Geplaatst Ze heeft echter een vriendin die geestelijk niet helemaal in orde is en die met zelfmoordneigingen rondloopt. Meisje krijgt al professionele hulp, maar ze betrekt mijn dochter heel erg in het proces. Ze verteld haar alles wat haar dwars zit en wat ze doet (zichzelf snijden of wat dan ook).
Ik merk dat mijn dochter er steeds meer moeite mee heeft en ik heb ook al eens gezegd dat ze misschien eens wat meer afstand moet nemen van dit meisje.
Zo stond ze laatst opeens te huilen en greep ze me vast voor een knuffel. Het enige wat ik er dan uit krijg is; Ik vind het zo erg voor X.
Nou, ik vind het zo erg voor mijn dochter!
De schoolprestaties lopen achteruit. Blijkbaar kan ze ook niet echt bij haar klasgenoten terecht, want die hebben (volgens haar) ook allemaal problemen met vanalles.
Nu is het gisteren dus helemaal mis gegaan. Wij naar een verjaardag, zei alleen thuis. Zat film te kijken toen we weg gingen. Komen we thuis, is ze al boven op haar kamer.
Ik loop naar boven en hoor overgeefgeluiden.
Zit ze midden op haar bed over te geven op het matras. Dus ik roep mijn man om vlug te helpen en het 1e wat die ziet is een halflege fles wijn.
Heeft ze haar zorgen proberen weg te drinken! Dat was dus mooi mislukt, want ze werd er alleen maar ziek van.Ik hoop dat ze dat in elk geval ervan geleerd heeft.
Ze heeft dit nog nooit gedaan, ze drinkt zowieso nooit alcohol, zelfs niet op feestjes. Vandaar dat anderen haar soms ook ermee plagen (niet op een vervelende manier).
Vanmorgen dus een gesprekje met haar gehad en gevraagd wat er allemaal aan de hand is, want je gaat toch niet alleen voor 1 vriendin met problemen aan de zuip?
Het was dus alles....die vriendin, slechte punten op school, geen echte aansluiting met de klasgenoten.
Aangezien we op het MBO geen ouderavonden meer hebben, kunnen we hier ook niet over praten met een mentor. Enige wat ik zou kunnen doen, is eens contact met hem opnemen, maar dan nog....over een paar maanden is ze 18 en dan kan het zijn dat ze niet eens meer toestemming geeft dat de mentor haar prestaties met ons bespreekt.
Ik weet niet goed hoe ik dit nu moet aanpakken.
Contact met die vriendin gaan verbieden zal waarschijnlijk niet veel zin hebben, want die ziet ze ook op school. Maar misschien het bel- en appgebeuren tot een minimaal beperken?
) kun je misschien iemand zoeken samen met haar waar ze wel haar verhaal kwijt kan. Belangrijkste advies is dus, blijf in verbinding met haar. Ze mag weten dat je bezorgd bent, maar maak het niet te zwaar voor haar, want dan heeft ze er nog een probleem bij. Probeer haar te zien als een jonge volwassen vrouw en bied haar aan dat je haar waar dan ook wilt helpen en dat zij zelf helemaal bepaalt hoe die hulp eruit gaat zien.