Geplaatst Ik droom de laatste tijd steeds zó raar, dat ik het echt even kwijt moet. Nu ben ik niet zo zeer benieuwd naar een zweverige betekenis of metafoor achter deze dromen, maar wel erg benieuwd hoe mijn brein het toch iedere keer weer verzint. Ik heb de laatste tijd dus een soort 'milde' nachtmerries, in de zin dat er niet bepaald plezierige dingen in gebeuren, maar niet dat ik badend in het zweet wakker word of dat het mijn ochtend echt verpest ofzo.
Om even een paar voorbeelden aan te halen: laatst droomde ik dat éen van mijn bijrijdpaarden opeens moest verhuizen naar een stal hier in de omgeving die niet zo goed bekend staat. Zodra ik het nieuws hoorde kreeg ik een onbehagelijk gevoel, alsof die stal zo slecht was dat hij ieder moment dood neer kon vallen. Dus ik sprong op mijn fiets, vloog er als een gek heen, en ja hoor: paard lag dood in de wei, met eigenaren er helemaal hysterisch huilend naast.
Ook droomde ik dat ik op twee jongetjes (die heel erg leken op de zoontjes van Britney Spears
) moest passen. We moesten boodschappen gaan doen met de auto. Op het parkeerterrein van het winkelcentrum aangekomen realiseerde ik me opeens dat ik helemaal geen auto kan rijden, en dat ik bij god niet wist hoe ik de auto moest inparkeren. Ik stapte dus uit om iemand te zoeken die de auto voor me wilde parkeren. Éen van de jongetjes dacht dat ie het wel kon, klom op de voorbank, en voor ik het wist lag de auto op z'n kop: jongetje dood. Er volgde een heel gedetailleerd proces, van het vertellen aan de ouders tot de begrafenis, waar iedereen tegen me stond te schreeuwen omdat het mijn schuld was :/ ikzelf was ook weer de gehele droom hysterisch aan het janken. Maar écht overdreven, als een soort klaagvrouw. Wat ik vannacht droomde was echt de klapper op de vuurpijl. Ik was op een of andere conferentie over babies (why..) naar een verkooppraatje aan het luisteren van een man die autostoeltjes verkocht. Hij had iets nieuws uitgevonden, een soort hondenmandje waar je een baby in kon leggen, en die kon dan in de kofferbak. Om te demonstreren wat een geweldig idee het was, kreeg ik van hem een baby mee in zo'n mandje, en dan mocht ik het in zijn auto een dagje uittesten. Ik dus die baby in de kofferbak gedaan (ja i know, super realistisch allemaal) en mijn dagelijkse bezigheden gaan doen, effe langs de paarden. De stal was opeens heel erg veranderd, een soort paddock paradise geworden. Ik pakte éen van de paarden en ging grondwerken in een stuk paddock aangrenzend aan een stukje wei, een smal doorgangetje en dan een groot stuk wei. Terwijl ik bezig was stond de rest van de kudde in het kleine stukje wei toe te kijken. Ik weet niet meer precies wat er gebeurde, maar het paard brak opeens uit, en ging dwars door het draad heen waar de kudde stond. Die raakten in paniek en probeerden met z'n allen door het smalle doorgangetje te rennen, en dat ging helemaal fout; 1 paard met een gebroken been en 1 paard met een gebroken nek. Je hoorde de botten gewoon kraken. Vanaf daar weer het zelfde proces als bij de jongetjes: eigenaren vertellen, hysterisch klaagvrouw-huilen, iedereen boos op me. Ik 2 dagen in depressieve staat in m'n bed gelegen (nog steeds in de droom) toen ik me realiseerde dat die baby nog steeds in de kofferbak lag. Die was wonderbaarlijk genoeg nog net niet dood, maar uiteraard weer de hele wereld boos en ik hysterisch.
In het kort; what. the. fiets. Ik snap niet waarom ik deze dromen heb.
Zijn er meer bokkers die wel is periodes hebben met dit soort rare dromen, waarbij alles wat je doet dood en verderf veroorzaakt? Of weet iemand wat voor psychologische/neurologische verklaring daar achter zou kunnen zitten?
Ben heel benieuwd naar jullie verhalen!
