Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-21 19:59

Alles over en over nadenken, gek word ik ervan!

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-21 19:59

Omdat het mij nu toch wel flink begint te irriteren wil ik het toch eens bespreekbaar maken. Wie weet herkennen anderen zich hierin en/of hebben tips. Sorry het is een heel verhaal geworden.

Ik heb (vind ik) een lekker productief leven. Ik heb een leuke baan van 36 uur, een eigen paard met mijn vader (gedeelde lasten), een leuk huis en nog wat andere hobby's.
Familie en vrienden om mij heen. Ik mag zeker niet klagen.

Maar wat ik een heel erg lastig karakter eigenschap aan mijzelf vind is dat ik heel erg veel kan overdenken. Ergens diep op in gaan, iets moeilijk kan loslaten. Echt over en over denken. Ik hou bijvoorbeeld veel van plannen en als het dan niet in mijn straatje wil passen kan ik daar oprecht hoofdpijn van krijgen. Misschien is het makkelijker om met enkele voorbeelden te schetsen:

Morgen is mijn broer jarig. Ik moet overdag werken en in de avond zou ik clubles hebben met ons paard samen met de dagelijkse verzorging. Daarnaast moet ik ook nog een cadeautje kopen. Ik heb hier gisteren de hele dag over na zitten denken wat ik zou doen. Op een ander moment naar de verjaardag gaan en naar ons paard. Of mijn vader overdag de verzorging laten doen en de les afzeggen. Terwijl ik mij net zo had verheugd op de les.(vorige week net weer begonnen) Dit wordt in mijn hoofd dan echt een hele obstakel. Ik voel mij schuldig naar mijn familie én tegelijk naar mijzelf en mijn paard. Ik heb gisteren al 100x iets anders besloten. Ik wil gewoon simpel kunnen denken: ow, ja oliebol vergeten, mijn broer is jarig, ik kan niet naar het paard. Klaar.

Nog een voorbeeld:

Ons paard staat gestald op een pensionstal. Waarbij we zelf buiten/binnen moeten zetten. Voer voor de volgende dag klaarzetten en hooi verzorgen. Voer en hooi verzorgen is echt prio, daar moet echt elke dag iemand voor naar stal van ons. Zij het mijn vader of ik. Buiten/binnen zetten is natuurlijk ook belangrijk en proberen we zeker dagelijks mogelijk te maken, maar dit doen we met een groepje van 5 personen van stal. (Bijna) iedereen werkt en heeft zijn/haar ding. Waardoor er per dag (soms een paar dagen voorruit) gekeken wordt naar wat mogelijk is. (buiten/binnen zetten is echt wel een werkje) Iedereen doet zijn uiterste best om te zorgen dat de paarden elke dag op de wei komen. Wat ik hierin heel erg moeilijk vindt is dat ik ook andere afspraken heb en ik deze om mijn paard plan. Ik wandel bijvoorbeeld veel. Elk weekend eigenlijk wel. Dat betekend dat ik mijn weekenddag soms moet opdelen. (mede-eigenaar is herstellende van corona en een tijdje buiten spel gestaan) Vorige week woensdag stuurde ik al in onze gezamenlijke what's app groep wat de voorkeur is van iedereen zodat ik mijn plannen vast kan maken. Geen reactie. Woensdag avond mijn eigen voorkeur door geappt, geen reactie. Donderdagmiddag nog een keer en toen kwam er reactie zodat ik voor mijzelf en degene met wie ik ging wandelen dagindeling kon bevestigen. Nu kan het natuurlijk voorkomen dat iedereen druk is en het nog niet weet. Maar ik kan mij daar zo druk om maken dat ik niet weet hoe de planning er uit ziet, of ik wel of niet op dat moment naar stal moet. Dat er elke dag overlegd moet worden. Dat ik mij op andere dingen soms niet kan concentreren. Aan de ene kant wil ik de dingen echt vast gepland hebben en aan de andere kant op het moment zelf gaat het toch weer anders. Dit heb ik al meerdere malen met mijn stal genoten besproken, maar die geven aan niet te kunnen plannen om de onregelmatigheid van hun werk/gezin.
Eén van de stal genoten is daar veel makkelijker in, die is nog wel redelijk constant. Op sommige dagen kan ze gewoon echt niet. Andere prioriteiten en zij gaat haar schema echt niet veranderen. Ze vind dat een ander dan maar moet. (we zijn niet voor niets met meerdere stal genoten) Ze is gewoon heel daadkrachtig daarin. Ondanks een stal dag of niet. Ik voel mij daarvoor te verantwoordelijk dat ik mijn andere hobby's en activiteiten (zelfs mijn werk vroeger) om mijn paard plan en dus aan mijn stal genoten vraag wanneer zij kunnen (als iedereen in de ochtend wil, ga ik wel in de middag zodat ik binnen kan zetten en ze dus geen staldag hebben, maar die betreffende stalgenoot zal dat niet of niet snel doen) Dit is geen verwijt naar de stal genoten, ik vind het juist knap dat ze dit kunnen. Maar meer een verwijt naar mijzelf. Dat ik nu al om de groepsapp wil appen om te vragen hoe hun weekend er uit ziet. Terwijl het mij ook heerlijk lijkt om pas in het weekend plannen te maken. Het een beetje op zijn beloop te laten en ook zonder schuld gevoel durf te zeggen 'jongens ik kan vandaag niet.' Anders ben ik degene die de plannen elke keer aanpast. En vooral mij niet 5 dagen vtv er al druk over maken. Gewoon denken we zien wel.

Ik hoor ook veel om mij heen dat ik gedisciplineerd ben, gestructureerd, alles plannen, over al diep in kan gaan. Ik denk soms wat te zwart-wit. Kan kleine dingen heel erg overdenken en zorgen maken. Mijn collega zei laatst bijvoorbeeld: 'ik vind het knap dat je dat heel goed doet met alleen avond eten, dat je soms voorruit kookt of überhaupt elke avond kookt. Ik zou dat echt niet kunnen opbrengen in mijn eentje en zal echt wel brood eten sommige avonden of wat bestellen.' ik denk dan alleen maar:'je moest eens weten hoe ik daar over kan tobben dat ik volgens het boekje wil leven (elke dag een gewone gezonde avond maaltijd) terwijl het mij heerlijk lijkt om niet te koken op stal dagen.

Of bijvoorbeeld geld zorgen. Ik heb een goede baan hoor, verdien prima. Maar er gaat ook heel wat uit. En nu door omstandigheden wat meer, waardoor ik minder kan sparen. Ik kan op sommige perioden daar zo mee zitten. Dan reken ik, open ik de Rabobank app weer, check ik wat er nog komt, peins ik weer wat af. Dan wil ik gewoon kunnen denken: deal er mee, volgend jaar wordt het beter.

Ik weet dat loslaten van dingen soms zo bevrijdend kan werken. Ik wil gewoon wat laconieker worden, niet proberen volgens de boekjes te leven. Wat losser en op mijn eigen manier. Het wel zien, zonder in mijn hoofd al een heel draaiboek te maken of allerlei beren op de weg te zien.

Ik weet dat er geen pil bestaat om dit te veranderen, dat ik niet morgen ineens op sta en ineens anders denk over alles. Maar wie weet helpen wat kleine tips of ervaringen van anderen mee.

Alvast bedankt voor het hele verhaal!

**Geplaatst**: 06-12-21 20:12

Geplaatst: 06-12-21 20:12

Pffffff ik word al doodmoe van je post, laat staan hoe jij dat zelf ervaart.

Ik kan wel zeggen dat je meer in oplossingen zou moeten (kunnen) denken, maar ja, dat moet je maar net kunnen.

Mbt je paard buiten of binnen zetten. Heb je niet iemand op stal of in de buurt die je een x bedrag betaalt in gewoon alle dagen die dieren buiten te kunnen zetten?

Laatst bijgewerkt door Rocamor op 06-12-21 20:13, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-12-21 20:13

Geplaatst: 06-12-21 20:13

Citaat:
je moest eens weten hoe ik daar over kan tobben dat ik volgens het boekje wil leven

Kun je achterhalen waarom je dit zo belangrijk vindt in je leven?

**Geplaatst**: 06-12-21 20:18

Geplaatst: 06-12-21 20:18

Goof schreef:
Citaat:
je moest eens weten hoe ik daar over kan tobben dat ik volgens het boekje wil leven

Kun je achterhalen waarom je dit zo belangrijk vindt in je leven?

En volgens welk / wiens boekje is dat dan?

Ik herken mezelf wel in jou, maar ben wel bezig om hiermee aan de slag te gaan. Daar helpen mijn leidinggevende en collega’s mij mee, een goede vriendin, mijn osteopaat, mijn fysio en soms een coach. Je fysio? Ja, mijn rug slaat op slot als ik teveel stress heb.

**Geplaatst**: 06-12-21 20:30

Geplaatst: 06-12-21 20:30

Ik denk dat het gewoon een kwestie is van een beslissing durven nemen. Zo groep ga je niet veranderen, dan zorg je dat of je paard anders gestald staat of je regelt een verzorger en anders is de consequentie dat de keus om je paard daar te laten staan inhoudt dat je niet vooruit kunt plannen.

Zo ook met je broer. Je was dit kennelijk vergeten en dan zul je een keus moeten maken. Of naar je broer of naar je paard. Alles heeft voor en nadelen en als je het een kiest mis je het ander. Dat is nu eenmaal zo.

Ik denk dus dat je gewoon bewuster moet zijn dat je bewust een keus hebt en dat daar door andere dingen dus niet kunnen.

En je bent vast niet de enige die peinzend zijn bankrekening bekijkt. Zeker niet in de dure feestmaanden :(:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-21 20:30

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-21 20:30

Rocamor: hoe bedoel je dood moe?

Goof/Hilary ik denk omdat ik bang ben wat anderen er dan van vinden. Ik durf bijna niet op bokt te zetten dat mijn paard echt niet boven gemiddeld buiten staat. Dan word er natuurlijk niet altijd even positief gereageerd en dan heb ik het idee dat ik het verkeerd doe.

Ik heb ook wel coaching via het werk gehad en daar kwam ook wel uit dat ik veel baat bij 'mindfulness' heb. Eén ding tegelijk doen en daarop focussen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-21 20:34

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-21 20:34

Sabri schreef:
Ik denk dat het gewoon een kwestie is van een beslissing durven nemen. Zo groep ga je niet veranderen, dan zorg je dat of je paard anders gestald staat of je regelt een verzorger en anders is de consequentie dat de keus om je paard daar te laten staan inhoudt dat je niet vooruit kunt plannen.

Zo ook met je broer. Je was dit kennelijk vergeten en dan zul je een keus moeten maken. Of naar je broer of naar je paard. Alles heeft voor en nadelen en als je het een kiest mis je het ander. Dat is nu eenmaal zo.

Ik denk dus dat je gewoon bewuster moet zijn dat je bewust een keus hebt en dat daar door andere dingen dus niet kunnen.

En je bent vast niet de enige die peinzend zijn bankrekening bekijkt. Zeker niet in de dure feestmaanden

Dat is het hele punt ook. Het paard is niet alleen van mij. De mede eigenaar vind het prima zo. Ik zou heel graag hierom - niet om de verzorging - willen verhuizen. Maar is niet bespreekbaar. De keuze is voor mij dit accepteren of helemaal stoppen. Dat laatste heb ik meerdere malen op het punt gestaan. Maar kan ik niet over mijn hart verkrijgen.

Wat je zegt met beslissingen te maken. Dit klopt wel. Hier kan ik misschien eens mee aan de slag.

**Geplaatst**: 06-12-21 20:35

Geplaatst: 06-12-21 20:35

Poeh. Ik herken het wel een beetje, maar niet in zo'n enorme mate. Dit lijkt me erg stressvol en energievretend.

Als ik naar mijzelf kijk, komt dit soort mentaal gedrag voort uit een drang om controle te willen hebben. Die controledrang komt dan weer voort uit een gebrek aan vertrouwen (zowel in mijzelf, als de wereld). Vertrouwen gaat in de basis om je veilig voelen, in jezelf en in de wereld, hoop hebben dat het goed komt, dat dingen wel op zijn pootjes landen. En wat het lastigste is, is dat vertrouwen een gevoel is waarvan de basis in je (vroege) jeugd wordt gelegd. Zodra dat vertrouwen deels mist, lijkt de wereld voor het grootste gedeelte een plek met zorgen, onveiligheid, moeilijkheden, risico's, keuzestress, nooit weten wanneer iets goed genoeg is (of, maar die is confronterend, of je het zelf wel goed genoeg doet en bent).

Ik zou voor jezelf eens nagaan waar dit patroon vandaan komt. Want het klinkt mij in de oren als iets wat je jezelf hebt aangeleerd om met de complexiteit van het leven om te gaan omdat er in de basis vertrouwen mist. Want 'volgens het boekje leven', tja. Uiteindelijk doen we allemaal maar wat. Het leven is een groot raar gebeuren waar we nooit het daadwerkelijke nut van zullen achterhalen. Het lastige is dat dit aan de ene kant heel veel mogelijkheden geeft, maar daarmee ook heel veel risico's en stress. En het is aan jezelf om daar het beste van te maken, makkelijker gezegd dan gedaan.

Ik denk dat therapie, in combinatie met ook lichaamsgerichte therapie, je wel kan helpen hiermee. Waarom lichaamsgericht? Omdat praten ook weer een mentaal aspect is. En ik weet van mezelf dat ik gemakkelijk alles kan vertellen waar het mis gaat (tja, overanalyserend type ben je of niet hé :')

) maar dan ben ik dus weer met mijn hoofd bezig, weer in dat cirkeltje van mentale processen. En geen contact met mijn gevoel of mijn lichaam, die soms constant in overspanningsmodus en overleefmodus zit van de stress (die ik mezelf aan doe!). Ritmische massage (antroposofische fysiotherapie) neem ik meestal in periodes dat de stress erg toeneemt, even een momentje stil staan, weer in mijn lichaam zakken. Maar bijvoorbeeld haptonomie zou ook een hele goede zijn, een vorm van lichaamsgerichte psychotherapie.

**Geplaatst**: 06-12-21 20:36

Geplaatst: 06-12-21 20:36

Ik ga met rocamor mee, moest mijn best doen om door te lezen. Mijn god TS wat maak jij het jezelf lastig.

Ik hou van simpel leven. Dus leef ik voor mezelf, niet voor anderen.
Staan mijn paarden op vol pension en ben ik niet afhankelijk van anderen in mijn planning.
Stel dat iemand een mening of oordeel over je heeft, wat gebeurt er dan?

**Geplaatst**: 06-12-21 20:37

Geplaatst: 06-12-21 20:37

Ik heb een goede tip:
"Geloof niet alles wat je denkt."
We kunnen maar zo'n 5 procent van ons leven bewust sturen. De rest is toe-val.
Ga lekker sporten en spelen.
Sterkte

**Geplaatst**: 06-12-21 20:47

Geplaatst: 06-12-21 20:47

Door die

achter je vraag aan mij denk ik dat het geen vraag is.

Mocht het wel zo zijn:
Ken je die sportpresentator, ik meen Tom Egberts? Die praat nog ca 4 zinnen verder als zijn adem op is. Pfffg adem in man

. Zo voelde jouw bericht óók, wiewowieuwowieuwowieuw

.

Probeer meer in oplossingen te denken.
Broer, ik heb andere afspraken staan, ik kan zaterdagmiddag of zondagochtend. Schikt jou dit? Mooi, dank je.

Mbt het schema, ik neem aan dat iedereen ergens een werkrooster heeft. Iedereen wordt voor een activiteit ingedeeld. Paarden gaan voor x nar buiten en na y weer binnen. Komt er iets tussen, ruil je onderling of zorgt voor vervanging.

Ik ben momenteel ook niet lief voor mijn rekening, zullen er meer hebben met na BF en de dure decembermaand. Geef jezelf zakgeld, de rest zet je op de spaarrekening.

**Geplaatst**: 06-12-21 20:51

Re: Alles over en over nadenken, gek word ik ervan!

Geplaatst: 06-12-21 20:51

Ik kan mezelf best een controle freak noemen, maar jij tilt het wel naar een ander niveau. Probeer eens wat minder rekening te houden met anderen en te kijken en doen wat jij wil doen.

Ga lekker paardrijden, je broer is ook zonder jou wel jarig en dan geef je hem eerder of later zijn cadeau. Daar wordt echt niemand minder van.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-21 20:54

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-21 20:54

Rocamor schreef:
Door die achter je vraag aan mij denk ik dat het geen vraag is.

Mocht het wel zo zijn:
Ken je die sportpresentator, ik meen Tom Egberts? Die praat nog ca 4 zinnen verder als zijn adem op is. Pfffg adem in man . Zo voelde jouw bericht óók, wiewowieuwowieuwowieuw .

Probeer meer in oplossingen te denken.
Broer, ik heb andere afspraken staan, ik kan zaterdagmiddag of zondagochtend. Schikt jou dit? Mooi, dank je.

Mbt het schema, ik neem aan dat iedereen ergens een werkrooster heeft. Iedereen wordt voor een activiteit ingedeeld. Paarden gaan voor x nar buiten en na y weer binnen. Komt er iets tussen, ruil je onderling of zorgt voor vervanging.

Ik ben momenteel ook niet lief voor mijn rekening, zullen er meer hebben met na BF en de dure decembermaand. Geef jezelf zakgeld, de rest zet je op de spaarrekening.

Aah zo inderdaad. Ik overpeins te veel waardoor mijn leven erg langdradig voelt..

Ik denk juist heel veel in oplossingen. Maar een beslissing maken is lastiger.

**Geplaatst**: 06-12-21 20:56

Re: Alles over en over nadenken, gek word ik ervan!

Geplaatst: 06-12-21 20:56

Oh maar dat is heel simpel:

Make a choice, accept the consequences

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-21 20:57

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-21 20:57

zonnebloem18 schreef:
Ik kan mezelf best een controle freak noemen, maar jij tilt het wel naar een ander niveau. Probeer eens wat minder rekening te houden met anderen en te kijken en doen wat jij wil doen.

Ga lekker paardrijden, je broer is ook zonder jou wel jarig en dan geef je hem eerder of later zijn cadeau. Daar wordt echt niemand minder van.

Ik heb juist andersom besloten.

**Geplaatst**: 06-12-21 21:04

Geplaatst: 06-12-21 21:04

Herkenbaar TS , tot ik overstapte op een anticonceptiepil.
Alle onrust Weg ! Ben nu de rust hetzelve.

**Geplaatst**: 06-12-21 21:08

Geplaatst: 06-12-21 21:08

Nature93 schreef:
zonnebloem18 schreef:
Ik kan mezelf best een controle freak noemen, maar jij tilt het wel naar een ander niveau. Probeer eens wat minder rekening te houden met anderen en te kijken en doen wat jij wil doen.

Ga lekker paardrijden, je broer is ook zonder jou wel jarig en dan geef je hem eerder of later zijn cadeau. Daar wordt echt niemand minder van.

Ik heb juist andersom besloten.

Maar voor wie heb je die keus gemaakt? Het klinkt alsof je best wel wat meer aan jezelf mag denken een beetje egoïstischer mag zijn. Je maakt elke keer een pas op de plaats om het een ander naar de zin gaat maken.

**Geplaatst**: 06-12-21 21:08

Geplaatst: 06-12-21 21:08

Ik herkende me laatst ook al in je andere topic. Iedereen kan dan leuk zeggen dat je dingen los moet laten, aan jezelf moet denken en jezelf niet zoveel druk moet opleggen, maar dat gaat niet zomaar. Je zit jezelf in de weg zo te lezen, hoe gaat het verder mentaal?

Ik heb erg veel aan therapie gehad.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-21 21:20

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-21 21:20

Peanutbutter schreef:
Herkenbaar TS , tot ik overstapte op een anticonceptiepil.
Alle onrust Weg ! Ben nu de rust hetzelve.

Ik moet wel zeggen dat ik voordat ik ongesteld moet worden ik dit gevoel erger ervaar. De dag of 2 ervoor emotioneel ben, pieker enzo en op het moment van ongesteld worden 2 uur later bijv alles ineens als heel relaxed ervaar..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-21 21:22

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-21 21:22

Nature93 schreef:
zonnebloem18 schreef:
Ik kan mezelf best een controle freak noemen, maar jij tilt het wel naar een ander niveau. Probeer eens wat minder rekening te houden met anderen en te kijken en doen wat jij wil doen.

Ga lekker paardrijden, je broer is ook zonder jou wel jarig en dan geef je hem eerder of later zijn cadeau. Daar wordt echt niemand minder van.

Ik heb juist andersom besloten.

Maar voor wie heb je die keus gemaakt? Het klinkt alsof je best wel wat meer aan jezelf mag denken een beetje egoïstischer mag zijn. Je maakt elke keer een pas op de plaats om het een ander naar de zin gaat maken.[/quote]

Ik weet het eigenlijk niet. Ik vind het ook leuk om mijn andere familie te zien en op een ander moment heb ik ook andere plannen.

**Geplaatst**: 06-12-21 21:29

Geplaatst: 06-12-21 21:29

Klinkt alsof je erg perfectionistisch bent en de lat voor jezelf hoog legt. Je wilt aan allerlei standaarden voldoen want anders word je onrustig van binnen, klopt dat?

Ben je weleens lief voor jezelf geweest? Tegen jezelf gezegd: Rustig maar, het is goed zo?

**Geplaatst**: 06-12-21 21:35

Geplaatst: 06-12-21 21:35

Knuffel van mij :(:)

Je bent niet de enige die hier tegenaan loopt. Misschien kun je via de huisarts terecht bij de praktijkondersteuner voor tips en tricks om je nadenken wat relaxter te maken

Er is ooit aangegeven dat je baat kunt hebben bij mindfulness. Doe je dit ook? En nog belangrijker, past mindfulness bij jou? Want als je het niets vindt, moet je jezelf niet dwingen

Als ik zeg 'perfectionisme' en 'faalangst'. Herken je hier één of misschien beiden van? Je hoeft dat niet in dit topic te vertellen, tenzij je dit wilt. Maar denk er eens over na

Volgens mij hoor ik ook veel gepieker. Je kunt proberen om elke piekergedachte op te schrijven, om daarna te proberen de piekergedachte los te laten.
En dan mag je op een vast moment van de dag je piekerlijstje erbij pakken en maximaal een kwartier over alles op je lijstje piekeren. Sluit dit positief af en ga wat leuks doen!
Piekeren helpt ons namelijk niet verder, en zo krijg je inzicht in je piekergedachten én gun je jezelf de tijd om ook bewust te piekeren. Want of je nu de hele dag piekert of een kwartier. Je verandert niets met piekeren

**Geplaatst**: 06-12-21 21:51

Re: Alles over en over nadenken, gek word ik ervan!

Geplaatst: 06-12-21 21:51

Oh gatsie, ik kan ook zo zijn.
Ik heb mezelf aangeleerd geen energie te steken in dingen waar ik geen invloed op heb. Allereerst heb ik me hardop telkens die vraag gesteld als ik weer eens niet kon slapen van het piekeren. Uiteindelijk is die vraag er in gesleten en maak ik me niet meer druk om dingen waar ik niets aan kan veranderen. Heeft wel even geduurd hoor.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-12-21 21:52

Geplaatst door de TopicStarter : 06-12-21 21:52

Nature93 schreef:
zonnebloem18 schreef:
Ik kan mezelf best een controle freak noemen, maar jij tilt het wel naar een ander niveau. Probeer eens wat minder rekening te houden met anderen en te kijken en doen wat jij wil doen.

Ga lekker paardrijden, je broer is ook zonder jou wel jarig en dan geef je hem eerder of later zijn cadeau. Daar wordt echt niemand minder van.

Ik heb juist andersom besloten.

Maar voor wie heb je die keus gemaakt? Het klinkt alsof je best wel wat meer aan jezelf mag denken een beetje egoïstischer mag zijn. Je maakt elke keer een pas op de plaats om het een ander naar de zin gaat maken.[/quote]

Nu twijfel ik weer. Vindt beide leuk..

**Geplaatst**: 06-12-21 22:24

Geplaatst: 06-12-21 22:24

Je broer hebt maar een keer peer jaar vejardaag hè. Kan me voorstellen dat hij ook blij wordt als je komt. Wordt soms een beetje moe van dat “egoïstische, alleen maar denken aan jezelf”

Wij willen toch soms dat mensen denken aan ons ook toch? Maar je kunt dat niet verwachten als je alleen aan jezelf denkt….

Maar dat terzijde, ik ben net zoals jouw. Ik besteed uren aan piekeren en denken aan dinges die dan vervolgens niet gebeurt. Ben ook bezig met om dit te veranderen, maar dat duurt wel even. Tips zijn welkom