Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
SindyKaya schreef:Ik ben hierom gepest, hierom heb ik geen échte vrienden, hierom kan ik geen nieuwe baan vinden, hierom heb ik geen vriend, hierom maak ik geen filmpjes meer op YouTube. Ik zie er niet uit.
Aradis schreef:SindyKaya schreef:Ik ben hierom gepest, hierom heb ik geen échte vrienden, hierom kan ik geen nieuwe baan vinden, hierom heb ik geen vriend, hierom maak ik geen filmpjes meer op YouTube. Ik zie er niet uit.
Ook "lelijke" mensen hebben werk en een leven hoor..Een van de lelijksten heeft het zelfs tot president geschopt
![]()
Uiterlijk is subjectief, we kunnen wel met zijn allen hier melden dat je een prachtige meid met schitterend haar bent, maar jij ziet dat niet. Maar als ik nou zou zeggen dat je inderdaad een afzichtelijke trol bent zal dat je eigen beeld wel bevestigen...
Hoelang is je therapie geleden? Kan je nog rechtstreeks contact opnemen met therapeut? Anders langs de huisarts, als je je in de zomer goed kan voelen over jezelf zou dat in de winter ook mogelijk moeten zijn, een beetje hulp daarbij lijkt me nuttig (zeker gezien therapie je eerder geholpen heeft).
mellanion84 schreef:pfoe moeilijk zeg, iedereen kan je hier 100 keer zeggen dat je mooi bent, model figuur hebt maar je "wilt" het niet horen. Niet bewust, zo bedoel ik het niet, maar het komt niet binnen bij je. Iedere keer als iemand iets positiefs over je uiterlijk zegt denk je alleen maar "ja ja het zal wel"
Probeer je aandacht eens te verleggen. Wat maakt jou jou? niet uiterlijk maar als persoon.. Ben je vrolijk, kun je goed leren, ben je meelevend, zorg je goed voor mensen en dieren om je heen.. maak daar eens een lijstje van en wees trots op je innerlijk.. dan wordt je uiterlijk langzaam aan steeds minder je focuspunt en kijk je op een dag in de spiegel en denk je "he dat ben ik en ik ben mooi om wie ik ben" Kost tijd, moeite en heel veel zelfliefde maar je kan het!
Spreek uit ervaring.
Toothless schreef:Ik heb zelf ook heel lang met mezelf gezeten, ik werd gepest omdat ik groeilittekens op m'n benen heb, die eigenlijk ook littekens zijn van iets anders, denk aan zelf pijniging.
Werd altijd "Dik" genoemd, of Dolfijn omdat ik van mezelf volle lippen heb.
Mijn hele middelbare schooltijd is eigenlijk een hel geweest, ik werd nergens geaccepteerd en eveneens thuis vonden mijn vader en broer het nodig om mij "dikke" te noemen om mij zo te motiveren om af te gaan vallen. Ik woog zelf toen 75 kilo en ben uit emotie gaan eten, ben toen in 3 maanden tijd naar 93 kilo gegaan.
Toen ik er vanaf wilde ben ik simpelweg gaan stoppen met eten, maaltijden overslaan en sportscholen. Op een gegeven moment wel normaal gaan eten maar ik heb nu nog steeds heel erg die angst om weer dik te worden.
Wat ik aan deze periode over heb gehouden? Een angststoornis, ik ben een hele sociale vlinder waarvan je het op het eerste oog niet ziet maar mensen die me beter leren kennen ( zijn twee mensen in totaal, m'n eigen ouders wagen zich er niet meer aan. Die denken dat het goed gaat) en echt door die bubbel heen prikken zien dat de pesterijen, gebroken harten, zelfbeeld mij echt kapot gemaakt heeft en ook aan het maken is op het moment.
Ik ben hulp gaan zoeken, maar ook daar zet ik dat masker op dat ik die vrolijke leuke meid ben. Niemand ziet het, omdat ik niet wil dat iemand het ziet. Leven gaat immers gewoon door toch? Niemand ligt er wakker van als ze zouden weten dat het slecht gaat.
Ik snap heel erg waar je vandaan komt meid, het is heel erg moeilijk. Ik vind op dit moment mijn uitweg in mijn muziek genre; Hardcore. Het klinkt gek maar ik weet niet of je het fenomeen "gabbers" kent? In mijn vriendenkring daar accepteert iedereen mij voor wie ik ben en hoe ik eruit zie, hier heb ik ook mijn vriend ontmoet waar ik nu een maandje mee samen ben, ook een jongen met een rugzakje maar toen ik vertelde dat ik een angststoornis had heeft ie twee avonden achter z'n computer gezeten om zich erover in te lezen en hij anticipeert nu op hoe ik soms reageer.
Als je erover wil praten als je je rot voelt, mag je me altijd een pb'tje sturen, je mag m'n nummer zelfs als je wil. Niemand verdient het om alleen te zijn!
Amaris schreef:Ik dacht 'even spieken in profiel' met de verwachting dat daar vast geen foto zou staan.
Maar er staat dus wel een foto. En heel eerlijk? Ik ben echt stomverbaasd. Prachtig gezichtje, lang blond haar en je bent blijkbaar ook nog lang. Wat wil je nog meer?
xAnnouk schreef:Ik zie dat je wel op zoek bent naar iemand die foto's maakt van JOU en je paardjes, en ook dat je laatst nog een update geplaatst hebt met foto's van jezelf.
Hierin kan ik dus wel zien dat het niet zo is dat je helemaal niks meer van jezelf wilt delen of zien. Dat is een heel positief punt
Misschien moet je gewoon juist veel foto's maken van wanneer je bij de paarden bent of als je dingen doet. Zodat je juist vaker naar jezelf gaat kijken op een andere manier. Bedenk dan 1 of 2 dingen waarvan je denkt; Maar dat is eigenlijk wel leuk !
Niet persé meteen van wat ben ik ontzettend mooi, want dat vind je erg moeilijk. Maar begin dan is bij, goh, mijn haar zit wel leuk daar! Of iets in die trant.
Probeer ook als je weer in een dipje zit en je denkt alleen maar vervelende dingen jezelf te stoppen en te zeggen, maar wat is er dan goed aan mij? Noem dan in je hoofd een aantal punten op. Dit kan echt helpen!
Anders blijf je alleen maar denken in een neerwaartse spiraal.
Misschien heb je hier wat aan, want echt, je bent een mooi kind !
Aradis schreef:Een van de lelijksten heeft het zelfs tot president geschopt![]()
KoudbloedKim schreef:Pff, van alle mensen die ik 'ken' had ik dit het minst van jou verwacht!
Je bent echt een prachtige meid, je zou zo model kunnen worden als je zou willen!
Dus tenzij je stiekem over al je foto's 100 filters gooit, zie ik echt niet wat jij ziet als je naar jezelf kijkt.
Er bestaat wel een stoornis waarbij mensen zichzelf echt compleet anders zien dan hoe de buitenwereld die persoon ziet. (body dysmorphic disorder)
Ik zal de laatste zijn die zegt dat je dat hebt, (voordat er weer een rel komt over 'met labeltjes strooien') maar mocht je nou een heleboel symptomen herkennen, zou je het altijd eens kunnen noemen bij je huisarts of andere hulpverlener.
_KiMbErLeY_ schreef:Ik ken Sindy persoonlijk en ja dat is ze!!! Een knappe meid!
Sindy, ik kan wel heel veel gaan zeggen, maar zoals je zelf zegt heeft het waarschijnlijk niet zoveel zin... TOCH ga ik het doen!!
Je bent een mooie meid, van binnen en van buiten! Je bent aardig, behulpzaam en gezellig!
Ik denk dat 90% van de meiden op een bepaald moment in hun leven niet tevreden zijn met hun lichaam, dat hoort nou eenmaal bij het opgroeienje gaat je eigen ik ontwikkelen, je kijkt anders naar dingen en daar hoort een beeld bij. Al dan niet beinvloed door de media...
Been there, done that!
Je moet je absoluut niet gaan verstoppen voor de buitenwerld, want hoe hard deze soms kan zijn, hij is ook zo mooi!! Ik weet zeker dat als je straks aan je nieuwe opleiding gaat beginnen je jezelf veel beter gaat voelen!
Zoals je weet ben ik vroeger ook altijd gepest! Toen ik MBO ging studeren en bij gelijkgestemde mensen in de klas kwam, dat was voor mij de omslag! Jij hebt nu geen leuke opleiding (hoe zit dat met je klasgenoten?) , als je straks bij die andere zit wordt alles vast een stuk leuker!!
En waarom ben je je baan verloren? Als ze hebben gezegd "je bent lelijk" dan kun je ze gelijk voor de rechter slepen! Maar dat hebben ze vast niet gedaan...
En een vriend... Tja... Op een gegeven moment komt er iemand in je leven die de moeite waard is. Daar staat geen standaard leeftijd voor, het komt zoals het komt! Bij mij heeft dat 27 jaar geduurd, dus je hebt nog even!!
Leg de lat voor jezelf niet zo hoog en onthoudt...
Janneke2 schreef:Hoi Sindy,
bekend verschijnsel: 'iedereen kan het roepen, maar het komt niet binnen'.![]()
Heb je in je therapie het verschijnsel 'overlevingsmechanisme' besproken...?
...dit is een van de klassieke dingen die 'pesten' met een mens doet.
Je wordt niet gepest omdat je lelijk zou zijn, te dun, te dik, rood haar hebt of je ouders hebt die naar de verkeerde kerk gaan
(...en ook niet, zoals de mindere therapeuten beweren, omdat je niet weerbaar bent!)
..je wordt gepest, omdat een agressor zich wenst af te reageren en omdat een klein deel meeloopt en meesart - en de rest bang dan wel laf de andere kant op kijkt.
Maar de littekens die je therapie helaas nog niet heeft weggehaald, gebieden jou om de akelige dingen van de pesters over te nemen.
"Gewoon" omdat pestkoppen losers zijn -
daarom willen pestkoppen geen blije, rechtop lopende mensen zien die zelfrespect hebben ("dus moet dat gesloopt worden").
Dus als eerste stap in een therapie is het prachtig om zelfrespect op te bouwen, stap twee is de overlevingsmodus (oh, wat zie ik er vreselijk uit!) afzetten. (Dat kan erg goed, maar niet pure praattherapie. Google bijvoorbeeld eens op emdr.)