En mijn grootste verslaving, naast de paarden, is chocola.
Het is zo lekker, dat ik eerder nog nooit de verleiding kon weer staan.
Op enkele kleine momentjes na dan. Ik kan best weleens een keer nee zeggen tegen een gebakje of een extra koekje. Maar goed, dat is waar anderen bij zijn.
Wanneer ik alleen ben, is de drang zoveel groter.
Maaltijden kan ik prima overslaan, als ik maar een (stukje van) bruine reep bij me heb.
Ontbijt met chocola, of wanneer ik een film kijk. Wanneer ik onderweg ben, of een dagje weg...
Chocola is er iedere dag bij!
Het liefst melk chocolade, of die lekkere milka repen met stukjes!
En ook wanneer ik even niet goed in mijn vel zit, heb ik wel iets van chocola bij me.
Per week gaat er gemiddeld 10 euro uit mijn portemonnee. Per jaar dus meer dan 530 euro!!!
Daar kan ik mijn paard twee maanden van stallen. Wat zeg ik, bijna drie maanden!!!
Tot vorige week!
Afgelopen vrijdag werd ik midden in de nacht wakker met het idee: Ik stop per direct met chocola!
En dat hou ik, gek genoeg, nu prima vol!
Gisteren had ik voor het eerst een zwak momentje, tijdens het kijken naar TV. Wat een automatisme is het toch, om dan wat lekkers bij de hand te hebben! En vanmorgen... Want ik mag van mijzelf eigenlijk ook geen chocola op brood meer strooien.
Het idee is om eerst te kijken of ik 30 dagen zonder chocolade kan.
Vanaf daar wil ik kijken, hoe ik me voel, wat het met mijn lijf doet en hoe groot de drang nog is.
(Al hoop ik dat ik dan geen nieuwe verslaving ontwikkel hahaha)
Maar ik merk nu wel, dat ik dit niet kan zonder steun.
Een paar mensen uit mijn omgeving weten het, maar als ik alleen thuis ben, vind ik het vervelend om die mensen continue te appen.
Vandaar dat ik dacht: wie weet zijn er bokkers die mij willen steunen op deze momenten!


