
Even van mij afschrijven.
Ik ben afgelopen dinsdag, tijdens les, ongelukkig van mijn paard gevallen.
Toen ik op de grond lag, voelde het gelijk niet goed. Rare pijn die niet overeenkwam met stijve spieren. Ook rare pijn aan de voorkant, net of er een band strak om de buik werd getrokken.
Ambulance gebeld en die was voorzichtig positief. ‘Denk dat het nog wel meevalt’, ik zei gelijk, ‘hoop dat je gelijk heb, maar ben er bang voor’.
Was blij dat de ambulance me mee nam, ook al dachten hun dat het meeviel.
Ik was zelf behoorlijk bang voor een gebroken rug, dit met mijn moeder in het achterhoofd. Die is voor een aantal jaren terug op haar kont gevallen en heeft een paar dagen nog rond gelopen met een verbrijzelde rugwervel. Toen met spoed geopereerd met een robot en bijna op randje van dwarslaesie zat.
Ze hebben me overeind geholpen en voorzichtig op de brancard gelegd.
Mijn vader gebeld, die is naar huis gereden om mijn moeder in te lichten.
Mijn vriend gebeld en die is samen met mijn schoonvader naar de locatie gekomen. Mijn schoonvader heeft mijn paard meegenomen naar huis.
Aangekomen in het ziekenhuis gelijk foto’s gemaakt.
Mijn vriend kwam bijna tegelijk binnen met mij.
Toen ze daarna met drie doktoren binnen kwamen, wist ik al genoeg.
‘Helaas je hebt je rug op twee plaatsen gebroken. Het ‘positieve’ eraan is, dat het aan de goede kant zit. We noemen het ‘stabiele’ breuken.
Toen door naar de CT voor nog iets beter beeld. Nou het overduidelijk


Corset aangemeten gekregen, zo’n strakke elastische. Je kan m zo strak doen, wat je zelf fijn vind.
Maandag weer terug voor foto’s om te kijken of de wervels niet zijn verzakt. Even spannend nog.
Nu lig ik alleen maar plat, en af en toe een stukje lopen. Zitten en staan is niet te doen.
Merk dat mijn lichaam nog moeite heeft met alle medicatie. Maar hoop dat ik dat na het weekend wat meer onder controle heb.