Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-19 13:17

Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-19 13:17

Hallo bokkers,

Ik post dit topic omdat ik hoop herkenning te vinden, ik merk dat ik veel behoefte heb aan praten met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, ik mis dat enorm in mijn omgeving. Zal eerst mijn verhaal doen:

Mijn man en ik besloten begin dit jaar te gaan proberen voor een eerste kindje. In april was ik een dag overtijd dus ik deed een test en hij was positief!

We schrokken want had nooit verwacht dat dit ons zo snel al gegund zou zijn. Uiteraard waren we super blij! Een onzekere tijd volgde, ik belde de verloskundige maar hoefde pas met 10 weken zwangerschap voor het eerst te komen voor de intake + eerste echo (termijnecho).

Ik had tijdens deze weken enorm last van angsten dat het niet goed zat, googelde me suf op miskraam percentages, ervaringsverhalen.. Ik had geen enkele reden om zo angstig te zijn, had geen bloedverlies of andere klachten. Alleen de normale zwangerschapsverschijnselen zoals misselijkheid en gevoelige borsten.

Na 6 weken (ik dacht toen 10 weken zwanger te zijn) was eindelijk de afspraak bij de verloskundige. Met tranen in mijn ogen vroeg ik of ze gelijk de echo wilde doen omdat ik erg zenuwachtig. Ze deed de echo eerst uitwendig maar kon weinig zien, toen inwendig. Ze zag een vruchtje van 8 weken en 6 dagen zonder hartslag. Mijn wereld stortte even in maar aan de andere kant was het een bevestiging van wat ik al dacht.

Ik ben doorgestuurd naar het ziekenhuis, daar stelden ze nogmaals vast dat ik een missed abortion heb gebad. Omdat het vanzelf niet opgang kwam kreeg ikeerst medicatie mee om de miskraam op te wekken maar dat deed niks, heb uiteindelijk een curretage gehad onder algehele narcose.

De curretage is nu 3 week geleden en lichamelijk gaat het prima, maar helaas geestelijk niet. Ben nog ontzettend verdrietig en teleurgesteld. Ook ben ik erg angstig dat we nooit een kindje zullen krijgen of dat het weer fout gaat. Ik heb het gevoel weg te zakken in een depressie, heb nergens meer zin in en niks lijkt meer belangrijk, huil erg veel...

Bedankt voor het lezen

zijn er meer bokkers die dit hebben meegemaakt en erover willen praten? (kan natuurlijk ook via pb) Lijkt me fijn om elkaar zo te steunen. Andere ervaringsverhalen zijn ook welkom..

**Geplaatst**: 06-07-19 13:24

Geplaatst: 06-07-19 13:24

Je vehaal is bijna identiek aan het mijne. Wij hadden met 12 weken een vruchtje dat met 10 weken was gestopt. Daarvoor hadden we wel een goede echo gehad. Pillen werkten hier ook niet, uiteindelijk curretage onder een roesje. Net als jij had ik ook de hele zwangerschap al een slecht gevoel erover, er hing echt een zwarte wolk over me de hele tijd. Ook ik was niet verbaasd bij de echo. De verloskundige zei dat ze dat vaker hoorde.

Het is niet niks. Je bent zwanger geweest. Je hebt hormonen in je lijf gehad en misschien nog steeds wel. Je hebt een verwachting, een beeld los moeten laten. Het duurde bij mij echt wel 3 maanden voor ik er weer helemaal bovenop was. Inmiddels 1,5 jaar later ligt er een hele mooie baby naast me, die we daarna verwekt hebben.

Een miskraam zegt niets over je kansen op zwangerschap. Het kan echt iedereen overkomen.

Wat mij erg hielp was nog een keer met de verloskundige praten. Die was erbij, die hebben ervaring hiermee.

**Geplaatst**: 06-07-19 13:30

Geplaatst: 06-07-19 13:30

Mijn zusje heeft vorig jaar ook een miskraam gehad. Nadat ze eerder al een gezond jongentje hebben gekregen, dus voor haar was het niet heel erg angstig.

Haar eerste zwangerschap was ze 'gewoon' 9 maanden lang elke ochtend aan het overgeven. Gemakkelijke geboorte, maar bleef erg bloeden. Waarop ze dus naar het ziekenhuis is gekomen in de ambulance. De kleine kerngezond met papa in de auto er achteraan.

Vorig jaar augustus was ze weer zwanger, maar het voelde in alles compleet anders. Ze had niet echt het gevoel zwanger te zijn en op de eerste echo bleek inderdaad dat het vruchtje niet meer leefde. Het was voor haar totaal geen verrassing. Haar man schrok er meer van. Miskraam kwam niet op gang, daarna kreeg ze medicijnen, hielp ook niet. Uiteindelijk is ze gecurreteerd, maar wederom veel bloedverlies. :roll:

Zelf ben ik altijd bang dat ik geen kinderen zal kunnen krijgen. Dus ik vroeg enorm door op waarom ze een miskraam had gehad. Maar ze schijnen daar heel erg laks in te zijn (althans, zo zie ik het). "Er zijn zó veel vrouwen die eens een miskraam krijgen, dat is heel erg normaal. Pas na meerdere keren gaan ze verder onderzoeken." Was haar gezegd... Nouja oké...
Vind het zelf altijd een moeilijk onderwerp, dus ik heb daarna niet veel meer gevraagd.

Op dit moment is ze een maand of zes zwanger van de 'tweede', ze heeft wel heel vroeg al echo's gehad vanwege dus die miskraam. Ze hebben deze keer ook niet meteen van de daken geschreeuwd dat ze zwanger waren. Hebben ze echt tot 13 weken mee gewacht. Maar het voelde wel constant goed. Ze staan onder verscherpte controle bij de verloskundige en de baby is goed gezond.
Wel moet ze in het ziekenhuis bevallen, maar dat was natuurlijk ook al geen verrassing meer.

Ik kan me goed indenken dat het heel erg moeilijk voor je is. Je wens is groot en in de medische wereld wordt het allemaal een beetje afgedaan. Daarom wil ik je laten weten dat dat 'vrij normaal' is. En misschien geeft het je wat goede moed...

Ik hoop dat je een volgende zwangerschap blanco kan instappen, maar dat lijkt me heel erg moeilijk in jullie situatie. Heel veel sterkte met dit verlies!

**Geplaatst**: 06-07-19 13:37

Geplaatst: 06-07-19 13:37

Hier ook de eerste zwangerschap uitgelopen op een miskraam.
Nu 2 gezonde kindjes.

Janine; je kan het ‘laks’ vinden dat ze niet gelijk gaan onderzoeken waarom het is uitgelopen op een miskraam. Echter 1 op de 5 zwangerschappen loopt uit op een miskraam. En dan zijn de hele vroege miskramen (voor je kan testen) nog niet eens meegeteld. Het komt gewoon echt heel erg veel voor. Als je het zelf hebt meegemaakt en er open over praat, dan pas kom je erachter hoeveel mensen in je omgeving het hebben meegemaakt. Dat viel mij echt op, hoeveel mensen mij toen vertelden hetzelfde te hebben meegemaakt. De meeste miskramen hebben geen oorzaak (anders dan dat er iets mis is gegaan in de aanleg) dus valt er weinig te onderzoeken.

Maar dat het veel voorkomt neemt niet weg dat het een enorm verdrietige gebeurtenis is. Ik weet nog precies hoe verdrietig ik was dat het mis was gegaan. En die zwangerschapshormonen erbij werken ook niet echt mee.
De tijd heelt het wel een beetje. Gun jezelf de tijd om erover heen te komen. Wens je heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 06-07-19 13:59

Geplaatst: 06-07-19 13:59

verootjoo schreef:
Hier ook de eerste zwangerschap uitgelopen op een miskraam.
Nu 2 gezonde kindjes.

Janine; je kan het ‘laks’ vinden dat ze niet gelijk gaan onderzoeken waarom het is uitgelopen op een miskraam. Echter 1 op de 5 zwangerschappen loopt uit op een miskraam. En dan zijn de hele vroege miskramen (voor je kan testen) nog niet eens meegeteld. Het komt gewoon echt heel erg veel voor. Als je het zelf hebt meegemaakt en er open over praat, dan pas kom je erachter hoeveel mensen in je omgeving het hebben meegemaakt. Dat viel mij echt op, hoeveel mensen mij toen vertelden hetzelfde te hebben meegemaakt. De meeste miskramen hebben geen oorzaak (anders dan dat er iets mis is gegaan in de aanleg) dus valt er weinig te onderzoeken.

Maar dat het veel voorkomt neemt niet weg dat het een enorm verdrietige gebeurtenis is. Ik weet nog precies hoe verdrietig ik was dat het mis was gegaan. En die zwangerschapshormonen erbij werken ook niet echt mee.
De tijd heelt het wel een beetje. Gun jezelf de tijd om erover heen te komen. Wens je heel veel sterkte!

Dat bedoelde ik eigenlijk precies te zeggen! Bedankt voor de toelichting!
Ik kan me alleen indenken dat je door die houding je enorm in de steek gelaten kan voelen.

**Geplaatst**: 06-07-19 14:10

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 14:10

Als eerste een hele dikke knuffel, praat veel over je gevoel en kijk inderdaad of je nog eens met de verloskundige kunt spreken of een psycholoog (hier in het ziekenhuis is er een die specifiek op de gynaecologie /kraam afdeling werkt.).

Ik heb een miskraam gehad begin 2015,we hadden toen al een zoontje.
En nu inmiddels nog twee kinderen erbij, die drie zwangerschappen zijn gewoon normaal verlopen zonder ook maar een enkele complicatie.

Maar blijf echt praten, je verdriet is heel normaal en mag er zijn, laat anderen het niet afdoen als" het is beter zo".
Het is gewoon poedersuiker en oneerlijk.

**Geplaatst**: 06-07-19 14:24

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 14:24

Heel veel sterkte voor je, ts.

Ik deel je ervaring. Ik kreeg 5 miskramen voordat mijn dochter geboren werd. Laat dat je geen extra angst aanjagen, ik werd voor het eerst zwanger toen ik al 38 jaar was.

**Geplaatst**: 06-07-19 14:33

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 14:33

Hier winter 2018 een vergelijkbaar verhaal meegemaakt! Op de 11-wekenecho bleek het vruchtje met 6 weken gestopt met groeien. Ook 4x pillen zonder voldoende resultaat en uiteindelijk curretage. Ik heb veel gehad aan de facebook-groep "miskraam-mama's".
Ondertussen heb ik een prachtige dochter van 4 maanden (waarbij de zwangerschap verre van een roze wolk was, zowel door de miskraam als later veel onduidelijkheid over de gezondheid van mevrouw ivm verdikte nekplooi). Als je er eenmaal over praat, blijkt het ongelooflijk vaak voor te komen, waarom ligt er nog steeds een taboe op? Ik probeer er nu zo open mogelijk over te zijn (zowel de missed abortion als de emotioneel heftige zwangerschap daarna), juist om anderen te laten weten dat ze niet alleen zijn en ze bij mij terecht kunnen, op het moment dat het hen (hopelijk niet) overkomt.

Praat er veel over, zowel met vrienden en familie als je partner. Kijk of je er behoefte aan hebt om er symbolisch afscheid van te nemen. Ik heb op vakantie in Portugal een hartje van stenen gemaakt die weggespoeld werd door de zee... Ik heb zitten janken, maar het was ook heel mooi!

**Geplaatst**: 06-07-19 14:43

Geplaatst: 06-07-19 14:43

Allereerst heel veel sterkte.

Helaas herken ik je gevoel. Wij hebben 1,5 week geleden tijdens de 2e echo gezien dat het hartje niet meer klopte. De volgende dag begon de miskraam spontaan, maar helaas was het niet compleet, waardoor ik uiteindelijk 2,5 liter bloed ben verloren en een spoed curretage heb gehad. Behalve de fysieke klap die dat opgeleverd heeft, komt er nu steeds meer ruimte voor de mentale klap. Ondanks dat we al een zoontje van 2 jaar hebben, ben ik het vertrouwen in mijn lijf helemaal kwijt. Wij hebben binnenkort een afspraak met de verloskundige die ons begeleid heeft tijdens de miskraam om erover te praten. Zij heeft ons op het hart gedrukt dat verloskundigen er ook zijn om over angsten en verwerking te praten en dat daar geen termijn aan verbonden is. Wellicht is het voor jou ook fijn om er met een verloskundige over te praten.

Nogmaals veel sterkte en als je behoefte hebt aan een luisterend oor of ervaringen van een gelijk gestemde dan staat mijn pb open.

**Geplaatst**: 06-07-19 14:46

Geplaatst: 06-07-19 14:46

Ook ik heb een missed abortion gehad bij 13 weken, vruchtje zal rond de 8 weken zijn geweest toen het overleed, en bij 13 weken begon ik bloed te verliezen. Echo gehad en geen hartslag meer.
Naar huis gestuurd maar na 1 week waren de krampen vreselijk maar het kwam niet los, dus ook gecuretteerd.
Ik heb alleen een iets andere kant van het verhaal. Werkte zelf op verloskunde en heb erg veel geboorten gezien waarbij er iets mis was met de baby.
Ik was blij dat het vruchtje zelf al overleden was, anders was het waarschijnlijk een zieke baby geweest, de natuur lost dit zelf prachtig op.
De celdeling en de ontwikkeling gaat niet altijd goed ( vandaar vrij veel miskramen )
Daarom heb ik er weinig problemen mee gehad.
Natuurlijk denk ik er wel eens aan wat zou het geweest zijn bijvoorbeeld, we hebben nu 2 dochters, maar mijn man had graag een zoon gehad wat als ....
Misschien kan je dit ook in je achterhoofd houden, hoe gewenst de baby ook was. En dat je nog zo verdrietig bent, je hebt ook nog je hormoonwisseling weer.
Het komt goed echt, maar geef het de tijd , sterkte er mee .

**Geplaatst**: 06-07-19 14:57

Geplaatst: 06-07-19 14:57

Hier ook een miskraam gehad voor de geboorte van mijn zoontje. Ik dacht 8 weken te zijn maar het vruchtje was rond 6 weken gestopt en al "opgelost" toen ik de echo kreeg. Het was een lege vruchtzak die ik zag op de echo. Ik zal die zwarte lege ruimte niet meer vergeten. Mijn hele lichaam dacht nog zwanger te zijn. Ik voelde mij enorm door mijn lijf in de steek gelaten. Ik was intens verdrietig. Ik kreeg de echo 3 dagen eerder dan gepland omdat ik donker bruine afscheiding had. Er werd nog gezegd het zal wel niks zijn want dat is oud bloed. Maar het was dus mis. Het begon op de laatste dag van mijn vakantie, op de luchthaven. Ik was ook bang dat het daarna niet meer zou lukken, mede door m'n leeftijd (begin dertig). De miskraam is natuurlijk verlopen zonder ingreep. Het duurde lang voordat de hcg uit mijn bloed was (weet ik dmv testen), zeker 3 weken en toen werd ik ongesteld zonder eisprong gehad te hebben. Het gebeurde half september en op 30 dec had ik weer een hele hele vroege positieve test. Begin september, bijna een jaar na de mk, werd mijn gezonde zoon geboren. Helaas dmv een keizersnede, wat ook niet was waar ik op hoopte. Maar hij is er en ik ben dolgelukkig met hem.

Wanhoop niet. En laat ruimte voor al je verdriet. Want het is toch in je hoofd al een kindje dat je kwijt bent geraakt.
Sterkte!

Wat proudmama schrijft snap ik en ben het er wel mee eens, dat het liever zo vrieg mis gaat dan dat het kindje niet gezond geboren wordt. Maar dat betekent niet dat je niet verdrietig mag zijn. En soms lijkt het daar dan wel op. Dat je maar "blij" moet zijn dat het vroeg misgaat. Ik vond dat best moeilijk als mensen zo reageren.

**Geplaatst**: 06-07-19 15:11

Geplaatst: 06-07-19 15:11

Dat heb ik ook niet geschreven dat zij daar ook maar “ blij “ mee moet zijn, voor mij was het een dankbaar gevoel, niet dat ik er zo gelukkig mee was...

**Geplaatst**: 06-07-19 21:09

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 21:09

Oh maar ik bedoelde ook zeker niet dat jij dat schreef hoor proudmama, sorry als dat zo over kwam. Ik bedoelde dat ik zelf heb meegemaakt dat mensen dat tegen mij zeiden.

**Geplaatst**: 06-07-19 21:13

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 21:13

Opzich is het hebben van een miskraam niets positiefs en wil ik je ook heel veel sterkte wensen. Echter geeft het wel aan dat het daar wel werkt en je zwanger kan worden, wat weer wel positief is. Dit zijn overigens ook de woorden van Eem gynaecoloog.

**Geplaatst**: 06-07-19 21:15

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 21:15

Dat vond ik persoonlijk ook een moeilijke uitspraak om van anderen te horen. Want zwanger worden en zwanger blijven zijn toch twee verschillende dingen...

**Geplaatst**: 06-07-19 21:42

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 21:42

2 weken geleden een spontane miskraam gehad na een zwangerschap van 10 weken van een 1 eiige tweeling. 5 weken in een achtbaan gezeten want alles was toch wel schrikken. Eerst de schok dat het een tweeling was en toen kwamen de vermoedens van de gynaecoloog dat het een mono mono tweeling was. Dat valt echter pas bij 10 weken te zien.
Bij de echo van 10 weken kregen we eerst het nieuws dat het een mono bi tweeling was. Ieder eigen vruchtzak dus wij even blij. Echter 2 minuten later het nieuws dat beide hartjes niet meer klopten.
2 dagen later een spontane miskraam. Mn lichaam heeft alles keurig opgeruimd. Lichamelijk is het dus klaar. Geestelijk is het idd heel anders. Mn verstand kan het allemaal relativeren. Mn gevoel heeft het er moeilijk mee.
Ik snap je dus volledig...
Het vertrouwen nu verder te gaan voor een kindje heb ik nog even niet. Erover praten helpt mij wel heel erg. Al ben ik soms bang dat mensen het niet snappen en het onzin vinden dat je er zoveel verdriet van hebt. Dat vind ik wel moeilijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-19 21:44

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-19 21:44

Bedankt allemaal voor de lieve reacties! Wel heel verdrietig te lezen dat zoveel vrouwen dit meemaken.

Toch is het heel fijn te lezen dat de meesten hier gewoon daarna een gezond kindje hebben gekregen. Mijn verdriet is namelijk grotendeels gebaseerd op angst dat het niet meer lukt en dit onze enige kans was... Plus een schuldgevoel dat ik toch iets heb gedaan wat dit veroorzaakt heeft.

Ik zal mijn best doen om op iedereen te reageren:

@Waves dat klinkt inderdaad heel herkenbaar! Toch apart, dat voorgevoel... Het is inderdaad de verwachting die ik moet loslaten. Wat mooi dat jullie nu een kindje hebben

@Janine1990 er wordt inderdaad bij een eerste (of tweede) miskraam niet verder gekeken. 'Kan gebeuren, gebeurt zovaak'.. Ergens snap ik het, maar voor mij is het erg moeilijk te verkroppen dat het gewoon pech is. Ben ook erg bezig (geweest) met zoeken naar een oorzaak bij mezelf. Maar zal er nooit achterkomen.. Fijn dat je zusje er zo goed mee om gegaan is en ze nu weer zwanger is! Waar komt bij jou de angst vandaan dat je geen kinderen kan krijgen?

@verootjoo bedankt, positieve ervaringen doen me echt goed! Dat het veel voorkomt doet zeker niks af aan het verdriet.

@Jes dankjewel, heel lief! Ik heb voor volgende week een afspraak gemaakt bij mijn huisarts en ga vragen of hij me kan doorsturen naar een psych of misschien de praktijkondersteuner ggz van de huisarts. Ik zie mijn verdriet ook wel als normaal, hoewel ik wel het idee heb er een beetje in te blijven hangen...

@Boras jeetje 5 miskramen, wat vreselijk! Is er ooit een oorzaak gevonden?

@Balli dat taboe snap ik ook niet! Zelf ben ik er gewoon open over, heb het ook op mijn werk verteld aan het hele team. Die fb groep ben ik ook lid van, alleen zit momenteel even niet op facebook omdat het ineens regende van de zwangerschapsaankondigingen wat mij telkens weer een klap in mijn gezicht gaf. Vervelend dat je geen fijne zwangerschap had maar alsnog gefeliciteerd met je dochter

Symbolisch afscheid heb ik aan gedacht, maar weet nog niet zo goed hoe. Heb nog wel de echo foto die ik bewaar in een doosje, weet nog niet goed wat ik daarmee ga doen.

@Colleen ah meid voor jou is het ook nog super vers, heel veel sterkte :(:)

Ik herken precies wat je zegt over het verliezen van vertrouwen in je lichaam. Ga je een pb sturen

@proudmama je hebt natuurlijk gelijk hoor dat er iets niet goed was. Toch vind ik dat nog steeds zo moeilijk te bevatten en blijf ik het bij mezelf zoeken. De 'waarom' vraag komt steeds om de hoek... Ik vatte je bericht overigens niet verkeerd op hoor, snap wat je bedoelt

@Duc_je dat moet ook een schok zijn zeg, dat het vruchtje al opgelost was.. Bizar dat het lichaam dat kan. Gelukkig was je daarna snel weer zwanger, hoop zo dat dat bij mij ook gaat gebeuren!

@Muga voor jou ook een dikke knuffel, wat een schok :(:)

Je laatste zin is voor mij herkenbaar helaas...

**Geplaatst**: 06-07-19 21:50

Geplaatst: 06-07-19 21:50

Duc_je schreef:
Dat vond ik persoonlijk ook een moeilijke uitspraak om van anderen te horen. Want zwanger worden en zwanger blijven zijn toch twee verschillende dingen...

Dit zijn zeker 2 totaal verschillende dingen en zo wat je niet wil horen.

Sterkte, het is niet zomaar wat.
Het is zo moeilijk als je lichaam je voor de gek houd en niet doet wat je hoop.

**Geplaatst**: 06-07-19 21:57

Geplaatst: 06-07-19 21:57

Veel sterkte TS! En wees niet bang om hulp in te schakelen, je bent echt niet de enige.. :(:)

Edit: een heel verhaal getypt over de opmerking van dat als je zwanger bent dat het dan in ieder geval werkt, maar dat is sowieso een lastige opmerking en daarnaast ook nog eens niet geheel waar.

**Geplaatst**: 06-07-19 22:23

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 22:23

Sterkte ...heel herkenbaar om geen vertrouwen te hebben in je lichaam, helaas bekend met miskramen alleen dan eerder. Zonder problemen 2 gezonde jongens gekregen en nu in krap een jaar in mei Mn 5e miskraam. Allemaal rond de 6 weken. Heb onderzoek gehad na de 4e kwam niks uit . Daarna dus nog een keer geprobeerd met medicijnen van de gyn maar weer mis. Nu volgende week voor verder onderzoek naar Amsterdam omdat het vermoeden er is dat het met de eerdere keizersnede te maken heeft en daar doen ze in Amsterdam veel onderzoek naar.

**Geplaatst**: 06-07-19 22:30

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 22:30

Ik heb zelf geen kinderwens maar mijn zus heeft ook een missed abortion gehad. Daarna geen problemen meer gehad en wel 2 goede zwangerschappen van 2 inmiddels puberzoons!

**Geplaatst**: 06-07-19 22:40

Re: Miskraam/missed abortion en psychische nasleep

Geplaatst: 06-07-19 22:40

TS, heel veel sterkte.

Ik zal morgen mijn verhaal doen...niet hetzelfde...een variatie op dit thema.

Goed om er over te praten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-07-19 22:43

Geplaatst door de TopicStarter : 06-07-19 22:43

De opmerking van Maartje vind ik zelf niet heel vervelend, want het is natuurlijk wel zo dat ik nu weet zwanger te kunnen worden samen met mijn man. Dit is voor mij toch enige houvast, ook al zegt dit nog helemaal niks over hoe het verder gaat in de zwangerschap, maar voor mij geen nare opmerking. Hoewel ik heel goed snap dat het voor anderen wel vervelend kan overkomen... :(:)

Het is ook gewoon een erg gevoelig onderwerp.

@Dennis & Lienc bedankt voor jullie lieve woorden!
@Poown jeetje 6 miskramen, wat vreselijk dat je dit zo vaak mee hebt gemaakt. Ik hoop zo voor je dat er iets komt uit de onderzoeken in Amsterdam. Veel sterkte!
@Alwiene bedankt voor de positieve ervaring van je zus! fijn dat alles goed gekomen is!

@Natasja dankjewel! Ben benieuwd naar je verhaal...

**Geplaatst**: 06-07-19 22:55

Geplaatst: 06-07-19 22:55

18 april , de datum dat ik was uitgerekend van ons eerste kindje. Het is er nooit gekomen, ook door een missed abortion. En dat is al heel lang geleden maar de datum vergeet je je hele leven niet weer. Zelfs twee keer gebeurt maar daar tussendoor wel gezonde kinderen gekregen. En ondanks dat ik altijd heel nuchter was hakt een miskraam , vooral wanneer het je eerste zwangerschap is, er aardig in. Een missed abortion , de eerste heb ik achteraf heel duidelijk aangevoeld want met zes , zeven weken weet ik nog dat ik tegen mijn man zei dat ik me helemaal niet zwanger meer voelde. Achteraf was dat ook zo maar omdat er met dertien weken andere hormonen moeten komen word het dan pas afgestoten want die komen niet. Tweede keer was zeven maanden na de bevalling van ons eerste kind, ik gaf borstvoeding en had het gevoel zwanger te zijn. Huisarts maakte een echo waarop een niet levend vruchtje van negen weken te zien was. Weet nog goed dat ik een week later in het ziekenhuis aan de gynaecoloog vroeg over hoe en wat en hij duidelijk zei dat zwanger worden en blijven een loterij is waar je zelf niets aan kunt doen wanneer het fout gaat. Ondanks je angsten en verdriet, vergeten doe je het nooit maar probeer toch van je toekomstige zwangerschappen te genieten, sterkte.

**Geplaatst**: 06-07-19 23:17

Geplaatst: 06-07-19 23:17

ik kan niet meepraten over het gevoel dat speelt bij een miskraam; ik was heel snel zonder problemen zwanger. Het lijkt me overigens vreselijk, die spanning waar je de hele zwangerschap mee zit. en die hele zwangerschap is al niet niks.

Maar ik ken wel iemand die meerdere miskramen gehad had heeft. Ze was steeds snel zwanger, maar steeds werd het vruchtje weer afgestoten. Ze heeft een onderzoek laten doen, waaruit bleek dat er niets aan de hand was. dus; gewoon pech.
Zij hield de moed er in. Gewoon door gaan.
en niet voor niets; ze heeft nu 3 gezonde kinderen.

Een miskraam komt verrassend veel voor, ook na enkele dagen, waarvan je niets weet. statistisch gezien is de kans groot dat er helemaal niets aan de hand is. houd moed!!!
Probeer manieren te vinden om de wereld toch positief in te zien, of dat nu praten met bekenden, een psycholoog of een cursus die je volgt (mindfullnes, oid). heel veel succes!!