfde persoon ben voor hem en niet te persoonlijk moet op vatten maar hij dit nu echt moet doen en voor zichzelf kiezen doen wat hij wilt om erachter te komen wie die nu echt is en wat die wilt.
Nu mede door weer aan de kant gezet te zijn (voor mijn gevoel) voor de zoveelste keer zit ik weer in een gat, ik voel me enorm alleen/ eenzaam, ik kan nog omringd zijn door zo veel mensen maar voel me alleen. Ik heb autisme, add, bindingsangst en zodra ik me eenmaal bind met iemand enorme verlatingsangst.
Vrienden hebben geen/ weinig tijd, paarden lopen kreupel, fotograferen is een en al frustratie, auto kan ik nu niks mee doen dat waren alle dingen die ik leuk vond om te doen waar ik nu helemaal geen plezier meer uit krijg.
Ik heb al eerder psycologische hulp gehad oa ook EMDR training voor het verwerken van mijn "trauma's" in het verleden, maar ik merk hier weinig baat bij gehad te hebben.
Ik heb mij toen der tijd er zelf weer deels uit getrokken.
Ik werk in de 5ploegen dienst en heb dus 3,5/4dagen weekend maar ik vreet mezelf op (nu dus weer weekend) weet niet wat ik moet doen en barst om de haveklap uit huilen omdat ik dingen enorm mis die ik had en soms ook heel random ineens.
Het liefst ga ik slapen en word ik wakker zodra ik weer moet werken.
Alleen wil ik gewoon niet meer zijn al zeker 80 tot 90% van mijn leven voel ik me eenzaam en dat is niet overdreven.
Veel mensen zullen zeggen ja dan maak je toch nieuwe vrienden omring je je zelf door mensen maar zo simpel is dat voor mij allemaal niet. Contact leggen met mensen vind ik enorm lastig en eng.
Ik wil heel graag nieuwe contacten leggen maar zo enorm bang om voor de zoveelste keer weer aan de kant gezet te worden zodra ik niet meer "nodig" ben.
Ik ben wel weer begonnen aan het lezen van mindfullnes boeken die me destijds ook redelijk hebben geholpen alleen nu nog ff wat lastiger zijn om die dingen te "accepteren" omdat mijn hoofd heel erg bezig is met wat ik terug wil maar weet dat ik het niet terug ga krijgen.
Sorry voor het hele verhaal probeer het zo kort mogelijk te omschrijven/ van me af te schrijven.