Ik ben al een tijdje aan het rommelen met mijn rug.
Begin december schoot het erin met uitstraling naar mijn been. Huisarts zei dit dat een hernia was, medicatie en rust nemen hiermee zou het met x-aantal weken beter gaan.
Helaas niet het geval en dus terug na die x-aantal weken. MRI aangevraagd en door naar de neuroloog. Hierop was geen hernia te zien, wel een ontstoken zenuw en dat ik versleten tussenwervel schijven heb.
Donker gekleurde tussenwervels zijn versleten.

Ontstoken zenuw

Advies was naast de medicatie ook ibuprofen in te nemen tegen de ontsteking, opletten wat ik til en doe en hiermee zou het weer beter moeten gaan. Helaas werd het weer niet beter maar alleen maar erger. Dus terug gebeld en verwijzing naar de pijnpoli gekregen.
Pijnpoli heeft foto’s van de MRI eens goed bekeken en zei dat ik naast de eerdere diagnoses ook scheurtjes in de tussenwervel schijven heb. Dit verklaart ook meteen waarom ik vanaf jonge leeftijd regelmatig spit heb, hij stelde vragen en ik kon helaas alles met ‘ja’ beantwoorden. Nu gaan ze proberen om de ontstoken zenuw met een pijn blokkade minder gevoelig te maken in de hoop dat dit helpt.
Helaas zei hij meteen aan de tussenwervelschijven weinig tot niets te kunnen doen. Hij zei dat deze niet geopereerd kunnen worden of qua pijn iets aangedaan kan worden omdat dit kraakbeen is en ze hier niets mee kunnen. Ook moet ik zodra ik pijnvrij ben naar de fysio en hard gaan sporten om mijn lijf sterker te maken.
Mijn vragen:
- wie herkent dit?
- hoe is het verloop gegaan?
- wat kan je wel en niet lichamelijk? Ik zit bijv met mijn paard, kan ik nog rijden en de zorg voor mijn kind in mijn hoofd.
- kan er inderdaad niets aan de tussenwervelschijven gedaan worden?
- welke sporten zijn straks aan te raden om sterker te worden?
Mochten er vragen of onduidelijkheden zijn, zeg dit gerust. Ik maal op het moment ontzettend en zit er echt mee in mijn hoofd. Ik ben 32, hoe moet dit verder? Heb elke dag zoveel pijn.. Ik doe mijn beste alle balletjes qua werk etc in de lucht te houden maar het valt me even zwaar.