Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-10-17 15:50

Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst door de TopicStarter : 05-10-17 15:50

Mijn vriend en ik zijn al een behoorlijke tijd samen, en nu begint langzaam het besef te komen dat we áls we kids willen, hier niet nog heel lang mee moeten wachten (ik ben 32).
Hij is vrachtwagenchauffeur. Heeft jarenlang beterschap beloofd, wilde wat anders, maar dit gaat gewoon niet gebeuren. Hij houdt van dit werk. Hij rijdt grotendeels nationaal, maar vaak wel met overnachtingen. Het is echter totaal niet in te schatten wanneer hij 'snachts van huis blijft, of hij thuis komt, en zo ja, hoe laat (binnen een spanne van 19.00-22.00 zo ongeveer). Een papa-dag of afspraken maken zodat ie op bepaalde momenten thuis is behoort niet tot de mogelijkheden (het kan gewoon echt niet in dit werk, al bij meerdere werkgevers geprobeerd en dit krijg je niet voor elkaar- hierop doorgaan in dit topic heeft geen zin) Doordeweeks iets, wat-dan-ook, plannen waarbij hij betrokken is is onmogelijk.

Ik werk in de zorg. Dus ook onregelmatig (alle diensten) maar ik heb een maand vantevoren mijn rooster. Ik kan minder uren gaan werken, maar helemaal thuisblijven gaat hem niet worden (financieel niet, en niet omdat ik daar doodongelukkig van zou worden). Familie als oppas is geen optie (de ene helft leeft niet meer, de andere helft is qua gezondheid niet in staat op te passen). Ik heb altijd gedacht met een flexibele gastouder een heel eind te kunnen komen, maar probeer me nu voor te stellen hoe dat er praktisch uit gaat zien....
Ik zou een groot deel van de tijd alleen thuis zijn met het kindje, en zit daardoor 'vast' > stoppen met paardrijden. OK, prima. Deels zelfs praktischer dan een kantoorbaan, want doordat ik in de zorg werk moet ik om het weekend werken, waardoor je doordeweeks relatief veel vrij kunt zijn. Andere kant is dat je als gezin minimaal tijd hebt met elkaar, en de consequentie voor vriend is dat ook hij zijn hobby's (sport op zaterdag en zondag want doordeweeks nauwelijks thuis) aan de kant moet schuiven, want de helft van de weekenden heeft hij de zorg van Beeb in zijn eentje.
Doordeweeks zal het regelmatig zo zijn dat ik een late dienst heb, en Beeb naar de oppas moet doen omdat ik gewoon niet weet of vriend uberhaupt thuis komt savonds.
Bottomline, ik zie dit praktisch gewoon niet echt werken. Vriend is best van de oude stempel en heeft zoiets van 'dan blijf je toch helemaal thuis' (zo ging het tenslotte bij zijn ouders ook), maar ik ben niet iemand wiens enige en ultieme levensdoel het krijgen van een kindje en deze alleen opvoeden is. Heb ook niet gestudeerd om niets met het geleerde te doen, en vreselijk op een houtje te moeten gaan bijten vanwege financiële issues. (ik wil die afhankelijkheid ook niet, als het moet wil ik voor mijzelf kunnen zorgen)
Dit zit me dwars. Ik heb het gevoel te moeten kiezen tussen mijn vriend en een toekomst met evt. een kindje (maar niet met hem), dit terwijl mijn eierstokken nu nog niet eens echt rammelen, maar ik inmiddels 32 ben. Hij wil best wel graag kinderen, maar komt er ook wel overheen als het niet gaat gebeuren.
Zijn er bokt-mama's (of juist bewust niet) met een vergelijkbare situatie, en hoe werkt het bij jullie?

**Geplaatst**: 05-10-17 16:10

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst: 05-10-17 16:10

Mijn zwager is internationaal chauffeur en mijn zusje werkt in de zorg.
Zwager rijdt vooral doordeweeks en zusje werkt veel in het weekend.
Rest van de tijd gingen de kinderen naar een gastouder.
Inmiddels zijn de kinderen zo oud dat wanneer zusje een avonddienst heeft en om 1430 uur moet werken en zwager rond 1615 uur thuis is, ze even alleen blijven.

Kan wel, maar plannen.

**Geplaatst**: 05-10-17 16:19

Geplaatst: 05-10-17 16:19

Zelf nog gelukkig geen mama met mijn leeftijd, maar mijn ouders zitten qua werk gelijk met jou. Mijn vader is al heel lang internationaal vrachtwagenchauffeur en daardoor überhaupt doordeweeks niet thuis. Mijn moeder zat met mijn geboorte maar ook nu weer in de zorg.
Mijn ouders hebben ervoor gekozen dat mijn moeder thuis zou blijven totdat ik naar de kleuterschool ging met 4 jaar. Daarna is zij weer begonnen met werken, maar wel alleen de tijden dat ik op school zat. Pas toen ik in groep 7 of 8 zat, is ze weer hele dagen gaan werken, maar niet meer de avonden. Reden ook dat het zonde was om veel geld aan oppas/gastouder/bso uit te geven, want dan hou je eigenlijk niet veel over van het werk. Mijn vader is dus wel altijd 5 volle dagen en nachten weg geweest, dus alles kwam wel op mijn moeder aan.

**Geplaatst**: 05-10-17 16:20

Geplaatst: 05-10-17 16:20

Helaas , aan het werk van je vriend valt dus weinig te regelen, al hebben de meeste transport bedrijven ook planners die wat kunnen schuiven ...
in de zorg, ( ik weet niet wat je doet) valt er best veel te regelen, zeker met een oproepcontract. Kan je blijven werken maar alleen op tijdstippen als het jou uitkomt.
Ik heb zelf ook in de zorg gewerkt, als avondhoofd en maakte mijn eigen rooster samen met andere collega's, mijn was buschauffeur met onregelmatige diensten.
Nooit oppas nodig gehad. Je kan ook kijken of je met iemand een duo-baan kan nemen.
Samen een full-time job, maar kan de ene niet dan werkt de ander ( desnoods wat extra als dat wel uitkomt )
Misschien denk ik er makkelijker over, dan het bij jou in Twente kan hoor, maar in de Randstad is veel mogelijk .
Succes !!

**Geplaatst**: 05-10-17 16:23

Geplaatst: 05-10-17 16:23

hier ook beide onregelmatig.. heel geplan, maar lukt altijd wel. Ik heb een fijne oppas gevonden die in kan springenvoor de avonduren , zelf werk ik 2 avonden door de week en 1 ochtend in het weekend daarnaast werk ik nog vaak een avond en een dag in het weekend als fotograaf, maar ik vind dat het onregelmatige ook veel vrijheid geeft.ik kan mijn zoontje naar school brengen en halen.

**Geplaatst**: 05-10-17 16:27

Geplaatst: 05-10-17 16:27

Vrienden van mij hebben precies het zelfde. Hij vrachtwagenchauffeur en veel weg, en zij in de zorg. Inmiddels 2 kids (eentje groep 4 en eentje van 3 jaar) en het gaat hartstikke goed. Zij heeft wat geregeld op haar werk (zo werkt zij altijd de dinsdagavond/nacht) en hij ook (zo is hij dus altijd dinsdagnacht lig thuis en vangt de oppas de nodige tijd op) en zij werkt wat meer in het weekeind en overdag zodat ze kids of op school zitten of naar gastouder of iets in die trant kunnen. Verder is haar planning altijd al een maand van te voren bekend en paast ze die door naar de planning van haar mans werk zodat die er iets wat rekening mee kunnen houden.

**Geplaatst**: 05-10-17 16:28

Geplaatst: 05-10-17 16:28

Beetje soortgelijke, maar dan man in ploegendiensten en een zorgenkindje gekregen op mijn 24ste. (ja, dat kan dus óók iedereen overkomen al denk je daar echt niet overna over het algemeen)
Ik ben dus thuismoeder geweest totdat beiden op het middelbaaronderwijs zaten. Geen spijt van gehad, was gewoon op dat moment de beste keuze voor iedereen.
Nu ze beiden groot zijn, kan me ook heel goed voorstellen dat mensen bewust kinderloos blijven overigens. Er heerst een beetje een taboe op dat hardop te zeggen, maar het doet uiteraard geen afbreuk aan de liefde voor mijn kinderen. Maar het leven is toch écht een stuk minder ingewikkeld zonder kinderen, je bent echt 24 uur, 7 dagen per week en 365 dagen per jaar moeder. Je kan dat niet even 'uit' zetten, zelfs niet als ze groot zijn!

**Geplaatst**: 05-10-17 16:30

Geplaatst: 05-10-17 16:30

Ik zou gewoon geen kind kopen in dat geval. Je zegt zelf dat je eierstokken nog niet rammelen en het praktisch zo goed als onhaalbaar is. Als je dan een kind op de wereld zet dat zijn ouders amper ziet vind ik het ook maar erg. Kinderen krijgen moet in mijn ogen niet de standaard gang van zaken zijn maar net een uitzondering wanneer het helemaal in het plaatje past. Maarja dat is enkel mijn mening natuurlijk.

**Geplaatst**: 05-10-17 16:32

Geplaatst: 05-10-17 16:32

Misschien een gastouder bij jullie thuis?
En bij je werk aangeven alleen dagdiensten draaien oid, ga in gesprek.
Als je maar wilt is veel mogelijk.

Ik vind het soms wel lastig.
Mijn man is internationaal chauffeur en ik werk 2 dagen. Dat vind ik meer dan zat in onze situatie. Maar alles komt op mij neer en dat geeft wel eens veel stress. Maar alles went

**Geplaatst**: 05-10-17 16:47

Geplaatst: 05-10-17 16:47

Citaat:
Vriend is best van de oude stempel en heeft zoiets van 'dan blijf je toch helemaal thuis' (zo ging het tenslotte bij zijn ouders ook), maar ik ben niet iemand wiens enige en ultieme levensdoel het krijgen van een kindje en deze alleen opvoeden is. Heb ook niet gestudeerd om niets met het geleerde te doen, en vreselijk op een houtje te moeten gaan bijten vanwege financiële issues. (ik wil die afhankelijkheid ook niet, als het moet wil ik voor mijzelf kunnen zorgen)
Dit zit me dwars. Ik heb het gevoel te moeten kiezen tussen mijn vriend en een toekomst met evt. een kindje (maar niet met hem)

Eerlijk? Dat is ook het gevoel wat ik krijg bij jouw post. Voor jouw vriend hoeft het niet zo nodig en ik geloof dat hij er ook niet echt wat voor op wil geven (wil hij wel stoppen met sporten in het weekend om thuis te zijn voor het kind?). Dat wordt ook nog bevestigd door het volgende:

Citaat:
Een papa-dag of afspraken maken zodat ie op bepaalde momenten thuis is behoort niet tot de mogelijkheden (het kan gewoon echt niet in dit werk, al bij meerdere werkgevers geprobeerd en dit krijg je niet voor elkaar- hierop doorgaan in dit topic heeft geen zin)

Mijn idee hierbij is dat hij het helemaal niet zo graag wil en er dus niet veel voor over heeft: zijn werk is belangrijker dan jouw kinderwens (en wens om daarnaast te blijven werken). Want ouderschapsverlof is gewoon een wettelijk recht en als je dat graag wil dan ga je daar gewoon voor ook al zegt een WG in eerste instantie 'nee'. Een WG moet wel héél zwaarwegende redenen aanvoeren om een weigering voor een rechtbank stand te laten houden. Dus mijn idee: je vriend heeft het gevraagd en vindt het antwoord (nee) wel best.

Lijkt me heel moeilijk dit. Hoe lang zijn jullie al samen? Zijn jullie verder helemaal gelukkig en gelijkwaardig in de relatie? Zou jij je kinderwens op willen geven?

**Geplaatst**: 05-10-17 17:37

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst: 05-10-17 17:37

Dit is precies het verhaal van mij en inmiddels mijn ex. Hij chauffeur, ik verpleegkundige. Geen familie in de buurt. Ik kon niet stoppen met werken. Financieel niet mogelijk. Enige mogelijkheid was dat hij dan ander werk zou doen. Einde verhaal bij ons was dat wij geen mogelijkheden zagen en niet voor kinderen hebben gekozen. Relatie is uiteindelijk gestrand, andere redenen. Nieuwe partner is ook hele week van huis. Nu zou ik wel kunnen stoppen met werken maar ik hou teveel van mijn werk en mijn eierstokken rammelen niet (meer).

Collega van mij had dezelfde situatie en die had het geluk een gastouder te hebben gevonden die 6 uur s morgens bij haar op de stoep kon staan. Maar die zijn wel heel zeldzaam.

**Geplaatst**: 05-10-17 17:59

Geplaatst: 05-10-17 17:59

Lastige situatie! Ik heb hier geen ervaring mee, maar mijn eerste idee is; is het voor jou mogelijk een baan te krijgen met meer reguliere werktijden? Je geeft aan dat het voor je vriend niet mogelijk is ander werk te zoeken, maar ik weet niet hoe dat voor jou ligt?

En ik zou ook op onderzoek uitgaan, wellicht heb je wel een super flexibele gastouder om de hoek wonen en lost dat gelijk alle problemen op

In ieder geval veel succes gewenst!

**Geplaatst**: 05-10-17 18:07

Geplaatst: 05-10-17 18:07

Wij zitten in in soortgelijke situatie mijn kindje wordt in december 2.

Wij hebben een betrouwbare oppas voor aan huis gezocht, ze voelt inmiddels als familie. Ze is er vaak de avonden of voor de overlappende uren.

Je kan een andere baan zoeken natuurlijk maar ik zou eerst kijken naar andere opties. Misschien kunnen jullie wel je rooster op elkaar afstemmen.

En misschien een gevaarlijke uitpraak maar vaak lost het ook vanzelf op. Ik heb soms nog speling dat ik kan ruilen met collega's etc. Of dat er toch iemand is die graag wilt opassen.

Ik zou zeggen probeer eerst zwanger te worden, soms gaat daar een flinke tijd overheen en daarna heb je nog 9 maanden om een oplossing te vinden. Als dit je al doet twijfelen weet je dan wel heel zeker dat dit de man is waarmee je kindjes wilt?

**Geplaatst**: 05-10-17 18:11

Geplaatst: 05-10-17 18:11

Dat klinkt voor mij als alleenstaand ouderschap met af en toe de vader op bezoek.
Als je dat niet erg vind dan kun je dat doen.
Als je denkt dat het je gaat irriteren, vooral niet aan beginnen. Zeker met de post-partum hormoon stoot is de kans dan erg groot dat je slaande ruzie krijgt omdat dan ook nog eens je capaciteit tot relativeren tijdelijk wegvalt

**Geplaatst**: 05-10-17 18:16

Geplaatst: 05-10-17 18:16

ElsieC schreef:
Ik zou gewoon geen kind kopen in dat geval. Je zegt zelf dat je eierstokken nog niet rammelen en het praktisch zo goed als onhaalbaar is. Als je dan een kind op de wereld zet dat zijn ouders amper ziet vind ik het ook maar erg. Kinderen krijgen moet in mijn ogen niet de standaard gang van zaken zijn maar net een uitzondering wanneer het helemaal in het plaatje past. Maarja dat is enkel mijn mening natuurlijk.

Dat is echt onzin, je ziet je kind evenveel als andere werkende ouders. Alleen is het net wat anders ingedeeld.
Soms zien kinderen van ouders met wisselende diensten hun ouders zelfs meer omdat die vaker buiten de slaaptijden thuis zijn

Het zal zeker plannen worden en je zal een gastouder en/of wat fijne oppassen achter de hand moeten houden. Maar het is prima te doen

**Geplaatst**: 05-10-17 18:24

Geplaatst: 05-10-17 18:24

Ik denk dat als je samen een kind wilt, je ook allebei bereid moet zijn daar wat voor in te leveren. Op zijn minst zou hij er over mee kunnen denken wat een oplossing zou kunnen zijn, in plaats van het "probleem" bij jou te leggen. Ik vraag mij af of een kind gelukkig wordt als zijn ouders er weinig zijn, ook al heeft hij nog zo'n leuke oppas. En je weet inderdaad niet of je kind gezond ter wereld komt, of dat het onverwachts een tweeling wordt bijvoorbeeld, of dat ineens blijkt dat je het moederschap geweldig vindt, en moeite hebt om je kindje veel uit handen te moeten geven. Je zal denk ik flexibel moeten willen zijn. Als de verantwoordelijkheid bij voorbaat op één ouder terecht komt, vind ik dat al behoorlijk twijfelachtig eerlijk gezegd.

En dan het praktische gedeelte: een nanny?

**Geplaatst**: 05-10-17 18:25

Geplaatst: 05-10-17 18:25

Wanneer papa alleen de zaadjes wil leveren moet je je afvragen of jij je eitjes daarvoor wel beschikbaar wil stellen. Een kind krijg je met z'n tweeen , wanneer je een relatie hebt tenminste. Ik lees alleen dat hij niets kan(wil) opgeven en jij het allemaal mag regelen. Niet leuk en ik wil je veel sterkte wensen.

**Geplaatst**: 05-10-17 18:37

Re: Kinderen en beide onregelmatig/onplanbaar werk, en dan?

Geplaatst: 05-10-17 18:37

Mijn vriend is muzikant en gaat steeds vaker over de hele wereld werken.

Soms is hij een week weg, maar dat kan net zo goed een hele maand zijn.

Zijn ouders wonen 150 km weg en mijn ouders hebben een eigen zaak waar ze meer dan fulltime mee bezig zijn. Dus ook daar geen oppas.

Wij hebben ervoor gekozen dat ik thuis zou blijven. Wat ik gemerkt heb, is dat dit een heel zeldzame keuze is want dat vrouwen zich niet willen opsluiten en dat ze iets met hun diploma en capaciteiten willen doen enzovoort. Heb dit al 1000x gehoord.

Maar persoonlijk vind ik dit onzin. Je hoeft niet je hele leven thuis te blijven, alleen het begin. Je doet je kind er zoveel plezier mee...

Ik geef toe het is erg zwaar. Maar zou het zo opnieuw doen..

**Geplaatst**: 05-10-17 18:48

Geplaatst: 05-10-17 18:48

Partner werkt wisselende diensten in een onregelmatig patroon.

Ik werk als verpleegkundige. Ik werk via de zorg organisatie's (heb 2 werkgevers) met een 0 uren contract. Ik plan zelf mijn diensten in.

Is dit een optie voor jou? Zo kun je blijven werken. Maar bijv alleen vroege diensten draaien. En bijv alleen op door de weekse dagen dat je kindje naar het kdv/gast ouder kan. Ik vind het echt ideal.

**Geplaatst**: 05-10-17 18:49

Geplaatst: 05-10-17 18:49

Het klinkt alsof je hier nog helemaal niet klaar voor bent en jij de enige bent die iets in wil leveren. Je moet er samen volledig voor gaan en allebei een compromis willen sluiten. Daarnaast vind ik 32 echt niet oud. Genoeg vrouwen die met 35 jaar een kleine krijgen. Ik zou vooral doen wat jou gelukkig maakt, dus met of zonder kind. Zo te lezen is je kinderwens niet zo groot dat je alles opzij wil zetten daarvoor. Daar zou ik al twijfels bij hebben, naast of je vriend er volledig achter staat. Wil je dit wel?

**Geplaatst**: 05-10-17 21:45

Geplaatst: 05-10-17 21:45

Nou 32 is ook niet heel jong, als je bedenkt dat je vanaf 35 al veel minder vruchtbaar bent, en de risico's op een minder gezond kind toenemen.

**Geplaatst**: 05-10-17 21:48

Geplaatst: 05-10-17 21:48

Nikass schreef:
Nou 32 is ook niet heel jong, als je bedenkt dat je vanaf 35 al veel minder vruchtbaar bent, en de risico's op een minder gezond kind toenemen.

Ook zeker waar, maar bij twijfel zou ik er niet aan beginnen en vooral niet als mijn man er niet 100% achter zou staan. Je moet beide dezelfde weg willen bewandelen.

**Geplaatst**: 05-10-17 21:53

Geplaatst: 05-10-17 21:53

Toch is dit met een gastouder waar de kinderen s nachts kunnen blijven slapen wel op te lossen. Ken een situatie waarbij ouders gescheiden zijn en moeder in de zorg werkt in ploegendienst. Kinderen sliepen dan bij de gastouder.

**Geplaatst**: 05-10-17 21:55

Geplaatst: 05-10-17 21:55

Heel eerlijk? Uit je post merk ik niet echt op dat je nou heel graag een kind wil... Wil je dat echt?
Geen kinder(wens) is ook geen ramp, hoewel er zat zijn die doen overkomen alsof dat wel zo is.
Ik zou als ik jou was eerst eens helder krijgen of je echt graag een kind wil en waarom...

Sterkte en succes, lijkt me geen makkelijk pakket waar je in zit.

**Geplaatst**: 05-10-17 21:57

Geplaatst: 05-10-17 21:57

mag schreef:
Toch is dit met een gastouder waar de kinderen s nachts kunnen blijven slapen wel op te lossen. Ken een situatie waarbij ouders gescheiden zijn en moeder in de zorg werkt in ploegendienst. Kinderen sliepen dan bij de gastouder.

Toch snap ik dit niet helemaal.. maar dat zal helaas de wereld zijn waar we nu in leven. De situatie is hierin op te lossen, maar of je hiervoor kinderen krijgt...