Geplaatst laatst had ik een discussie met een paar vriedinen er over, of ik mijn vader zou kunnen vergeven voor wat hij mij allemaal heeft aangedaan,
Het gaat omdit topic.
[MW] Mijn vader is helaas nooit een goede vader voor mij geweest
Ik heb het zelf nooit een plek kunnen geven ,en ook al heb ik nu wel een fijn leven en ben ik gelukkig.
Ik kan gelukkig als ik ergens mee zit naar mijn paard toe gaan die troost mij altijd en ik vind het ook dan heel fijn om bij mijn paard
te zijn omdat die niks tegen je zegt maar je wel gaat troosten,
Elke dag draag je toch veel pijn met je mee want je denkt er elke dag wel aan,
Als mensen aan jou vragen waar is je vader dan, dan moet ik gaan zeggen die zit in een kliniek, krijg je van de vragen,
O je vader is dus gestoord, dan schuift de wereld even onder je voeten vandaan,
Ik kan hier zelf moeilijk met iemand over gaan praten wat ik barst gewoon meteen in tranen uit, en ik reageer me dan op andere mensen af, omdat ik tegelijkrtijd verdrietig en boos ben, en het liefst sloop ik ook nog dingen in dit huis omdat ik gewoon zo boos hier over ben,
En omdat ik altijd hard voor me zelf ben, heb ik alles weggstopt en ik hoop altijd dat niemand mijn gevoelige snaar gaat raken,
Nou zegt mijn vriedin ik noem haar even m. m zegt hij is ziek in zijn hoofd hij kan er niks aan doen,
Daar op antwoorde ik van ziek of niet ik geloof gewoon niet dat je niet kan weten, wat je iemand anders hebt aangedaan,
In zijn leven, dit is al aan de gang vanaf ik een baby ben geweest, als je klein bent denk je er niet zo veel bij na. dat denken veel mensen , ik weet alles nog van vroeger wat er is gebeurd wanneer en hoe,
Ik weet dat ik zelf iemand daar eigelijk niet voor kan vergeven maar ik denk soms toch van mischien gaat die pijn dan wel weg van binnen, als dit een vriedin was geweest of een goede vriend ,dan was het al lang over geweest met de vriendschap,
Ik wou dus graag weten hoe jullie hier over denken,
maar dat durf ik Niet op bokt te gaan vertellen, 
.