Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-16 22:20

depressie en hond

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-16 22:20

hoi, ik weet het even niet meer.
Ik en mijn vader willen beide heel graag een pup maar ik wil een liever rustiger ras en hij wil een ehct druk beest zoals een husky. Nou weet hij niet dat ik dat deels wil omdat ik van honden houd maar ook deels als houvast en maatje voor wanneer ik weer in de put zit.
Beide mijn ouders weten niet van mijn depressie of najah mijn vader weet van niks en mijn moeder doet alsof het er niet is. Het is nu wel tot het punt gekomen van of een opname of een hond, omdat ik niet weet hoe ik mezelf er uit kan slepen. Overigens ben ik 15 en heb ik hier al 4 jaar last van.

Groetjes ik hoop dat jullie kunnen helpen

**Geplaatst**: 12-01-16 22:24

Re: depressie en hond

Geplaatst: 12-01-16 22:24

Allereerst, heel vervelend dat je al zo jong in een depressie terecht bent gekomen. Ben je hiervoor al bij een huisarts/psycholoog geweest?

Hoe leuk een hond ook is, het is geen oplossing voor je probleem. Natuurlijk is de hond er als gezelschap en om lekker mee te knuffelen en uren te wandelen (tegen de tijd dat hij volwassen is

) maar het opvoeden van een pup gaat ook niet zonder slag of stoot. Echt, ik denk dat je er goed aan doet om eerst (professionele) hulp te zoeken.

**Geplaatst**: 12-01-16 22:27

Re: depressie en hond

Geplaatst: 12-01-16 22:27

Bij mij heeft het juist geholpen door een hond aan te schaffen en er mee te gaan trainen.

Ben daardoor langzaam uit mijn dal gekropen. En heb ik intussen ook meer zelfvertrouwen gekregen daardoor.

Pup opvoeden kan lastig zijn. Maar je krijgt er zoveel liefde voor terug. Heb nu mijn 2de hond aangeschaft. Een Mechelse herder.

En train ook met de Mechel van mijn moeder.

Ik haal heel veel kracht uit mijn honden. En ze zorgen ervoor dat ik niet terug val.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-16 22:28

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-16 22:28

Rianne_ schreef:
Allereerst, heel vervelend dat je al zo jong in een depressie terecht bent gekomen. Ben je hiervoor al bij een huisarts/psycholoog geweest?

Hoe leuk een hond ook is, het is geen oplossing voor je probleem. Natuurlijk is de hond er als gezelschap en om lekker mee te knuffelen en uren te wandelen (tegen de tijd dat hij volwassen is ) maar het opvoeden van een pup gaat ook niet zonder slag of stoot. Echt, ik denk dat je er goed aan doet om eerst (professionele) hulp te zoeken.

Ja ik heb professionele hulp, ik word binnekort overgeplaatst. Maar ik weet dat als ik alleen zou wandelen dat ik het niks aan vind en met een hond wel. En ik weet hoe je een pup/hond moet opvoeden ^^ we hebben hiervoor een husky gehad en eigenaresse van mijn oude bijrijdpaard had een kroos van 3 honden.

**Geplaatst**: 12-01-16 22:30

Re: depressie en hond

Geplaatst: 12-01-16 22:30

Tja, toch ben ik van mening dat een hond niet als vervanging kan dienen voor opname.
Wij hebben twee honden, en daarnaast heb ik er nog een bij mijn ouders, plus een paard.. En toch zit ik niet lekker in m'n vel. Hoeveel liefde ik ook van ze krijg.. Het geeft geen garanties helaas.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-16 22:32

Re: depressie en hond

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-16 22:32

Ik merk wel dat als ik met paarden/honden bezig ben dat ik me een stuk beter voel.

**Geplaatst**: 12-01-16 22:35

Re: depressie en hond

Geplaatst: 12-01-16 22:35

Ik zeg niet doen. Eerst laten behandelen en dan pas een hond. Ik heb heleboel honden maar toen ik in een diep dal zat waren mijn honden ook anders. Nu het weer beter gaat kan ik alles weer met ze.

**Geplaatst**: 12-01-16 22:36

Geplaatst: 12-01-16 22:36

Als ik moest kiezen: opname of hond, koos ik subiet een hond.

Wandelen, ritme en contact kunnen waardevolle dingen doen om je therapie effectiever te maken.

En opnames, ik heb het altijd weten te vermijden. (Als ik tegen het plafond zit, dan wil ik rust om mij heen, en geen 15 mensen om mij heen die ik niet heb uitgezocht en die ook allemaal tegen dat plafond aan zitten.)

**Geplaatst**: 12-01-16 22:38

Geplaatst: 12-01-16 22:38

Ik heb ook een hond genomen toen ik depressief was. Het was geen pup maar een jonge assielhond. Hij was mijn maatje, echt mijn hond! We hebben hem 12 jaar gehad..
Ik heb het als heel prettig ervaren en nooit spijt van gehad. Hij heeft er voor gezorgd dat ik er weer uit ging, hondencursus, gezelschap, troost en plezier.
Nou weet ik dat ik enorm veel geluk heb gehad met die hond.

Als je ouders er achter staan en jullie het allemaal willen zou ik zeker gaan kijken wat een geschikte hond zou zijn.

**Geplaatst**: 12-01-16 22:40

Geplaatst: 12-01-16 22:40

Ik vind een hond ook een aanrader, het dwingt je als het ware in de natuur te gaan om hem/haar uit te laten. Ik weet dat ik op mijn mindere dagen echt veel aan mijn hond heb!

TS heeft trouwens aangegeven wel professionele hulp te krijgen.

**Geplaatst**: 12-01-16 22:41

Geplaatst: 12-01-16 22:41

kesha1 schreef:
Ik merk wel dat als ik met paarden/honden bezig ben dat ik me een stuk beter voel.

Dat geloof ik gelijk :(:)

Maar je schrijft dat je binnenkort wordt overgeplaatst?
Wat houdt dat in?
Dat je niet meer thuis woont?

**Geplaatst**: 12-01-16 22:46

Geplaatst: 12-01-16 22:46

ik denk dat het voor iedereen anders is en als je denkt dat een hond een oplossing kan zijn (en als je je natuurlijk ook realiseert dat een hond nemen niet zomaar iets is) waarom niet? als jullie als gezin graag een hond willen adopteren is daar toch helemaal geen probleem mee. ze worden trouwens steeds vaker als therapiedieren gebruikt en ik geloof ook dat dat werkt. misschien kan je een tussenweg vinden? het is niet persé zo dat een bepaald ras ook steeds hetzelfde karakter heeft. er zijn enorm veel honden die graag spelen en wandelen maar ook nog steeds rustig en lief zijn. ik zou gewoon eens rondkijken en dan zullen jullie vanzelf wel 1 tegenkomen die bij jullie beide past

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-16 22:55

Re: depressie en hond

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-16 22:55

Mijn vader zegt dat ik een rustigere hond wil omdat ik geen moeite wil doen. Ik wil moeite doen, maar moet aan mezelf werken en merk dat met dieren dat zo fijn gaat. Maar mijn ouders weten niks van mij, ze weten niet dat ik depressief ben,suicidaal ben. Die hond zou me een beetje op het been kunnen houden. En ik word overgeplaatst naar een andere psycholoog.

**Geplaatst**: 12-01-16 22:58

Geplaatst: 12-01-16 22:58

Ik vind een hond wel helpen bij een depressie. Je moet je bed uit om de hond uit te laten. Je komt buiten en doet een activiteit. Het zorgt niet dat je depressie weggaat daar heb je hulp voor nodig

Laatst bijgewerkt door Wesco op 12-01-16 23:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-16 22:59

Re: depressie en hond

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-16 22:59

Dat klopt maar het zorgt ervoor dat ik idd naar buiten ga,waardoor k weer mooie dingen van het leven zie. En dan nog therapie zodat het beter gaat en ik er beter mee leer omgaan

**Geplaatst**: 12-01-16 23:01

Geplaatst: 12-01-16 23:01

Heb je om je ouders heen een psycholoog geregeld? Brengt dat niet veel stress met zich mee, dat verbergen?
Geen kritiek hoor, maar vraag het mij af.

Verder, is een herder niets voor jullie? Leergierig maar ook rustig in huis. (okee, alle puppys zijn druk)
Dat is in ieder geval de ervaring bij mij met herders

Een herplaatser kan ook, dan kun je op karakter uitzoeken. Dat je ouders het niet helemaal snappen is lastig, kun je niet zeggen dat je een drukke hond je alleen maar opgefokt of gestresst maakt oid?

Iemand die ik ken heeft een hond aangeschaft nadat zijn depressie echt ver gevorderd was, om het zo te zeggen, en hij heeft er wel baat bij. Hij komt inderdaad zijn bed uit, buiten, wandelt, beweegt etc. Ik ben van mening dat dat zeker helpt!
Overigens heb ik het gevoel dat bij opname je je juist verder van je familie enzo verwijdert voelt.

**Geplaatst**: 12-01-16 23:04

Geplaatst: 12-01-16 23:04

O maar een hond helpt ook zeker. Ik dacht dat het het een of het ander was. Zolang je er wel professionele hulp bij houd om je verder te helpen, dan kan ik het hebben van een hond alleen maar toejuichen.

**Geplaatst**: 12-01-16 23:05

Geplaatst: 12-01-16 23:05

Die hond zal je zeker helpen, maar kan je ook verder de put in helpen.
Wees er op voorbereid dat een pup vreselijk veel werk is, het zindelijk maken, leren luisteren, dingen slopen.
Wat ga je doen als je pup voor de zoveelste keer in huis iets kapot maakt of een plasje doet? Kun je dit relativeren? En als blijkt dat de hond bijvoorbeeld liever op je vader gericht is dan op jou, kun je zulke dingen aan en verwerken?

Toch snap ik dat een hond heel erg fijn voor je zal zijn, maar denk er goed over na en zorg dat je pa ook een groot deel van de opvoeding op zich neemt.

**Geplaatst**: 12-01-16 23:05

Geplaatst: 12-01-16 23:05

Meid, dit kun je niet alleen.
Ook niet met een hond.
Je ouders zullen je ook moeten steunen en begeleiden!

**Geplaatst**: 12-01-16 23:08

Geplaatst: 12-01-16 23:08

kesha1 schreef:
Mijn vader zegt dat ik een rustigere hond wil omdat ik geen moeite wil doen. Ik wil moeite doen, maar moet aan mezelf werken en merk dat met dieren dat zo fijn gaat. Maar mijn ouders weten niks van mij, ze weten niet dat ik depressief ben,suicidaal ben. Die hond zou me een beetje op het been kunnen houden. En ik word overgeplaatst naar een andere psycholoog.

Als je echt zo slecht bent dat je met zelfmoordgedachte's rond loopt moet je niet aan een hond beginnen.
Eeen hond kan een maatje zijn en je in slechte periode's helpen maar een hond is geen therapeut en moet daar zeker niet voor gebruikt worden.
Wel kan ik me voorstellen dat als je al niet lekker in je vel zit dat je geen behoefte hebt aan een hyper husky.Ik denk dat ook de Husky niks aan jou heeft.Zelf zou ik gaan voor iets herderachtigs of een keeshond of ijslander of finse lappen hond.Ook oerrassen, maar rustiger als een husky en wat tolleranter van karakter.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-16 23:10

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-16 23:10

Ja ik heb al een kat,ik heb er geen problemen mee als er iets in huis stuk is. Dat gebeurt nou eenmaal met dieren. En mijn ouders weten dat ik een psych heb alleen niet waarvoor. Een herder lijkt me ook super!
En mijn ouders kunnen me niet begeleiden want die zijn sinds 2008 gescheiden en ik heb door hun juist ook veel spanning

**Geplaatst**: 12-01-16 23:15

Geplaatst: 12-01-16 23:15

Ik herken jou verhaal heel erg, ik vi d zelf ook heel erg mijn rust als ik met doeren bezig ben. Bij mij is het een hele tijd goed gegaan totdat ik vanwege mijn studie moest stoppen weer in een depressie ben gevallen.

Zelf denk ik dat een hond prima zou kunnen helpen maar het vervangt natuurlijk geen psycholoog.

Als je ooit wilt praten mijn Pb staat open

**Geplaatst**: 12-01-16 23:16

Geplaatst: 12-01-16 23:16

Meid, wat zit jij in een ongelofelijk moeilijke situatie zeg. Is het niet mogelijk om dit bespreekbaar te maken met je ouders? Het lijkt me heel moeilijk voor jou dat je niet aan je ouders kan vertellen waarom je naar een psycholoog gaat, maar ik vind het ook een beetje maf van je ouders dat ze daar niet vanaf willen weten.

Overigens denk ik dat een hond niks gaat oplossen, maar dat het je misschien wel wat steun kan bieden, en zoals je zelf zegt een rede om lekker te gaan wandelen.

**Geplaatst**: 12-01-16 23:18

Geplaatst: 12-01-16 23:18

Als jullie dan toch een hond krijgen, kijk dan eens naar een aussie, veel haar maar heerlijke honden! Binnen rustig en slapen naar wel altijd in voor een goede wandeling,spelen, en trainen.

**Geplaatst**: 12-01-16 23:18

Geplaatst: 12-01-16 23:18

dit kan je idd niet alleen ook niet met een hond.. als ik jouw was zou ik echt met je ouders er over praten, ik zit zelf ook in een depressie sinds een jaar nu, maar ik bleef het ontkennen totdat ik paniek aanvallen kreeg en het echt niet goed met me ging (gaat) nu ik het een paar weken geleden mijn ouders heb verteld lucht het al een stuk op en kan er wat aangedaan worden. ikzelf zoek afleiding bij mijn konijntjes wat me dan ook echt helpt, maar je kan niet 24/7 bezig zijn met je huisdier..

pb staat altijd open!