Ik vroeg me af er nog mensen zijn met Alopecia Areata, die hun ervaringen (en misschien ook oplossingen?) willen delen.
Bij mij begon het allemaal toen ik 7 jaar was, al mijn haar begon uit te vallen, ik had nog minder dan een kwart van mijn haar over. Om het een beetje te vebergen droeg ik van die haardoekjes (zo'n driekhoekig lapje stop met een rekker aan). Natuurlijk werd ik hier hard mee gepest woorden als 'kankerkind' en 'kale dikzak' (was molliger dan de anderen) hoorde ik dagelijks. Ik was nog jong en besefte het dus niet zo goed, maar dit heeft wel een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen gegeven toen ik naar de middelbare moest.
Toen ik 12 jaar was, was zo goed als al mijn haar teruggegroeid. Ik had nog enkele plekjes (zo groot als een 1€ stuk) achter mijn oren of onder aan mijn haargrens. deze waren bedekt met de rest van mijn haar dus daar was ik al heel tevreden mee. Ik dacht dat die ziekte genezen was.
Nu ben ik 15 jaar (had eindelijk mijn zelfvertrouwen terug, ben er ook wel een beetje sterker uit geworden) maar nu begint het helmaal opnieuw. Op mijn achterhoofd had ik 3 plekken, die nu zijn samengekomen, dus mijn achterhoofd is al terug bijna volledig kaal.
Dit kan ik nog verbergen door mijn bles naar achter te spelden. (alleen valt dat soms open) Ook heb ik er een bij de haargrens in mijn nek, dus kan ook geen staart dragen.
Het enige voordeel is dat ik ook geen armhaar en beenhaar heb (wel schaamhaar), tijdens lichamelijke opvoeding is iedereen jaloers op me omdat ik mijn benen niet moet scheren. maar ze weten/vergeten dan wel dat ik half kaal ben ondertussen.
Ook mijn wenkbrauwen zijn al voor de helft uitgevallen, en de meeste wimpers aan 1oog ook. Dit kan ik nog wel een beetje camoufleren met make-up.
Ik weet echt niet meer wat te doen, medicijnen helpen niet (ben ook al naar al die speciale dokters geweest).
Ik zit nu echt op een leeftijd dat ik het mij verschrikkelijk aantrek en mijn zelfvertrouwen begint terug te minderen.
Ik heb het er gewoon zo moeilijk mee.
Ik ben nu aan het informeren naar haarwerken, maar word er maar niet wijs uit. en het nadeel is dat het ook zo verschrikkelijk duur is. MIjn moeder wilt dit geld er aan geven, maar dat vind ik dan weer zo erg omdat we het helemaal niet breed thuis hebben (het geld dat ze er aan wilt geven, is haar spaargeld voor onze studies later)
Niemand kan zeggen hoe lang het gaat duren voor het teruggroeit, en of het ooit wel teruggroeit.
Zijn er hier nog mensen met deze ziekte? Het zou mij goed doen om met iemand te praten die mij begrijpt.
Mag ook in pb hoor

Bedankt om deze lange tekst te lezen!
