Bokt.nl

28kamilont28 schreef:

Ik heb een vertrouwens persoon op school maar durf er niet heen te gaan.
Aan de ene kant wil ik hulp, maar het geld is er niet voor. ook zullen me ouders dat niet willen. vroeg of misschien laat zal het gemerkt worden.

28kamilont28 schreef:

@lieveli, als het weer een beetje rustiger word , ga ik onderverdelen.

@tineke8889, nee die hebben niets door.
Gesprek, met wie? Ik weet niet wie ik kan vertrouwen en waar ik openlijk mijn emoties kan tonen. Ik toon geen traan aan iemand. Mensen gaan dat raar vinden.

28kamilont28 schreef:

ten eerste, dit is een goed gekeurde schaduw account

hoe zal ik dit topic eens beginnen, want mijn hoofd wil 1001 dingen tegelijkertijd. Hier maar even een poging tot wat ik wil vertellen.

Het gaat de laatste tijd minder met mij, en dan voornamelijk in geestelijke zin. ik weet niet waar ik het verhaal moet beginnen dus ik zal eens kijken waar het het beste kan. Ik denk dat het vanaf het pesten het beste kan beginnen. Ik ben jaren lang gepest en dit heeft mij geestelijk erg kapot gemaakt, waardoor ik regelmatig uit het niets zomaar emotioneel, kwaad wordt. Niet op de pesters, nee op mezelf. Ik weet niet waarom, maar ik ben kwaad, op mezelf. Misschien had ik meer moeten ingrijpen, meer actie moeten ondernemen, terug bijten, maar nee. Ik deed niks. Pesten heeft jaren geduurd. Op de basisschool was ik een goede en gemotiveerde leerling. Thuis leerde ik graag door. Een middelbare school begon en ik wilde graag erbij horen, maar zonder te leren. Eerst dacht ik, dat gaat lukken, maar achteraf gezien de domste fout ooit. School ging slechter en slechter en mensen gingen tegenover mij staan. Dit speelde zich ook enkele jaren af.
Dit jaar, begon het goed, maar ik deed dingen die niet moesten. Ik werd koppig tegen leraren maar bovenal, ik was vrolijk. Toch als ik thuis kwam had ik al hatelijke ideeen. Ondanks dat ik emotioneel niet helemaal schoon was, haalde ik goede cijfers, vrolijk en ging graag naar school Tot 3 maand geleden. Ik werd kwader, bozer en chagerijniger. Steeds vaker werd ik 'savonds emotioneel en ik wist niet waarom. Een rede wat mij wel tot huilen maakte, was het verleden. Mijn cijfers daalde tot ruim onvoldoende, ik wilde niet meer met paarden bezig zijn. Die cijfers heb ik tot heden nooit verteld. Ik begon mensen slechter te zien. Als mensen zeiden 'wat een leuke broek heb je aan' dan zette mijn hoofd dat om in 'ze zegt het wel, maar ze meent het niet.'. Ik begon mensen te zien als negatief voorwerp. Ik zag alles als negatief voorwerp. Maar ook werd ik achtiger. Angst dat ik ondertussen verkracht zou worden. 's avonds kom ik niet in slaap omdat ik bang ben vermoord te worden. naast die veel bezochte plekken voel ik mij buiten die plekken niet fijn. mensen met bedriegende ogen, vreselijke blikken.
als ik op school kom, loop ik liever 2x zo hard er weer uit. Ik durf de school niet meer in, omdat ik mensen zie kijken, ik zie mensen negatief...
elke toets is inmiddels verandert van een normaal cijfer, naar een diep onder 0 cijfer. Mijn ouders accepteren deze cijfers niet, en dat dwingt mij tot nog meer wanhoop. De grote toetsen, allemaal onvoldoendes. Ik krijg emotionele buien op school, die niet verder dan innerlijk komen. Bang dat iemand het ziet. Als ik bij het treinstation sta, wil ik er liever voor springen dan erin springen. Ik verpest het voor mezelf, ik verpest het voor anderen. Het zou allemaal een stuk makkelijker zijn zonder mij. De tijd dat ik gepest ben, heeft tot mijn diepste ziel gedrongen, de positie die ik zie van mijn ouders tegenover mij. Zelfs het liefste deel van mijn leven is omgezet tot negatief. Zelfs paarden zie ik nu als 'ze haten mij'. Dit is niet zomaar een gedachte. Nee, zo is het.
Straks kan ik niet studeren. Het geld is er niet voor dus heb ik geen toekomst. Een bijkomend probleem, faalangst. misschien is het een klein geval voor anderen wat men niet ziet, maar ik schaam mij diep, diep van binnen. Aan activiteiten doe ik dus niet mee.
mijn lichaam vind dit wel even genoeg geweest. ik ga uitgeput slapen en ik wordt uitgeput wakker. ik wil het verhaal kwijt, omdat ik het niemand anders kan vertellen


mocht je mij in dit verhaal herkennen, laat mij dit weten in een priveberichtje.

Soraya10 schreef:

Ik zeg maak een afspraak met GGZ in Geest. Buiten dat je verleden je misschien parten speelt kunnen je hormonen ook deels t probleem zijn. Zoek profesionele hulp en licht je ouders in. Sterkte.