Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-21 10:38

Seksueel misbruikt/verkracht

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-21 10:38

Hoi iedereen, dit is geen makkelijk onderwerp, maar wel iets wat ik toch kwijt wil.

Ik weet even niet waar ik moet beginnen. Ik probeer dit al 14 jaar een plek te geven en dat lukt ook steeds beter. Sinds kort besloten om mijn familie te vertellen en nu wil ik er ook echt mee naar buiten komen, want ik weet zeker dat ik niet de enige ben.

Ik ben als kind seksueel misbruikt en verkracht, door mijn stiefopa. Mijn nichtje is ook door hem misbruikt. Het begon rond 7 jaar en ging door tot 13 jaar. Toen ik 11 werd, begon ik mij te beseffen, dat wat hij deed, echt niet normaal is, maar hij had zoveel macht over mij. Tussen mijn 12e en 13e, begon ik ook terug te vechten, wat resulteerde in verkrachting. De allerlaatste keer dat hij het probeerde, dreigde ik zo hard te gillen, dat zelfs de buren het kon horen. Toen wist hij dat het echt klaar was. Hij heeft het nog wel een paar keer geprobeerd, maar ik was inmiddels ouder, groter en agressiever naar hem geworden.

Ik heb dit jaren lang verzwegen, nooit iemand verteld. Het feit dat hem dit meerdere keren gelukt is... ik had het in mijn hoofd aangepraat dat dit mijn schuld was. Ik had dan ook niet alleen in een kamer moeten zitten, of moeten zorgen dat ik ten aller tijden samen met iemand anders in het huis ben, niet enkel met hem. Ook voelde ik me vies, schaamde me kapot. En wie zou mij nou geloven?

Sinds de laatste paar weken, ging het steeds meer borrelen. Ik voelde me niet lekker in m'n vel en daar kwamen de gedachtes weer omhoog. Ik wilde hier zo graag vanaf, gewicht van mijn schouders af. Ik had het vermoeden dat hij mijn nichtje ook had misbruikt, maar heb dat nooit kunnen bevestigen. We hebben ooit een telefoongesprek, dit was 15-16 jaar geleden. Zij vroeg toen aan mij, of ik van "opa's geheimpje" af wist. Ik was zo in shock, dat ik meteen het onderwerp veranderde naar iets vrolijks. Daarna hebben we niet nooit meer besproken.

Afgelopen zaterdag ochtend, had ik ineens de drang om haar een berichtje te sturen hierover. Ik heb hem mijn hart aan haar gelucht en vroeg of hij haar ook ooit wat heeft aangedaan. Zij belde mij binnen enkele minuten en luchtte haar hart ook aan mij. Ook zij was misbruikt geweest... zij is 4 jaar jonger dan mij...
Ik vroeg aan haar of zij ook iemand hierover heeft verteld, ook zij zei dat niemand hiervan af wist. Het was wel fijn, dat wij samen hierover konden praten en steun konden geven. Al gauw hadden we besloten, dat na al die jaren, dat we het onze ouders moesten vertellen.

Onze stiefopa is 4 jaar geleden overleden aan long en keel kanker en heeft behoorlijk geleden. Heel eerlijk? Dikke vette karma. Hij verdiende het. Op zijn begravenis heb ik enkel gehuild, omdat mijn oma aan het huilen was. Die dag was de beste dag van mij leven. Ik klink behoorlijk twisted, maar echt, wat een verlossing.

Mijn nichtje heeft haar moeder eergisteren verteld hierover (veel sneller dan ik had verwacht). Ik vond het zo knap van haar! Haar moeder (mijn tante) was er wel zo van geschrokken, dat ze wel graag mijn ouders erover wilden praten. Mijn nichtje heeft haar toen verteld, dat ik het zou vertellen in mijn eigen tijd en dat mijn ouders vast contact zouden opzoeken met haar.
Ik heb mijn ouders gisteren na alle jaren verteld wat er gebeurd is. Die waren helemaal in shock en vroegen meteen waarom ik niet eerder wat heb gezegd, waarom zij dit niet hebben gezien of indicaties hebben gezien... Ik zei dat het onmogelijk was voor hun. Mijn stiefopa was ontzettend geliefd door iedereen in de familie, hij hielp altijd iedereen, kon goed koken enz. Maar dit was zijn afschuwelijk geheim. Hij was een pedofiel. Een pedofiel is vaak iemand waarvan je het nooit verwacht.
Ik als kind zijnde, moest dit dan ook geheim houden van hem, want er zouden grote gevolgen zijn als ik dat niet deed. Pas op latere leeftijd, merkte ik dat ik macht had over hem, maar vanwege de schaamte, nooit iemand verteld.

Mijn ouders zijn in volledig shock en vragen telkens of ik ok ben. Ik ben ok, ik heb dit jaren geleden een plek gegeven, maar van het geheim wilde ik ooit vanaf. Ik dacht eerste dat dit voor eeuwig mijn geheim zou blijven en dat ik dit mijn graf mee zou innemen. Maar door verhalen van anderen (onbekende), heb ik steun gehad en heb ik door gekregen, hoe bijzonder sterk ik ben. Ik heb dit overleefd. Mijn verleden kan ik niet meer veranderen, het is gebeurd. Ik hoop dan ook, nu dat ik hiermee officieel mee naar buiten kom, dat anderen hier steun in kunnen zien.

You are not alone. We are survivors.

**Geplaatst**: 01-06-21 10:45

Geplaatst: 01-06-21 10:45

**Geplaatst**: 01-06-21 10:49

Geplaatst: 01-06-21 10:49

Respect en ontzettend knap van je dat je dit durft en kunt typen. :(:)

Ondervind je verder geen problemen qua slaap en in je dagelijkse leven? Je hebt dit altijd alleen gedaan, dus ik kan mij voorstellen dat er nu heel veel loskomt. Schroom niet om hulp te zoeken mocht je dit nodig hebben.

Leeft je oma nog? Dat lijkt mij het moeilijkst van allemaal, om of juist niets of alles te zeggen tegen haar.

**Geplaatst**: 01-06-21 10:53

Geplaatst: 01-06-21 10:53

Sterkte.
Ik had het verhaal niet online gezet denk ik, hoewel het natuurlijk pas na zijn dood is. Aangifte doen kan niet meer, maar ook dan was het niet gezegd dat het aangenomen zou zijn. 'Er zijn geen getuigen' kan een zgn. argument zijn om geen aangifte aan te nemen. Alsof er getuigen bij zulke gevallen zijn,

En inderdaad, you are not alone, we are survivors.

**Geplaatst**: 01-06-21 10:54

Geplaatst: 01-06-21 10:54

Wat knap dat je het verteld hebt ts :knuffel:

Je ouders zullen het ook een plek moeten geven, ik hoop dat jullie als familie hier over kunnen praten

Wel wil ik toevoegen dat je stiefopa een pedoseksueel is, dat is iemand die seksuele handelingen heeft met kinderen, deze mensen hoeven ook per definitie niet pedofiel te zijn. Een pedofiel heeft aantrekkingskracht tot kinderen maar handelt hier niet naar.

**Geplaatst**: 01-06-21 10:57

Geplaatst: 01-06-21 10:57

Toppers zijn jij en je nichtje. Stoer!! De geest is nu uit de fles zul je merken. Hele last minder om mee te sjouwen. Je eigen macht weer terug.

Tip: geef jullie ouders de tijd om dit te verwerken.

**Geplaatst**: 01-06-21 11:05

Geplaatst: 01-06-21 11:05

Wat goed van je! Dit is het begin van het einde, nu kan je pas echt gaan verwerken. Heel knap van je dat je er over bent gaan vertellen.

**Geplaatst**: 01-06-21 11:10

Re: Seksueel misbruikt/verkracht

Geplaatst: 01-06-21 11:10

Heel knap TS dat je het verteld hebt aan je ouders. Overweeg je niet om er nog therapie oid voor te ondergaan?

**Geplaatst**: 01-06-21 11:18

Geplaatst: 01-06-21 11:18

Vreselijk dat dit gebeurd is. Ik begrijp waarom je zo lang niks gezegd hebt. -O-

Ik heb iets soortgelijks meegemaakt, alleen is dat niet zo lang geleden. Niemand weet ervan, behalve 1 vriendin die ook zoiets heeft meegemaakt.

Gelukkig dat je je wel verder oke voelt en er geen trauma’s aan over gehouden hebt (wat ik uit je bericht begrijp) :(:)

wat fijn ook dat je hier nu over kan praten met je nichtje. Ik vind het niet gek dat het voor jou een opluchting is dat hij er niet meer is..

Het blijft onbegrijpelijk dat er mensen bestaan die een ander dwingen omdat ze zichzelf niet in de hand kunnen houden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-21 11:22

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-21 11:22

Ik heb verder geen mentale problemen hieraan overgehouden voor mijn gevoel. Ik heb wel in mijn tienerjaren heel weinig vertrouwen gehad in mannen. Ik heb nu nog wel vertrouwens issues, maar mijn vriend is gelukkig geweldig en heeft alle begrip voor me.

Mijn oma leeft nog ja. Zij woont in Engeland (de rest van mijn familie ook, enkel mijn ouders en ik wonen in NL). Mijn nichtje en ik weten ook nog niet of wij oma ooit willen gaan vertellen. Zij was 30 jaar getrouwd met hem... iedere keer als we daar op bezoek zijn, heeft ze het er altijd over hoe geweldig hij was en hoeveel ze hem mist. Ik kan daar niet zo goed tegen, maar kan het onderdrukken en loop meestal weg uit de kamer. Dus wat we daarmee gaan doen, geen idee nog.

En voor iedereen is het anders, de ander houdt dit tussen familie, de ander spreekt zich uit online. Geloof me, ik ben nog misselijk van dit bericht online zetten, maar besef ook dat ik niet de enige ben. Ik maak me sterk voor anderen, daar moet ik aan blijven denken. Als ik het durf, durft misschien een ander het ook.

Ook heb ik vaak gedacht, voor zijn dood, wat nou als ik er nu mee naar buiten kom. Maar toch altijd het gevoel gehad, dat niemand mij of mijn nichtje zou geloven. Terwijl mijn ouders en mijn tante zoiets hebben van, ben je gek? Hoe zou ik hiervan kunnen profiteren, om over zoiets te liegen? Maarja, schaamte en bang he...

Pedoseksueel, pedofiel, wist niet eens dat daar een verschil in was.

Ik heb geen behoefte aan therapie, heb daar wel een hele tijd geleden aan gedacht, maar heel eerlijk? Ik heb zoveel geluk dat ik geen verdere problemen hiervan heb. Ik weet niet hoe dat komt, mijn ouders waren zo verrast dat ik echt helemaal niets heb hiervan.

@Eretria
Dikke knuffel :(:)

Als je ooit je hart wilt luchten, mijn inbox staat open.

**Geplaatst**: 01-06-21 11:33

Geplaatst: 01-06-21 11:33

Jeetje, wat een heftig verhaal! Zo jong, en ook je nichtje. Stoer dat jullie het nu toch vertellen, ik heb echt respect voor jullie! Kan me voorstellen dat je je schaamt, maar niemand veroordeeld het slachtoffer in zo'n situatie, ook al voelt dat wel zo.
Hopelijk is jouw bericht ook een steuntje in de rug voor anderen die iets soortgelijks hebben meegemaakt.

**Geplaatst**: 01-06-21 11:42

Geplaatst: 01-06-21 11:42

Och meid, wat waardeloos, hoe haalt zo'n vent het in zijn hoofd _-:(

Wat goed van je dat je het nu naar buiten hebt gebracht en jullie ouders het ook weten.
Het zal voor hen ook wel een flinke klap zijn, moet je je voorstellen hoe je je voelt, als je kind dit is aangedaan en je het niet hebt kunnen beschermen.... de vreselijke spijt die je hebt dat je je kind bij die persoon hebt achtergelaten, jezelf voor je kop slaan dat je niks gemerkt hebt..... al die "had ik maar (niet)...." gevoelens :(:)

Als jij het op Bokt wil gooien is dat je goed recht, het is jouw verhaal en als het je helpt: doen +:)+

Ik kan me goed voorstellen dat je het eerst niet wilde vertellen. Wat er is gebeurt is heel erg, maar als je het een plek hebt gegeven dan is het logisch dat je wel even 10x nadenkt voordat je het op gaat rakelen en naar buiten brengt....want als men je niet gelooft is dat (bijna?) nog erger dan het gebeuren zelf :(:)

Ik ben ook wel benieuwd of oma het zou geloven of dat ze het zou ontkennen.
Ik vind dat ze het recht heeft om het te weten. Maarja stel dat ze er doodongelukkig van wordt...is dat het waard... of stel dat ze het ontkent en boos wordt op jullie.... kan me voorstellen dat je er niet op zit te wachten om oma uit haar bubbel te halen.

**Geplaatst**: 01-06-21 11:44

Geplaatst: 01-06-21 11:44

pmarena schreef:
Och meid, wat waardeloos, hoe haalt zo'n vent het in zijn hoofd

Wat goed van je dat je het nu naar buiten hebt gebracht en jullie ouders het ook weten.
Het zal voor hen ook wel een flinke klap zijn, moet je je voorstellen hoe je je voelt, als je kind dit is aangedaan en je het niet hebt kunnen beschermen.... de vreselijke spijt die je hebt dat je je kind bij die persoon hebt achtergelaten, jezelf voor je kop slaan dat je niks gemerkt hebt..... al die "had ik maar (niet).... gevoelens

Als jij het op Bokt wil gooien is dat je goed recht, het is jouw verhaal en als het je helpt: doen

Ik kan me goed voorstellen dat je het eerst niet wilde vertellen. Wat er is gebeurt is heel erg, maar als je het een plek hebt gegeven dan is het logisch dat je wel even 10x nadenkt voordat je het op gaat rakelen en naar buiten brengt....want als men je niet gelooft is dat (bijna?) nog erger dan het gebeuren zelf

Ik ben ook wel benieuwd of oma het zou geloven of dat ze het zou ontkennen.
Ik vind dat ze het recht heeft om het te weten. Maarja stel dat ze er doodongelukkig van wordt...is dat het waard... of stel dat ze het ontkent en boos wordt op jullie.... kan me voorstellen dat je er niet op zit te wachten om oma uit haar bubbel te halen.

Ja, dat met oma lijkt me inderdaad ook lastig. Mijn eerste gedachte (nog voordat ik heel de OP had gelezen) was het ook aan oma vertellen, maar wat dan?

**Geplaatst**: 01-06-21 11:45

Geplaatst: 01-06-21 11:45

Wat een respect voor jou! Ook dat je andere slachtoffers hiermee wil helpen! Het blijft zo een groot taboe!
Wel fijn dat je het een plaats hebt kunnen geven, en anders is hulp zoeken absoluut geen schande!

**Geplaatst**: 01-06-21 17:03

Geplaatst: 01-06-21 17:03

Heftig TS.
Gelukkig heb je er geen al te grote moeilijkheden aan overgehouden. Dat is niet vreemd. Iedereen reageert er anders op, gaat anders met zo'n situatie om. Sommigen ontwikkelen problemen in één of andere vorm, anderen slagen erin om dit zelf goed te verwerken en houden er inderdaad geen trauma aan over.

BriPi schreef:
maar niemand veroordeeld het slachtoffer in zo'n situatie, ook al voelt dat wel zo.

Er zijn gelukkig inderdaad een heleboel mensen die het slachtoffer niet veroordelen, maar helaas zijn er ook mensen die dit wel degelijk doen. Victim blaming (= schuld geven aan het slachtoffer) komt zelfs regelmatig voor helaas. Ik ken zelfs mensen die het slachtoffer de schuld geven en zeggen dat de dader er niet aan kon doen.
Gelukkig was dat bij TS niet het geval.

**Geplaatst**: 01-06-21 17:16

Re: Seksueel misbruikt/verkracht

Geplaatst: 01-06-21 17:16

Ik vind het heel moedig dat je dit online durft neerschrijven.
Ik denk juist door het neer te schrijven, je de anderen de kans geeft om ook hun verhaal te doen. Je opent een deur die sommige, uit schaamte, niet durven open doen. Maar juist jou verhaal, hoe erg die ook is, kan voor anderen het duwtje in de rug zijn om verdere stappen te ondernemen.

Je mag trots zijn op jezelf, hoe je er mee om gaat. Dat je het een plaats hebt kunnen geven en er geen trauma aan hebt over gehouden.

Ik denk dat mijn ouders nog altijd niet weten wat een bepaalde man mij heeft aangedaan, zo veel jaar geleden. En ik weet ook niet of ik het hun ooit zou kunnen vertellen.

**Geplaatst**: 01-06-21 18:23

Re: Seksueel misbruikt/verkracht

Geplaatst: 01-06-21 18:23

Wauw wat goed van je dat je het uiteindelijk hebt kunnen vertellen.

Ik heb het vroeger ook meegemaakt maar dan van 6 tot 11 jaar, mijn ouders ook nooit durven vertellen, een aantal jaren terug wel mijn grote zus verteld en ze vond dat eindelijk puzzelstukjes op hun plaats vielen.

Ook met de combinatie dat mijn vriend dus uiteindelijk ook voorkeur had in jonge kinderen.

Maar mijn ouders durf ik gewoon nog steeds niet te vertellen, die zijn al ruim in de 70 (ik inmiddels al 36).

Maar echt goed dat je samen met je nichtje je verhaal hebt kunnen delen.

**Geplaatst**: 01-06-21 18:47

Re: Seksueel misbruikt/verkracht

Geplaatst: 01-06-21 18:47

Knap dat je het nu aan je ouders hebt verteld.
Weet je vriend het ook?

Ik hoop dat je steun hebt aan je nichtje en zij aan jou.

**Geplaatst**: 01-06-21 18:52

Re: Seksueel misbruikt/verkracht

Geplaatst: 01-06-21 18:52

Hoi TS, ik ben zelf ook een survivor ( dit jaar nog) maar gelukkig niet verkracht. Wat ongelofelijk trots dat jij dit durft te delen. :knuffel:

oprecht mijn respect.

**Geplaatst**: 01-06-21 19:02

Re: Seksueel misbruikt/verkracht

Geplaatst: 01-06-21 19:02

Heel heftig. Het lijkt mij vreselijk.
Vind het echt super knap dat je het hier neer zet.

En snap de reacties van je ouders zeker.
Die hebben jaren iets niet gezien wat gebeurde.
Die zullen zich nu ook een beetje voelen alsof ze een stukje gefaald hebben.
Dus die zullen nu ook een hoop moeten verwerken.
En die zullen denk ik ook proberen terug te denken aan momenten.

**Geplaatst**: 01-06-21 19:14

Geplaatst: 01-06-21 19:14

Erg knap TS! :(:)

**Geplaatst**: 01-06-21 19:16

Geplaatst: 01-06-21 19:16

Wat knap dat je toch besloten hebt om dit te uiten! Voor jezelf, voor je nichtje, voor anderen, echt heel, heel goed! Wat jou, en jullie, is overkomen is verschrikkelijk.

Ik denk dat je een heel sterk persoon bent dat je er al die jaren zo mee om bent gegaan, en daar mag je gerust trots op zijn. Het is niet jou schuld. Je bent een topper TS!

**Geplaatst**: 01-06-21 19:23

Geplaatst: 01-06-21 19:23

Ik heb respect voor je. Ik heb een heel ander soort dingen meegemaakt, maar ik krijg het niet niet voor elkaar daar met iemand anders dan de psycholoog over te praten.

Ik wens jou, je nichtje en jullie directe familie heel veel sterkte toe.

**Geplaatst**: 01-06-21 20:02

Geplaatst: 01-06-21 20:02

Wat vreselijk! En tevens fijn dat je het nu met je nichtje kan delen en je ouders zo goed reageren, dat zal veel schelen. Gelukkig dat je er weinig schade aan over hebt gehouden en als er toch nog wat boven komt weet je tenminste dat er genoeg steun voor je is.
Hopelijk kan je nu het mooie deel van je leven gaan leven

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-06-21 21:38

Geplaatst door de TopicStarter : 01-06-21 21:38

Ik heb inmiddels ook PB's ontvangen van andere slachtoffers. Ik wil iedereen bedanken voor de steun. :knuffel:

@pmarena & BriPi
Ik weet echt niet hoe ze zou reageren... ik weet wel dat mijn ouders en mijn tante het uiteindelijk willen gaan vertellen.

@webster543
Dikke knuffel :knuffel:

Het is ook echt een flinke stap om het te gaan vertellen.

@primera
:knuffel:

Wel fijn dat je je hebt kunnen luchten bij je zus. Ouders vertellen blijft een grote stap. Ik maakte me zo zorgen over hun gevoelens, maar toen ik ze eenmaal vertelde, vertelde ze me dat ze dit zo graag eerder hadden geweten. Ze waren blij dat ik het durfde te vertellen, ookal heeft het jaren geduurd. Ze zijn het nu aan het verwerken en ik merk dat ze mij nu meer bellen dan normaal. En dat mag ook, ik heb het verwerkt, nu is het aan hun om het te verwerken.
Ik voel mij dan best bezwaard eigenlijk, want dit komt natuurlijk ineens op hun dak vallen en zij hebben het gevoel alsof ze gefaald hebben. Godsamme wat is dit allemaal toch lastig

@luuntje
Ja, ik heb mijn vriend ook maar meteen verteld. Die is ook in shock en nu begrijpt hij waarom ik soms nog vertrouwens issues heb met hem.

@suzywuzy
:knuffel:

@lovelyfiefy
Ja, ik voel mij nu best schuldig, want zij moeten dit gaan verwerken. Dit komt vanuit het niets voor hun. En ze zijn blij dat ik het heb durven te vertellen, maar toch...

@Molfre
:knuffel:

En dat is helemaal prima, niets mis mee. In ieder geval erover praten, dat is al een behoorlijke stap.

Nogmaals, iedereen bedankt voor de steun. :knuffel: