Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-19 23:55

Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-19 23:55

Hoi bokkers,

Ik ben afgelopen woensdag in het ziekenhuis bevallen met 37 weken van ons dochtertje, de eerste paar dagen lag ze bij mij op de kamer... Toen de dag kwam dat ik naar huis mocht kregen we te horen dat ons dochtertje opgenomen zou worden op de neonatologie, dit omdat ze niet meer kon/wou drinken (te weinig energie, laag geboortegewicht en erg klein).

Nu ligt ze daar bijna 4 dagen, maar het is zo ontzettend onwerkelijk! Je word verscheurd, we hebben namelijk ook nog een zoontje van 3, die wilt dat mama thuis is, en mama zou willen dat ze op 2 plekken tegelijk kon zijn..

Uiteraard weet ik dat ze daar goed verzorgd word en dat ze daar voor haar eigen bestwil ligt maar toch is en blijft het zo moeilijk!

Waarom ik het hier neerzet? In de hoop dat mensen dit herkennen/misschien ook hebben meegemaakt? Hoe zijn jullie de tijd door gekomen? Het is zo moeilijk je kind achter te moeten laten in ziekenhuis ook al weet je dat 't beter is..

**Geplaatst**: 10-01-19 00:04

Geplaatst: 10-01-19 00:04

Geen ervaring
Maar kan me voorstellen dat het je, waar je ook bent, geen goed gevoel geeft..
Of bij je kindje van 3 jaar
Of bij je pas geboren kindje

Je wilt ze gewoon bij elkaar, bij je thuis willen hebben..
Sterkte de komende tijd..

**Geplaatst**: 10-01-19 00:04

Geplaatst: 10-01-19 00:04

Het lijkt mij verschrikkelijk moeilijk om je pasgeboren baby op zo’n afdeling te hebben liggen (of überhaupt een kind in het ziekenhuis). Ik snap ook goed, als moeder van 2 kinderen, dat je ook graag je andere kind aandacht wil geven.
Ook al heb ik geen ervaring hiermee, ik wil je graag sterkte wensen en ik hoop dat jullie baby het gauw zo goed doet dat ze mee naar huis mag

en natuurlijk ook van harte gefeliciteerd!

**Geplaatst**: 10-01-19 00:06

Geplaatst: 10-01-19 00:06

Allereerst van harte gefeliciteerd met jullie dochter! Wat jammer dat het nog geen ziekenhuis is waarbij ze met de couveuse op je kamer mogen en waar je gewoon bij mag blijven slapen! Tegenwoordig is dat gelukkig meer in opkomst. Bij mij was dat destijds nog niet. Anders was ik daar zo lang mogelijk gebleven en had ik familie met mijn andere kindje steeds op visite laten komen. Tijdens mijn zwangerschap ook nog meegemaakt dat ik een week in het ziekenhuis heb gelegen. Mijn man kwam dan twee keer per dag met mijn dochtertje langs op visite.

Hier is mijn dochter met 31 weken geboren en opgenomen op de neonatologie. Hier heeft ze 5,5 week gelegen, maar ze was natuurlijk ook prematuur.
Heeft jouw dochter een neussonde? Geef je borstvoeding of flesvoeding? En bij borstvoeding, leg je haar aan of geef je afgekolfde melk uit een flesje?

Ik kolfde, want aanleggen en drinken had ze de kracht niet voor. Dan had het echt heel erg lang geduurd voor ze mee mocht.

Hier frustreerd het ons de laatste week dat ze zelf mocht drinken en dat het restant direct erna per sonde gegeven werd. Ik kreeg niet de kans te wachten of ze een uur later zou komen en dan zelf alles op zou drinken. Achteraf had ik er denk ik meer voor gestreden om zelf ook wat inspraak te hebben. Uiteindelijk trok mijn dochter haar sonde er uit en hebben ze besloten toen haar de kans te geven alles zelf te drinken. Ze moest toen 7 x 70 ml met een minimum van 450 ml in 24 uur gedronken hebben. Ze mocht dus maar 40 ml in totaal laten staan die dag. Dit moest ze 2 dagen halen en dan mocht ze mee naar huis. En dat is toen gelijk gelukt!

Ik vond wel dat je de ene dag kon denken dat het nog heel lang zou duren en de volgende dag ineens veel beter ging. Hoe zwaar is je dochtertje? Hier mochten ze pas met 2500 gram mee naar huis.

Inmiddels is mijn dochter alweer 11 jaar

maar ik weet echt hoe je je voelt :(:)

Ik reed er zelf 3 keer per dag naar toe en dat 4,5 week lang. De eerste week heb ik in het ziekenhuis geslapen.

Wie weet sterkt ze snel aan en mag ze binnen een paar dagen al mee naar huis! Ik hoop dat ze snel thuis is en het echte genieten dan kan beginnen!

**Geplaatst**: 10-01-19 00:17

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst: 10-01-19 00:17

Allereerst gefeliciteerd!

Mijn zoontje is nadat hij een week thuis is geweest alsnog 2,5 week om dezelfde redenen als bij jou opgenomen op de neonatologie. Ik herken heel veel van wat je schrijft alleen had ik toen nog geen ander kindje. Hij was mijn eerste.

Ik kan je moeilijk advies geven omdat ik echt alleen maar kon huilen die hele 2,5 week.

Wat Delphi zegt herken ik wel heel erg, geef heel goed aan wat JIJ ook wil. Natuurlijk zijn zij de ‘experts’ maar met jou moedergevoel is niks mis.

Mijn zoontje was zo uitgeput en had zo weinig energie dat hij alleen maar kon slapen. Toch probeerde ze elke x weer de fles als eerst terwijl het resultaat 0 was maar hij wel elke keer wakker gemaakt moest worden.

Probeer goed aan te geven wat jij vindt dan is het ook beter behapbaar.
Ik ging ook elke dag naar het ziekenhuis meestal 4 of 5x per dag en ‘s nachts belde ik hoe het ging. Ik was denk ik echt de meest verschrikkelijke moeder ooit voor hen, haha.

Wij hadden wel een camera op zijn kamer waarmee je thuis dan naar hem kon kijken. Dit deed ik dan ook de rest van de dag als ik niet bij hem was.

Heel veel sterkte

**Geplaatst**: 10-01-19 00:54

Geplaatst: 10-01-19 00:54

Sterkte met jullie kindje. Het is heel moeilijk en onnatuurlijk om je kindje "af te staan" aan een ziekenhuisafdeling, maar daar krijgt ze de beste zorg die ze op dit moment nodig heeft. Ik hoop dat ze gauw opknapt.

Mijn dochter kreeg na de geboorte geen lucht (dat bleek door een longinfectie te komen waardoor de longblaasjes zich niet goed konden uitvouwen) en heeft een tijdje in kritieke toestand op de neonatologie gelegen.
Praat tegen je dochter, zing liedjes voor haar, en als je haar mag aanraken, doe dat dan ook. Maak foto's en/of filmpjes om terug te kijken later, schrijf eventueel je gedachten op en zorg dat je iemand hebt om erover te praten.
Deze periode kan heel hectisch zijn (zo heb ik dat wel ervaren) en het verdriet, of in mijn geval zelfs trauma, kan later best hard aankomen. Geef dat vooral ruimte.
Er zijn in het ziekenhuis vaak maatschappelijk werkers die je ondersteuning kunnen bieden, misschien is dat ook een optie?
In ieder geval veel sterkte gewenst en ik hoop dat je kindje er gauw weer helemaal bovenop is.

**Geplaatst**: 10-01-19 01:20

Geplaatst: 10-01-19 01:20

Mijn dochtertje heeft op de NICU en neonatologie gelegen omdat ze te vroeg geboren is. Voor ons was het het eerste kindje, dus ik had dat dilemma niet.

Maar ik was wel (mentaal en fysiek) best gebroken na de bevalling, vooral de eerste week vond ik vreselijk: ik wilde slapen, moest kolven, wilde buidelen, maar moest snel weer kolven, wist écht niet wat ik verder kon/moest doen en voelde me echt een hulpeloze (en hopeloze) moeder.

Later op de neonatologie was het iets vrijer, kon en mocht ik meer zelf doen en werd ik beter begeleid. Ik ging 2x per dag en nam verder tijd om te slapen/kolven/dingen regelen. Erbij slapen wilde ik zelf niet

ik wilde ook rust en vertrouwd bij mijn vriend zijn. Achteraf gek misschien, maar toen voelde dat oké. Misschien anders als het je tweede kindje is, dan ken je het gevoel van moeder zijn meer. Ik had dat absoluut niet na de geboorte van onze meid.

Wat ik je wil meegeven: doe wat goed voelt, je kan niet alles. En als er dingen gaan zoals je niet wilt: aangeven. Ik buidelde (huid op huid) en las een boekje. Ook zong ik zachtjes liedjes. Zie het mooie ook in van de kleine wereld waarin je terecht komt: een bubbel waar je er helemaal kunt zijn voor je baby. Probeer later contact te leggen met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt (bij ons was een terugkomavond). Ik vond het een openbaring om er met mensen over te praten die hetzelfde hebben meegemaakt en weten waar je het over hebt.

Succes en sterkte! Je moet het ook maar een beetje laten ‘gebeuren’: het is nu zo, hopelijk kun je er het beste van maken wat in je vermogen ligt. En hopelijk knapt jullie kleine snel op, kan vaak snel gaan met die kleintjes!

**Geplaatst**: 10-01-19 01:41

Geplaatst: 10-01-19 01:41

Mijn dochter was voldragen maar had een aangeboren afwijking en kwam zo met drie weken op neonatologie terecht terwijl mijn andere dochter drie jaar en negen maanden was.

Ik mocht bij mijn baby blijven, ze wilde ook absoluut niet uit een fles drinken dus bleef ik borstvoeding geven maar wat was ik verscheurd. Met heel mijn hart van allebei houden maar er opeens niet meer er voor de oudste kunnen zijn omdat ik in het ziekenhuis was.

Vader nam toen even de benen want hij kon het niet aan

Gelukkig had ik toen mijn moeder nog die de oudste geweldig heeft opgevangen en in ons huis is gaan logeren.

Zonder haar was het een ramp geworden. Met drie maanden hadden we de tweede opname maar gelukkig weer mijn moeder die alles draaiende hield. Op mijn ex kon ik niet rekenen, die liet ze allebei in de steek, dat was het begin van het eind van onze relatie .

Het is nu moeilijk aar je komt dit te boven :(:)

**Geplaatst**: 10-01-19 08:22

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst: 10-01-19 08:22

Mijn kind is te vroeg geboren en heeft 7weken in het zkh gelegen. Eerst op de NICU en toen op neonatologie.
Verschrikkelijk, heb er nog een trauma van en het is al 2 jaar geleden.

Je start is gewoon heel anders. Met mij ging het in de zkh weken heel goed, maar toen hij een paar weken thuis was stortte ik volledig in. Hij moest toen ook nog 2x geopereerd worden voor een liesbreuk.

Uiteindelijk kom je het wel te boven en wordt het echt genieten, maar het hele eerste jaar vond ik loeizwaar. Mijn kind had verlatingsangst, ik een trauma. Ik heb wel een goede behandeling gehad van de psycholoog, dat scheelde echt!

**Geplaatst**: 10-01-19 08:41

Geplaatst: 10-01-19 08:41

Gefeliciteerd met je dochter.

Ja zo is het bij mijok ongeveer gegaan bij mijn oudste.

Die is met 37 weken en 3 dagen geboren. Met een laag geboorte gewicht.
Op het moment dat we naar huis zouden mogen gaan werd hij geel en moest hij op Neonatologie onder een lamp liggen.
Nou ja,...Neonatologie was vol en hij kwam dus op de NICU. Daar hoorde hij niet maar ja het was niet anders.

Wat was ik verdrietig dat hij daar moest blijven.(na 3 dagen beginnen dan ook de kraamtranen...dat zal zeker niet geholpen hebben. Moest al huilen als ik de Donald duck las)

Gelukkig mocht ik hem na 3 dagen weer ophalen. Maar het waren de 3 langste dagen van mijn leven.

Sterkte en ik hoop dat ze snel weer mee naar huis mag.

**Geplaatst**: 10-01-19 09:38

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst: 10-01-19 09:38

dat is vervelend nieuws , snel een virtuele knuffel :(:)

.

**Geplaatst**: 10-01-19 09:58

Geplaatst: 10-01-19 09:58

Mijn dochter heeft 1 maand op de neonatologie gelegen. Gelukkig waren wij van tevoren erop voorbereid dat ze daar zou komen te liggen want mijn hele zwangerschap ging niet goed en ik lag ook al 3 week in het ziekenhuis. Omdat het mijn eerste was wist ik niet hoe het ook anders kon zijn maar als ik de verhalen hoor van moeders die lekker met hun kindje gelijk thuis waren word ik weleens verdrietig.

Nadat onze dochter eindelijk mee naar huis mocht zijn wij wel gelijk met haar op vakantie gegaan. Ik was zo ontzettend klaar met iedereen die zich goed bedoeld met ons bemoeide. Standaard kregen wij in het ziekenhuis 2 verpleegsters, 1 fysiotherapeut, 1 logopediste, de kinderarts en de lactatiekundige.

Dit in combinatie met om de 3 uur afkolven, proberen kind borstvoeding te geven maakte het wel erg moeilijk om mijn rust te pakken en van mijn kindje te genieten.

Op de afdeling hielden ze een dagboek bij van mijn dochter en dat was wel heel fijn. De eerste week moest ik in het ziekenhuis blijven maar daarna ging ik 2 keer per dag ongeveer 1 uur maar sommige mensen zitten daar heel de dag. Volg daarin echt je gevoel, ik voelde me eerst een slechte moeder omdat ik er maar 2 keer kort was maar voor mij voelde dat het beste.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-01-19 11:38

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst door de TopicStarter : 10-01-19 11:38

Iedereen bedankt voor de reacties, het is idd erg zwaar... Ze ligt er nu net 4 dagen en moet waarschijnlijk tot de 40 weken dus zal nu nog 2 weken zijn, 2 hele zware weken! Het trekt een hele zware wissel op ons huwelijk.. We zijn allebei moe, prikkelbaar en dus lekker snel op de tenen getrapt!

De kleine meid doet het gelukkig goed, ze krijgt al meer energie is goed wakker, en word wakker voor de voeding maar houd 't drinken zelf niet vol kost te veel energie.. Dus dat krijgt ze idd via een sonde.

**Geplaatst**: 13-01-19 18:40

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst: 13-01-19 18:40

Gefeliciteerd met de geboorte van je dochter.

Allebei mijn zoontjes zijn gelijk na de geboorte naar de nicu gegaan. En daarna naar de kinderafdeling. Op de kinderafdeling mocht ik er ook bij blijven, maar dat was vrijwel niet mogelijk omdat ik ook nog een oudere dochter heb.
Bij mijn oudste zoontje ben ik 2x een nacht blijven slapen, mijn dochter was toen bij mijn ouders.
Bij mijn jongste kon ik maar 2x per dag naar het ziekenhuis, ook door de zorg van mijn middelste. Dus ik weet hoe het voelt om je zo verscheurd te voelen tussen je kinderen.

Mijn dochter heeft ook een trauma opgelopen rond de geboorte van de middelste. Mama gaat voor controle naar het ziekenhuis, maar ik ben straks weer terug.
Vervolgens moest ik blijven. En de ziekenhuis bezoeken van de middelste waren talrijk.
Toen ik haar vertelde dat ik zwanger was van de jongste ging ze huilen en vroeg ze of ik dan weer zoveel in het ziekenhuis moest zijn.

**Geplaatst**: 13-01-19 19:00

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst: 13-01-19 19:00

Onze tweeling is met 35 weken geboren.
Ze hebben 12 dagen in het ziekenhuis gelegen en ik ben er 12 dagen lang 24 uur per dag bij geweest.
We hadden een familiekamer en ze lagen samen met mij op de kamer.

**Geplaatst**: 13-01-19 21:34

Geplaatst: 13-01-19 21:34

Beauty26 schreef:
Iedereen bedankt voor de reacties, het is idd erg zwaar... Ze ligt er nu net 4 dagen en moet waarschijnlijk tot de 40 weken dus zal nu nog 2 weken zijn, 2 hele zware weken! Het trekt een hele zware wissel op ons huwelijk.. We zijn allebei moe, prikkelbaar en dus lekker snel op de tenen getrapt!

De kleine meid doet het gelukkig goed, ze krijgt al meer energie is goed wakker, en word wakker voor de voeding maar houd 't drinken zelf niet vol kost te veel energie.. Dus dat krijgt ze idd via een sonde.

Hoe gaat het inmiddels met de kleine meid? Hoe zwaar weegt ze nu?

Ik sta er eerlijk gezegd wel van te kijken dat ze aangeven dat ze waarschijnlijk tot de 40 weken moet blijven aangezien ze verder toch geen medische problemen heeft en gewoon op tijd is geboren. Soms kan het eens ze wat aangesterkt zijn erg snel gaan. Ik wil je geen valse hoop geven, maar ik vind nog 2 weken wel erg lang klinken.

Krijgt ze haar voeding uit een flesje? Is er al wel eens gekeken naar een speentje waar ze makkelijker uit kan drinken? Krijg je de kans om een uur of twee uur later nog eens een voeding aan te bieden?

Want dat was mijn ervaring. De tijd (en zin?) was er bij ons niet dus alles wat zij liet staan werd direct per sonde gegeven. Ze kreeg naar mijn idee zo niet de kans zelf honger te krijgen en zelf te komen voor een voeding. Wie weet was ze een uur later gaan huilen en had ze het resterende van het flesje leeg gedronken?
Alles ging daar wel extreem op tijd. Achteraf zou ik dit zeker bespreekbaar gemaakt hebben. Want uiteindelijk trok zij haar sonde er zelf uit en toen kregen wij wel de kans het zo te proberen. En waar ze twee dagen eerder meer dan de helft per sonde kreeg, dronk ze toen ineens wel alles.

Ook is het wel eens een optie om met sondevoeding naar huis te gaan. Nu was mijn dochter prematuur en was dat voor ons geen optie, maar wellicht voor jullie wel?

**Geplaatst**: 13-01-19 21:48

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst: 13-01-19 21:48

Ons derde en ons vierde kindje zijn veel te vroeg geboren en hebben allebei eerst op de Nicu en daarna op de neonatologie afdeling gelegen.
Beide keren vond ik het vreselijk want ik had steeds het gevoel dat ik of de baby in het ziekenhuis tekort deed of mijn kinderen thuis.

Uiteindelijk hadden wij het zo geregeld dat mijn man samen met de oma’s overdag voor de kindjes thuis zorgde en dat ik hele dagen naar het ziekenhuis kon. Ik wilde perse borstvoeding geven en het was dus belangrijk dat de baby zoveel mogelijk kon oefenen met uit de borst drinken. Ons derde kindje was na ruim vijf weken thuis toen was ze 36 weken en een paar dagen. Ons vierde kindje was na een maand thuis en was toen 36 weken.
Mijn ervaring is echt dat ze ineens flinke stappen kunnen maken.

Ik weet niet of je borstvoeding geeft of niet, maar als je borstvoeding wil geven dan kan het helpen om zelf de toeschietreflex op te wekken voordat je je kindje aan de borst legt. Dan kost dit je kindje geen energie en kan alle energie gebruikt worden om echt melk tot zich te nemen. Verder kan het helpen om tijdens het drinken borstcompressie toe te passen, hierdoor help je om de melk te laten stromen. En eventueel met een hand het kinnetje ondersteunen zodat je kindje niet van de borst ‘glijdt’ maar echt goed aangehapt blijft.

**Geplaatst**: 13-01-19 23:15

Geplaatst: 13-01-19 23:15

Onze dochter is in april geboren met een ernstige hartafwijking en moest daarom gelijk na de geboorte naar de Nicu. Ze is onze tweede, we hebben nog een zoontje van toen bijna 3. Het verscheurd voelen tussen je beide kinderen herken ik heel goed helaas..

Omdat hij toch niet meekon naar de Nicu is hij bij mijn ouders gebleven ( daar is hij gelukkig kind aan huis)). Hij is een aantal keer met ze meegeweest naar het ziekenhuis om ons te bezoeken. Zijn zusje heeft hij daardoor eerst alleen op foto’s gezien en pas na twee weken op de kinderIC voor het eerst. Ook ik bleef na een een controle onverwachts achter in het ziekenhuis maar hij heeft het toen erg goed gedaan allemaal, pas later thuis merkte je aan hem dat het hem niet in z’n koude kleren is gaan zitten.

Dochter is na de geboorte heel kritiek geweest. Na twee dagen bleek ze zodoende geknokt te hebben dat ze de operatie wilden plannen. Omdat mijn man en ik beide mrsa drager bleken te zijn mochten we alleen bij haar komen in een pak en handschoenen.

.. de eerste 7 dagen verbleven we op de kraamafdeling en toen zijn we overgegaan naar het ronald mcdonaldhuis. Toen ze 10 dagen oud was heeft ze haar grote open hart operatie gehad en moest toen 3 dagen naar de kinderIC. Daarna is ze overgegaan naar de gewone kinderafdeling en daar mochten we eindelijk bij haar blijven en haar gewoon aanraken

. Daar zijn we nog een dikke week geweest.

En dan ben je thuis en is het nog pittig met een zwakke baby met een trauma

Verschrikkelijk dat zoveel ouders door zo’n hel moeten gaan :(:)

**Geplaatst**: 14-01-19 00:50

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst: 14-01-19 00:50

Sterkte TS!

Ik werk in de kraamzorg en het is altijd weer verschrikkelijk om te zien als baby's weer opgenomen moeten worden. En dan is het nog maar voor paar dagen, voor jou is het dan extra pittig. Probeer een beetje te genieten van je mooie kleine kindje en er komt een tijd dat je het lekker mee naar huis mag en met zn allen kunnen genieten.

:(:)

**Geplaatst**: 14-01-19 01:16

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst: 14-01-19 01:16

Als eerste gefeliciteerd.

Hier is de oudste onverwachte met 34.2 weken geboren. Werd wakker met buikkrampen en toen de vk een uur later voelde had ik al 5 cm.

Snelle bevalling geweest.

In dit topic mijn verhaal.

[LZP] Mijn verhaal, 6 weken te vroeg bevallen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-19 11:39

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-19 11:39

TinkerTreas: ons zoontje snapte er ook niks van, dat mama in 't ziekenhuis moest blijven en hij toen ineens paar nachtjes bij opa en oma sliep. Nu is 't zo dat als hij naar school gaat of ik ff wegga dat hij 3 dubbel bevestiging wil hebben dat mama echt weer terug komt.. Zo sneu!

Ik lees hier af en toe een familie kamer, dat je daar samen kan liggen... Maar die hebben ze hier helaas niet, anders was dat idd een mooie optie.

Delphi: De kleine meid (Yinthe) lijkt het goed te doen. Ze krijgt 50cc (moeder) melk aangeboden, en heeft al een paar x alles zelf opgedronken, ook een paar x de helft maar ze word steeds vaker wakker voor de voeding.. Ben net even bij de geweest en hoorde al van de verpleging dat ze zich rond 08.00 uur luid en duidelijk had gemeld :Y)

Wat ze nu weegt geen idee ze wegen der altijd rond 20.00 en gisteren zijn we voor die tijd geweest en net was de kaart met gewicht etc weg met de dokter mee. Maar eergisteren woog ze 2290 dus over haar geboorte gewicht heen gelukkig! $*\%/*$

Ze krijgt de voeding idd uit een flesje, ik kolf 't wel af omdat direct uit de borst drinken nog te vermoeiend voor der is. Ze krijgen drinken op vaste tijden idd als ze dan niet willen of opdrinken krijgt ze 't idd via sonde.

Wat ik begreep mag ze helaas niet naar huis met zonde, dat is erg jammer aangezien dit idd wat makkelijker voor ons was scheelt een hele hoop tijd van 't reizen,maar heb 't voor de kleine meid over..

MissJeany:das ook een pittige tijd wat jullie hebben meegemaakt, hoest nu met de kleine?!

Esplendido:bedankt voor het delen van jullie ervaring en tips!

Ik zal ongetwijfeld nog iemand vergeten zijn, sorry daarvoor. Ik wil wel iedereen bedanken voor 't delen van jullie ervaringen!

**Geplaatst**: 14-01-19 11:47

Re: Baby op de neonatologie, lotgenoten?

Geplaatst: 14-01-19 11:47

Is er een oorzaak gevonden dat ze niet genoeg kracht heeft om te drinken? Of lees ik daar overheen?

Mijn jongens hebben allebei een zwakke spierspanning, waardoor ze niet genoeg kracht hadden. Die waren niet klein trouwens, de oudste woog 4545 gram en de jongste 4000 gram.
Ze konden ook hun hoofd niet optillen en kregen dus vanaf 3 maanden fysiotherapie. De oudste liep met 2,5 jaar los en de jongste net voor zijn 2e verjaardag.
De jongste moet nu ook logopedie omdat hij erg onduidelijk praat, dit kan ook door die slapte komen.

We hebben niet echt een diagnose, maar ze vermoeden wel dat het erfelijk is. Er is alleen niets gevonden in het DNA.
De oudste heeft trouwens ook een oogafwijking en autisme, de jongste lijkt dit gelukkig niet te hebben.

Veel sterkte de komende tijd. Hopelijk mag je meisje snel mee naar huis.

**Geplaatst**: 14-01-19 11:49

Geplaatst: 14-01-19 11:49

Welk zhs ligt jullie kleine meid? Is er geen RonaldMcDonald huis in de buurt? Dan kan je overdag gewoon met zn 3en zijn en net zo vaak naar die kleine als je wilt. Raalte gaat miss naar Zwolle, daar is er wel 1.

Veel sterkte!

**Geplaatst**: 14-01-19 17:26

Geplaatst: 14-01-19 17:26

Ahh mooie naam

en wat fijn dat ze al over haar geboortegewicht is! Maar jeej inderdaad erg klein voor haar leeftijd. Ik denk dat ze 2500 gram zal moeten wegen voor ze mee mag? Ik weet dat mijn dochter een soort extra calorieën kreeg door de afgekolfde melk en dat ze dagelijks rond de 50-70 gram groeide. Je telt echt de dagen af hé!? :(:)

Ik vond het kolven zelf ook veel fijner, want aanleggen was voor mijn dochter veel te vermoeiend. Als we daar op hadden gewacht dan had het veel langer geduurd voor de mee naar huis had gemogen. Ik heb haar eenmaal thuis ook niet meer aan de borst gekregen, maar nog een paar weken gekolfd. Toen lukte dat niet meer en ben ik over gestapt op FV en dat ging ook prima.

**Geplaatst**: 14-01-19 17:46

Geplaatst: 14-01-19 17:46

Ach het arme kereltje :(:)

herkenbaar helaas..

Wat mooi dat ze borstvoeding kan krijgen en al over haar geboortegewicht is $*\o/*$ !

Zelfde vraag als hierboven, is een ronald mcdonald huis geen optie of zit er niet 1 in de buurt?

Onze meid gaat aardig goed momenteel

. Ze was na thuiskomst net onder haar geboortegewicht en daadoor zwak. Drinken kostte heel veel energie en na paar weken modderen met diaree en bloed bij de ontlasting bleek ze ernstige melkallergie te hebben. Met speciale voeding gaat dit nu goed. Daarnaast had ze ook behoorlijke reflux en daar krijgen we sinds kort ook medicatie voor ( dat is dan 1 voordeel als je al in de molen zit bij de kinderartsen

) Ook kreeg ze nog medicatie voor lichte hartritmestoornissen en daar mochten we paar week terug mee stoppen. Woensdag horen we of het zo mag blijven. Ze loopt wel achter in ontwikkeling door dit alles, paar maanden ongeveer. Artsen en fysio vonden dat ze zich gedroeg als een ernstige prematuur. Snel overprikkeld, veel moe langzamer omtwikkeling enz. Maar ze gaat vooruit en nu de medicatie voor het hart gestopt is nog wat sneller $*\o/*$ .

Heel veel sterkte en kracht toegewenst voor jullie allemaal voor de komende weken