Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-06-17 20:53

'Blijf tegen het slachtoffer praten...'

Geplaatst: 01-06-17 20:53

topic mag verplaatst worden als het verkeerd staat.

'Blijf tegen het slachtoffer praten' En tsja, wat zeg je dan?

Ik ben nog niet EHBO geschoold (wel van plan) en ik zag laatst een filmpje van een eerste hulpverlening. Hierbij werd gezegd dat de persoon/melder tegen het slachtoffer moest blijven praten.

Tsja... En dan vraag ik mij af wat ik zelf zou doen in zo'n situatie.
(Laten we van het ergste uitgaan, ik ben als enigste ter plaatse bij een ongeval en ik moet na 112 gebeld te hebben wachten op de hulpdiensten.)

Ik vraag me af wat je kunt zeggen tegen het slachtoffer. -> Ik kom niet verder dan mezelf voorstellen en vragen wat er gebeurd is en wat de klachten zijn.

En overal waar ik google kom ik op hetzelfde antwoord uit.

'Blijf tegen het slachtoffer praten...'

Aangezien er op bokt meerdere mensen zijn met EHBO, medische kennis en misschien zelfs ervaring, ben ik benieuwd naar de antwoorden.
Want mocht ik onverhoopt toch in die situatie komen, dan kan ik maar beter zo goed mogelijk voorbereid zijn!

X

**Geplaatst**: 01-06-17 20:58

Re: 'Blijf tegen het slachtoffer praten...'

Geplaatst: 01-06-17 20:58

Gewoon gaan praten. Waar kom je vandaan, heb je familie. In het ergste geval gewoon vragen wat het slachtoffer lekker vind om te eten

**Geplaatst**: 01-06-17 21:00

Geplaatst: 01-06-17 21:00

Volgens mij maakt het niet uit wat je zegt, desnoods ga je over de bosjes praten.
Maar zo blijft een slachtoffer volgens mij beter bij bewustzijn. In vele gevallen raden ze volgens mij af om veel vragen te stellen, antwoorden kost namelijk energie. En die energie is meestal nodig om bij te blijven, voor het bloed rondpompen etc.

Correct me, als ik fout zit

Laatst bijgewerkt door Blue_flower op 01-06-17 21:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-06-17 21:00

Geplaatst: 01-06-17 21:00

Gewoon gaan praten. Stel vragen, of ze weten waar ze zijn, wat er gebeurd is, welke dag het is.

En daarna begin je gewoon over van alles. Koetjes en kalfjes, dingen in het nieuws. Zolang je ze maar pratende houdt.

**Geplaatst**: 01-06-17 21:04

Geplaatst: 01-06-17 21:04

purny schreef:
Gewoon gaan praten. Waar kom je vandaan, heb je familie. In het ergste geval gewoon vragen wat het slachtoffer lekker vind om te eten

Owja, dat is best wel logisch! *slaat op*
Bedankt Purny!

Blue_flower schreef:
Volgens mij maakt het niet uit wat je zegt, desnoods ga je over de bosjes praten.
Maar zo blijft een slachtoffer volgens mij beter bij bewustzijn. In vele gevallen raden ze volgens mij af om veel vragen te stellen, antwoorden kost namelijk energie. En die energie is meestal nodig om bij te blijven, voor het bloed rondpompen etc.

Correct me, als ik fout zit

Inderdaad

Met spreken zorg je ervoor dat het slachtoffer (langer) bij bewustzijn blijft. Volgensmij kun je que energie wel gelijk hebben, en volgensmij blijven ze dan ook wat beter in de realiteit ipv de 'weggezakte' situatie.

Blue_flower en Nanne, bedankt!

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 01-06-17 21:05, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 01-06-17 21:05

Geplaatst: 01-06-17 21:05

Ik ben zelf ooit slachtoffer geweest. Had mezelf perongeluk flink verwond (ongelukje in de keuken) Was alleen thuis en dacht dat een ambulance niet nodig was. Taxi gebeld. Viel toch tegen, het was iets meer spoed dan gedacht. Taxi reed vol gas naar het ziekenhuis en de chaffeur deed het zo goed. Hij bleef tegen me praten; waar kom je oorspronkelijk vandaan, wat vind je van deze nieuwe stad. Waar werk je, hoe oud ben je, wat voor opleiding heb je gedaan. Het hielp echt, ik kon mijn gedachte verzetten door op zijn vragen te focussen. Weet zeker dat ik anders al was flauwgevallen

**Geplaatst**: 01-06-17 21:06

Geplaatst: 01-06-17 21:06

Vragen stellen en liefst niet over de verwondingen/het ongeluk blijven praten. Nadat je weet wat je moet weten doorgaan op een ander ongeluk.

En geen grapjes maken... Moeten lachen wordt niet gewaardeerd door de meeste patiënten. ( zeker niet tijdens een astma aanval, verbrijzeld borstbeen, na een operatie aan de buik etc. )

Zelf vind ik het fijn als iemand dan wat begint te vertellen en ik geen lange antwoorden hoef te geven. Wel iets moet zeggen, want dat houd me erbij, maar geen heel betoog moet gaan houden. Ja en nee antwoorden moeten voldoen en verder blijven praten en afleiden.

**Geplaatst**: 01-06-17 21:09

Geplaatst: 01-06-17 21:09

Wat waren de plannen vandaag nog? Moet er iemand gecontacteerd worden? Heeft het slachtoffer man/vrouw/kinderen/ouders thuis? Uitleggen wat er verder gaat gebeuren? Werk/opleiding? De situatie wat kaderen, afhankelijk van wat er gebeurd is,.

Maar dat is allemaal afhankelijk van wat er aan de hand is. Voor hetzelfde geld zit je met een slachtoffer dat er zodanig erg aan toe is, dat ze niet meer in staat zijn om te antwoorden. Dan is het een kwestie van gerust stellen, de situatie uitleggen, en uitleggen wat ze moeten doen (rustig blijven, goed blijven ademen, ogen open houden,...). Of ik heb onlangs nog bij een kind van 7 gezeten dat vanaf 4 meter op zijn hoofdje gevallen was.Ambulance was nog niet ter plaatse, dus die moest blijven liggen zonder te bewegen, hoofdje volledig stilhouden. Dan is het op hun niveau vragen stellen en hen met hun gedachten wat bezig houden, zodat ze niet beginnen panikeren (bv naar welke school ze gaan, in het hoeveelste jaar ze al zitten, of ze graag rekenen, vragen of ze tijdens de vakantie op reis gaan,...).

Uiteindelijk komt het er wel op neer dat zolang JIJ rustig blijft en niet panikeert, je wel op gespreksstof komt denk ik. Gewoon eventjes rationeel blijven nadenken

.

**Geplaatst**: 01-06-17 21:13

Geplaatst: 01-06-17 21:13

Bij ongevallen kun je het beste de mensen proberen gerust te stellen. Antwoord zo eerlijk mogelijk op hun vragen, vraag naar hun naam, job, hobby's, wat ze die dag gedaan hebben, gewoon koetjes en kalfjes...
Vertel ook wat je ziet, welke hulpdiensten op komst zijn, vraag ook al waar ze pijn hebben, wat ze voelen, of ze zich het ongeval herinneren, da's allemaal nuttige info voor de hulpdiensten als ze arriveren.
Bij interventies in huis kijken wij altijd eens rond: foto's, huisdieren, hobbymateriaal... Da's allemaal heel handig als je tijdens het transport een praatje maakt.

Als hulpverlener gaan wij natuurlijk wel over het ongeval/ de situatie praten, vertellen wat er gaat gebeuren en zelfs grapjes maken (als het niet levensgevaarlijk is dan breekt dat de spanning). Je voelt ook snel aan wat voor iemand je voor je hebt.

**Geplaatst**: 01-06-17 21:22

Re: 'Blijf tegen het slachtoffer praten...'

Geplaatst: 01-06-17 21:22

Ik heb sinds kort mijn uitgebreide EHBO diploma en kreeg tijdens de LOTUS opdracht een brandwond. Een vrouw die lastig was gevallen met vuurwerk door jongeren. Gewoon ingaan op het verhaal en NIET zeggen dat het allemaal goed komt. Want dat weet je niet. Als het een bijvoorbeeld epileptische aanval was en de persoon is weer gekalmeerd. Vraag dan dingen als heb je dit eerder gehad en dat soort dingen zodat jij dit de hulpdiensten kan vertellen en dat zij zo snel mogelijk aan de slag kunnen. Je kan ook vragen of je nog iemand moet bellen voor de persoon en of hij of zij comfortabel ligt. En vergeet niet jij bent sowieso 3 minuten bezig met hulpverlenen en tijdens dat heb je vaak ook nog de hulpdienst die je telefonisch te woord moet staan als je alleen bent. Zulke dingen gaan allemaal vanzelf in de situatie. Geen stress en succes met je diploma! Vergeet je niet voor te stellen en te zeggen dat je gediplomeerd bent om hulp te verlenen.

**Geplaatst**: 01-06-17 21:22

Geplaatst: 01-06-17 21:22

Ik heb een meisje wat keihard van haar paard viel midden op de verharde weg, eerste hulp verleend.
Je kunt wel iets bedenken wat je in zo'n situatie wil zeggen.
Maar mijn ervaring is, dat het vanzelf gaat.

Ik heb 112 gebeld. Gekeken hoe het meisje erbij lag. In haar geval haar mond vrij gemaakt.
Ze lag op haar buik, en ik zag bloed in haar gezicht.

En gaan praten. Of ze wist wat er was gebeurt. Met haar telefoon haar moeder gebeld. enz.
Gewacht op de hulpverlening. Waren gelukkig ook snel andere mensen bij, die haar paard vastgehouden hebben.
Zelfs haar moeder durfde niet bij haar te zijn. Die vroeg of ik alstublieft bij het meisje wilde blijven totdat de ambulance er was.

Uiteindelijk redelijk goed afgelopen. Hersenschudding en nogal wat hechtingen in haar gezicht.

En ik ben helemaal geen held hoor

Maar je gaat op de automatische piloot en je handelt meestal op de juiste manier.

**Geplaatst**: 01-06-17 21:25

Re: 'Blijf tegen het slachtoffer praten...'

Geplaatst: 01-06-17 21:25

Ik heb ooit eens een meisje met een hoofdwond geholpen en ben bij haar gebleven tot haar moeder dr kwam halen. ik heb gewoon gevraagd wat de hobby's waren en toevallig zei ze paardrijden. Daarna zei ik goh wat leuk, heb je ook een eigen paard. Na die vraag hoefde ik niet eens meer te praten

**Geplaatst**: 01-06-17 21:30

Re: 'Blijf tegen het slachtoffer praten...'

Geplaatst: 01-06-17 21:30

Goede vraag op zich zoals je al gelezen hebt een simpel antwoord. Maakt niks uit als je maar iets zegt.

Heb het zelf aan de hand gehad met een reanimatie. Zelfs daar blijf je zeggen, hoe heet je heb je iemand bij je, enz. En maand geleden zelf onderuit gereden. En daar bleven de mensen die hielpen ook maar tegen me aan l ullen en dingen vragen als wat is er gebeurd, heb je ergens pijn, waar kwamen jullie vandaan enz. We waren allebei goed allert (tot de pijnstilling erin ging) en toen bleef de ambulance broeder maar tegen me aan praten en ik mogelijk slap terugzwammen onder invloed. Was wel prettig. Je ervaart het als afleiding ook van de schrik.

**Geplaatst**: 01-06-17 21:30

Geplaatst: 01-06-17 21:30

Ik leerde op school met EHBO dat je vragen moet stellen, maar het slachtoffer ook niet téveel laten zeggen, zeker niet wanneer deze zijn laatste energie nodig heeft voor het hart oid. Kan je natuurlijk niet altijd weten.

Het maakt niet uit waar je over praat of dat het slachtoffer per se wat terugzegt, als jij recht naar het slachtoffer praat helpt het ook al denk ik.

**Geplaatst**: 01-06-17 21:42

Geplaatst: 01-06-17 21:42

probeer als het lukt naam, woonplaats en een telefoonnummer van een partner/ouder te pakken te krijgen zolang de persoon bij is. Mocht deze alsnog knock out gaan dan scheelt dit een enorme zoektocht.
Ik heb ooit iemand aan de praat gehouden die echt bijna "weg" was. (achterop een vrachtwagen gereden zonder gordel, lap vel van z'n voorhoofd los dus hele hoofd onder het bloed en in shock, bibberen en wegzakken). Die heb ik aan de praat gehouden tot de hulpdiensten kwamen (met dank aan vele praktijkavonden EHBO). Kwam de brandweer eindelijk, die zei dat doe jij prima ga maar door wij gaan de weg afzetten. Kwam de ambu. "mooi hou jij 'm wakker dan gaan wij alles gereed maken infuus aanleggen en dergelijke".

**Geplaatst**: 01-06-17 21:44

Geplaatst: 01-06-17 21:44

Wat veel (uitgebreide!) antwoorden. Erg fijn om te lezen

Achteraf gezien is veel best wel logisch.

Ik gebruik dit vooral als handvat, mocht er wat gebeuren en ik val stil hoop ik dat ik kan bedenken wat hier is gezegd. Maar aan jullie te horen werkt de automatische piloot meestal ook goed

Happyfeet, fijn dat de chauffeur zo kon handelen! Toen je het zei moest ik weer even denken aan gym (klasgenoot gevallen, ik ben met de gymdocent en de klasgenoot met de auto naar school gegaan) en die gymdocent bleef ook praten. 'Welke basisschool hiervoor', 'leukste onderdeel van gym' en praten over de desbetreffende school.

Maximuss, dat observeren van de omgeving voor gespreksstof is inderdaad een goede! Natuurlijk is dat op straat wat lastiger, maar als het SO sportkleding aan heeft of een schoolrugzak op heeft, kan ik alweer een gesprekskant op. (Een hockeyster die met de fiets viel, een ruiter die van een paard viel...)
Bedankt!

Renskexb, pfoeh... LOTUSslachtoffers! Ik vind het zulk knap acteerwerk

Als je niet beter zou weten, lijkt het net echt.
Bedankt! Ik ben nog niet met mijn EHBO bezig, maar ik ben wel van plan om het, zodra het kan, te doen.

Dus die diploma heb ik helaas nog niet bijna op zak

Sjimmy, goed gehandeld!

Gegevens van familie is inderdaad een goede wanneer mogelijk!

**Geplaatst**: 01-06-17 21:50

Re: 'Blijf tegen het slachtoffer praten...'

Geplaatst: 01-06-17 21:50

Mij is zelfs aangeleerd om tegen bewusteloze slachtoffers te praten, puur omdat mochten ze bijkomen ze zich niet rotschrikken, en misschien krijgen ze t wel mee en worden ze er rustig van. Dan zeg ik meestal gewoon wat ik doe. Bij slachtoffers bij bewustzijn vraag ik veel, wat is er gebeurd, waar heb je pijn? En ook vertellen wat ik doe.

Ik ben trouwens niet EHBO opgeleid maar ZHKH, merk wel dat dat net ff n slag anders is

**Geplaatst**: 01-06-17 21:51

Geplaatst: 01-06-17 21:51

Ik heb 'helaas' wat ervaringen met ongelukken.
Bij de gewone 'kleine' ongelukken waarbij mensen goed aanspreekbaar zijn kan je het over van alles hebben, uiteraard nadat je uitgevraagd hebt wat er gebeurd is, wat de klachten zijn en je de hulpdiensten hebt gewaarschuwd (waar kwam je vandaan, hoe heet je, wat zijn je hobby's enz).

Bij mijn 2e ergste ongelukken was 1 meisje geramd door een dronken bestuurder en daarbij op mijn weghelft terecht gekomen en probeerde de daders te ontkomen.
Nadat ik haar uit de auto begeleid heb ivm brandgevaar bleek ze een lichte shock te hebben en dan stel je natuurlijk niet te moeilijke vragen maar probeer je vooral kalm je handelingen uit te voeren.
Het nadeel en tegelijkertijd voordeel was dat degene die naast mij zat het meisje bleek te kennen (alleen mijn bijrijder schrok zo erg dat ze heel veel ging vragen en het meisje zelf verward werd).
Dus dit proberen op te lossen door bijrijder ambulance te laten bellen en zelf het gesprek weer over te nemen.

2e ongeluk was met een jongen die ik helemaal niet kende, we wilde eigenlijk doorrijden omdat iedereen al naast de auto stond maar in mijn achteruitkijkspiegel vond ik de jongen vreemd gedrag vertonen en mijn zusje wilde toch even kijken.
Jongen bleek zwaar in shock, die hebben we meteen neergelegd op de middenberm (brabbelde over rug en nekpijn en dus gestabiliseerd).
Bij hem heb ik dus vooral over het weer gepraat het is vanavond wel warm (jongen lag ondanks dekens en jassen te rillen) wat is je lievelingskleur, weet je welke dag het is, en verder wat smalltalk over het weer en zijn auto en vooral tussendoor blijven observeren of hij bij bleef en mij kon aankijken.

Ik weet wel dat wat je ook doet of zegt (nooit benoemen dat het goed komt!) zolang je rustig blijft en langzaam spreekt het eigenlijk altijd wel goed is.
Met alle slachtoffers heb ik nadien nog contact gehad en ze gaven allemaal aan dat ze totaal geen idee meer hebben waar we het allemaal over gehad hebben maar dat de rust die ik uitstraalde van mijzelf en mijn manier van praten ze het idee gaf dat het goed kwam.
En ik heb ook echt wel in situatie's gestaan waarin ik echt onzin banketstaaf maar slachtoffers van ernstige ongelukken krijgen dit toch niet mee.

1 ding die ik wel geleerd heb en je echt wil meegeven is bij ernstige ongelukken ook al zijn de slachtoffers aanspreekbaar BEL GEEN FAMILIE!
Ik heb helaas 1 x in bovenstaande en 1x tijdens een ander ongeluk gehad dat familie werd gebeld, jij weet op dat moment niet hoe ernstig je slachtoffer eraan toe is en eventueel naar welk ziekenhuis men gaat.
Het resultaat is dat familie in de auto springt en al dan niet roekeloos naar plaats van ongeluk komt en hierbij een gevaar op de weg is voor zichzelf en medegebruikers.
Laat deze informatie dan ook over aan politie en hulpdiensten zodra er meer bekend is!

@ircoontje wat is ZHKH

**Geplaatst**: 01-06-17 21:59

Re: 'Blijf tegen het slachtoffer praten...'

Geplaatst: 01-06-17 21:59

ZHKH is een militaire 'eerste hulp'.
Docent van mij heeft ook ZHKH, en noemt inderdaad dat er verschillen inzitten met EHBO

Oei, zelf familie bellen lijkt me ook geen strak plan nee, maar een extra waarschuwing van jullie is altijd top

**Geplaatst**: 01-06-17 22:02

Geplaatst: 01-06-17 22:02

Ik heb het ooit met een ambulance broeder gehad toen ik werd afgevoerd na een flinke klapper met snowboarden.
Ik heb geen idee meer wat hij allemaal vroeg maar het waren iig makkelijke vragen zoals wat mijn naam was,waar ik woonde,hoe oud ik was ect maar moest er diep overnadenken en na een paar antwoorden volgde er alleen nog maar wartaal.
Toen dacht ik pfff kan je je mond niet houden er komt toch niets zinnigs bij me uit.
Maar snap dat ie het deed om te kijken wat mn gesteldheid was.

Denk dat ik zelf op de automatische piloot zou gaan maar denk weer niet bij mn eigen kinderen.
Lijkt me heel lastig.

**Geplaatst**: 01-06-17 22:02

Geplaatst: 01-06-17 22:02

Joaltijd schreef:
ZHKH is een militaire 'eerste hulp'.
Docent van mij heeft ook ZHKH, en noemt inderdaad dat er verschillen inzitten met EHBO

Oei, zelf familie bellen lijkt me ook geen strak plan nee, maar een extra waarschuwing van jullie is altijd top

Dat weet ik haha! Wij oefenden dit veel, gelukkig nog nooit echt mee gemaakt. Baal alleen dat we er geen reanimatie bij krijgen, want die wil ik ooit nog eens halen. Mocht nu iemand dat nodig hebben, ben ik strafbaar als ik het toch doe (weet wel hoe het moet namelijk) zelfs wanneer die persoon het daardoor overleefd

**Geplaatst**: 01-06-17 22:12

Re: 'Blijf tegen het slachtoffer praten...'

Geplaatst: 01-06-17 22:12

Aan mij hebben ze 50x in de ambulance gevraagd naar mijn geboortedatum en de dag waarop we leefden (en ik bijna dood ging).
Heel irritant maar bleef wel antwoorden. Het maakt niet uit. Misschien was het voor mij op dat moment wel beter dat ik wat geïrriteerd raakte.

**Geplaatst**: 01-06-17 22:19

Geplaatst: 01-06-17 22:19

Er is idd een vaste vragenlijst die we gebruiken, oa om eventuele neurologische schade vast te stellen.
Soms ben je als hulpverlener de laatste die iemand ziet/ spreekt voor hij/zij sterft: sommigen weten dat ze gaan sterven, anderen niet. Dan is het sowieso een delicate kwestie: ik vertel "het" dan ook maar als ze het me echt vragen en soms komt het nieuws niet binnen bij de prijs (ontkenning). Van degenen die het beseffen krijg ik dan meestal nog de boodschappen voor hun geliefden mee, die noteer ik en geef ik door. Ergens is het dan wel gerustellend dat ze niet alleen gestorven zijn.

**Geplaatst**: 01-06-17 22:20

Geplaatst: 01-06-17 22:20

Ik was ooit als eerste ter plaatste bij een eenzijdig auto-ongeluk waarbij de ernstig gewonde bestuurster zelf nog - op de adrenaline - uit de auto was geklommen, maar daarna vrij snel door haar knieën zakte. Heb het over van alles en nog wat gehad met haar, het ging echt als vanzelf. Ze wilde steeds wegvallen, maar ik heb wel het idee dat ik 't door m'n geklets heb voorkomen.

Het allermooiste was nog dat mijn moeder (die 't ook had zien gebeuren, maar haar had bekommerd over een getuige die helemaal overstuur was) de bestuurster een maand later tegenkwam en d'r vertelde dat ze helemaal niets meer wist van alles wat er was gebeurd, maar haar alleen nog mijn stem en m'n gezicht (en m'n paardrijbroek :')

) kon herinneren. Ze was me echt dankbaar dat ik constant bij haar bleef. Heeft me goed gedaan, want ik vond 't achteraf toch stiekem allemaal erg heftig.

Gewoon wat kwebbelen, het gaat echt als vanzelf!

**Geplaatst**: 01-06-17 22:29

Geplaatst: 01-06-17 22:29

Ik ben bhv opgeleid.Hangt van de situatie af.
Ooit langs een jongentje gereden die van zijn fiets was gevallen. Was goed aanspreekbaar, had last van zijn arm. Eerst gevraagd of ik even naar zijn arm mocht kijken (zomer, tshirt aan dus makkelijk zichtbaar maar vragen omdat je aan iemand gaat zitten) daarop 112 gebeld. Die wilde dat ik hem naar het ziekenhuis bracht wanr ik zat er nog geen 5 min vanaf, dikke doei als er wat gebeurd ben ik aansprakelijk. Zijn ouders heb ik wel gebeld. Woonde in de buurt en verder was hij niet ernstig verwond. Met hem gepraat over wat er gebeurt was, maar daar waren ook vriendjes van hem bij dus die namen het praat gedeelte snel over.

Een andere keer fietser versus auto. Geen leuke situatie toen. Veel omstanders niemand die wat echt deed. Jongen was in shock, die heb ik gestabiliseerd, 112 was al gebeld, en daar ging het praten heel natuurlijk. Eerst gezegd wie ik ben, dat ik bhv er ben, dat er hulp onderweg is en gevraagd wat er gebeurt was, dat vooral omdat ie om de 2 min vroeg wat er was gebeurt en waar hij was. Hij was best in paniek, wat logisch is. En dat ik alleen mag stabiliseren en verder niet kan zeggen wat er met hem aan de hand is, al heb je je vermoedens. en het regende ook nog keihard, gelukkig kwam iemand met een paraplu. En toen begonnen de omstanders nog ruzie te zoeken met de bestuurder ook nog. Toen heb ik ze vriendelijk verzocht of ze hun mond wilde houden, afstand te houden en wachten op de politie.

3 jaar geleden zelf een ernstig auto ongeluk gehad en was in shock en kon niet stoppen met huilen.. was geen optie haha.
De omstanders hadden 112 gebeld en ouders maar deden verder niet zo veel. Politie was er erg snel en een agent is bij mij komen zitten en heeft alleen maar aan mijn ademhaling met mij gewerkt, hypervetileren en shock werkt niet. Maar dat was erg fijn.

Je zal merken dat als je in zon situatie beland dat het vooral instinct/opleiding is waarop je handelt en dat die gesprekken vrij makkelijk gaan.
Plus echt super dat je een ehbo cursus wilt doen! zouden meer mensen moeten doen.