Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-04-16 16:52

Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst door de TopicStarter : 15-04-16 16:52

Ik ben voor mezelf de overweging aan het maken om als single vrouw toch te kiezen voor een kindje.
Ik heb verschillende relaties gehad, maar die zijn allemaal om uiteenlopende redenen mis gegaan. Nu ik 34 ben voel ik steeds meer de druk (en absoluut de grote wens) om een kindje te krijgen. Maar hoelang wacht je ermee om de stap te nemen het alleen te gaan doen.

Zijn hier moeders die er heel bewust voor hebben gekozen om het alleen te doen? En op wat voor manier hebben jullie dat gedaan?

Het liefst zou ik natuurlijk samen met een partner een kindje krijgen, maar ik ben op zo'n leeftijdsgrens gekomen dat als de wens er heel sterk is, je misschien toch eens moet kijken naar andere opties

Ik hoop dat er mensen zijn die hun ervaringen met me willen delen

Liefs

**Geplaatst**: 15-04-16 20:18

Geplaatst: 15-04-16 20:18

Mijn stiefmoeder heeft via een donor een kindje gekregen toen ze 42 was. En toen ze 2 maanden zwanger was, leerde ze m'n vader kennen

Dat was wel even apart toen we haar leerden kennen, hihi.
Overigens een heel lief en knap jongetje van gekomen. En mijn halfbroertje die erna kwam, is nog schattiger

**Geplaatst**: 15-04-16 20:24

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 15-04-16 20:24

Vriendin van me heeft ook op haar 34E bewust alleen voor een kindje gekozen. Het is wel loodzwaar en zij heeft weinig vrienden/familie dus qua werk etc totaal afhankelijk van de crèche. Dat moet je willen. Haar kindje is nu 5 en ze zegt nu natuurlijk niet dat ze er spijt van heeft maar ik denk als ze de tijd terug kon draaien dat ze het misschien niet gedaan had. Met zo weinig hulp en steun plus fulltime werk is het zeker niet altijd een pretje. Kind mist ook echt een vader figuur. En zij heeft al 2 jaar een burn out.

Ik vind het moeder zijn met man ook al een flinke opgave. Dus denk er goed aan dat je jezelf de komende jaren weg moet cijferen. Ook hoe je omgeving je kan steunen, en of ze dat wel willen. Ik snap waarom je het wil. Maar je stapt wel een zware wereld binnen.

**Geplaatst**: 15-04-16 20:30

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 15-04-16 20:30

Ik weet niet of je open staat voor andere opties maar heb je er wel eens aangedacht om een "draagmoeder" te worden. Ik ken een vrouw die aan een homostel had gevraagd of ze hun draagmoeder mocht zijn, omdat ze graag een kind wilde. Ze hebben nu een regeling afgesproken dat kind 5 dagen bij haar moeder is en twee dagen bij haar vaders is.

Tuurlijk is dit heel anders dan alleen moederschap maar misschien wel iets om over na te denken.

**Geplaatst**: 15-04-16 21:31

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 15-04-16 21:31

Oef. Hier ga ik binnenkort alleenstaande moeder worden, omdat er van alles mis is gegaan binnen de relatie en ik kijk er absoluut niet naar uit

Vader is autistisch en kan al nauwelijks zijn eigen leven leiden, dus de verzorging komt, en kwam al, bijna 100% op mij. Ik heb ook geen familie en vrienden in de buurt om te helpen. Geloof mij, dit is heel zwaar.
Als je nog geen kind heb kun je je niet voorstellen hoéveel werk het is. Ik stond er zeer realistisch in en het is alsnog veel meer werk dan ik had gedacht. Je hebt de eerste anderhalf jaar sowieso geen tijd voor jezelf, tenminste, dat is mijn ervaring. Nu mijn kindje 19 maanden is krijg ik beetje bij beetje wat meer tijd, omdat ze zichzelf nu iets beter kan vermaken én zichzelf daarbij enigszins heel kan houden :')

Nu werk ik nog voor mijzelf, maar ben van plan om op korte termijn toch misschien in loondienst te gaan omdat ik dan niet zoveel hoef na te denken icm met voor mijn kind zorgen _O-

Zij gaat dan naar de opvang. Dat is absoluut niet hoe ik het gewild heb, ik wilde graag fulltime moeder zijn, maar 'het leven' zit hier echt in de weg.

Aan de andere kant kun je overal aan wennen en kinderen zijn vaak erg flexibel. Moeder zijn is zo'n beetje het mooiste wat je mee kan maken. Maar ook het zwaarste. Ik weet niet of ik 'bewust' alleenstaande moeder zou willen zijn. Aan de andere kant zijn er al zat vrouwen die je voor zijn gegaan

**Geplaatst**: 15-04-16 21:37

Geplaatst: 15-04-16 21:37

met of zonder partner je ritme veranderd, ik had twee ukkies in 12 maanden, en met of zonder papa, ik zou er voor gaan.

**Geplaatst**: 15-04-16 21:40

Geplaatst: 15-04-16 21:40

sassefras schreef:
met of zonder partner je ritme veranderd, ik had twee ukkies in 12 maanden, en met of zonder papa, ik zou er voor gaan.

2 in 12 maanden? Hoe kan dat?

**Geplaatst**: 15-04-16 21:41

Geplaatst: 15-04-16 21:41

Ik ben niet echt "bewust" alleenstaande moeder, maar ik ben al vanaf mijn zwangerschap bij m'n ex weg en vanaf dat m'n zoon is geboren doe ik alles alleen.

De eerste weken vond ik persoonlijk het zwaarst, iedere nachtvoeding en ochtendvoeding komt op jou aan, en vaak ga je laat op bed omdat de kleine laat nog een fles krijgt.

Mijn zoon is nu 8 maanden maar ik heb niks te klagen, hij vermaakt zichzelf en slaapt al vanaf dat hij een week of 5/6 is snachts door!
Ik heb totaal niet het idee dat ik niet aan mezelf toe kom, ik doe regelmatig leuke dingen met vriendinnen (ook met kinderen), en ik ben gewoon aan het werk (partime).

Ik heb gelukkig wel steun van mijn familie, en wanneer ik aan het werk ben past mijn moeder op.

**Geplaatst**: 15-04-16 21:42

Geplaatst: 15-04-16 21:42

_love12_ schreef:
sassefras schreef:
met of zonder partner je ritme veranderd, ik had twee ukkies in 12 maanden, en met of zonder papa, ik zou er voor gaan.

2 in 12 maanden? Hoe kan dat?

Binnen 3 maanden na de eerste weer zwanger raken van nummer twee :')

**Geplaatst**: 15-04-16 21:49

Geplaatst: 15-04-16 21:49

Pfff.. dat is een hele beslissing.

Kinderen vergen veel tijd en geduld. Als u samen bent is het al pittig. Alleen lijkt me echt zwaar.

Aan de andere kant. Nee wordt er niet jonger op enen het houdt een keer op.

Hoe zou je het willen aanpakken? Qua donor of wat dan ook. Maar later ook met opvoeden,financiën en oppas etc?

**Geplaatst**: 15-04-16 21:53

Geplaatst: 15-04-16 21:53

_love12_ schreef:
sassefras schreef:
met of zonder partner je ritme veranderd, ik had twee ukkies in 12 maanden, en met of zonder papa, ik zou er voor gaan.

2 in 12 maanden? Hoe kan dat?

Palmera schreef:
Binnen 3 maanden na de eerste weer zwanger raken van nummer twee

Mijn broer en ik zijn met 50 weken verschil geboren :')

We zijn opgegroeid als 2ling ongeveer

**Geplaatst**: 15-04-16 21:55

Geplaatst: 15-04-16 21:55

_love12_ schreef:
sassefras schreef:
met of zonder partner je ritme veranderd, ik had twee ukkies in 12 maanden, en met of zonder papa, ik zou er voor gaan.

2 in 12 maanden? Hoe kan dat?

Baby 1 geboren en direct zwanger daarna

**Geplaatst**: 15-04-16 21:59

Geplaatst: 15-04-16 21:59

Het moederschap is een ontzettend verantwoordelijke taak, maar ook een hele mooie en bijzondere. Als jij het gevoel hebt dat het nu tijd is voor een kind dan zou ik een en ander tegen elkaar afwegen. Heb je voldoende inkomen zodat je in jullie onderhoud kan voorzien en heb je een sociaal netwerk waar je op terug kunt vallen als het nodig is. Het zijn geen vereisten, maar het maakt jullie leven en jouw opvoeding wel makkelijker. Veel succes

**Geplaatst**: 15-04-16 22:03

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 15-04-16 22:03

Gedurfde keuze als je het gaat doen, ik heb het nooit gedurfd, heb geen sociaal netwerk dus zou het dan echt alleen moeten doen denk dat mijn kind dan te kort was gekomen, mede omdat je dan toch ook fulltime moet werken.
En ja, ik had het graag wel gedaan en kanttekening is natuurlijk dat ook als je ten tijde van zwanger worden een partner hebt een relatie wel eens mis gaat of een partner overlijdt, maar bewust het hele traject alleen ingaan is in mijn ogen toch anders.

Ik zeg hier dus niet dat het niet kan he?! Zeker als je goed sociaal netwerk hebt moet het kunnen.

**Geplaatst**: 15-04-16 22:07

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 15-04-16 22:07

Aan de andere kant zijn er meer kinderen in een niet ideaalplaatje geboren.

Moet je perse fulltime werken als alleenstaande moeder?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-04-16 22:19

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst door de TopicStarter : 15-04-16 22:19

Dank jullie wel voor alle reacties. Ik heb een goed vangnet met ouders, fam en vrienden die hoe dan ook achter mij keuze staan.En een baan met vast contract voor 3 dgn in de week waar ik meer dan ruim rond van kan komen.
Ik besef heel goed dat het loodzwaar zal worden en dat ik weinig tot geen tijd voor mezelf zal hebben.
Ik heb zowel een broertje als een zusje met kleine kinderen dus weer heel goed wat ik verwachten kan.

Mijn keuze is nog niet definitief, maar het besef komt er wel steeds meer dat ik hoe dan ook moeder wil worden, dus ben wat opties aan het afwegen.

Een hele goede vriend van me (die zelf absoluut geen kinderen wil) heeft aangeboden een eventuele donor te willen zijn, dus als ik ervoor kies zou het via een eigen donor zijn.

**Geplaatst**: 15-04-16 22:28

Geplaatst: 15-04-16 22:28

fleurtjeuh schreef:
_love12_ schreef:

2 in 12 maanden? Hoe kan dat?

Palmera schreef:
Binnen 3 maanden na de eerste weer zwanger raken van nummer twee

Mijn broer en ik zijn met 50 weken verschil geboren
We zijn opgegroeid als 2ling ongeveer

Mijn ooms schelen 10 maanden :')

Allebei nog in hetzelfde jaar geboren, de eerste begin februari en de tweede eind december

**Geplaatst**: 15-04-16 22:41

Geplaatst: 15-04-16 22:41

Ik zou het nooit overwegen omdat ik van mening ben dat je ook zeker rekening moet houden met de volgende (ja negatieve) situaties....het zal je maar gebeuren:

- Je kindje wordt VEELSTE vroeg geboren....dat moet je allemaal alleen doen.... (is mijn ouders 2x overkomen)
- Je kindje wordt ( door complicaties bij de bevalling) zwaar gehandicapt geboren.... (is een vriendin overkomen)
- Je hebt zelf complicaties na de bevalling....
- Je hebt een huilbaby....
- Etc....

Je zal er maar in je uppie voorstaan.....je zal toch moeten werken voor de centjes en kan door complicaties niet 100% thuis blijven. je kan nooit zeggen ik ben even weg zorg jij nu maar even voor de kleine (stel dat je gek wordt). Je kan nooit zeggen, ga jij er snachts een x uit ik kannnnnn niet meer.... je hebt gewoonweg geen tijd voor jezelf en geen partner om de lasten te delen...echtparen hebben het al zwaar genoeg in zulke situaties, laat staan in je eentje.

Nee voor mij teveel mogelijke senarios die ik ABSOLUUT NIET alleen zou kunnen of willen dragen. En ja het is een negatief verhaal maar het is niet uitgesloten en helaas kan je het op voorhand niet zeggen wat er gaat gebeuren....

En ik vind persoonlijk dat je anderen niet met je keuze kan belasten en op voorhand er vanuit gaan dat ze je helpen....Natuurlijk helpen echte vrienden en familie maar je kan niet zeggen oh met hulp van....kan ik het wel aan. Dat is alleen voor nood....

**Geplaatst**: 15-04-16 22:46

Geplaatst: 15-04-16 22:46

Bewust alleenstaande moeder is jou recht, alleen, je kind is geen bewust vaderloos kind.
Is verder geen kritiek hoor, alleen een gedachte.

**Geplaatst**: 15-04-16 22:47

Geplaatst: 15-04-16 22:47

Ik ken iemand die bewust alleenstaand moeder is geworden en dat wat zo leuk leek valt toch best tegen. Ze heeft amper vrienden, geen partner en haar leven bestaat uit werk en kind. Kind word tijdens werk bij ouders ondergebracht die hier ondertussen best veel moeite mee hebben daar deze ook al ouder zijn. Vind dat geen ideale situatie. Wat als die op korte termijn niet meer kunnen? wat dan? Deze draaien nu nog voor alles op en moeten overal aanpassen wat ze inmiddels niet zo leuk meer vinden.

**Geplaatst**: 15-04-16 22:49

Geplaatst: 15-04-16 22:49

Mijn zus wilt dit jaar alleenstaande moeder worden.

Ik heb er heel veel moeite mee.. mede door de redenen opgenoemd door Zonnetje81.

En geloof me, ik snap de kinderwens echt wel! Ik heb makkelijk praten, ik ben pas 25, dus misschien piep ik over 10 jaar wel anders, maar ik vraag me sterk af of je er echt gelukkiger van wordt..

Tuurlijk geeft een kind ontzettend veel vreugde, liefde en voldoening. En ik heb zelf nog geen kinderen dus ken het speciale gevoel niet. Maar als ik naar vriendinnen kijk met kinderen is het ook loodzwaar.. en die doen het zelfs nog met man.

Ik heb ook zeer veel respect voor alleenstaande moeders bij wie het geen vrijwillige keus is geweest.

Maar ik ben gewoon heel bang, dat het opvullen van een leegte is.. en dat als het kind er eenmaal is, dat gevoel nog steeds niet weg is. Dan ga je natuurlijk 100% voor je kind, maar wordt je er echt gelukkiger van?

Dit zijn natuurlijk alleen gedachtes die in me opkomen. Ik ben gewoon heel bang dat (in mijn geval) het heel zwaar gaat vallen voor m'n zus en dat het haar te veel gaat beperken in haar verdere capaciteiten en geneugten die ze in het leven heeft.

**Geplaatst**: 15-04-16 22:50

Geplaatst: 15-04-16 22:50

Vanwege druk moet je er niet aan beginnen... Je moet het zelf willen onder deze omstandigheden, niet omdat een ander dat een goed idee vindt.

**Geplaatst**: 15-04-16 22:57

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 15-04-16 22:57

Of je nu alleen of met z'n tweeën een kind wilt: 'it takes a village to raise a child'.

**Geplaatst**: 15-04-16 23:05

Geplaatst: 15-04-16 23:05

Zelf zou ik het nooit kunnen en willen. (Inmiddels moeder van 1 en nummer 2 onderweg met partner).
De reden voor mij is dat ik het niet aan had gekund in mijn eendje en ik niet genoeg verdiende om partime te werken. Mijn familie niet zodanig kan oppassen dat ik daar veel aan zou hebben als allen staande moeder.

Het is wel eens door mijn hoofd gegaan omdat ik pas op mijn 31ste een relatie kreeg (inmiddels mijn man)

Maar ik ken ook iemand die wel bewust alleen staande moeder is geworden op haar 40ste.
Enigste waar ze spijt van heeft is dat ze het niet eerder heeft gedaan. I.v.m. De leeftijd.
Ja ze vind het heel zwaar maar ze krijgt zo veel voor terug. Wel is ze weer dichtbij haar familie gaan wonen zodat die bij kunnen springen.

Ik zou het goed met je familie over hebben of zij je idd willen helpen. En alle voor een tegens afwegen en dan kijken of je het wil en kan.

Denk dat het per persoon heel erg verschilt.

**Geplaatst**: 15-04-16 23:22

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 15-04-16 23:22

Ik heb zelf geen kinderwens en sta ook nog lang niet in die positie. Dus kan niet oordelen hoe het voor jou is en voor jou beste is..

Maar heb zelf best wel moeite met idee om een kind bewust vaderloos op te laten groeien.

Is geen kritiek, maar wel iets waar ik misschien meer moeite mee heb omdat ik zelf mijn vader ben verloren