Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-12 10:37

Leven zonder vrienden

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-12 10:37

Ik vroeg me af of er nog mensen waren hier dat vriendloos door het leven gaan en of ze dit soms ervaren als een gemis ?
Ik voel me hierover niet zielig over hoor, ik weet ook heel goed waarom ik geen vrienden heb.
Ik moet toegeven dat ik het soms wel mis. Niemand om mee te gaan shoppen enzo.
Verder heb ik wel leuke kennissen en ben ik wel sociaal waardoor ik op stal ook wel gemakkelijk een glaasje blijf drinken en een babbeltje sla met de anderen enzo.
Gelukkig heb ik mijn verloofde die er altijd voor mij is en waar ik echt mee gelukkig ben, maar hij is eigenlijk ook wel de oorzaak dat ik geen vrienden heb.
Wanneer beschouw je iemand als vriend en vind je het erg als je er geen hebt ?

**Geplaatst**: 12-01-12 10:39

Geplaatst: 12-01-12 10:39

door je verloofde heb jij geen vrienden? Dat klinkt mij niet echt goed in de oren eerlijk gezegd...

**Geplaatst**: 12-01-12 10:40

Geplaatst: 12-01-12 10:40

aliealie schreef:
door je verloofde heb jij geen vrienden? Dat klinkt mij niet echt goed in de oren eerlijk gezegd...

Nee mij ook niet.

**Geplaatst**: 12-01-12 10:41

Geplaatst: 12-01-12 10:41

Ik heb ongeveer dezelfde situatie, ik heb wel mensen die ik vrienden noem, maar die zie ik ook alleen maar op school. Ik heb een vriendje waar ik alles bij kwijt kan. Ik vind het wel heel jammer, maar je raakt eraan gewend denk ik.

**Geplaatst**: 12-01-12 10:42

Geplaatst: 12-01-12 10:42

Ik zelf heb amper vrienden. ik heb 2 mensen met wie ik goed kan opschieten en alleen heen ga als ik daar behoefte aan heb, hun respecteren dat.
Ik ben wel heel sociaal, maak makkelijk contact en vind het gerust leuk hoor om af en toe meiden dingen te doen maar ik geef eigenlijk veel meer om mijn dieren. Heb er gewoon geen behoefte aan. Ik heb ook een vriend al 2 jaar en hij is eigenlijkmijn beste vriend. Hij zegt altijd, je bent nog maar 18, ga lekker uit ga wat doen maar ik heb daar gewoon geen zin in!! Gelukkig begrijpt hij dat nu wel. Zelf gaat hij wel naar zijn vrienden toe die ik ook echt aardig vind. Soms ga ik mee maar meer als dat niet. Ik laat hem overigens net zo vrij als hij mij laat. We hebben een goede relatie en dat scheeld ook al heel veel. Woon ook samen en dat gaat goed! Dus hé wat maakt het uit, tuurlijk wil je wel een gaan shoppen met iemand. Heb je geen zus of een goede kennis die je mee kan vragen?

**Geplaatst**: 12-01-12 10:43

Geplaatst: 12-01-12 10:43

Ik heb een hele poos geen vrienden gehad door mijn ex, en ik kan je zeggen : dat gemis gaat je opbreken!!!
Zeker als het een periode niet zo goed gaat in de relatie , juist dán wordt het hebben van geen vrienden écht een probleem, je raakt dan in een isolement.
Mag ik vragen waarom het komt door je verloofde? Dat klinkt namelijk niet fijn!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-12 10:43

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-12 10:43

We hebben een leeftijdsverschil van 21 jaar. Dit op zich is niet erg, maar bovendien is hij ook franstalig en leven we in vlaanderen waardoor hij dus niet gezellig kan meepraten als we ergens heengaan. Hem dan alleen laten om zelf op stap te gaan dat doe ik niet. Het is mijn keuze geweest om voor hem te kiezen en dit hoort er dan wel bij. Wij zouden wel graag naar franstalig gebied verhuizen en mischien komt er dan wel verandering in.

**Geplaatst**: 12-01-12 10:43

Geplaatst: 12-01-12 10:43

Hier hetzelfde, Veel kennissen maar niemand die ik echt een vriend noem. De vrienden die ik had zijn een beetje verwaaid.
Mis soms wel de spontane dingen met iemand, maar voor anderen is het soms moeilijk omdat paarden bij mij altijd voor gaan.

**Geplaatst**: 12-01-12 10:46

Geplaatst: 12-01-12 10:46

Ik heb wel vrienden/vriendinnen, maar die zijn op deze leeftijd niks waard. Als je een keer 2 weken niks van je laat horen doen ze al gelijk alsof ze je niet meer kennen, dat noem ik dus geen vrienden. Ik heb maar een echte vriendin, waar ik alles bij kwijt kan, die ik nou 5 jaar ken en waaar ik echt dol op ben, derest zijn meiden waar ik eens mee uit ga, of op school lol mee heb of wat dan ook. Ik heb een fantastische vriend waar ik altijd mee ga shoppen, en lol mee heb, dus dat hoef ik niet te missen. En ik heb het nou eenmaal onwijs druk met school/stage/werken/paarden. En als ik eens vrij heb wil ik of lekker bij mijn vriend zijn, of lekker met mijn beste vriendin eens uitgaan. Maar soms mis ik het best wel om met een leuke vriendengroep lekker iets te gaan drinken of te gaan feesten. Maargoed

**Geplaatst**: 12-01-12 10:46

Geplaatst: 12-01-12 10:46

betadine schreef:
We hebben een leeftijdsverschil van 21 jaar. Dit op zich is niet erg, maar bovendien is hij ook franstalig en leven we in vlaanderen waardoor hij dus niet gezellig kan meepraten als we ergens heengaan. Hem dan alleen laten om zelf op stap te gaan dat doe ik niet. Het is mijn keuze geweest om voor hem te kiezen en dit hoort er dan wel bij. Wij zouden wel graag naar franstalig gebied verhuizen en mischien komt er dan wel verandering in.

Volgens mij kan jij ook gewoon zelf op stap zonder vent toch? Je kan toch met een vriendin ergens wat drinken of gaan winkelen? Of moet hij altijd je handje vasthouden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-12 10:48

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-12 10:48

@ Buffalo; onze situatie lijkt wel op elkaar zo precies. Van mijn kenissen gaat er niemand graag shoppen (ik sleur dan mijn vriend tegen zijn zin mee haha)

tegenwoordig ga ik wel geregeld om met de ex vriendin van mijn oudste broer en dit doet mij wel goed. Mijn vriend kan het er ook goed mee vinden, maar we wonen wel niet heel erg dicht bij elkaar en doordat het de ex is van mijn broer is het wel wat ingewikkeld...

**Geplaatst**: 12-01-12 10:50

Geplaatst: 12-01-12 10:50

Het feit dat je gekozen hebt met hem te gaan samenwonen wil toch niet zeggen datje nooit meer iets alleen kunt doen, dus naar een goede vriendin kunt gaan?

Ik had eerlijk gezegt al zon idee dat je een stuk jonger was dan je verloofde , ik hoop dat je beseft dat je je wel heel erg aanpast aan hem .Ik heb de ervaring dat een leven waarbij je heel ver van je eigen gevoel af gaat staan (dus het leven leeft aangepast aan je partner , en zelf geen eigen dingen meer hebt) nooit goed gaat . Mijn partner was 10 jaar ouder ,en dat geeft helemaal niets, als je elkaar maar ruimte geeft in een relatie.

En als jij geen behoefte hebt aan vrienden ,dan is dit geen probleem ,maar in jou geval proef ik dat je wel degelijk wat mist, en dan moet je actie gaan ondernemen om te zorgen dat je relatie goed blijft!!

**Geplaatst**: 12-01-12 10:55

Re: Leven zonder vrienden

Geplaatst: 12-01-12 10:55

Ik zie eerlijk gezegd niet in waarom je niet zonder hem op stap kunt gaan. Zijn wereld vergaat toch niet als hij een avondje alleen op de bank zit? Of als hij met eigen vrienden/kennissen/familie wat gaat doen?

**Geplaatst**: 12-01-12 10:55

Geplaatst: 12-01-12 10:55

Mijn eerste gedachte bij een dergelijk topic is meestal: maar wat is je definitie van een vriend dan? Maar zoals ik het nu lees ben je echt heel erg eenzaam TS, en dat is toch niet helemaal gezond.

Waarom doe je niet iets zonder je vriend, maar belangrijker nog: waarom doet hij geen moeite?

**Geplaatst**: 12-01-12 10:57

Geplaatst: 12-01-12 10:57

Ik denk dat je vrienden wel echt nodig hebt gedurende je leven. Nu maken wij mensen vaak de fout om iedereen maar een vriend(in) te noemen waar we het gezellig mee hebben. Maar uiteindelijk heb je er maar een paar die er echt voor je zijn. Daar moet je zuinig op zijn! Ook ben ik van mening dat je vrienden je hele leven elkaar kunnen afwisselen zeg maar. Het kan best zijn dat vriendschappen een paar jaar duren en dat er dan iets gebeurt waardoor de vriendschap verbroken wordt of je elkaar uit het oog verliest. Dus je zal je hele leven nieuwe 'vrienden' maken en verliezen. Sommige voor bepaalde tijd en sommige voor onbepaalde tijd. Ik ben van mening dat je mensen op je pad krijgt waar je van te leren hebt en andersom. Heb je je les geleert of heeft de andere persoon zijn/les van jou geleerd kan het zijn dat de vriendschap verbroken wordt of je elkaar uit het oog verliest. Verder kom je ook je hele leven mensen tegen waar je wel sociaal mee bent maar niet echt vrienden zijn. Meer kennissen inderdaad, maar ik denk dat vrienden en kennisen je leven wel wat 'makkelijker' maken. Het lijkt me dat er een keer een punt komt in je relatie dat je elkaar zat bent als je continu op elkaars lip zit en alles samen doet.. Maar dat komt misschien omdat ik het er zelf altijd benauwd van krijg... Ik heb behoefte aan andere mensen, en je komt ze overal tegen..

**Geplaatst**: 12-01-12 10:58

Geplaatst: 12-01-12 10:58

Ik weet niet of dat wel helemaal een gezonde situatie is. Je hoort toch ook jezelf te blijven als je met iemand samen gaat wonen. Dat er wat vriendschappen verwateren en je nieuwe ontmoet hoort er gewoon bij, maar door je vriend geen enkele vriend of vriendin overhouden lijkt me echt niet goed. Je hoeft toch niet alles samen te doen?

Ik zou mijn vriendinnen wel echt missen ja, als ik die niet meer zou hebben. Met mijn vriendinnen bespreek je toch ook weer dingen op een andere manier dan met je vriend of familie.

Dat hij franstalig is, lijkt me maar een excuus. Hij kan toch ook Nederlands leren? Mijn broer heeft een buitenlandse vriendin en die is zo snel mogelijk Nederlands gaan leren. Ze hebben beide al hun vrienden gewoon nog.

**Geplaatst**: 12-01-12 10:59

Geplaatst: 12-01-12 10:59

Ik zou zeker zelf zo af en toe eens met iemand iets gaan afspreken!
Vind het super dat je rekening met hem houdt, maar is er ook geen mogelijkheid dat hij de taal gaat leren?? Is op allerlei gebied wel heel handig!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-12 11:15

Re: Leven zonder vrienden

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-12 11:15

Het is wel wat ingewikkeld. Hij is van franse afkomst. Ik heb hem daar leren kennen en heb daar 3 jaar gewoond. Omdat ik me daar niet zo gelukkig voelde en ik er maar geen werk kon vinden ben ik teruggekomen naar belgie, maar met hem. Hij heeft alles opgegeven voor mij zoals ik toen ook voor hem heb gedaan.
Hij is echt niet goed in talen en ik kan het zelf niet opbrengen om nederlands tegen hem te spreken omdat ik als bijna 6 jaar frans tegen hem spreek en die klik naar nederlands niet kan maken (ben niet erg geduldig).
Hij zou het niet erg vinden moest ik znder hem op stap gaan hoor, maar eigenlijk heb ik door die 3 jaar weg te zijn geweest enzo niet echt meer iemand om op stap mee te gaan. Ook amuseer ik mij minder als ik uitga en ik weet dat hij dan alleen zit. Hij is al zo vaak alleen als ik op stal ben of naar jumping ga enzo.
Verder ben ik ech twel gelukkig hoor en ik kan mijn leven niet zonder hem voorstellen. Ik voel me ook niet echt eenzaam maar soms wel zo een klein gemis. Geen vrienden dat mij is bellen of sms-en en dat mis ik wel een beetje ja.

**Geplaatst**: 12-01-12 11:17

Re: Leven zonder vrienden

Geplaatst: 12-01-12 11:17

Kan je dan niet een keer buiten stal afspreken met iemand van stal? Die ken je al en drink je op stal soms dus al een kopje thee mee (of iets anders) misschien kan daar een vriendschap uit komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-12 11:27

Re: Leven zonder vrienden

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-12 11:27

Een vriendschap moet je ook onderhouden, dat is niet zomaar 1x afspreken en het is net dat dat ik zo moeilijk vind. Ik zie mezelf echt niet wekelijks op stap gaan zonder hem. Eigenlijk zou ik het leuk vinden om vrienden/kennissen te hebben die ook franstalig zijn zodat we beiden een leuke avond kunnen hebben, maar ik vrees dat ik hiervoor echt uit vlaanderen ga moeten verhuizen

**Geplaatst**: 12-01-12 12:07

Geplaatst: 12-01-12 12:07

Als je niet zonder hem op stap wil (wat ik op zich vreemd vind: heb je ook nog een eigen ik of ben je helemaal opgegaan in zijn identiteit?)
én hij wil geen moeite doen om de taal te leren zodat je vlaamse vrienden zou kunnen krijgen, dan houdt het wel een beetje op.

Ik snap het verhaal prima , ik had vroeger een relatie die de hele dag óf bij me wilde zijn ,óf op zn minst precies wilde weten waar ik was , tot het ziekelijke toe.
Even voor de duidelijkheid : dit is niet normaal. Mijn vriend heeft nu vakantie en ik heb hem gister 1 uur gezien omdat ik wél mijn afspraken had met vrienden/paard/ werk. Hij was blij dat ik even thuis was maar gunt mij ook mijn eigen dingen, en DAT is normaal!!!

En dan is de vraag : blijf jij daar gelukkig mee : leven op zijn manier , zonder vrienden ,in je isolement leven???
Ik hield het niet vol, was psychisch helemaal op aan het eind ,want naast dit in isolement leven was hij met andere zaken ook behoorlijk dwingend zijn "pad" te volgen.Maar toen ik weg wilde had ik een groot probleem : geen vrienden en kenissen en mijn familie kwam inmiddels ook niet vaak meer: het moet tenslotte van 2 kanten komen. En dan heb je dus een groot probleem!!!

* PB box staat open *

**Geplaatst**: 12-01-12 12:11

Geplaatst: 12-01-12 12:11

Ik heb ook echt het idee of laat hij je zo voelen.. Ga jij weg en dan zit ik hier alleen.. Heb je het hem wel eens gevraagd en dan is er altijd nog Engels toch? Ik weet zeker dan mijn vrienden stel ik had een buitenlandse vriend zich prima met iemand in het Engels gingen redden. Er was trouwens ook een vriend van ons die is later dus met haar verhuisd naar Australië, die sprak dus Engels, maar heb nooit problemen gehad of dacht hé bah moet ik Engels spreken.

Wat zegt hij dan? Moet ik hier zielig in een hoekje zitten? Ik stuur mijn vriend juist wel eens weg als ik bv even Harry Potter wil kijken.

Ik heb zeker mijn vrienden nog, want wat als het uiteindelijk toch niet werkt? Dan ben je helemaal alleen. En familie? Je moeder, nichtje of dus iemand van stal. Vraag die gewoon eens op de koffie bij jou thuis.
Ik vind het heerlijk dat hier altijd mensen over de vloer komen en wil ook heel graag dat ze zich hier welkom voelen.
Wij hebben zo lang getwijfeld zelfs over tuinschermen omdat ze dan niet rechtstreeks naar de deur kunnen lopen. Nu hebben we toch voor de veiligheid voor ons kind gekozen Hebben er nog geen deur in, maar reken er maar op dat de sluiting bovenop komt zodat iedereen van de buitenkant hem ook open kan maken.

**Geplaatst**: 12-01-12 12:12

Geplaatst: 12-01-12 12:12

je moet het toch zelf doen.. Een eigen leven is zo belangrijk.. het moet niet zo zijn als dat je je vriend kwijtraakt je niemand meer hebt omdat hij de enige was, dat is naar mijn mening niet gezond. Hij is een volwassen man, hij kan zichzelf redden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-01-12 12:18

Geplaatst door de TopicStarter : 12-01-12 12:18

Ik leef echt niet in isolement. Ben vaak op stal te vinden waar ik wel een praatje maak met de andere stalgenoten (momenteel wel bitterweinig stalgenoten maar soit) en ga soms is naar een of andere concours als groom. Dus het is niet zo dat we steeds aan elkaar geplakt zijn. Ik steek veel tijd in de paarden en dat respecteert hij, maar als ik dan weekend thuis ben dan vind ik het toch wel leuker om samen op stap te gaan, want we zien elkaar al niet zo heel veel in de week doordat ik vaak op stal ben na mijn werk.
Het enige dat ik echt mis is zo af en toe een telefoontje van vrienden, eens op stap gaan, eens echte meisjespraat hebben enzo.

**Geplaatst**: 12-01-12 12:22

Re: Leven zonder vrienden

Geplaatst: 12-01-12 12:22

Dat had ik dus ook! alles opgegeven voor mijn vriend. Nu is ie mijn ex vriend en ben ik wel heel erg blij dat ik toch nog enkele goede vriendinnen heb, die me op sleeptouw nemen en waar ik men verhaal bij kwijt kan

Geen gezonde situatie hoor, dat merk ik nu meer om meer