Geplaatst Ik ben de 2e van 4 kinderen. Ik heb een broer (32), zusje (25) en broertje (23). Mijn ouders hebben de hoop op kleinkinderen opgegeven, wij zijn namelijk alle 4 niet zo relatiebestendig
. Dit vinden ze heel jammer, en misschien komt het ooit nog wel maar op het moment niet. Ik heb geen kinderwens, mijn broer ook niet. Mijn zusje hoor ik er nooit over, maar mijn broertje heeft ook geen kinderwens.Nu is mijn broer door een vriend in contact gebracht met een stel uit een ander Europees land, dat geen kinderen kan krijgen. Ze waren op zoek naar een zaaddonor, maar konden deze niet vinden (athans, niet een die aan de voorwaarden voldeed). Nu hebben ze mijn broer dus gevraagd, en die heeft ja gezegd.
Hij kent het stel niet, zij kennen hem (nog) niet. Mijn broer is een intelligente, goed uitziende, aardige kerel, en hij gaat er niet voor betaald krijgen. Het is voor hem puur een kinderloos stel voorthelpen. Op zich heel aardig, maar ik persoonlijk vind het een beetje vreemd. Ze gaan kennismaken, mijn broer en het stel, en als dat klikt moet mijn broer zaad laten testen en dat is het dan. Dan levert hij een potje in en klaar is kees
Ik vind het gewoon vreemd. Dat er dan straks misschien in een ander land een klein half-neefje/nichtje van ons rondloopt. Mijn ouders willen zo graag kleinkinderen, de kans dat ze die "van ons" krijgen is vrij klein, en ik vind het gewoon gek. Maar goed, het is zijn leven, hij is een aardige gast en oud en wijs genoeg om zelf te beslissen, maar ik blijf het gek vinden.
Had ik al gezegd dat ik het gek vind?
Mocht je dit verhaal herkennen en mensen van een/beide partijen kennen, dan wil ik je vragen dit voor je te houden. Ik heb het verhaal zo anoniem mogelijk gemaakt, want ik vind het toch een beetje gek.
, dus misschien ligt het daar weer anders.
