Ruwweg voel ik me de helft van de week fantastisch. En dan bedoel ik niet gewoon 'goed', maar extatisch, alsof ik de hele wereld aan kan, niets mij kan raken, alsof er overal zilveren eenhoorns rondlopen en/of vliegen met regenbogen die uit hun kontjes spuiten
Zelfs m'n hersenen voelen aan alsof ze van diamant zijn gemaakt, zo goed voelt het daarboven in m'n koppie.Op deze dagen heb ik heel erg veel stimulatie nodig. De mp3 speler gaat op standje 3000 en de muziek gaat helemaal 'door me heen' en vervult me, ik voel dat in elke vezel van m'n lichaam. Ik drink sloten met koffie waardoor ik me nog fantastischer voel. Ik ben open, vrolijk, snedig, ik praat veel en niets is te gek! Eten smaakt alsof het door God zelf is bereidt en ik hou van alles en iedereen. De zon (als die er is) is speciaal voor mij opgekomen. You get the picture

En dan komt de andere helft van de week, de dagen waarin ik het liefst doodga. Ik kan geen geluidje horen, alles ergerd me, een boodschapje doen in de supermarkt is al een ware hel. Alles draait om me heen, ik ben misselijk, paniekerig, m'n hart bonkt in m'n keel. Van het minste of geringste spring ik een meter in de lucht en ik ben nauwelijks aanspreekbaar. Ik krijg m'n mond nauwelijks open om iets te zeggen en als ik iets zeg klinkt het monotoon of bitchy. Ik slaap zeer beroerd, soms maar 4 uur per nacht en ik zweet me in die nachten het lazerus. Ik kan geen drupje koffie zien en eten is smerig. Alle geurtjes zijn walgelijk (op die dagen ruik ik alles ook heel extreem). M'n zicht is wazig en het lijkt alsof iedereen wat van me wil. Het enige dat ik wil is alleen gelaten worden. Ik val in een heel diep dal.
Bij wijze van experiment heb ik geprobeerd om me op de goede dagen juist kalm te houden, omdat ik dacht dat het misschien wel gewoon teveel van het goede was. Ik heb dit twee maanden geprobeerd zonder enig resultaat.
Ik ben kerngezond, geen tekorten, geen rare ziektes. Er is ooit geconstateerd dat ik migraine zonder hoofdpijn heb en soms weet ik dat het gewoon een aanval is. Maar de laatste tijd is het verschil tussen de ene helft van de week en de andere helft zó extreem, dat ik begin te vermoeden dat het misschien weleens iets anders zou kunnen zijn. Daarbij is een migraine aanval lang niet zo erg als die 'zwarte helft' van de week en waar komt die extatische helft dan vandaan?
Het maakt ook niet uit of ik thuis zit of het druk heb. Met andere woorden: Ik kan me heel rottig voelen op drukke en leuke dagen en heel goed op rustige dagen en andersom. Daar is geen patroon in te vinden.
Wie herkend dit of kent iemand die dit ook heeft? Ik bedoel niet dat je je soms een beetje sipjes voelt en op andere dagen gewoon goed. Ik ben echt op zoek naar zeer extreme gevallen, waar er duidelijk een patroon te zien valt.
Alvast bedankt
sinds de pil is het bij mij flink verminderd, maar angstige gevoelens heb ik nog wel eens. Stemmingswisseling zijn er nog wel.
