Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-21 00:37

Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-21 00:37

Hoi iedereen,

Ik heb al een tijd niets gepost op bokt. Maar als ik ergens mee zit kom ik toch altijd weer hier terecht

. Ik heb jullie advies nodig. Ik ben een meisje van 16, en zit op 5 havo. Eindexamenjaar dus, wat voor mij veel stress oplevert (niet slapen, haaruitval, piekeren etc.). Vooral afgelopen toetsweek ging ook echt slecht qua stress en cijfers. Dit heeft geresulteerd in een terugval in mijn eetproblemen.

Ik kamp nu sinds mijn 13e met periodes van zeer weinig eten, maar soms zijn deze periodes opeens ook weer weg, als ik me beter voel bijvoorbeeld. Maar de klachten worden elke episode van weinig eten wat erger. De periodes hielden eerst maar een week aan, daarna kon ik het weinig eten niet meer aan. Maar nu kan ik het lang volhouden, en echt vee afvallen in maar een paar weken tijd. Dit geeft een ontzettende kick.

Ik zit nu in een terugval en maak me ergens wel zorgen. Aan de ene kant wil ik afvallen, echt heel veel afvallen. Ik ben ook heel veel aan het laxeren na elke maaltijd, maar braken heb ik al een tijd niet gedaan. Ik weeg nu 63kg, ben 165cm en 16 jaar dus. Geen ondergewicht, en een vrij hoog bmi. Daarom voel ik me alsof het allemaal niet zo erg is, dat het echt wel meevalt bij mij.

Ik heb geen therapie/behandeling, ik heb dit in het verleden wel gehad bij de GGZ voor angststoornissen en automutilatie. Hiervan heb ik geen last meer (gelukkig!). Het eetprobleem heb ik toen ik daar in behandeling was zodanig verstopt dat het nooit tot een diagnose of behandeling is gekomen. Maar na drie jaar ben ik echt radeloos, het stemmetje is altijd aanwezig.

Het is dus een grote warboel in mijn hoofd. Zijn hier mensen die ervaring hebben met eetstoornissen, laxeren en episodes van zeer weinig eten en de gevolgen hiervan? Want ik weet het niet meer zo goed

Liefs

**Geplaatst**: 08-12-21 00:42

Re: Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-21 00:42

Print dit uit en ga er mee naar je huisarts! Ik denk dat je wel wat hulp kunt gebruiken.

**Geplaatst**: 08-12-21 00:47

Geplaatst: 08-12-21 00:47

Hi naboo, wat naar dat je je zo rot voelt! :(:)

Heb je wel iemand om erover te praten?
Wat je verder ook doet of hoe het ook op school gaat, het maakt niet uit- jij en je lichaam verdient het altijd om te eten. Echt altijd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-21 00:52

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-21 00:52

bigone schreef:
Print dit uit en ga er mee naar je huisarts! Ik denk dat je wel wat hulp kunt gebruiken.

Hi, thanks voor je reactie! Ik ben in het verleden naar de HA geweest, maar nu voelt dat als een hele grote stap. Het wegen daar vindt ik eng, alles in me schreeuwt nee. Maar als ik ooit ga, heb ik inderdaad onbewust een prima samenvatting van mijn klachten geschreven inderdaad

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-21 00:54

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-21 00:54

Sintara schreef:
Hi naboo, wat naar dat je je zo rot voelt! Heb je wel iemand om erover te praten?
Wat je verder ook doet of hoe het ook op school gaat, het maakt niet uit- jij en je lichaam verdient het altijd om te eten. Echt altijd

Hee hee, niet echt helaas. Toen ik bij de GGZ liep maakte mijn ouders en naasten zich ontzettend veel zorgen, dit wil ik ze niet wéér aandoen. Vriendinnen proberen te helpen waar kan, maar het is ook ontzettend lastig om een eetprobleem te begrijpen. Dit neem ik ze dan ook niet kwalijk!
Dankjewel voor je lieve woorden :knuffel:

**Geplaatst**: 08-12-21 01:52

Re: Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-21 01:52

Lieve meid zoek alsjeblieft hulp! De meeste mensen met een eetstoornis hebben een gezond gewicht. Die met ondergewicht zijn er echt maar een heel paar, maar die zie je juist altijd in de media want ja dat is shocking dat levert kijkcijfers op. Maar je maakt jezelf op deze manier niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk kapot. Het is fijn dat je vriendinnen willen helpen, maar dit kan je ook vriendschappen kosten. Dat is bij mij dus ook gebeurt. Ze maakten zich zo’n zorgen en konden het gewoon niet meer aan. Dan is het fijn om een volwassene te hebben die je goed kan helpen en wel iets verder van je af staat, dan praat het soms net wat makkelijker

**Geplaatst**: 08-12-21 08:09

Geplaatst: 08-12-21 08:09

Het feit dat je dit deelt zegt eigenlijk dat je hulp kan gebruiken, als je het zelf niet meer zo goed weet zijn er misschien anderen die je hierin kunnen begeleiden. Ik zou ook contact opnemen met je huisarts

**Geplaatst**: 08-12-21 09:11

Geplaatst: 08-12-21 09:11

Als paarden niet lekker in hun vel zitten, kun je dat soms zien omdat ze gaan kribbebijten of weven. Blije paarden laten dat gedrag niet zien.

Jij verteld dat je na maaltijden laxeert. Dat doen mensen die zich goed in hun vel voelen niet. Jou gedrag bij een warboel in je hoofd en stress toont zich blijkbaar (on)bewust in hoe je om gaat met eten. En het is hartstikke knap dat je in ziet welk gedrag je vertoont, en dat net dit gedrag niet gezond is voor je lichaam.

Dus heel stoer dat je het op bokt zet. En ik zou je echt aanraden om met je verhaal naar de huisarts te gaan. Ja, dat is heel spannend. Ik weet het... Maar jij verdient ook een leven waarin je je fijn voelt

**Geplaatst**: 08-12-21 09:57

Re: Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-21 09:57

Ik zou dit serieus aanpakken en gaan praten met een huisarts of vertrouwenspersoon. Hier kom je zelf niet uit en wat je zegt - in mindere tijden is dit je houvast en dat is zeker niet goed.

**Geplaatst**: 08-12-21 10:09

Re: Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-21 10:09

Ja, schaam je daar niet voor, er zijn echt ontzéttend veel mensen die dit doen, echt nog veel en veel meer dan ik dacht. Ook op jouw leeftijd. Ik ben vorig jaar voor het eerst naar de GGZ gestapt en toen ik dat vertelde kreeg ik echt van alle kanten te horen dat anderen dat ook deden. Was erg fijn.

**Geplaatst**: 08-12-21 11:11

Geplaatst: 08-12-21 11:11

Ik vind het heel verdrietig om te lezen dat je op 16-jarige leeftijd zoveel stress ervaart -O-

wat zeggen je ouders hiervan?

Tiener zijn is echt niet makkelijk. Het gaat gepaard met zoveel emoties dat het nauwelijks te omschrijven valt.

Maar ik geloof dat het niet de bedoeling is dat school zo zwaar doorweegt dat je er een eetprobleem door ontwikkelt.

Ik zou hier sowieso even met een frisse blik naar kijken, is jouw huidige leven, omgeving wel in orde? Wat kan er verbeteren zodat jij je beter zou voelen?
Daar zou ik eerst op focussen.

Wat je eten betreft.
Wees even niet te hard voor jezelf.
Accepteer dat het nu even niet goed loopt en dat je er extreem eetgedrag op nahoudt (niet eten, laxeren). Vertel jezelf dat dit een tijdelijk probleem is en dat je het wil oplossen.

Nogmaals begin eerst met die stressfactoren weg te werken. Je zal later als volwassene nog genoeg stress moeten ervaren, een tienerlichaam wordt er best nog zoveel mogelijk van gespaard anders ben je compleet op tegen je dertigste.

Verdiep je ondertussen rustig in betere eetgewoonten. Weet dat uithongeren/niet eten, uiteindelijk leidt tot gewichtstoename -O-

Leer hoe je gezond kan eten (op een manier die past binnen jullie gezin) en leer op vaste tijdstippen eten. Hoe klein de portie dan ook is, eet met regelmaat.

Ga dagelijks sporten, anders krijgt je lichaam de kans niet de stress te laten afvloeien.

Naast die dingen vind ik het zeker een goed idee om professionele hulp te zoeken. En probeer ook zeker met je ouders te praten, als het goed is willen ze je maar al te graag helpen.

**Geplaatst**: 08-12-21 11:30

Geplaatst: 08-12-21 11:30

Beste topicstarter,

Als school je zo veel stress en zich uit in controlerend dwanggedrag, dan is het absoluut goed om hier met iemand over te praten! Wat maakt dat school je zo veel stress geeft? Door die kern aan te pakken denk ik dat je ook beter om kunt leren gaan met de gevolgen daarvan, zoals dat je minder eet. Door minder te eten verslechterd namelijk ook je concentratievermogen en vermogen om te leren - dus geen fijne combinatie als je eigenlijk goed wilt kunnen presteren!

Ik ben ooit met mijn 'faalangst' bij de psycholoog, wat ontzettend waardevol was. Onder de 18 geeft de huisarts hier nog relatief gemakkelijk een verwijzing voor - en schaam je vooral niet! Er zijn zo veel jongeren die hier mee struggelen, en juist door het optijd aan te pakken kun je erger voorkomen.

Bij mij hielp iets wat ze 'cognitieve gedragstherapie' noemde, het geeft misschien al een idee om hier naar te googelen. Op die manier leer je goed omgaan met stress en angsten in je leven, niet alleen op school. Het is erg waardevol, dus wees niet bang voor de huisarts en vraag of je hulp zou kunnen krijgen bij je angsten door een psycholoog.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-12-21 12:58

Geplaatst door de TopicStarter : 08-12-21 12:58

Hoi iedereen, dankjullie wel voor de antwoorden. Wat ik nu doe is inderdaad een soort coping mechanisme voor de stress die ik ervaar. Mijn ouders weten dat ik me zorgen maak om school en helpen me hier heel goed bij, dat is wel fijn. Maar ik neem het mezelf ontzettend kwalijk dat ik (weer) zulke slechte cijfers heb.
Misschien ga ik het overwegen om naar de huisarts te gaan, als het echt niet meer gaat.

En @ir_2021, dankje voor de tip! Ik heb in het verleden CGT gehad voor mijn angst. Maar toen hebben we het niet over het eten gehad. Wist niet dat ze CGT ook inzetten voor eetproblematiek.

Misschien dat ik dit topic wel ga gebruiken als een soort dagboekje waar ik even wat dingen kwijt kan. Ik merk dat ik het fijn vind om hier van me af te schrijven!

**Geplaatst**: 08-12-21 13:06

Re: Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-21 13:06

Hoi, als je de huisarts een stap te ver vind, ga dan praten met de vertrouwenspersoon op school. Elke school heeft die, en die hebben de plicht om hun mond te houden.

Ik zie dat je in 5Havo zit, heb je wel eens nagedacht over de mogelijkheid om 5H in twee jaar te doen? Je kunt namelijk deelcertificaten halen en daar mag je twee jaar over doen. Dat scheelt je misschien een hoop stress, en met de huidige pandemie is studeren toch veel minder leuk qua alles er omheen. Een jaartje langer over je middelbare school doen is dus misschien iets om te overwegen.

Maar... het feit dat je het jezelf nu afvraagt geeft eigenlijk wel aan dat er meer aan de hand is dan je zelf nu wellicht toe wilt geven. Dus ik zou eerst naar de vertrouwenspersoon op school gaan (die kent ook het reilen en zeilen in de school) en als die je adviseert om naar de huisarts te gaan zou ik dat ook direct doen. Je kan het namelijk ook omdraaien: Als je nu veel verder doorschiet en slechter af bent moeten je ouders zich veel meer zorgen maken dan dat ze nu misschien moeten doen. En het is helemaal niet erg om af en toe met iemand te praten over je stress en bijbehorende klachten, misschien kan die je juist handvatten geven om er op een goede manier mee om te gaan

**Geplaatst**: 08-12-21 13:16

Geplaatst: 08-12-21 13:16

Naboo schreef:
Hee hee, niet echt helaas. Toen ik bij de GGZ liep maakte mijn ouders en naasten zich ontzettend veel zorgen, dit wil ik ze niet wéér aandoen. Vriendinnen proberen te helpen waar kan, maar het is ook ontzettend lastig om een eetprobleem te begrijpen. Dit neem ik ze dan ook niet kwalijk!

Bedoel je dat je er niet met je ouders over praat om ze te sparen? Dat is een foute keus. Ten eerste is jouw gezondheid echt belangrijker dan de gemoedsrust van een ander. Ten tweede weten ze nu al dat je zulke problemen hebt. Het zal lang zo hard niet meer aankomen.
Ten derde, en dat is misschien wel het belangrijkste: je stopt het onder het tapijt als je geen hulp zoekt. Het wordt zo alleen maar erger, en vroeg of laat gaat het iedereen opvallen. Als je ouders op een dag denken: wat ziet die Naboo er ongezond mager uit, dán gaan ze zich pas echt zorgen maken.

Hulp vragen moet je op tijd doen en niet pas op de rand van de afgrond. Dat maakt de schaamte voor jezelf en de ongerustheid bij anderen alleen maar groter.

**Geplaatst**: 08-12-21 13:22

Re: Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-21 13:22

Wat naar dat je je zo voelt.

Als het wegen bij de huisarts en probleem is, geef dat dan vooral aan! Je zou kunnen zeggen dat je er wel over wilt praten maar dat je niet op de weegschaal wilt.

**Geplaatst**: 08-12-21 13:23

Geplaatst: 08-12-21 13:23

Het is een hele goede tip om een jaartje langer over de middelbare school te doen als dit jouw minder stress bezorgt.

**Geplaatst**: 08-12-21 13:24

Geplaatst: 08-12-21 13:24

Ik ben zelf kinderverpleegkundige en bij ons komen vaak (meestal pubers) met anorexia. Wat ik zelf van deze (vaak hele lieve, gevoelige, perfectionistische meiden) heb geleerd is dat gewicht niet alles zegt over de ziekte. Bij ons komen ze wel pas als ze in levensgevaar zijn, maar ze vertellen ons vaak veel over hun ziekte. Dat ze in tijden van normaal gewicht door anderen bestempeld werden als "het gaat goed", "zo dun is ze niet"...Maar de ziekte is er eentje van het hoofd....Vaak ligt de oorzaak in stress gerelateerde factoren en probeer je op deze manier grip en controle te krijgen, die je ergens anders bent kwijt geraakt.

Het is vreselijk als je dit alleen moet doormaken en je moet je niet schamen hulp te vragen en te gaan zoeken...je bent het waard!!

**Geplaatst**: 08-12-21 13:27

Geplaatst: 08-12-21 13:27

Je zegt dat 5H heel zwaar is en je er veel stress door ervaart wat ervoor zorgt dat je niet/nauwelijks eet. Is het wellicht een idee om af te stromen naar TL? Wellicht dat je dan wat minder druk ervaart, en je wat makkelijker meekomt/betere cijfers haalt.
Misschien is bijles een idee in de vakken die je moeilijk vind?

Ik zou zeker je ouders er zeker bij betrekken, mentale gezondheid is iets wat ze niet zien maar ze zijn zeker niet gek, waarschijnlijk hebben ze het allang in de gaten.

**Geplaatst**: 08-12-21 17:10

Re: Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-21 17:10

@Lillian, met een overgangsbewijs van 3H naar 4H ben je al startgerechtigd in het MBO, dus VMBO-TL heeft ze feitelijk gezien al binnen

**Geplaatst**: 08-12-21 19:41

Re: Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-21 19:41

je hebt in feite je eigen vraag al beantwoord. Laxeren na een maaltijd, een kick krijgen van niet eten. Lijkt me duidelijk een eetprobleem.
Je wilt je ouders zorgen besparen, maar uiteindelijk komen ze er toch achter en dan zijn de zorgen vele malen groter.

**Geplaatst**: 08-12-21 20:59

Re: Heb ik een eetstoornis?

Geplaatst: 08-12-21 20:59

Ik raad je aan om hulp te zoeken. Misschien kan je eens praten met de vertrouwens persoon op school?

**Geplaatst**: 08-12-21 21:51

Geplaatst: 08-12-21 21:51

.

Laatst bijgewerkt door divided op 23-05-24 14:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-12-21 22:22

Geplaatst: 08-12-21 22:22

Hoi TS,

Wat goed dat je dit topic hebt gemaakt, zo heb je e.e.a. al op papier staan en kun je dat meenemen als je met iemand gaat praten.
En gewicht zegt niet alles bij eetstoornissen. Bij Boulima Nervosa kun je b.v. een "normaal' gewicht hebben en toch erg lijden onder je eetgedrag.
En trouwens .... ook als je geen eetstoornis zou hebben mag je hulp vragen.
Daarmee doe je niemand iets aan.
Jouw naasten vinden het denk ik fijn als jij goed voor jezelf zorgt en aan de bel trekt als dat niet lukt.

**Geplaatst**: 08-12-21 23:05

Geplaatst: 08-12-21 23:05

Naboo schreef:
Ik ben een meisje van 16, en zit op 5 havo. Eindexamenjaar dus, wat voor mij veel stress oplevert (niet slapen, haaruitval, piekeren etc.). Vooral afgelopen toetsweek ging ook echt slecht qua stress en cijfers. Dit heeft geresulteerd in een terugval in mijn eetproblemen.

Rot hoor, zoveel stress...!
Ik ben iemand die houdt van cursussen volgen, maar toetsen, examens - 'arreboe!'

Citaat:
Ik kamp nu sinds mijn 13e met periodes van zeer weinig eten, maar soms zijn deze periodes opeens ook weer weg, als ik me beter voel bijvoorbeeld. Maar de klachten worden elke episode van weinig eten wat erger. De periodes hielden eerst maar een week aan, daarna kon ik het weinig eten niet meer aan. Maar nu kan ik het lang volhouden, en echt vee afvallen in maar een paar weken tijd. Dit geeft een ontzettende kick.

Op zich goed om te weten hoe je patroon is.
En om vroeger of later, met een lieve psycholoog of hoe het maar uitkomt over door te praten :
hoe is het voor jou, als je het weinig eten 'langer kunt volhouden'...?
(Als tegenwicht voor de stress, of maakt het je trots, of gaat het om de kick, of wat dan ook.)

Citaat:
Ik zit nu in een terugval en maak me ergens wel zorgen. Aan de ene kant wil ik afvallen, echt heel veel afvallen.

Ook hier, kennelijk is dit belangrijk voor jou.
Vroeger of later is het goed om hier over na te denken. Heeft afvallen voor jou een bepaalde 'functie'?

Citaat:
Ik weeg nu 63kg, ben 165cm en 16 jaar dus. Geen ondergewicht, en een vrij hoog bmi. Daarom voel ik me alsof het allemaal niet zo erg is, dat het echt wel meevalt bij mij.

Ik ben bioloog genoeg om dat belangrijk te vinden, maar een eetstoornis zit zogezegd in je hoofd.
Het gaat net niet om je bmi, maar vooral over dat dit soort cijfers soms compleet centraal in iemands leven komen te staan.
(Als je giga veel stress van 'ding 1' hebt, kan het een soort oplossing lijken om 'ding 2' heel belangrijk te maken.)

Citaat:
Ik heb geen therapie/behandeling, ik heb dit in het verleden wel gehad bij de GGZ voor angststoornissen en automutilatie. Hiervan heb ik geen last meer (gelukkig!). Het eetprobleem heb ik toen ik daar in behandeling was zodanig verstopt dat het nooit tot een diagnose of behandeling is gekomen. Maar na drie jaar ben ik echt radeloos, het stemmetje is altijd aanwezig.

Je schreef over CGT. Dat is een goed begin, maar het is niet genoeg gebleken.
De makke is, dat angst (... stress waar je last van hebt is biologisch min of meer hetzelfde als angst...)
geen gedachte is en geen gedrag.
Eens naar je gedachten en gedrag 'kijken', praten en nadenken is prima, maar als dit het probleem niet oplost, is er meer nodig.
Één van de dingen die goed kan werken is emdr. Dat is er niet alleen voor trauma. Op Wikipedia staat er wel een goed artikel over. Het is niet specifiek voor eetstoornissen, maar een eetstoornis volgt vaak op bijvoorbeeld stress ; of is een coping mechanisme voor rotgevoelens.

En :(:)

dat je radeloos bent.
Ik snap dat je je er voor schaamt. :(:)

Uiteraard: het is niet nodig om je schamen. Maar ondertussen voel je je wel zo.
Lastig!!

En ik denk dat dat stemmetje dat altijd aanwezig is, belangrijk is.
Goed om te melden dat het er is - en vroeger of later goed om te zeggen wat dat stemmetje zoal zegt.
(Ik had zo'n kreng dat mij vrijwel nonstop uitmaakte voor idioot, stommeling, slecht mens en nog wat varianten - om dat alleen al te moeten aanhoren 'was geen pretje'.)