Ik ben 27 en werk nu, inclusief mijn opleiding, 9 jaar onregelmatige diensten en ik kan er maar niet aan wennen.
Ik werk 32 uur in een ziekenhuis en werk vroege, late en nachtdiensten
Bij mijn werkgever zit hier geen regelmaat in, met andere woorden, er is geen terugkerend patroon. Je werkt min of meer om het weekend, en 1 of 2 keer per maand een rijtje nachtdiensten.
Ik heb met mijn 32u dus in principe voldoende vrije tijd maar door het gebrek aan een terugkerend ritme mis ik routine in de alledaagse dingen en merk ik dat ik minder gedaan krijg, mijn hoofd soms overloopt.
Ik woon samen en heb geen kinderen en dus in principe geen te veeleisend leven, maar mis een standaard riedeltje van de dag/week (bijv. na het werk even koffie thuis, sporten, eten bij het journaal, op vrijdag boodschappen en de was, elke woensdagavond paardrijden). Dit zit er gewoon niet in. Ook voelt de week/maand soms als een lange reeks ipv werken-weekend/ontspannen-werken.
Vorige week kwam ik op maandag uit de nacht, werkte woensdag vroeg en donderdag en vrijdag laat. Dan heb ik het weekend vrij, maar maandag weer vroeg. Het blijft voelen als een soort achtbaan, en dan heb ik het weekend zelfs gewoon vrij gehad.
Ik snap dat mensen met een kantoorbaan hun regelmaat kunnen ervaren als een sleur en graag een keer doordeweeks vrij zouden willen hebben, en dat dat ook niet alles is.
Ik wil graag benadrukken dat ik weet dat dit werk gewoon een keuze is, en ik ben dus vooral op zoek naar een manier om deze manier van werken beter voor mezelf te managen.
Wie heeft hier ervaring mee? Hoe doen jullie dit, ook nog met een gezin erbij en mogelijk nog andere verplichtingen?
Bedankt alvast
heb tussen maart 2020 en november 2020 nog fulltime gewerkt (38 uur per 4weken) en het was toch wel even doorbijten, ook nog die Corona stress en natuurlijk een tijdje er uit geweest... het is puzzelen en vooruit plannen. Nu ga ik 5 x 3 uur op AT basis naar werk, wat vaak nog niet te doen is voor mij nu maar oké
, maar nu dus wel meer vrijheid dan voorheen. Maar ik zal er op een gegeven moment ook weer aan moeten geloven... en ik moet er nu echt niet aan denken. Ik zit er soms echt over na te denken om toch maar een simpel kantoor baantje te nemen.
maar de rest is eigenlijk een regelmatige onregelmatigheid. Wel vaste tijden en momenten maar die hangen dus af van de dienst die er is.
terwijl papa wil slapen.
. Of met late diensten.,partner moet vroeg op ivm werk en slaapt dus al als man thuiskomt. Het schijnt te wennen en ook kinderen passen zich uiteindelijk aan.